Ik kreeg door een aantal vragen het idee dat Otten zich moest verantwoorden voor zijn keuze voor het katholicisme en dat mensen zich afvroegen in hoeverre hij wel echt christen is ofzo. Het is meer een gevoel dat ik kreeg door een aantal vragen van meerdere personen. Op zich zijn dat interessante vragen als je een persoonlijk gesprek hebt met iemand, maar ik vond de discussie na de lezing geen geschikt moment voor zoiets. Iets te persoonlijk ofzo. Ik vond wel dat Otten er goed op reageerde, eerlijk en oprecht, maar ik had wel het idee dat hij wat werd aangevallen door het protestante front.
+0
Koning David
Ik ben het volkomen met Pieternel eens. In de vragen van de docenten zat impliciet een veroordeling van Ottens manier van christen-zijn en in de vraag van Luuk zat dit ook wel een beetje, ook al vindt hij zelf van niet.
+0
Luuk
Die vraag van mij ('Als u schrijft, voelt u zich dan gewoon een schrijver of een christelijke schrijver?') ging over zijn schrijverschap en had totaal niets te maken met het feit dat hij katholiek is en impliceert ook helemaal niets over de invulling van zijn leven als christen.
Wat in mijn vragen zit wordt blijkbaar bepaald door wat anderen eruit halen...
+0
RC
Wat mij betreft staan Luuks vragen per defenitie buiten discussie. Zelf had ik ook mijn vraagtekens bij de docenten, niet bij de echte GSV-vragenstellers.
+0
Koning David
Ik meende ook protestantse bevooroordeeld te bespeutren bij Luuk en dacht dat zijn vraag een strikvraag was maar als hij zegt dat dit niet zo is dan moet ik hem maar geloven.
Otten is een christelijk schrijver maar geen christelijk schrijver. Ik houd niet van christelijke schrijvers.
Een christelijke schrijver is in de eerste plaats schrijver en mag in de tweede plaats met christelijke punten komen. Als de moraal heel erg is opgelegd wordt de schrijver namelijk alleen in de eigen verzuilde kring serieus genomen.
Dit principe geldt trouwens ook voor christelijke wetenschappers, politici etc. Wie buiten de christelijke wereld neemt bijvoorbeeld Willem Ouweneel serieus?
+0
Koning David
Ik meende ook protestantse bevooroordeeld te bespeuren bij Luuk en dacht dat zijn vraag een strikvraag was maar als hij zegt dat dit niet zo is dan moet ik hem maar geloven.
Otten is een christelijk schrijver maar geen christelijk schrijver. Ik houd niet van christelijke schrijvers.
Een christelijke schrijver is in de eerste plaats schrijver en mag in de tweede plaats met christelijke punten komen. Als de moraal heel erg is opgelegd wordt de schrijver namelijk alleen in de eigen verzuilde kring serieus genomen.
Dit principe geldt trouwens ook voor christelijke wetenschappers, politici etc. Wie buiten de christelijke wereld neemt bijvoorbeeld Willem Ouweneel serieus?
+0
Koning David
Ik meende ook protestantse bevooroordeeld te bespeuren bij Luuk en dacht dat zijn vraag een strikvraag was maar als hij zegt dat dit niet zo is dan moet ik hem maar geloven.
Otten is een christelijk schrijver maar geen christelijk schrijver. Ik houd niet van christelijke schrijvers.
Een christelijke schrijver is in de eerste plaats schrijver en mag in de tweede plaats met christelijke punten komen. Als de moraal heel erg is opgelegd wordt de schrijver namelijk alleen in de eigen verzuilde kring serieus genomen.
Dit principe geldt trouwens ook voor christelijke wetenschappers, politici etc. Wie buiten de christelijke wereld neemt bijvoorbeeld Willem Ouweneel serieus?
+0
Pieternel
Luuk schreef: Die vraag van mij ('Als u schrijft, voelt u zich dan gewoon een schrijver of een christelijke schrijver?') ging over zijn schrijverschap en had totaal niets te maken met het feit dat hij katholiek is en impliceert ook helemaal niets over de invulling van zijn leven als christen.
