Waarde amicae amicique,
het gebruik van liederen uit de Opwekkingsbundel in de eredienst is weer een stapje dichterbij gekomen: het rapport van de Deputaten Kerkmuziek is binnen. Zij hebben op verschillende gronden een selectie gemaakt uit de Opwekkingsbundel. Uiteraard zal het nog wel even duren voor het daadwerkelijk officieel toegestaan is Opw.liederen in de eredienst te zingen. Waarschijnlijk zal de Synode van 2011 er een uitspraak over doen. Het rapport vindt u hier:
http://www.nd.nl/images/library/File/opwekking.pdfIk vond het zeer interessant om door te lezen, zeker als het ging om de argumentatie om sommige liederen wel en anderen weer niet te kiezen. Helemaal interessant wordt het wanneer liederen die we hier op de GSV 'al lang' zingen, door de deputaten afgewezen worden. Ik heb geen volledig inzicht in de selectieprocedure, maar ik moet wel zeggen dat het me hier en daar wat willekeurig overkwam, zoals bij 'gaat en predikt en geneest' - het lijkt me toch redelijk duidelijk hoe dit geïnterpreteerd zou moeten worden.
Ik ben benieuwd wat jullie vinden van het rapport en de selectie. Daarbij ben ik uiteraard ook benieuwd wat jullie überhaupt vinden van het zingen van Opwekkingsliederen in de eredienst (dus niet erom heen of in een sing-in, zoals nu gebeurt). Ik ben zelf voorzichtig positief. Ik zou het denk ik toffer vinden als de Psalmen een 'remake' krijgen, zoals deels al gebeurd in het Psalmen voor Nu-project, maar die zijn weer niet allemaal geschikt voor samenzang.
Liedboecie doe er wat mee!
Staat het Gospellied er in?
De hele discussie over Psalmen vs Opwekking vind ik eigenlijk een beetje onzin. Om het kort neer te zetten: Ik heb geen probleem met opwekking of psalmen, ik heb wel een probleem met mensen die een probleem hebben met opwekking of psalmen.
Waarom zing je überhaupt in de kerk, waarom zing je überhaupt in de kerk of op andere Christelijke activiteiten/samenkomsten? Om God te eren natuurlijk! Hou dat in je kop terwijl je zingt en dan maakt het in principe niet uit of je op hele noten zingt, grunt, psalmen of opwekking zingt. Kun jij intens onder de indruk van God komen tijdens het zingen van een psalm of eer je God het best tijdens het zingen van Opwekking? Doe je ding. Het toffe aan dit besluit vind ik dat de Vrijgemaakte kerk nu 'officieel' ruimte geeft om Opwekking te zingen in de eredienst. Inventariseer binnen je gemeente wat het meest tof gevonden wordt en maak de goede balans.
Het grote probleem in dit verhaal zijn de mensen die een probleem hebben met Opwekking of Psalmen. Zodra mensen tegenover elkaar komen te staan en je een Wij/Zij discussie krijgt zit er iets fout. Er zijn geen harde bijbelse bewijzen 'tegen' opwekking te vinden. Dat mensen naar opwekking kunnen luisteren en daarbij alleen maar met zichzelf bezig zijn (zoals in het ND artikel wordt gesuggereerd) is de fout van de mens zelf, niet van het Opwekkingsnummer. Als je daarom zegt dat opwekking 'fout' is of 'niet in de kerkdienst mag worden gezongen' ben je naar mijn mening onchristelijk bezig. Wie ben jij om een manier van oprechte aanbidding naar God zomaar te veroordelen?
Overigens geld bovenstaande ook andersom. Er zijn ook mensen die de oude psalmen niet meer willen zingen omdat ze 'achterhaald', 'onbegrijpelijk' of iets in die geest zouden zijn. Of misschien zelfs wel om de egoïstische reden dat 'zij er niets mee kunnen'. Hier geld weer de vraag: wie ben jij om een manier van oprechte aanbidding naar God zomaar te veroordelen?
Als je dus ruzie kunt maken binnen een kerk over zoiets als opwekking vs psalmen moet je jezelf toch echt even achter de oren krabben en je afvragen wat Jezus zou doen in zo'n geval...
