O.C.S.G. Adventskalender 2021: Silent Night

Ha GSV,

Hier het volgende stukje van onze lieftallige IFES-chick Alexandra:

O Holy Night

Kerstliedjes, wie houdt er niet van? Als de pepernoten in de schappen liggen, gaan bij ons thuis de kerstnummers aan. Heerlijk zoet, lekker nostalgisch en hartstikke feel-good. Vaak blijken beroemde kerstliederen ook nog een verrassend diepzinnige en bij vlagen zelfs ontroerende geschiedenis te hebben. Zo is ‘Stille Nacht’ onlosmakelijk verbonden met de Eerste Wereldoorlog. Zoek het gerust op, als je het verhaal niet kent, want in deze overdenking wil ik het hebben over een andere klassieker, “O Holy Night”.

Eerst een stukje geschiedenis. “O Holy Night” is een vertaling van het Franse “Cantique de Noël”. De tekst is van Philippe Cappeau, die eerder bekend stond om zijn dichterlijke talenten dan om zijn trouwe kerkgang. Maar toen zijn dorpspastoor het hem vroeg, streek hij toch over zijn hart en pende hij dit op het Lukasevangelie geïnspireerde kerstlied neer. De muziek is van Adolphe Adams. “Cantique de Noël” werd razend populair in Franse kerken, tot de leiders van de kerk tot hun schrik ontdekten dat Cappeau een socialist was en Adams een Jood – lastig te zeggen wat halverwege de 19e eeuw erger werd gevonden.
Het lied werd gecancelled, dat wil zeggen: in de ban gedaan, omdat het niet ‘geestelijk’ genoeg zou zijn. Dit alles had precies nul gevolgen voor de populariteit van het lied.

Hier houdt de controversiële geschiedenis van het lied niet op. De Amerikaanse dominee John Sullivan Dwight hoorde het lied en werd meteen geraakt door het tweede couplet, waarin Jezus als de verlosser wordt bezongen:

“Il voit un Frère où n’était qu’un esclave;
L’amour unit ceux qu’enchaînait le fer.

(Vertaling : Hij ziet een broer, waar slechts een slaaf was // de liefde verbindt hen die het ijzer vastketende.)

Dat nu juist deze zin Dwight zo aansprak, is niet verwonderlijk. Dwight was een overtuigd abolitionist, die vocht tegen de slavernij in het Zuiden van de VS. Vijf jaar voor de Amerikaanse Burgeroorlog vertaalde hij de woorden die hem zo hadden geraakt als volgt:

“Truly He taught us to love one another
His law is love and His gospel is peace
Chains shall He break for the slave is our brother
And in His name all oppression shall cease”

In de meeste uitvoeringen wordt dit stukje helaas overgeslagen. Best jammer, want juist hier komt de revolutionaire kant van kerst naar voren. Kerst is niet in eerste instantie de tijd van lekker knus samenzijn en gezapige liedjes. Het gaat om een totale omwenteling, waarin vastgeroeste patronen worden losgewrikt en de heersende orde wordt ontwricht. Kerst, dat is een Jood en een socialist die een lied schrijven dat door miljoenen christenen wordt gezongen. Kerst, dat is slaven die worden bevrijd en meesters die met lege handen staan.
“Koningen pakt hij hun macht af. Maar gewone mensen maakt hij belangrijk. Arme mensen geeft hij veel, maar rijke mensen krijgen niks”, zingt Maria in haar lofzang. Woorden die ten tijde van Jezus’ geboorte net zo revolutionair waren als in de VS in 1855. En ook in onze neoliberale participatiesamenleving, of welk etiket je ook maar op een maatschappij wilt plakken waarin de één ongestraft miljoenen verdient aan een pandemie en de ander door een foutje bij de toeslagenaanvraag de kinderen kwijtraakt. Geen gezellig gespreksonderwerp voor bij het gourmetten, zéker niet feel-good. Maar wél 100% in de kerstsfeer, waar “O Holy Night” van getuigt.

Ik wens jullie een rebelse advent toe!

Het hart van ouders en hun kinderen

De laatste maand van het jaar staat in het teken van allerlei feesten en gezelligheid. Het is maar de vraag of dit een goede manier is om naar Kerst toe te leven. Op deze manier trekken we ook een rookgordijn op van lichtjes en cadeautjes en maken we van Kerst iets dat buiten ons dagelijks leven staat. Het is als een Kerst bestand in oorlogstijd. Tijdens de feestdagen zingen we van vrede op aarde en daarna gaan we weer verder waar we gebleven waren met vechten. We begonnen 2021 met de zogenaamde avondklokrellen, wie kent niet de spanning binnen families en vriendengroepen over het al of niet vaccineren, en dan hebben we het nog niet gehad over psychische klachten bij studenten en drank- en drugsgebruik met alle gevolgen van dien. We kunnen niet doen alsof dat er niet is.

Toen de engel Gabriël bij Zacharias in de tempel kwam om deze oude priester te vertellen dat hij nog vader zou worden van een zoon, toen was Gabriël eerlijk over de toestand van het volk. Dit sluit naadloos aan bij het slot van het laatste Bijbelboek van het Oude Testament, Maleachi. De situatie is er dus al die tijd niet beter op geworden. Het lijkt een tijd van verdeeldheid, van groepen die elkaar niet meer bereiken, een generatiekloof. De zoon van Zacharias krijgt in deze tijd een bijzondere taak. ‘Hij zal velen uit het volk Israël tot de Heer, hun God, brengen.’ (Lc.1,16) Johannes de Doper is de persoon die voor de Heer uitgaat, om te zorgen dat de mensen klaar staan om Jezus te ontvangen. Gabriël spreekt de woorden die Maleachi ook al gesproken had. ‘Als bode zal hij voor God uit gaan met de geest en de kracht van Elia om ouders met hun kinderen te verzoenen en om zondaars tot rechtvaardigheid te brengen, en zo zal hij het volk gereedmaken voor de Heer.’ (Lc.1,17)

Voordat Jezus komt moeten de mensen zich met elkaar verzoenen. Het hart van ouders moet weer teruggebracht worden naar dat van hun kinderen en andersom. Alleen zo kunnen mensen elkaar weer bereiken, als hun hart weer op de ander gericht is. Als we anderen niet meer toelaten in ons hart, dan krijg je polarisatie, boosheid en onbegrip. Als ons hart weer op de ander gericht is dan krijgt het leven weer ruimte. Blijkbaar staat dit niet los van bekering tot God zelf. Johannes zal het volk immers weer bij God brengen. God liefhebben boven alles en je naaste als jezelf horen bij elkaar, het een kan niet zonder het ander. Dit is het echte leven.