Wat in mijn vragen zit wordt blijkbaar bepaald door wat anderen eruit halen...
Je zei namelijk dat je in zijn werk eigenlijk geen christenzijn kon ontdekken. Want dat heb je ook gezegd. maar ik bedoelde helemaal geen stelling tegen jou te nemen, want ik denk niet dat jij het bedoelde zoals het mogelijk opgevat kan worden. Je vroeg namelijk 'bent u een christelijk schrijver, of bent u schrijver en daarnaast ook christen'. Natuurlijk een legitieme vraag maar t roept wel associaties op met hypocrisie. Zo van christen ben je altijd en niet alleen op zondag of als het je uitkomt en maar dat moet natuurlijk ook op je werk.
+0
Pieternel
Luuk schreef: Die vraag van mij ('Als u schrijft, voelt u zich dan gewoon een schrijver of een christelijke schrijver?') ging over zijn schrijverschap en had totaal niets te maken met het feit dat hij katholiek is en impliceert ook helemaal niets over de invulling van zijn leven als christen.
Wat in mijn vragen zit wordt blijkbaar bepaald door wat anderen eruit halen...
Je zei namelijk dat je in zijn werk eigenlijk geen christenzijn kon ontdekken. Want dat heb je ook gezegd. maar ik bedoelde helemaal geen stelling tegen jou te nemen, want ik denk niet dat jij het bedoelde zoals het mogelijk opgevat kan worden. Je vroeg namelijk 'bent u een christelijk schrijver, of bent u schrijver en daarnaast ook christen'. Natuurlijk een legitieme vraag maar t roept wel associaties op met hypocrisie. Zo van christen ben je altijd en niet alleen op zondag of als het je uitkomt en maar dat moet natuurlijk ook op je werk.
+0
Pieternel
Luuk schreef: Die vraag van mij ('Als u schrijft, voelt u zich dan gewoon een schrijver of een christelijke schrijver?') ging over zijn schrijverschap en had totaal niets te maken met het feit dat hij katholiek is en impliceert ook helemaal niets over de invulling van zijn leven als christen.
Wat in mijn vragen zit wordt blijkbaar bepaald door wat anderen eruit halen...
Je zei namelijk dat je in zijn werk eigenlijk geen christenzijn kon ontdekken. Want dat heb je ook gezegd. maar ik bedoelde helemaal geen stelling tegen jou te nemen, want ik denk niet dat jij het bedoelde zoals het mogelijk opgevat kan worden. Je vroeg namelijk 'bent u een christelijk schrijver, of bent u schrijver en daarnaast ook christen'. Natuurlijk een legitieme vraag maar t roept wel associaties op met hypocrisie. Zo van christen ben je altijd en niet alleen op zondag of als het je uitkomt en maar dat moet natuurlijk ook op je werk.
+0
Pieternel
Luuk schreef: Die vraag van mij ('Als u schrijft, voelt u zich dan gewoon een schrijver of een christelijke schrijver?') ging over zijn schrijverschap en had totaal niets te maken met het feit dat hij katholiek is en impliceert ook helemaal niets over de invulling van zijn leven als christen.
Wat in mijn vragen zit wordt blijkbaar bepaald door wat anderen eruit halen...
Je zei namelijk dat je in zijn werk eigenlijk geen christenzijn kon ontdekken. Want dat heb je ook gezegd. maar ik bedoelde helemaal geen stelling tegen jou te nemen, want ik denk niet dat jij het bedoelde zoals het mogelijk opgevat kan worden. Je vroeg namelijk 'bent u een christelijk schrijver, of bent u schrijver en daarnaast ook christen'. Natuurlijk een legitieme vraag maar t roept wel associaties op met hypocrisie. Zo van christen ben je altijd en niet alleen op zondag of als het je uitkomt en maar dat moet natuurlijk ook op je werk.
+0
Pieternel
Luuk schreef: Die vraag van mij ('Als u schrijft, voelt u zich dan gewoon een schrijver of een christelijke schrijver?') ging over zijn schrijverschap en had totaal niets te maken met het feit dat hij katholiek is en impliceert ook helemaal niets over de invulling van zijn leven als christen.