Voor de volledigheid het artikel uit het ND waar Herman het over heeft:
http://www.nd.nl/artikelen/2009/juni/29 ... gsliederenWaarom toch die enorme (doorgeslagen) regelzucht? Dit is voor mij één van de redenen geweest om niet vrijgemaakt te blijven. De basis daarvoor is gelegd toen de GKV met een eigen groen boekje kwam (in 1998 ofzo). Dat was gewoon het rode Liedboek voor de Kerken, maar dan met een lijstje achterin met daarop de liedjes die mochten. Waanzin! Volgens mij zijn predikanten zelf prima in staat om liederen uit te zoeken. En als het een keertje niet goed is heb je altijd nog de eigen kerkenraad - je weet wel, het hoogste (wereldlijke) gezag in de gemeente.
In onze gemeente (Christelijke Gereformeerde kerk Zwolle - niet zo heel erg een valse kerk dus) zingen we alles door elkaar: Psalmen (in alle berijmingen), Opwekking, Johannes de Heer (niet echt mijn favoriet, maar wel van heel veel bejaarden - de Opwekking van hun tijd, zullen we maar zeggen), Evangelische Liedbundel, Liedboek voor de Kerken, Psalmen voor nu, Pzzzzzzalmen voor Kidzzzzzz van kinderkoor de Bromvlieg, enz, enz.
Gevolg: iedereen zingt wel eens iets dat hem of haar aanspreekt, en soms iets dat helemaal niet aanspreekt. Iedereen blij, de predikant kan gewoon uitkiezen wat bij zijn preek past en je hebt geen last van de enorme starheid en die rare situatie dat je bepaalde liedjes 'buiten de hand' moet gaan zingen omdat ze niet op 'het lijstje' staan.
‘’Waarom zing je überhaupt in de kerk, waarom zing je überhaupt in de kerk of op andere Christelijke activiteiten/samenkomsten? Om God te eren natuurlijk!’’
Ik sta volledig achter dit citaat van Olim-Snurf(net als het overige verhaal trouwens!).
Ik kan bijna wel mijn gal uitspuwen over de verdwaasde regelzucht van der Gereformeerde kerken Vrijgemaakt. Even een opsomming van citaten die in de heilige psalmen voorkomen zoals we deze nu zingen:
Als je de bovenstaande passages bekijkt dan zie je dat de gekozen termen die veelvuldig voorkomen in de psalmen, erg gedateerd zijn en dat het niet meer dan logisch is dat (met name jonge mensen) niet iedereen met een ‘vol’ hart zijn lof kan uiten voor God.
Er zijn 36 psalmen die rechtstreeks verwijzen naar gebeurtenissen uit het oude testament en met name Jakob is quote-technisch gezien erg populair. En in maar liefst 5 psalmen(78 ,105,106,114 en 136) worden de uittocht uit Egypteland of de 10 plagen uitgelegd.
Ook de gekozen argumentatie over de afwijzing van sommige liederen is niet gelukkig gekozen. Wanneer wordt gesproken dat enkele liederen te laagdrempelig en afdoen aan het feit dat God heilig is dan moet je ook bekijken dat praktisch elke psalm in mijn ogen(dat wel)te hoogdrempelig is en God juist heel erg op afstand houdt. Ook wordt meerdere keren conclusies gebruikt van dhr. Van den Brink die bepalend zijn in de argumentatie of een lied wel of niet aangenomen wordt. Het boekje is geschreven door iemand die lid is van de Gereformeerde Bonden, een andere leer en met name op het gebied van liturgie erg verschillend met de GKV. Raar is het dan ook dat conclusies uit dit boek als leidraad worden gebruikt voor het bepalen of liederen geschikt zijn om te zingen in de GKV dienst.
Er zijn verschillende liederen afgewezen omdat ze een onbijbelse overwinningstheologie behelzen of dat liederen afdoen aan het feit dat God niet eerbiedig wordt behandeld.
Onder dit laatste valt bijvoorbeeld het citaat: Til me op, houdt me dicht tegen u aan. Het zou niet bijbels zijn en hiermee behandel je God niet waardig wanneer je dit zingt.
Wat zou God liever hebben: Dat je met een vol hart je afhankelijkheid aan Hem beleid en zingt over het feit dat je graag heel dicht bij Hem bent of dat je zonder gevoel zingt over Og en Sichon die in een ver verleden zijn verslagen?