Jezus kwam in een wereld die gepolariseerd was, een samenleving vol spanningen. Kerst is geen sprookje. Het is echt. Hij kwam juist om te verlossen van polarisatie. Hij kwam om vrede te brengen. We hoeven dus niet te doen alsof alles koek en ei is. Kerst is juist toegeven dat onze leven gebroken is. Het feestelijke is dat er verlossing is van onze gebrokenheid, van boosheid en angst, onmacht en polarisatie. Door Jezus, God die mens werd en zo heel dichtbij kwam. Feest is er op zijn manier. Via lijden en sterven. Want de zonde moet vergeven worden, alles wat tussen God en ons instaat moet opgeruimd worden. Zo wordt ons hart weer vrij en worden we nieuwe mensen. Geen sprookjesfiguren, maar echte mensen die in een wereld zonder verdeeldheid zullen leven.

Zo vieren we Kerst in een gebroken wereld. Nederig en ingetogen, maar wel met hoop en verlangen. God heeft namelijk de wereld niet losgelaten. Ook jouw leven niet: Hij werd mens!

Geschreven door: Ds. Theo Basoski (GKV Columnakerk)

Vandaag een overdenking geschreven door ons enige echte eigen praeses Lydia Antuma.

Silent night

Stille nacht. De nacht waarin Jezus uiteindelijk geboren zou worden en licht op deze wereld bracht. Toen ik dit thema las, moest ik direct denken aan een andere zin waarin stilte ook
een centrale rol vervult:

‘Be still and know that I am God’

Stilte, juist als je leven zo druk is en de maatschappij zo veel van je vraagt.
Stilte, ook als je daar vanwege corona al helemaal klaar mee bent.
Stilte, als woorden tekort schieten of simpelweg op zijn.
Stilte, als het leven of situaties je lam kunnen slaan.
Stilte, om tot inkeer te komen.
Stilte, om te beseffen dat God ook écht God is, in alle omstandigheden.

Juist in deze stilte, die voor iedereen anders zal voelen, kan God binnenkomen. God, schepper en voltooier, trooster en overwinnaar. God, die door alles heen nog steeds de hoogste plek inneemt en in controle is. God, die in de ‘Silent Night’, als kind naar de wereld kwam om de rol als redder te vervullen. God, die door ons te redden en te vergeven, ons een vrij leven heeft gegeven.
Juist in de stilte kunnen we een stukje zien van deze grote God die klein werd als een kind.

Als opdracht van vandaag wil ik je uitdagen om de stilte bewust op te zoeken en hierin God God te laten zijn. Laat dit op je inwerken en kijk vanuit daar verlangend uit naar het feest
waarin de geboorte van deze God als mens gevierd wordt: de ‘Silent Night’.

Luistertips:
Be still and know - Hannah Kerr
Stil, mijn ziel, wees stil - opwekking 717

Deze was van een dag eerder, maar willen wij u zeker niet onthouden:

Het fundament van je leven

Mattheüs 7: 24-27
[24] Wie deze woorden van Mij hoort en ernaar handelt, kan vergeleken worden met een wijs man, die zijn huis bouwde op een rots. [25] Toen de regen neerstroomde en de beken buiten hun oevers traden, en er stormen opstaken en het huis van alle kanten belaagd werd, stortte het niet in, want het was gefundeerd op een rots. [26] En wie deze woorden van Mij hoort en er niet naar handelt, kan vergeleken worden met een dwaas man, die zijn huis bouwde op zand. [27] Toen de regen neerstroomde en de beken buiten hun oevers traden, en er stormen opstaken en er van alle kanten op het huis werd ingebeukt, stortte het in, en er bleef alleen een ruïne over.

Misschien herken je het wel, de wereld verandert en je weet niet wat je ermee aan moet. Het nieuws lijkt niet meer bij te houden en de meningen van mensen blijven maar komen. Corona is nu al een tijd onder ons, en het blijft waarschijnlijk ook nog wel even. Naast corona kunnen er ook andere dingen zijn in je leven die niet lekker lopen. Misschien gaat het niet goed met de studie of zijn er andere zaken die invloed hebben op jouw leven. Al deze ‘stormen’ kunnen grote invloed hebben op hoe wij ons voelen.
Een tekst die voor mij altijd bemoedigend werkt is de gelijkenis die Jezus vertelt in de bergrede, waarschijnlijk ken je het verhaal wel. Deze gelijkenis maakt duidelijk dat het niet gaat om de storm die je meemaakt, de man die zijn huis op de rots bouwt maakt precies dezelfde storm mee als de man die zijn huis op het zand bouwt. Het gaat om het fundament waarop zij gebouwd hadden. De focus verplaatst dus van de storm naar het fundament. Wat is de basis van jouw leven? Wie gaat er met jou mee door de stormen van het leven? God is zo’n krachtige basis, met Hem kunnen we elke storm aan. Het begint allemaal met het besef dat wij zelf deze stormen niet aankunnen en dat we God nodig hebben, God is zo’n liefdevolle vader, Hij wil met ons deze stormen doorstaan. Dus bid en betrek God bij jouw leven, bouw jouw leven op Hem.

Al bezwijkt mijn hart en vergaat mijn lichaam, de rots van mijn bestaan, al wat ik heb, is God, nu en altijd. (Psalm 73:26)

Opdracht
Lees de bergrede om te zien wat God van ons vraagt. Bid en vraag God of Hij het fundament van jouw leven wil zijn.

Geschreven door: Mathilde Koomans van den Dries (N.S.G. & Kernteam Outreach)

Vanzelfsprekend?

Soms kom je erachter dat datgene wat je als heel vanzelfsprekend beschouwde, helemaal niet zo blijkt te zijn. Dit overkwam mij een tijdje terug, toen ik een deel van de evangeliën aan het lezen was. Daarbij probeerde ik zo veel mogelijk het perspectief in te nemen van iemand die de Bijbelverhalen nog niet eerder gehoord had; schier onmogelijk, natuurlijk, maar wel interessant. Speurend naar beweringen en stellingen over Jezus’ goddelijke aard kwam ik er namelijk achter dat Marcus noch Lucas Jezus gelijkstelden aan God. Nee, Jezus was hoogstens de Zoon van God. Helemaal bij Marcus kwam ik van een koude kermis thuis, aangezien hij vrij beknopt schrijft en – in mijn optiek – al met al een zeer mysterieus verhaal neerzet. Dit vond ik vreemd: ik heb de drie-eenheid met de paplepel ingegoten gekregen, en Jezus dus ook altijd als God zelf gezien, maar minstens twee van de vier evangeliën lijken daar met geen woord over te reppen. Toen kwam ik echter het volgende stuk in Johannes 1 tegen:

14 Het Woord is mens geworden en heeft bij ons gewoond, vol van goedheid en waarheid, en wij hebben zijn grootheid gezien, de grootheid van de enige Zoon van de Vader. Van hem getuigde Johannes toen hij uitriep: ‘Hij is het over wie ik zei: “Die na mij komt is meer dan ik, want hij was er vóór mij!”’ Uit zijn overvloed zijn wij allen met goedheid overstelpt. De wet is door Mozes gegeven, maar goedheid en waarheid zijn met Jezus Christus gekomen. Niemand heeft ooit God gezien, maar de enige Zoon, die zelf God is, die aan het hart van de Vader rust, heeft hem doen kennen.