Wat in mijn vragen zit wordt blijkbaar bepaald door wat anderen eruit halen...
Je zei namelijk dat je in zijn werk eigenlijk geen christenzijn van de schrijver kon ontdekken. Want dat heb je ook gezegd. Maar ik bedoelde helemaal geen stelling tegen jou te nemen, want ik denk niet dat jij het bedoelde zoals het mogelijk opgevat kan worden. Je vroeg namelijk 'bent u een christelijk schrijver, of bent u schrijver en daarnaast ook christen'. Natuurlijk een legitieme vraag maar t roept wel associaties op met hypocrisie. Zo van christen ben je altijd en niet alleen op zondag of als het je uitkomt en maar dat moet natuurlijk ook op je werk.
+0
Fleur
Ah, het waren dus Gomarus-docenten! Jammer dat zij de neiging niet konden onderdrukken om de op zich zeer geslaagde avond aan het einde nog even van een protestants tintje te voorzien. Alsof zij voor GSV'ers willen denken, en het niet kunnen hebben dat op zo'n avond het 'gereformeerde aspect' ongenoemd blijft.
Hulde voor Otten, die inderdaad integer reageerde op deze nogal venijnige speldeprikken.
+0
RC
Vriend Klei schreef: Otten is een christelijk schrijver maar geen christelijk schrijver. Ik houd niet van christelijke schrijvers.
Een christelijke schrijver is in de eerste plaats schrijver en mag in de tweede plaats met christelijke punten komen.
Zou Otten dit onderschrijven? Volgens mij antwoorde hij op Luuks vraag dat zijn christen-zijn bij het hele schrijfproces betrokken is. Otten is dus beiden tegelijk, niet eerst het een en dan het ander.
+0
Ursa
Als ik even mijn vroegere docenten mag verdedigen (een gekleurde reactie dus):
Mr. Wierenga is een filosoof, en liefhebber van Lewis. Ik denk dat hij Otten probeerde te testen, net als toen hij later vroeg wat geloofstaal inhoudt. De beste man uit in dat verband geen insinuaties, maar is simpelweg op zoek naar een heldere definitie van het begrip 'geloofstaal'. Pas dan kun je goed verder discussieren, wat ook wel duidelijk werd: het begrip werd meerdere malen door personen gebruikt, zonder vaste betekenis, soms in verschillende contexten. Daar schiet je nix mee op.
Mr. de Gelder is ook meer literair en misschien wel beroepsmatig gerinteresseerd geweest (leraar Nederlands). Ik denk dat in zijn vraag een kwestie zat waar hij zelf ook mee worstelt. Wat me verbaasde was dat bastion van een vraag, terwijl hij in de pauze al de hele tijd met Otten had staan praten. M.i. wilde hij dus een discussie starten over in hoeverre je literair christelijk of christelijk literair kon zijn, onder andere.
+0
Luuk
Ik heb wel eens bedacht hoe het zou zijn om een boek te schrijven, en toen bedacht ik me dat ik niet specifiek als christelijke schrijver te werk zou gaan, maar gewoon zou proberen een mooi boek te schrijven. Vriend Klei, daarin zijn we het met elkaar eens.
Een schrijver is natuurlijk christelijk of niet christelijk, maar hij hoeft dat onderscheid niet actief in zijn werk te betrekken, zoals een schrijver ook man is of vrouw, en niet als man of vrouw te werk gaat, maar gewoon schrijft. Als je een boek leest, kun je in veel gevallen heel goed merken of het door een man of door een vrouw geschreven is, net zoals je vaak ook kunt merken of de schrijver christelijk is.
Maar als ik een boek zou schrijven zou ik me niets aantrekken van welke doelgroep dan ook. Dat hoop ik tenminste. Ik vroeg me af hoe Otten daarover denkt en ik heb een bevredigend antwoord gekregen.
+0
HaJee
Op pag 420 en 421van teletekst is vandaag ook het een en ander te lezen over Willem Jan Otten en over Specht en zoon.
Hij heeft de Libris Literatuurprijs gewonnen. Dat zijn heel wat meer eurootjes dan de illustere Radix Scriptieprijs.