Een volkomen doorgeslagen beslissing om vele mooie liederen af te wijzen om te zingen en structureel vast te houden aan de verouderde 'geschiedenis' psalmen waar met name jonge mensen weinig steun aan beleven.
Zo interessant is deze discussie niet, als je zingt om God te eren is het goed. Wat wel heel interessant is als je het gaat hebben over initieel spottende liederen, denk aan het nummer Thorn Within van Metallica, maar die met enkele aanpassingen een prachtig gospellied kan zijn. Zou je die met goede bedoelingen wel mogen zingen in de kerk?
@ Herman: ik weet niet of je betoog voortkomt uit de opmerking dat ik 'het toffer zou vinden als de Psalmen een remake krijgen'. Het is niet mijn bedoeling de Psalmen tegenover Opwekking te zetten.
@ Herman en Chris van T.: hoewel ik psalmen en Opwekking niet tegenover elkaar wil zetten als het gaat om toepassing in de eredienst, denk ik dat jullie te kort door de bocht gaan als het gaat om het uitwisselen van de twee. Psalmen zijn in de Bijbel opgenomen, en dat niet zomaar. Er bestaat een scala aan verschillende psalmen, van (bijna) despressief klagend naar God tot net zo jubelend als het gemiddelde Opwekkingslied. Daarnaast zijn psalmen niet alleen maar liederen, vgl. Petrus die op Pinksteren psalm 15 aanhaalt als profetie, en de affiniteit die Jezus zelf had met de psalmen. Door de psalmen kunnen we dan ook veel leren over God en Jezus en de geschiedenis van Israel en de ervaringen van de psalmisten weerspiegelen ons eigen geloofsleven. Het zou je nog verrassen, hoezeer de psalmen aansluiten bij je beleving! Welke schuldbelijdenis is mooier, dieper en beter dan psalm 51? Proef je de facinatie van psalm 8? Psalm 19? Welk Bijbelgedeelte brengt Jezus' lijden dichter naar je toe dan psalm 22? Heb je het verlangen gesmaakt van psalm 84? En ga zo maar door.
Nadelen zijn natuurlijk allereerst de chronologische afstand: psalmen zijn simpelweg geschreven voor Jezus' komst op aarde en kunnen dus niet direct getuigen van Hem en Zijn verlossingswerk. Echter, een hoop psalmen zijn, zoals gezegd, verrassend toepasbaar op Jezus en ons geloofsleven. Dat neemt niet weg dat we andere liederen hebben, waaronder dus ook Opwekking, om Jezus directer te prijzen.
Vervolgens is er het probleem van de berijming. Waar de psalmen in de NBV weer goed uit de verf komen, ben ik het enorm met jullie eens dat de berijming, de woorden en melodieën hopeloos verouderd zijn en vaak niet meer aansluiten op de geloofspraktijk: stoïcijns archaïsch zingen dus. Daarom pleit ik ook voor een remake. Zodat de diepgang van de psalmen niet verloren gaat - want die is van eeuwigheidswaarde.
Die waarde zien we al terug in het Psalmen voor Nu-project. Een psalm die mij weet te ontroeren is psalm 79, 'Geschiedenisles': als je de psalm zou gaan lezen zou je misschien struikelen over de feitjes over Og en Sichon, maar de kern van de psalm is de soms noodlottige omgang van God met Zijn volk.
De psalmen zijn inderdaad niet alleen maar liederen. Waarom we ze dan toch altijd maar weer willen zingen is me een raadsel, maar dat is persoonlijk. Ik krijg altijd meer mee van een psalm als ik niet meezing maar mee lees en dan nog het liefst in onberijmde versie. Maar goed, het gaat hier niet om psalmen maar om opwekking.
Ik word ook een beetje verdrietig van dit soort rapporten. Hou eens op met nadenken over hoe je God op de juiste manier lofbrengt en begin maar eens met God lof te brengen. Alsof wij voor God moeten bepalen wat Hij wel en niet mag horen in een door ons bedachte 'eredienst'.
Voor de rest sluit ik me aan bij wat reeds gezegd is.
Vragen
'Als je zingt om God te eren is het goed', schreef imhotep. Het lijkt erop dat jullie het jammer vinden dat er überhaupt een selectie van liedjes wordt gemaakt. Is dit zo?