Eindelijk bevestiging! Maar ook hier staat in mijn Bijbel een voetnoot die vertelt dat andere handschriften de bijzin “die zelf God is” weglaten. Dat betekent dat ook deze bron voor Jezus’ God-zijn twijfelachtig is. Uiteindelijk kwam ik echter nog een andere tekst tegen, uit Johannes 5:

16 Het was omdat Jezus zulke dingen deed op sabbat, dat de Joden tegen hem optraden. Maar Jezus zei: ‘Mijn Vader werkt aan één stuk door, en daarom doe ik dat ook.’ Vanaf dat moment probeerden de Joden hem te doden, omdat hij niet alleen de sabbat ondermijnde, maar bovendien God zijn eigen Vader noemde, en zichzelf zo aan God gelijkstelde.

Geen voetnoten. Ik denk dat dit ons sterkste bewijs is dat Johannes Jezus als God zag. De andere hierboven besproken evangelisten deden dat misschien ook wel, maar iemand zonder theologische achtergrond (lees: ik) kan dat niet uit hun getuigenis opmaken; iets dat mij verraste. Om die reden denk ik dat het goed is om eens in de zoveel tijd weer na te gaan wat het nu eigenlijk is dat je gelooft, en waarom je het gelooft. Vooral de verhalen waarvan je ‘toch wel weet hoe het zit’, zijn goed om in de Bijbel nog eens na te lezen.

Om over na te denken:
• Is er eigenlijk een Bijbelboek/-gedeelte dat ik nog nooit heb gelezen?
• Ken ik de Bijbelteksten waar ik mijn geloof(szekerheden) op baseer?

Om voor te bidden:
• Een kritische geest die mij laat inzien hoe mijn eigen geloof in elkaar steekt.
• De Heilige Geest die helpt bij correcte interpretatie en het in praktijk brengen van wat ik lees.

Geschreven door: Loran Knol (GSV)

(Zombie)mieren

“Heilig Geest van God, vul opnieuw mijn hart
Heilige Geest van God, vul opnieuw mijn hart
Vul mij opnieuw, vul mij opnieuw, vul opnieuw mijn hart.”
(Opwekking 343)

Een van onze taken hier op aarde is het meebouwen aan het Koninkrijk van God. Vaak vraag ik mij in gebed af hoe? Ik besefte mij dat ik mij meer als een mier op moet stellen, en hieronder lees je wat ik daarmee bedoel:

Het je wel eens gehoord van de ‘ophiocordyceps camponoti-floridani’ schimmel? Een kenmerk van deze schimmel is dat hij (zombie)mieren kan infecteren en daarmee hun gedrag kan manipuleren op een manier die gunstig is voor de schimmel. De mier verliest een stuk van zijn natuurlijke hoogtevrees en klimt meters ver in planten en bomen waar de schimmel de mier zichzelf vervolgens laat vastbijten in de plant. Hierdoor kan de schimmel op de plant gaan groeien.

Een lugubere vergelijking misschien. Toch zit hier een waardevolle les in. Ondanks dat de mier niet vrijwillig wordt ‘gevuld’ door de schimmel, mogen wij ons bewust zijn van de kracht die in ons komt zodra wij de Heilige Geest vragen om zijn wil in ons te doen. Dat we als werktuigen mogen dienen zodat de Geest door ons heen Gods Koninkrijk kan gaan bouwen en we niet worden tegengehouden door ons natuurlijke hoogtevrees.

Start elke ochtend dus met Opwekking 343: Heilige Geest van God, vul opnieuw mijn hart!

Geschreven door: Anne de Kok (Praeses der N.S.G.)

Stille nacht, heilige nacht

Stille Nacht, heilige nacht!
Vreed' en heil wordt gebracht,
aan een wereld, verloren in schuld;
Gods belofte wordt heerlijk vervuld.
Amen, Gode zij eer!
Amen, Gode zij eer!
(Vers 3 van Stille nacht)

Tijdens advent leven we toe naar kerst. We staan stil bij wat het betekent dat Jezus naar de aarde kwam. En na vier weken stilstaan mogen we deze geweldige gebeurtenis vieren met kerst. Wat een feest!

Het derde vers van het lied stille nacht laat al iets horen van wat Jezus’ komst betekent.

Vreed’ en heil wordt gebracht, aan een wereld, verloren in schuld.
Jezus brengt vrede en heil (= voorspoed, redding) met zich mee. Dit begon al toen hij als kleine baby op de wereld kwam. Maar ook nu nog steeds, wie met Jezus leeft ontvangt vrede en heil. Ook al voelt dit soms niet zo, wanneer je met Jezus leeft kun je met de onvrede en problemen in je leven naar Hem toe, bij Hem kun je vrede en rust vinden in deze onrustige wereld.

Gods belofte wordt heerlijk vervuld.
Jezus’ geboorte vervult de belofte die al eerder in de bijbel staat. Op verschillende plekken in het Oude Testament wordt al verwezen naar Jezus, waaronder de volgende twee verzen:

• Micha 5:2 – Totdat de vrouw die zwanger is haar kind heeft gebaard, worden zijn broeders (Juda’s broeders) aan hun lot overgelaten. Daarna zullen wie er nog over zijn terugkeren naar de andere Israëlieten.
• Jesaja 7:14 – Daarom zal de Heer zelf u een teken geven: de jonge vrouw is zwanger, zij zal spoedig een zoon baren en hem Immanuel noemen.

In Micha 5:2 kun je ook een verwijzing zien naar de vrede die Jezus met zich mee brengt, ballingen zullen na Zijn geboorte terugkeren.

Amen, Gode zij eer!
Prachtig om een lied zo af te sluiten, God prijzen omdat Hij Zijn zoon naar de aarde stuurde en daarmee Zijn belofte vervulde. Vaak vragen we veel van God wanneer we bidden, Hem prijzen doen we veel minder. Al is dat wel belangrijk, God prijzen en bedanken voor wat Hij ons geeft. Daarom is het ook zo mooi dat dit lied daarmee eindigt. Sela’s versie van dit lied voegt daar nog wat aan toe, na het zingen van deze laatste regel gaan zij door met prijzen door Gloria (= roem, eer) te zingen.

Sta vandaag stil bij wat Jezus’ komst op aarde ons gebracht heeft en prijs God daarvoor, dit kan door middel van gebed, of zing mee met Sela.

Geschreven door: Elja Meijer (GSV)

Rust en vrede

Sommige mensen beginnen al met de voorbereidingen van kerst bij het eerste teken van koud weer, terwijl anderen het zo lang mogelijk uitstellen. Maar op een zeker moment raken we allemaal gevangen in een draaikolk van activiteiten. Het meeste is leuk en feestelijk, maar het is soms ook zeker vermoeiend.