+0
YeHeSs
dinsdag 3 mei 2005 07:46
'Een grote prijs voor het kleinste boek'
Tot verrassing van velen is niet Marja Brouwers, maar Willem Jan Otten de winnaar van de Libris Literatuurprijs 2005. De jury prees zijn boek 'Specht en zoon' als een 'stoutmoedige exercitie' en een 'briljante roman'. Otten dankte de jury voor het toekennen van 'een grote prijs aan het kleinste boek'.
Het was maar goed dat Marja Brouwers had geoefend hoe ze haar gezicht in de plooi zou houden als ze zou horen dat niet zij, maar 'bijvoorbeeld Willem Jan Otten' winnaar van de Libris Prijs 2005 zou worden. Brouwers roman 'Casino' gold als gedoodverfde winnaar. Maar de jury koos unaniem voor 'Specht en zoon'.
Kunstliefhebber
'Specht en zoon' gaat over de schilder Felix Vincent die de opdracht krijgt de dode zoon van kunstliefhebber Specht te schilderen. Volgens Otten gaat zijn boek over 'ergens in geloven'. Hij wil laten zien 'hoe moeilijk het is een opdracht te krijgen en in je eigen kwaliteiten te geloven'
De uitreiking had gisteravond plaats tijdens een diner in het Amsterdamse Amstelhotel. In zijn dankwoord zei Otten vooraf bang te zijn geweest dat zijn boek niet zou aanslaan. Hiermee doelde hij op het feit dat de verteller van het verhaal niet een persoon, maar een schildersdoek is. De bekroning van zijn boek noemde hij daarom 'een pak van mijn hart'.
Naast Otten en Brouwers waren de andere genomineerden Stephan Enter ('Lichtjaren'), Christine Otten ('De laatste dichters'), Rob van der Linden ('Het logboek van Brandaan') en Patricia de Martelaere ('Het onverwachte antwoord'). Zij krijgen een eervolle vermelding en elk 2500 euro.
50.000 euro
Otten, die in 1993 met 'Het verkoolde alfabet' al eens genomineerd was voor de Librisprijs, zei 'ontzettend blij' te zijn. De 50.000 euro die aan de Libris Literatuur Prijs is verbonden gaat hij gebruiken voor het schrijven van een nieuw boek.
De jury bestond onder anderen uit voorzitter Martijn Sanders en Jan-Hendrik Bakker, literair journalist bij de Haagsche Courant. De prijs is voor de twaalfde keer uitgereikt. Vorig jaar won Arthur Japin de Libris Literatuur Prijs voor zijn roman 'Een schitterend gebrek
Ik kreeg door een aantal vragen het idee dat Otten zich moest verantwoorden voor zijn keuze voor het katholicisme en dat mensen zich afvroegen in hoeverre hij wel echt christen is ofzo. Het is meer een gevoel dat ik kreeg door een aantal vragen van meerdere personen. Op zich zijn dat interessante vragen als je een persoonlijk gesprek hebt met iemand, maar ik vond de discussie na de lezing geen geschikt moment voor zoiets. Iets te persoonlijk ofzo. Ik vond wel dat Otten er goed op reageerde, eerlijk en oprecht, maar ik had wel het idee dat hij wat werd aangevallen door het protestante front.
Ik ben het volkomen met Pieternel eens. In de vragen van de docenten zat impliciet een veroordeling van Ottens manier van christen-zijn en in de vraag van Luuk zat dit ook wel een beetje, ook al vindt hij zelf van niet.
Die vraag van mij ('Als u schrijft, voelt u zich dan gewoon een schrijver of een christelijke schrijver?') ging over zijn schrijverschap en had totaal niets te maken met het feit dat hij katholiek is en impliceert ook helemaal niets over de invulling van zijn leven als christen.
Wat in mijn vragen zit wordt blijkbaar bepaald door wat anderen eruit halen...
Wat mij betreft staan Luuks vragen per defenitie buiten discussie. Zelf had ik ook mijn vraagtekens bij de docenten, niet bij de echte GSV-vragenstellers.