Als kerk kom je bij elkaar omdat je ongeveer dezelfde geloofsovertuiging hebt. Sommige liedjes passen niet bij die overtuiging, net als sommige preken en acties. Dat je daarom ook liedjes uitsluit, vind ik niet zo raar. Dat is inherent aan jezelf afscheiden van de rest. (Graag reactie.)
Opmerkingen
Nu moet ik wel zeggen, dat de Handreiking van Deputaten Kerkmuziek soms bijna lachwekkend is. Neem het commentaar bij Opwekking 347: "Wanneer het lied niet te langzaam gezongen wordt, krijgt het refrein niet het karakter van ‘alsmaar herhaling’; het refrein kan ook in wisselzang worden gezongen." Ik zie al een kerkdienst voor me waar dit gezongen wordt. Dominee organiseert netjes wisselzang, omdat dat rottige Opwekkingslied anders zo'n tergende herhaling is. En dan: .
Ook leuk: de waarschuwing bij Opwekking 488. "Als het te traag wordt uitgevoerd kan het zwijmelig worden." Nee, laten we alsjeblieft niet gevoelig doen in de kerk, jakkes. Emotie, getver. Maar omdat alle psalmen sowieso oké zijn, zitten we al wel jaren met liedjes als psalm 18 vers 12.* Maar geen deputaatschap dat ooit heeft geschreven: "Als dit te luid wordt uitgevoerd kan het fokking eng/weard/agressief worden." Maar ik geef toe: agressieve psalmen bekritiseren is een beetje gedateerd. En ik geef toe dat het ook al prima is opgelost: die psalmen zijn er wel, maar we negeren ze gewoon.
Psalm 18:12
Mijn leger joeg de vijand voor zich henen
Hij werd vermaald als tussen molenstenen
Stof in de wind werd ieder die mij haat,
Ik vaag hen weg zoals het slijk der straat
Het bijzondere van de Psalmen is mijns inziens dat ze, net als de rest van de bijbel, door God geïnspireerd zijn. Er staan veel verwijzingen in naar later tijden, bijvoorbeeld naar Jezus, maar ook naar het eindoordeel.
Nu we het daar toch over hebben, we mogen er best bij stilstaan dat er een wereld is waar tegen gevochten moet worden, met christelijke liefde inderdaad, maar ook met onze 'heilige wapenuitrusting'. We maken het ons er soms te makkelijk vanaf, er gaat geen enkel opwekkingsliedje over maar de psalmen wijzen ons er wel op!
Ten slotte: ik wil niet zeggen dat opwekkingsliedjes niet door God geïnspireerd zijn, maar als je nu rechtstreeks uit Gods hand liederen hebt gekregen moet je er toch zeker niet voor terug schrikken om ze te gebruiken. In een oud of in een nieuw jasje.
Doel je nu op bovengenoemde psalm? Psalm 18 gaat toch gewoon over een koning die toen leefde die zijn vijanden tot stof maakte? Zo las (en lees) ik het tenminste.
@Jan, over gevoel en gezwijmel:
Deputaten Kerkmuziek:
wees erop bedacht dat niet ‘de mens met z’n vroomheid centraal staat’,
alsof het draait om ons gevoel en onze vroomheid;
Zo bezien vind ik de 'waarschuwing' lang niet gek. Geloof je voor het gevoel, de beleving, of geloof je omdat
de rest komt later, edje belt dat ik weg moet
Yes, mee eens. Én over een Koning die nu leeft en zijn vijanden tot stof zal maken, check openbaringen maar.
M'n handen jeuken om er toch wat over te zeggen. Dan doe ik dat ook maar.
Allereerst: wat is het ontzettend tof om zoveel verschillende stijlen van liederen te hebben om God te eren!!! Van Psalmen via opwekking naar Hillsong, het mag allemaal. Ik denk dat we het daar allemaal wel over eens zijn. De discussie gaat dan ook niet over wat je wel en niet mag zingen; de discussie gaat over wat je wel of niet IN DE KERK zingt.
Welke keuze er nu ook maar gemaakt wordt, en welke afwegingen er ook maar meegenomen worden, the point is of je je wilt laten gezeggen door een synode. Waarom zou een synode zich bezighouden met liederen? In feite voeren we discussie over de 'reikwijdte' van een kerkverband. Er is dan best iets voor te zeggen dat het gebruik van liederen daarbuiten vallen. Maar dat is iets heel anders dan kansloos wat verzen van psalmen citeren waarin haat voorbij komt. Persoonlijk kan ik daar erg slecht tegen en het versimpelt de discussie alleen maar. Kom op zeg, een beetje hermeneutiek en je snapt de waarde toch wel van psalmen?