God weet dat we geneigd zijn om druk bezig te zijn. Dit is een van de redenen waarom Hij na elke zesde dag een rustdag inbouwde. Dan kunnen we even kunnen stoppen met de bezigheden en erkennen dat God goed is. Door rust in ons leven in te bouwen, erkennen we Gods betrouwbaarheid: Zelfs wanneer we ophouden met werken, gaat God nog door om onze wereld bij elkaar te houden.

Maar wat kan jij hier nu mee? Misschien ervaar je op dit moment niet zoveel drukte of zorgen, maar weet dat Jezus heeft beloofd dat Hij rust zal geven die de wereld niet geeft. Het is een belofte aan ons, aan jou. Hij wil je er dus niet van weerhouden en wil je met alle liefde zijn rust en vrede geven.

Vind rust bij God zoals beschreven in de woorden van David en Jezus:

• Psalm 62:9 Vertrouw op Hem te allen tijde, volk; stort uw hart uit voor Zijn aangezicht.
• Mattheüs 11:28 Kom naar Mij toe, allen die vermoeid en belast zijn, en Ik zal u rust geven.

God wil je zijn rust en vrede geven, durf jij erom vragen?

Heer, U kent mij als geen ander. Ik kom met open armen naar U toe. Leer mij om de geboorte van Uw zoon te vieren vanuit een plaats van rust.

(Geschreven door: Ilse van den Pol (Extern der O.C.S.G.)*

Een eenzame winter

Het wordt elke dag weer eerder donker en later licht, we zitten weer in een nieuwe lockdown en de meesten van ons zijn alweer aan vakantie toe (of nou ja, ik wel in ieder geval). Veel mensen hebben in deze dagen last van een winterdip en voelen zich ook sneller eenzaam. Omdat Jezus net als wij op deze aarde heeft rondgelopen en onze pijn heeft gevoeld vraag ik me weleens af of hij ook weleens eenzaam was. Het lijkt er wel op dat hij zich verlaten en eenzaam voelde toen hij voor zijn sterven in Getsemane aan het bidden was. Hij vraagt zijn leerlingen wakker te blijven, maar dit doen zij niet dus kan hij zich niet door hen laten ondersteunen (Mattheüs 26:36-46). Later wordt hij aan het kruis ook nog eens door zijn eigen Vader verlaten (Mattheüs 27:46). Het mooie hieraan is echter dat Jezus dus weet hoe wij ons voelen als we eenzaam zijn en hij zich goed in je kan verplaatsen. Als je tot hem bidt hoef je je dus niet sterk te houden of gevoelens achter te houden. Het kan veel opluchting geven als je even al je problemen en negatieve gedachtes bij Hem neer kunt leggen. Je kunt dan ook denken dat het op een rijtje zetten van je gedachtes op zichzelf de rust geeft en niet het praten met Jezus, maar ja, ik denk dan maar: ‘if it works, it works’. En het is altijd wel een fijne gedachte dat er ook iemand luistert, die me zelfs kan helpen iets aan die problemen te doen.

Ik denk overigens dat Jezus zich best wel vaak eenzaam heeft gevoeld, omdat mensen hem niet goed begrepen. Toen hij als kind naar de tempel ging met zijn ouders en achterbleef om met de priesters te praten, leken zijn ouders ook weinig te snappen van Hem en waren ze vooral ongerust (Lucas 2:41-51). Wat het denk ik ook allemaal best ingewikkeld maakte is het feit dat Hij zonder zonde is. Dat betekent dus dat hij nooit deed aan een leugentje om bestwil of andere kinderen pestte. Waarschijnlijk werd hij daardoor best weleens raar aangekeken door andere kinderen en later vast ook wel door volwassenen als hij netjes zonder te sjoemelen zijn belastingaangifte deed bij de Romeinen. Hiermee wil ik niet zeggen dat onze eenzaamheid niks voorstelt vergeleken met die van Jezus, maar dat Hij het gevoel maar al te goed kent en dus precies weet hoe wij ons kunnen voelen.

Geschreven door: Wilmar Beute (Intern der O.C.S.G.)

Being silent or speaking up?

“Spreken is zilver en zwijgen is goud” werd me vroeger als kind geleerd. Een wijze les, want stilte die ruimte geeft voor reflectie en bezinning is onmisbaar; durven luisteren is vaak verrijkender dan zelf weer het woord nemen. En ja, die feestdagen, waar alles net even wat mooier en vrediger voelt dan de werkelijkheid is, zijn soms hard nodig.

En tegelijk, hoewel stil zijn vaak uitdagend is, kan het soms ook de makkelijke weg worden. Zwijgen kan een vorm van solidariteit of ontvankelijkheid zijn, maar soms ook van onverschilligheid. Niet voor niets zegt Prediker 3: 7 dan ook “Er is een tijd om te zwijgen en een tijd om te spreken”.

Maar wanneer worden we dan geroepen om te zwijgen of juist om te spreken? Dat is niet altijd makkelijk vast te stellen en vraagt om een eerlijke en kritische reflectie naar onszelf. Draagt mijn snelle advies of opvatting in deze situatie echt wat bij? Of dient ze vooral om mijn eigen ongemak te verhullen of mezelf te etaleren? Maar ook andersom: is mijn zwijgen werkelijk ten dienste van de ander? Of is het vooral een teken van angst, luiheid of onverschilligheid om me uit te spreken? En is ons zwijgen wel altijd neutraal?

Als we de Bijbel moeten geloven niet. Ook in ons zwijgen kunnen we onrecht of ongelijkheid in stand houden en zijn we er dus debet aan. Daarom zijn we soms juist geroepen om onze stem te laten horen en ons tegen dat onrecht en die ongelijkheid uit te spreken. Spreuken 31:9 zegt “Spreek, oordeel rechtvaardig, geef armen en behoeftigen hun recht”.

Ook Maria neemt geen blad voor de mond wanneer ze zingt over het kindje wat ze verwacht. “Hij toont zijn macht en de kracht van zijn armen drijft uiteen wie zich verheven wanen, heersers stoot hij van hun troon en wie gering is geeft hij aanzien. Wie honger heeft overlaad hij met gaven, maar rijken stuurt hij weg met lege handen”.

God hielt zich niet stil of afzijdig, maar kwam midden in de realiteit van deze wereld met haar geweld, onrecht en ongelijkheid. Of zoals pastor Nadia Bolz-Weber dat beschrijft: “God did not enter the world of our nostalgic, silent-night, snow-blanketed, peace-on-earth, suspended reality of Christmas. God slipped into the vulnerability of skin and entered our violent and disturbing world”.