Ik meende ook protestantse bevooroordeeld te bespeutren bij Luuk en dacht dat zijn vraag een strikvraag was maar als hij zegt dat dit niet zo is dan moet ik hem maar geloven.
Otten is een christelijk schrijver maar geen christelijk schrijver. Ik houd niet van christelijke schrijvers.
Een christelijke schrijver is in de eerste plaats schrijver en mag in de tweede plaats met christelijke punten komen. Als de moraal heel erg is opgelegd wordt de schrijver namelijk alleen in de eigen verzuilde kring serieus genomen.
Dit principe geldt trouwens ook voor christelijke wetenschappers, politici etc. Wie buiten de christelijke wereld neemt bijvoorbeeld Willem Ouweneel serieus?
Ik meende ook protestantse bevooroordeeld te bespeuren bij Luuk en dacht dat zijn vraag een strikvraag was maar als hij zegt dat dit niet zo is dan moet ik hem maar geloven.
Otten is een christelijk schrijver maar geen christelijk schrijver. Ik houd niet van christelijke schrijvers.
Een christelijke schrijver is in de eerste plaats schrijver en mag in de tweede plaats met christelijke punten komen. Als de moraal heel erg is opgelegd wordt de schrijver namelijk alleen in de eigen verzuilde kring serieus genomen.
Dit principe geldt trouwens ook voor christelijke wetenschappers, politici etc. Wie buiten de christelijke wereld neemt bijvoorbeeld Willem Ouweneel serieus?
Ik meende ook protestantse bevooroordeeld te bespeuren bij Luuk en dacht dat zijn vraag een strikvraag was maar als hij zegt dat dit niet zo is dan moet ik hem maar geloven.
Otten is een christelijk schrijver maar geen christelijk schrijver. Ik houd niet van christelijke schrijvers.
Een christelijke schrijver is in de eerste plaats schrijver en mag in de tweede plaats met christelijke punten komen. Als de moraal heel erg is opgelegd wordt de schrijver namelijk alleen in de eigen verzuilde kring serieus genomen.
Dit principe geldt trouwens ook voor christelijke wetenschappers, politici etc. Wie buiten de christelijke wereld neemt bijvoorbeeld Willem Ouweneel serieus?
Je zei namelijk dat je in zijn werk eigenlijk geen christenzijn kon ontdekken. Want dat heb je ook gezegd. maar ik bedoelde helemaal geen stelling tegen jou te nemen, want ik denk niet dat jij het bedoelde zoals het mogelijk opgevat kan worden. Je vroeg namelijk 'bent u een christelijk schrijver, of bent u schrijver en daarnaast ook christen'. Natuurlijk een legitieme vraag maar t roept wel associaties op met hypocrisie. Zo van christen ben je altijd en niet alleen op zondag of als het je uitkomt en maar dat moet natuurlijk ook op je werk.
Je zei namelijk dat je in zijn werk eigenlijk geen christenzijn kon ontdekken. Want dat heb je ook gezegd. maar ik bedoelde helemaal geen stelling tegen jou te nemen, want ik denk niet dat jij het bedoelde zoals het mogelijk opgevat kan worden. Je vroeg namelijk 'bent u een christelijk schrijver, of bent u schrijver en daarnaast ook christen'. Natuurlijk een legitieme vraag maar t roept wel associaties op met hypocrisie. Zo van christen ben je altijd en niet alleen op zondag of als het je uitkomt en maar dat moet natuurlijk ook op je werk.
Je zei namelijk dat je in zijn werk eigenlijk geen christenzijn kon ontdekken. Want dat heb je ook gezegd. maar ik bedoelde helemaal geen stelling tegen jou te nemen, want ik denk niet dat jij het bedoelde zoals het mogelijk opgevat kan worden. Je vroeg namelijk 'bent u een christelijk schrijver, of bent u schrijver en daarnaast ook christen'. Natuurlijk een legitieme vraag maar t roept wel associaties op met hypocrisie. Zo van christen ben je altijd en niet alleen op zondag of als het je uitkomt en maar dat moet natuurlijk ook op je werk.