Los daarvan: ik denk dat een synode wil waarborgen dat de liederen die gezongen worden overeenstemmen met de leer van de kerk. Hoe precies je daarin wilt zijn (door bijv. de liederen bij naam en toenaam 'goed te keuren') kun je over discussieren, maar het principe vind ik terecht. Ik hoor best vaak over een gemeente gesproken worden als een verzameling belangengroepjes die aan hun trekken moeten komen. In dat kader hebben hogere instanties bijna geen bestaansrecht omdat ze belemmerend werken voor welk belangengroepje dan ook. Maar een gemeente is meer dan belangengroepjes; een bijbelse visie overstijgt dit idee. En een van de belangrijkste dingen daarbij is de minste willen zijn. En in dat kader moeten we kerkelijke vergaderingen ook duiden.
Zo, dan luister ik nu weer verder naar DC Talk ;)
Op verschillende plaatsen in de bijbel wordt je aangespoord om een nieuw lied te zingen voor God de Here. Of om hem te dienen met het maken van muziek. Zowel over de te zingen liederen als over de te gebruiken instrumenten denken mensen tegels te moeten opstellen. En zoals Jan en Hendri terecht opmerken moet wat je zingt wel in overeenstemming zijn met de leer die je als gemeente voorstaat.
Maar het opstellen van regels mag niet leiden tot een beperking van de mogelijkheden en creativiteit van mensen die God willen eren. Een landelijke lijst van wat wel en niet mag vind ik dus ook vrij belachelijk. Als er in een kerkdienst iets gezegd of gezongen wordt waar mensen zich niet in kunnen vinden moet dat aanleiding zijn tot een gesprek. Met regels wordt dit gesprek alleen maar geblokkeerd.
Je bedoelt: 'Zoals de ouden zingen, piepen de jongen'?
Waarom zo'n onderscheid tussen liederen zingen in de kerkdienst en buiten de kerkdienst? Alsof daar een principieel verschil tussen zou bestaan.
Tja, de vraag of de synode moet bepalen welke liederen er gezongen worden is een lastig punt. In het kader van de (landelijke) eenheid is hier wel wat voor te zeggen, maar het lijkt mij beter als gemeenten dit voor zichzelf bepalen. Gemeenten verschillen van elkaar, en door de beslissing over de lied-keuze aan de kerkraden over te laten kan men recht doen aan de verschillen die er zijn. (De ene gemeente heeft veel geëoiseerde leden, en de andere is nog van de oude stempel). Maar volgens mij gebeurd dit al op grote schaal en zijn er veel gemeenten die liederen zingen buiten de door de synode gemaakte selectie.
Maar veel interessanter vindt ik de (principiële) discussie over psalmen versus opwekking. Ik verbaas me er altijd over dat de psalmen zo'n centrale positie hebben in onze kerk. Hoe kan het dat we belijden dat we de kerk van Jezus Christus zijn, terwijl driekwart van de liederen die we zingen betrekking heeft op de situatie van vóór Jezus. Als je Jezus en wat Hij gedaan heeft centraal stelt in de kerk is het veel logischer dat de liederen die je zingt voor het grootste deel over Hem gaan. Dan kun je prima af en toe een psalm zingen, maar niet zoveel als nu gebruikelijk is want dan komen Jezus en de Heilige Geest onvoldoende aan bod.
Daarnaast is er nog het bezwaar dat veel psalmen betrekking hebben op de benarde positie waarin David zich bevond. David vraagt God regelmatig om zijn vijanden te vernietigen. Heel begrijpelijk als je leven gevaar loopt, maar dit moeten we dus niet zomaar (zonder uitleg van de context) elke kerkdienst gaan zingen. Voor mensen van buiten de kerk komt dit over als een rare wij-tegen-de-grote-boze-buitenwereld houding, terwijl dat nu juist niet de houding van de kerk moet zijn.
Kortom, genoeg redenen om meer andere liederen en opwekkingsliederen te gaan zingen. Bijkomend voordeel is dan ook nog dat er meer accent komt te liggen op het feit dat we door Jezus gered zijn en in zijn vergeving leven.