God kwam in ons midden. Wonderlijk genoeg niet met groots machtsvertoon of bombarie, maar klein en kwetsbaar als een kind. Het kind wat opgroeide tot die man uit Nazareth die rondtrok; die zich uitsprak tegen onrecht en scheidslijnen; en die sprak van Goed Nieuws voor de armen, gevangenen, zieken en vreemdelingen. Hoe kunnen wij, in onze eigen situatie en context, dat voorbeeld volgen?

Geschreven door: Tirtsa Liefting (Nieuwe Kerk & Studentenwerker IFES)

No sound without silence

De feestelijke dag dat de zoon van God op aarde kwam, komt elke dag dichterbij. Elke dag mogen we even stil staan om hierover na te denken. Elke dag mogen wij denken aan de almacht van God.

Lucas 2: 4-14 (NBV): 4“Jozef ging van de stad Nazareth in Galilea naar Judea, naar de stad van David die Bethlehem heet, aangezien hij van David afstamde, 5om zich te laten inschrijven samen met Maria, zijn aanstaande vrouw, die zwanger was. 6Terwijl ze daar waren, brak de dag van haar bevalling aan, 7en ze bracht een zoon ter wereld, haar eerstgeborene. Ze wikkelde hem in een doek en legde hem in een voederbak, omdat er voor hen geen plaats was in het nachtverblijf van de stad. 8Niet ver daarvandaan brachten herders de nacht door in het veld, ze hielden de wacht bij hun kudde. 9Opeens stond er een engel van de Heer bij hen en werden ze omgeven door het stralende licht van de Heer, zodat ze hevig schrokken. 10De engel zei tegen hen: ‘Wees niet bang, want ik kom jullie goed nieuws brengen, dat het hele volk met grote vreugde zal vervullen: 11 vandaag is in de stad van David jullie redder geboren. Hij is de Messias, de Heer. 12Dit zal voor jullie het teken zijn: jullie zullen een pasgeboren kind vinden dat in een doek gewikkeld in een voederbak ligt.’ 13En plotseling voegde zich bij de engel een groot hemels leger dat God prees met de woorden: 14Eer aan God in de hoogste hemel en vrede op aarde voor alle mensen die hij liefheeft.’

God laat zijn almacht overal door de Bijbel heen schijnen. In elk hoofdstuk lezen wij hoe machtig Hij is, waar Hij toe in staat is en vooral wat voor liefde Hij voor ons heeft. Die liefde is zelfs zo groot dat Hij Zijn enige zoon naar de aarde wordt gestuurd om ons te verlossen van de kwade greep van de duivel.

Ik wil het vandaag het kort met jullie hebben over het geluid tijdens de Silent Night. Als eerst wil ik dit benoemen: There is no sound without silence.
De geboorte van onze redder vond plaats in stilte. Juist de stilte en kalmte op zo’n bijzonder moment laat de macht van God zien. Maar God wil niet dat deze bijzondere gebeurtenis onder stoelen of banken wordt geschoven, want het geluid van de nabije verlossing moet, na een periode van stilte, worden gehoord door alle oren. Zoals in bovenstaande Bijbeltekst te lezen is, laat Hij Zijn leger van engelen zingen. Een hemels spektakel om Jezus onze Verlosser aan te kondigen bij de herders en uiteindelijk ook bij de rest van de mensheid. Denkt u ook wel eens na over hoe overweldigend het voor die herders moet zijn geweest? Ze zaten rustig bij een vuurtje op de schapen te passen en opeens stond er een hemels leger voor hun neus die zongen dat de verlosser was geboren.

Die pure heerlijkheid, macht en geluid van God is niet de dagelijkse kost voor de mens. Ik wil u oproepen om te luisteren naar alle geluiden die er zijn tijdens de Silent Night. Luister naar de mooie liederen, naar preken en de natuur. Maar luister ook naar de stilte, want there is no sound without silence.

Geschreven door: Jochem Veldman (Assessor Secundus der GSV)

Dichterbij

Een aantal maanden voordat Maria zwanger werd van Jezus, wordt haar tante Elisabet zwanger van Johannes. Johannes, die we later zullen leren kennen als Johannes de Doper. Johannes en Jezus waren dus neven, feitelijk achterneven. En hun eerste ontmoeting vindt plaats voordat ze überhaupt zijn geboren.

Toen Elisabet de groet van Maria hoorde, sprong het kind op in haar schoot; ze werd vervuld van de heilige Geest en riep luid: ‘De meest gezegende ben je van alle vrouwen, en gezegend is de vrucht van je schoot! Wie ben ik dat de moeder van mijn Heer naar mij toe komt? Toen ik je groet hoorde, sprong het kind van vreugde op in mijn schoot. – Lucas 1:41-44

Wonderlijk toch? Foetus Johannes die zo enthousiast reageert op de aanwezigheid van embryo Jezus. Johannes leert God in Persoon al heel vroeg kennen. Het is de Persoon die Johannes in de baarmoeder van zijn moeder al heeft ontmoet, en die hem toen deed opspringen van vreugde. Het is de Persoon die zijn moeder vulde met de heilige Geest. Het is de Persoon over wie zijn vader al zo vol vuur profeteerde in de verzen die volgen. God in Persoon leert hij kennen in zijn eigen neef Jezus! We weten niet in hoeverre Johannes en Jezus in hun kindertijd onderdeel van elkaars leven uitmaakten, maar jaren later zou Johannes degene zijn die de mensen wijst op Jezus en Hem zelfs zou dopen als begin van Jezus’ publieke optreden op aarde. De bijzondere band tussen Johannes en Jezus bleek veel meer te zijn dan een familieband.

Wat mij raakt, is dat het licht van Jezus begon te schijnen over Johannes, nog voordat hij werd geboren. Sterker nog, Hij was nog niet eens volgroeid. Waar in onze maatschappij in dat stadium de vrucht in de baarmoeder nog niet gezien wordt als een kindje, plantte Jezus op dat moment al grote vreugde in harten. Niet door iets wat Jezus zei of deed, maar gewoon door er te zijn. C.S. Lewis zei eens:

“Als je het warm wilt hebben, moet je dichtbij het vuur gaan staan. Als je nat wilt worden, moet je in het water gaan. Als je vreugde, kracht, vrede, eeuwig leven wilt ontvangen, moet je dichtbij - of zelfs in - het object zijn die deze eigenschappen bezit.”

Dat is wat gebeurt in de aanwezigheid van Jezus! Dat is wat gebeurt in de aanwezigheid van Jezus als embryo, als baby, als volwassen man en ook nog nu, als de hemelse Heer die door Zijn Geest onzichtbaar hier aanwezig is! Zelfs wanneer we niet horen wat Hij zegt, of niet zien wat Hij doet, maakt Zijn aanwezigheid in onze levens het grote verschil. Door te komen in ons bestaan, wekt Hij vreugde op in onze harten, vervult Hij onze diepste verlangens en schijnt Hij Zijn licht in onze duisternis. Dichtbij Jezus, daar moet je zijn! Alles wat ik zoek in dit leven, vind ik alleen in Hem.

Geschreven door: Mark Stoorvogel (VBG Stadskerk)

Shalom voor de student

‘’De studententijd is de mooiste tijd van je leven.’’ Hoe vaak heb je dat wel niet gehoord? Maar niemand die waarschuwt hoe druk het is. Als student moet je ontzettend veel ballen hoog houden. Te beginnen met waar het natuurlijk omdraait: de studie. Daarvoor ben je op kamers gaan wonen, waar je opeens alles zelf moet doen: koken, wassen, schoonmaken. En het is allemaal niet gratis, dus een paar bijbaantjes zijn wel nodig. Tussendoor probeer je zoveel mogelijk activiteiten van de studentenvereniging mee te pakken voordat de FOMO* kan toeslaan. En je moet de relaties met je familie en vrienden van thuisthuis ook nog eens onderhouden. Super gezellig, maar langzaamaan begint dat bierbuikje wel te groeien dus ben je ook wekelijks in de sportschool te vinden. En dan hebben we het nog niet eens over hobby’s en commissiewerk gehad. En ohja...slapen. Niet vergeten.
We gaan maar door en door met z’n allen. Van college naar commissievergadering naar borrel. Ja, het is zeker een mooie tijd, student zijn, maar sta je ook wel eens stil? Laat vandaag zo’n moment zijn om stil te staan.

Ik heb dit gezegd opdat jullie vrede vinden bij mij. Jullie zullen het zwaar te verduren krijgen in de wereld, maar houd moed: ik heb de wereld overwonnen. – Johannes 16:33

In dit vers vertelt God ons dat Hij weet van onze lasten, Hij weet van de druk die op onze studentenschouders rust. Maar hij bemoedigt ons ook opdat wij vrede in Hem mogen vinden. Vrede. Rust. Iets wat mist in het verhaal hierboven. Iets waar wij studenten denk ik erg naar kunnen verlangen. En dat is nu precies waar Advent om draait: stilstaan en verlangen. Verlangen naar de rust en vrede die God komt brengen door zijn eigen Zoon naar ons te zenden. Hij geeft ons de prins van vrede, de prins van Shalom: Jezus Christus.

Vrede betekent in het Hebreeuws Shalom. En dat gaat verder dan afwezigheid van oorlog. Vrede, Shalom is compleet maken. Shalom houdt in dat iets – ondanks dat het complex is en uit vele onderdelen bestaat – toch compleet is. Ons leven is ingewikkeld en zit vol met veranderingen in relaties en situaties. Als een van deze onderdelen verschuift, valt je shalom uit elkaar. Het heeft dan herstel nodig. Dat herstel kan Jezus aan ons geven. Hij is immers de prins van de vrede. Daarom is het zo belangrijk om met Hem te leven. Als er dan een keer een bal valt, maakt Hij ons leven weer compleet. Hij brengt vrede en rust in je drukke studententijd. Neem daarom tijd voor Hem die de wereld heeft overwonnen. Begin eens door in je gebed te vragen om Gods vrede.

Luistertip: Toekomst Vol van Hoop – Sela

• FOMO = Fear Of Missing Out

Geschreven door: Gerianne van Ittersum (Secretaris der O.C.S.G.)

1.825 minuten stil

Stil zijn, gewoon echt stil zijn voor God.
Persoonlijk vind ik dit echt heel lastig. Het studentenleven is vaak zo vol gepland met colleges, meetings, verenigingsactiviteiten en een breed scala aan sociale aangelegenheden. En als we een momentje van tijd voor onszelf hebben, is er vaak nog een hele lijst met to-do’s die nog gedaan moeten worden. Kortom, we zijn gewoon heel druk, er is niet of nauwelijks tijd om even stil te zijn.

Toch is het zo belangrijk om soms wel even stil te zijn voor God. Een moment van stilte is een boost voor jouw geloofsleven als je dit met enige regelmaat doet. Dit hoeft helemaal niet lang te zijn, als het maar een moment van rust is in je hoofd. Even alles wat je bezighoudt opzij zetten en je te focussen op God.

In Lukas 10 verzen 38-42 wordt een hele herkenbare situatie geschetst:
Toen ze verder trokken ging hij een dorp in, waar hij gastvrij werd ontvangen door een vrouw die Marta heette. Haar zuster, Maria, ging aan de voeten van de Heer zitten en luisterde naar zijn woorden. Maar Marta werd helemaal in beslag genomen door de zorg voor haar naasten. Zij ging naar Jezus toe en zei: ‘Heer, kan het u niet schelen dat mijn zuster mij al het werk alleen laat doen? Zeg tegen haar dat ze mij moet helpen.’ De Heer zei tegen haar: Marta, Marta, je bent zo bezorgd en je maakt je veel te druk. Er is maar één ding noodzakelijk. Maria heeft het beste deel gekozen, en dat zal haar niet worden ontnomen.

Een hele bekende geschiedenis, maar wat is het herkenbaar in deze tijd! Terwijl Marta zich druk maakt over allerlei dagelijkse bezigheden, neemt haar zus Maria de tijd om naar Jezus te luisteren. Maria laat haar bezigheden voor eventjes los en voor een moment vergeet ze alles wat er om haar heen gebeurt. Voor een moment staat ze stil voor God en is ze helemaal gefocust op Zijn woord. Maar wat lijken wij vaak veel op Marta, altijd maar druk met allerlei dingen! Echter, Jezus laat Marta zien wat nu echt belangrijk is en dat is God. Uiteindelijk is alleen God noodzakelijk in ons leven en als je voor Hem kiest, kan dat je nooit meer afgenomen worden. Maar hoe kunnen we Hem vinden als wij nooit tijd voor Hem vrij kunnen maken?

Als we alleen maar elke dag 5 minuutjes stil zijn voor God, dan ben je in een heel jaar 1.825 minuten stil (oftewel, iets meer dan een hele dag).
Maar hoe worden we nu precies een moment stil om ons te kunnen focussen op God?
Vind allereerst stilte om je heen. Zoek een rustige plek op, waar niet zoveel dingen jou kunnen afleiden van God. Voor iedereen is dit weer anders, waar voor de één rust te vinden is in de natuur (denk aan Lukas 6:12), is het voor de ander al genoeg om even de mobiel of laptop weg te leggen.
Belangrijk is daarnaast om rust te vinden in je hoofd. Laat de dingen even voor wat ze zijn, vergeet je to-do lijsten. Je gedachtestroom onderbreken, dit kan echt heel lastig zijn. Maar vergeet niet, dit kun je ook bij God neerleggen en Hij kan je rust en stilte in je hoofd geven.

Geschreven door: Rachel Lankamp (Penningmeester der O.C.S.G.)