He Fop en de rest,
Het verschil zit niet zozeer in wat je in de kerk zingt en wat je daarbuiten zingt, het zit hem in wat je persoonlijk zingt en wat je als gemeente zingt. Er is toch een verschil tussen persoonlijke verantwoordelijkheid tov God en verantwoordelijkheid 'namens de gemeenschap'? Vergelijk verschillende gemeenschappen:
Als het nu gaat om de kerkelijke gemeenschap, zijn er mensen verantwoordelijk voor het leven binnen de gemeente. Vgl het beeld van een kudde schapen die 'ronddwaalt' als ze niet bij elkaar worden gehouden. Ze zijn dus ook verantwoordelijk voor de 'manier van doen' van de kudde. Het gaat dus over 'liturgie' ofwel 'de totaliteit van christelijk rituelen'. Hierbinnen worden emoties van individuele gemeenteleden zowel geuit als gekanaliseerd. Aangezien de zang een grote plaats heeft in deze liturgie, lijkt het me zeer sterk dat een kerkenraad daar geen verantwoordelijkheid over draagt. Hiermee is er toch een verschil tussen persoonlijk zingen en wat je in de kerk zingt? Het maakt trouwens ook dat deze discussie gevoerd moet worden alsof je in de schoenen van de kerkenraad of synode zelf staat. Persoonlijke argumenten spelen m.i. dan een minder grote rol (zie verderop).
Wat betreft de inspraak van synodes: daar kun je idd over discussiëren, hoewel ik je argument van 'het gebeurt toch al dus moeten we het goedkeuren' niet sterk vind. Wel kan een synode prima uitspreken dat ze recht doet aan verschillen door het gebruik van liederen aan de kerkenraad over te laten (hoewel daar ook een berg praktische nadelen aan kleven, en dus waarschijnlijk ook niet haalbaar is om in de praktijk mee te werken) Ik denk namelijk dat synodes met zo'n opvatting, in plaats van de kerken te dienen, de kerken het gevoel geeft zomaar wat rond te zwemmen. Kerken zijn immers gewend om handreikingen te krijgen van de synode waarbinnen kerken hun eigen beleid kunnen maken.
@ Fop: als ik de rest van je opvatting lees, krijg ik het gevoel dat je door het gebruik van liederen vrij te willen geven, voor jezelf een platform creëert om je mening (dat opwekking op een bepaalde manier boven psalmen gaat) verder te ontwikkelen. Dit zou getuigen van een verborgen agenda en dat is in deze discussie niet bevorderlijk volgens mij, correct me if I'm wrong. Eerst zeg je nog dat je recht wilt doen aan verschillen (geestelijk gezien een goed argument) maar daarna vel je m.i. een oordeel over de 'rechterflank' van de kerken en dat is een beetje lelijk volgens mij. Helemaal als je als kerkenraadslid 'namens' de gemeenschap van een gemiddelde Lutjebroek een beslissing moet maken over deze materie. Dan kan en mag dit 'persoonlijke' argument (dat opwekking boven psalmen gaat) niet meetellen. Toch?
@ Hendri:
We praten enigszins langs elkaar heen volgens mij. Mijn opmerking dat er geen principieel verschil is tussen het zingen van liederen in de kerkdienst en buiten de kerkdienst, sloeg op de inhoud van de liederen. Als een lied niet christelijk verantwoord is moet je die nergens zingen, niet in de kerkdienst en niet daarbuiten. En als een lied wel 'verantwoord' is moet je die in principe overal kunnen zingen. De discussie moet daarom ook over de inhoud van de liederen gaan. Met welke liederen willen we God prijzen? En zijn er (eventueel) liederen die bijvoorbeeld afbreuk doen aan Gods heiligheid?
Maar de discussie over de liedkeuze is inderdaad nogal lastig omdat persoonlijke voorkeur hierbij een grote rol speelt. Daarom vindt ik ook dat iedere gemeente (lees: kerkraad) over zijn eigen liedkeuze gaat, en niet de synode! Dan kan men er (afhankelijk van de samenstelling van de gemeente) voor kiezen meer psalmen of juist meer (opwekkings)liederen te zingen, en proberen hier een goede mix in te vinden. Ik vindt dus dat de liedkeuze de verantwoordelijkheid van de kerkraad moet zijn, zoals ik ook al in m'n vorige post stelde.