Stil maar, wacht maar

Vaak moest hij huilen. Om de eenzaamheid, het achtuurjournaal, het verhaal van de Filipijnse meisjes die zichzelf aanboden voor een blikje cola. Stil maar, wacht maar... Als kind vond hij het al een mooi lied, maar toen hij opgroeide was het voor hem gaan leven. De noodzaak van de voedselbank, de acceptatie van prostitutie in zijn stad, de eenzaamheid onder ouderen en studenten. Het maakte hem moe, de beelden van dieren in nood, een wereld die uit het lood raakte en de eindeloze stroom van vluchtelingen. Hij was drieëntachtig. Gezond en wel wachtte hij vol verlangen op zijn Heer. Stil maar, wacht maar…

Enigszins verrast dat het werkelijk Petrus was die de poort voor hem openhield, liep hij over de drempel. Hij wist meteen wat hij zou gaan doen. Op zoek naar Jezus. Er zou vast een lange rij zijn, maar dat was het hem waard. En wat dan nog? Hij had de eeuwigheid.

“Misschien in de tempel?” zei een vriendelijke vrouw, terwijl ze onkruid aan het wieden was. Ze gaf hem een kaart en wees de richting. “Vreemd”, dacht hij, “Ik dacht dat er geen onkruid zou zijn in de hemel”. Hij bedankte haar en ging op pad. Het was een plezierige tocht. Precies zoals hij gehoopt had. “Weet u misschien waar ik degelijke schoenen kan kopen?” vroeg hij een voorbijganger. Zonder erover na te denken deed de vreemdeling zijn schoenen uit en bood hem ze aan. “Schep gerust nog een keer op”, zei de oude man die hem rond etenstijd vroeg of hij geen trek had gekregen. Toen het donker werd, kwam een jonge man hem achterna. Hij zou wel moe zijn, zei hij. Het zou hem een eer zijn als hij bij hem wilde overnachten.

De tocht duurde een week. Van lieverlee begon hij te wennen aan de wereld van vriendelijkheid waardoorheen hij zich bewoog. Op deze manier is de eeuwigheid niet zo’n beangstigend idee als vroeger, dacht hij, terwijl hij het tempelcomplex binnenstapte. De deur stond open en opgewekt stapte hij naar binnen. Hij werd verwelkomd door een engel. “Wat komt u doen?” galmde zijn stem. “Ik zou graag weten waar ik Jezus kan vinden”. “Ah…”, zei de engel, “Hij had al gezegd dat u zou komen. Hij heeft mij gevraagd u dit te geven.” De engel overhandigde hem een envelop met een prachtige gouden zegel. Toen hij de brief opende las hij:

Dag Egbert,

Welkom in de Hemel. Helaas kan ik u op het moment
niet te woord staan. Ik ben op aarde.

Geschreven door: Tiemen Verbree (Stafwerker N.S.G.)

Het Evangelie in de Voederbak

In deze korte overdenking wil ik met je kijken naar de mensen die als eersten hoorden over de geboorte van Jezus: de herders. Waarom werden juist zij uitgekozen om als eerste op kraambezoek te komen?

Lukas 2:8-14
Niet ver daarvandaan brachten herders de nacht door in het veld, ze hielden de wacht bij hun kudde. Opeens stond er een engel van de Heer bij hen en werden ze omgeven door het stralende licht van de Heer, zodat ze hevig schrokken. De Engel zei tegen hen: ‘Wees niet bang, want ik kom jullie goed nieuws brengen, dat het hele volk met grote vreugde zal vervullen: vandaag is in de stad van David jullie redder geboren. Hij is de Messias, de Heer. Dit zal voor jullie het teken zijn: jullie zullen een pasgeboren kind vinden dat in een doek gewikkeld in een voederbak ligt.’ En plotseling voegde zich bij de engel een groot hemels leger dat God prees met de woorden: ‘Eer aan God in de hoogste hemel en vrede op aarde voor alle mensen die hij liefheeft.’

De herders
Herder zijn in het Israël van de eerste eeuw was geen respectabele carrière. Er werd neergekeken op herders. Soms werden ze zelfs als oneerlijk en onbetrouwbaar gezien. Herders zijn het toonbeeld van wat we nu de ‘laagopgeleiden’ of ‘gepeupel’ zouden noemen.

Vreemd eigenlijk hè? Want in de Bijbel is dit beroep juist een symbool van Gods zorg en liefde. David, de herdersjongen die koning werd, zou in de bekende Psalm 23 optekenen: De Heer is mijn herder, mij zal niets ontbreken. En Jezus zelf zou over zichzelf spreken als de Goede Herder in Johannes 10.

Wellicht is het de combinatie van deze twee dingen; de lage sociale klasse van de herders, en de symboliek van dit beroep, waardoor juist deze herders de eerste ontvangers van het Goede Nieuws werden. Gods liefde is werkelijk voor iedereen! Zelfs voor die gore herders in het veld daar.

Op kraamvisite

Lukas 2:15-16
Toen de engelen waren teruggegaan naar de hemel, zeiden de herders tegen elkaar: ‘Laten we naar Bethlehem gaan om met eigen ogen te zien wat er gebeurd is en wat de Heer ons bekend heeft gemaakt.’ Ze gingen meteen op weg, en troffen Maria aan en Jozef en het kind dat in de voederbak lag.

Ik weet nog toen mijn vrouw en ik net ouders waren geworden en er kraamvisite ontvingen. Het was mijn taak om de gasten eerst duidelijk te maken dat ze goed hun handen moesten wassen voordat ze aan de baby mochten komen (en dit was nog voor corona!) Kun je je de stress van Jozef voorstellen als hij dat zooitje herders binnen ziet komen?

En zo worden de meest laaggeplaatsten in de Joodse cultuur de eersten die de Messias ontmoeten. Voor God is niemand laaggeplaatst. Dit, samen met de stal waarin dit alles plaatsvond en de stinkende voederbak waar Jezus in gelegd werd, is een krachtige illustratie van wat de incarnatie (menswording) van Jezus werkelijk betekent.

De Redder is niet gekomen voor de mensen die succesvol zijn en het voor elkaar hebben. Sterker nog, die mensen zouden Jezus afwijzen. Jezus is gekomen voor de verlorenen, die onder lasten gebukt gaan, de gebrokenen van hart, de twijfelaars, en degenen die het allemaal niet voor elkaar hebben – met andere woorden; jij en ik.

Dat is het Goede Nieuws. Redding is niet iets wat je verdient, maar wat je ontvangt – of eigenlijk; iemand die je ontvangt.

Maar kijk uit! Het zal er anders uitzien dan wat je zou verwachten. Het Goede Nieuws ziet er uit als een baby in een voederbak, een Koning aan het kruis en een leven overgegeven aan God.

Geschreven door: Koen Prinzen (Pastor of Vineyard Groningen)

All is calm, all is bright

Ik moest bij het thema 'Silent Night' meteen denk aan het gelijknamige kerstnummer. De tweede zin van dit nummer is ‘all is calm, all is bright’. Dit is iets wat ik zelf momenteel niet echt ervaar. Ik zit midden in mijn bestuursjaar en alle laatste dingen voor de kerstvakantie moeten geregeld worden, dus mijn weken zitten bomvol. Daarnaast is het ook weer vroeg donker en komt de zon laat op. Echt bright is de dag vaak niet. Maar ik merk dat wanneer ik een moment voor mezelf pak, christelijke muziek op zet en de tijd neem op bij God te komen mijn gedachten stil worden. Rond deze tijd zijn het vooral de nummers Hallelujah en Mary, Did You Know? van Pentatonix die ik luister als ik tot God wil komen. Op zo’n moment voelt het echt even als silent night. Ik wil jou ook echt aanmoedigen om deze advent periode op zoek te gaan naar wat jou rust geeft en wat jou dichter bij God brengt. Misschien is het muziek, misschien zijn het gesprekken met mensen of juist even helemaal stil zijn. Probeer het uit voor jezelf en gun jezelf de 'All is calm and all is bright' momenten!

Geschreven door: Evy Tempelman (Extern vertegenwoordiger der C.V.S. Ichthus)

Sta op en schitter!

In het begin was Gods Zoon er al. Hij was bij God, en Hij was zelf God. In het begin was Hij al bij God. Alles is door Hem ontstaan. Zonder Hem zou er niets zijn. Al het leven komt van Hem. Het leven dat Hij brengt, is het licht voor de mensen. Hij is het licht dat schijnt in het donker. En het licht heeft het gewonnen van het donker (Joh. 1:1-5, BGT).

Het zijn donkere dagen voor Kerst en in 2020 en 2021 lijkt het donker nog extra aanwezig te zijn. Op het moment dat ik dit schrijf is, zijn net de nieuwe maatregelen aangekondigd en op het moment dat jullie dit lezen, zitten we dus in een ‘harde lockdown’ en moeten jullie opnieuw schakelen naar volledig online onderwijs. Is er nog hoop?

Er is altijd hoop en hoop heeft een naam: Jezus (1 Tim. 1:1). Als we dichtbij Hem blijven, kunnen we altijd gevuld worden met hoop die onze omstandigheden te boven gaan. En als we met Hem boven onze omstandigheden uit kunnen stijgen, zet ons dat vrij om ook weer iets te betekenen voor een ander. Hij is ons licht en in Hem en door Hem mogen wij licht zijn voor die ander die vooral nog dat donker ziet. Het woordje licht komt 229 keer voor in de Bijbel (NBV). Het eerste wat God maakt in de schepping is het licht. Hij is zelf het licht en straks als alles nieuw is gemaakt, hebben we zelfs geen andere lichtbron nodig dan God (Op. 22:5). Nu in de tijd waarin we daar nog voor staan, mogen we in Jezus dus dat licht voor de wereld zijn. En ja je leest het goed, je hoeft niet je best te doen om licht te zijn, je bent het al! Het zou vooral zonde zijn om dat licht onder een korenmaat te zetten (Math. 5:15) en niet uit te reiken naar de ander. En waar valt licht het meeste op? Daar waar het heel donker is!

Aan wie denk jij als je dit leest? Op welke manier kan je in deze tijd iets voor een ander betekenen? Als je niet weet, wat je kan doen, dan kan je misschien nadenken over wat jij nu zo nodig zou hebben… Praktisch helpen als mensen in quarantaine zitten door boodschappen te halen of leesvoer en spelletjes langs te brengen, een online meeting of appgroep in het leven roepen om elkaar aan te moedigen God te blijven zoeken en de Bijbel te blijven lezen, samen wandelen met je vrienden, maar ook eens met diegene die nooit wordt uitgenodigd, etc. Deze tijd biedt bij uitstek kansen om met mensen in gesprek te gaan over hoe het met hen gaat, waar ze hoop en kracht vandaan halen en wat ‘de zin’ van dit alles is.

Dus sta op en schitter, je licht is gekomen; over jou schijnt de luister van de Heer (Jes. 60:1, NBV).

Geschreven door: Leonie Schaaij (Stafwerker N.S.G.)

Dans nos obscurité

Gisteren heeft de jaarlijkse O.C.S.G. Kerstdienst plaatsgevonden via een livestream vanuit de Martinikerk en begon het kerstkoor en de -ensemble a capella met het nummer Dans Nos Obscurité. Luister vandaag eens naar deze uitvoering en laat de tekst op je inwerken.

Dans nos obscurités
Allume le feu qui ne s'éteint jamais
Qui ne s'éteint jamais
Dans nos obscurités
Allume le feu qui ne s'éteint jamais
Qui ne s'éteint jamais
Dans nos obscurités

Als alles duister is
Ontsteek dan een lichtend vuur dat nooit meer dooft
Een vuur dat nooit meer dooft.
Als alles duister is
Ontsteek dan een lichtend vuur dat nooit meer dooft
Een vuur dat nooit meer dooft
Als alles duister is

De dienst is terug te kijken via onderstaande link:
https://kerkdienstgemist.nl/stations/2050/events/recording/164011320002050

De beloofde Immanuël

Jesaja 9:1-6 (NBV21)

1 Het volk dat in duisternis ronddoolt
ziet een schitterend licht.
Zij die in het donker wonen
worden door een helder licht beschenen.
Mat. 4:15-16; Luc. 1:79; 1 Petr. 2:9

2 U hebt het volk weer groot gemaakt,
diepe vreugde gaf U het,
blijdschap als de vreugde bij de oogst,
zij jubelen als bij het verdelen van de buit.
Ps. 126:1-2

3 Het juk dat op hen drukte,
de stok op hun schouder, de staf van de drijver,
U hebt ze verbrijzeld, zoals Midjan destijds.
Recht. 7:15-25; Ps. 83:10; Jes. 10:26-27; Jes. 14:25

4 Iedere laars die dreunend stampte
en elke mantel die doordrenkt is van bloed,
ze worden verbrand,
ze vallen ten prooi aan het vuur.

5 Een kind is ons geboren,
een zoon is ons gegeven;
de heerschappij rust op zijn schouders.
Deze namen zal hij dragen: Wonderbare raadsman,
Sterke God, Eeuwige vader, Vredevorst.
Jes. 11:1-5; Jes. 16:5; Jes. 32:1-2; Gen. 49:10; Num. 24:17; Micha 5:1-3

6 Groot is de heerschappij en zonder einde de vrede
voor de troon van David en voor zijn koninkrijk;
ze zijn gegrondvest op recht en gerechtigheid
en staan vast voor altijd en eeuwig.
De HEER van de hemelse machten
brengt dit in zijn vurige liefde tot stand.
2 Sam. 7:12-16; Luc. 1:32-33