Maar hoewel persoonlijke voorkeur een grote rol speelt bij de liedkeuze, zijn er volgens mij ook een aantal inhoudelijke argumenten aan te voeren (voor wat betreft beide kanten). In mijn vorige post noemde ik een aantal argumenten voor minder psalmen en meer (opwekkings)liederen:
Ga hier eens op in, in plaats van op mijn constatering (niet argument) dat veel gemeenten nu al allerlei opwekkingsliederen zingen die niet door de synode zijn geselecteerd.
Om misverstanden uit de weg te ruimen: de meeste psalmen gaan ook gewoon over de grootheid van God, en veel psalmen vindt ik ook heel mooi, maar dan - net als Julian - om te lezen en niet om te zingen (in de oude berijming).
Je laatste allinea vindt ik echt onzin en nergens op slaan, en ik snap niet eens wat je precies bedoeld :?
Kira zegt: "alles leuk en aardig, maar wat als je nou kotsneigingen krijgt van opwekking?!"
Haha, je lichaam moet er ff aan wennen, zoals met alle nieuwe dingen ;)
@ Fop: we zouden ook weer eens niet langs elkaar heen praten hè, leren we het dan nooit? Maar goed, to the point. Je criterium dat het moet gaan over de inhoud is idd een erg belangrijke. Maar doordat de synode een lijst heeft samengesteld met opwekkingsliederen, laat ze daarmee nu toch zien dat ze een begin heeft gemaakt met de inhoudelijke afweging en daarbij verder kijkt dan wat traditioneel voorhanden is?
De moeilijkheid komt als er een nummer niet is geselecteerd (bijvoorbeeld door er sprake zou zijn van 'aanrakingstheologie' bij 'Til mij op' ofzo). Als je dan vasthoudt aan je stelling dat als een lied verantwoord is, je die overal moet kunnen zingen, dan heb je nu een probleem. Dan zou een synode (of kerkraad) verantwoordelijk zijn voor wat jij in je privé-situatie zingt, dat gaat toch helemaal nergens over? Dan zou ze uiteindelijk ook verantwoordelijk zijn voor de vraag of een gemiddeld popliedje gezongen zou mogen worden. Gelukkig dat een synode (of kerkraad) niet hoeft te bepalen wat 'algemeen christelijk' verantwoord is om te zingen! Volgens mij loopt je stelling dan ook dood. Zing alsjeblieft 'Til mij op', dat is 10x beter dan 'Paradise on the dashboardlight' om maar wat te noemen.
(Kijk naar de rouwdienst van Michael Jackson. Door nummers te zingen als 'Heal the world' kreeg ik af en toe ook het gevoel dat we in de kerk zaten, helemaal als ik die pastoor hoorde preken. Het was allemaal best christelijk verantwoord, helemaal binnen het kader van zo'n dienst. Maar betekent dat ook dat het een verantwoorde kerkdienst was? Maar dat terzijde.)
Ingaande op je punt van verantwoordelijkheid: er is inderdaad wat voor te zeggen om de kerkraad verantwoordelijk te maken voor de liedkeuze in plaats van de synode. Maar naar mijn idee los je daarmee het hiervoor geschetste probleem rond je stelling (dat als een lied verantwoord is, je die overal moet kunnen zingen) niet op. In mijn vorige post probeerde ik aan te geven dat je discussie rond opwekking in de eredienst onherroepelijk moet voeren alsof je zelf een ambtsdrager of synodelid bent (aangezien het gaat om het belang van de hele gemeente). In die hoedanigheid was ik wat kritisch op je afwegingen omdat ze m.i. niet altijd recht deden aan goed 'herderlijk' leiderschap, als je het nog niet begrijpt moet je het natuurlijk zeggen.
Vandaar dat ik persoonlijke afwegingen ook niet heel relevant vindt en ik vind de discussie wat uitgekauwd. Maar ik wil er wel op ingaan omdat je het zo vriendelijk vraagt:
Begrijp me goed, naast bovenstaande argumenten ben ik echt niet vies van opwekking in de eredienst. Hoewel ik uiteraard wel benieuwd ben naar je reactie, is het m.i.m wel een beetje duidelijk hoe we tegenover elkaar staan. Iemand anders?