Je zei namelijk dat je in zijn werk eigenlijk geen christenzijn kon ontdekken. Want dat heb je ook gezegd. maar ik bedoelde helemaal geen stelling tegen jou te nemen, want ik denk niet dat jij het bedoelde zoals het mogelijk opgevat kan worden. Je vroeg namelijk 'bent u een christelijk schrijver, of bent u schrijver en daarnaast ook christen'. Natuurlijk een legitieme vraag maar t roept wel associaties op met hypocrisie. Zo van christen ben je altijd en niet alleen op zondag of als het je uitkomt en maar dat moet natuurlijk ook op je werk.
Je zei namelijk dat je in zijn werk eigenlijk geen christenzijn van de schrijver kon ontdekken. Want dat heb je ook gezegd. Maar ik bedoelde helemaal geen stelling tegen jou te nemen, want ik denk niet dat jij het bedoelde zoals het mogelijk opgevat kan worden. Je vroeg namelijk 'bent u een christelijk schrijver, of bent u schrijver en daarnaast ook christen'. Natuurlijk een legitieme vraag maar t roept wel associaties op met hypocrisie. Zo van christen ben je altijd en niet alleen op zondag of als het je uitkomt en maar dat moet natuurlijk ook op je werk.
Ah, het waren dus Gomarus-docenten! Jammer dat zij de neiging niet konden onderdrukken om de op zich zeer geslaagde avond aan het einde nog even van een protestants tintje te voorzien. Alsof zij voor GSV'ers willen denken, en het niet kunnen hebben dat op zo'n avond het 'gereformeerde aspect' ongenoemd blijft.
Hulde voor Otten, die inderdaad integer reageerde op deze nogal venijnige speldeprikken.
Zou Otten dit onderschrijven? Volgens mij antwoorde hij op Luuks vraag dat zijn christen-zijn bij het hele schrijfproces betrokken is. Otten is dus beiden tegelijk, niet eerst het een en dan het ander.
Als ik even mijn vroegere docenten mag verdedigen (een gekleurde reactie dus):
Mr. Wierenga is een filosoof, en liefhebber van Lewis. Ik denk dat hij Otten probeerde te testen, net als toen hij later vroeg wat geloofstaal inhoudt. De beste man uit in dat verband geen insinuaties, maar is simpelweg op zoek naar een heldere definitie van het begrip 'geloofstaal'. Pas dan kun je goed verder discussieren, wat ook wel duidelijk werd: het begrip werd meerdere malen door personen gebruikt, zonder vaste betekenis, soms in verschillende contexten. Daar schiet je nix mee op.
Mr. de Gelder is ook meer literair en misschien wel beroepsmatig gerinteresseerd geweest (leraar Nederlands). Ik denk dat in zijn vraag een kwestie zat waar hij zelf ook mee worstelt. Wat me verbaasde was dat bastion van een vraag, terwijl hij in de pauze al de hele tijd met Otten had staan praten. M.i. wilde hij dus een discussie starten over in hoeverre je literair christelijk of christelijk literair kon zijn, onder andere.
Ik heb wel eens bedacht hoe het zou zijn om een boek te schrijven, en toen bedacht ik me dat ik niet specifiek als christelijke schrijver te werk zou gaan, maar gewoon zou proberen een mooi boek te schrijven. Vriend Klei, daarin zijn we het met elkaar eens.
Een schrijver is natuurlijk christelijk of niet christelijk, maar hij hoeft dat onderscheid niet actief in zijn werk te betrekken, zoals een schrijver ook man is of vrouw, en niet als man of vrouw te werk gaat, maar gewoon schrijft. Als je een boek leest, kun je in veel gevallen heel goed merken of het door een man of door een vrouw geschreven is, net zoals je vaak ook kunt merken of de schrijver christelijk is.
Maar als ik een boek zou schrijven zou ik me niets aantrekken van welke doelgroep dan ook. Dat hoop ik tenminste. Ik vroeg me af hoe Otten daarover denkt en ik heb een bevredigend antwoord gekregen.
Op pag 420 en 421van teletekst is vandaag ook het een en ander te lezen over Willem Jan Otten en over Specht en zoon.
Hij heeft de Libris Literatuurprijs gewonnen. Dat zijn heel wat meer eurootjes dan de illustere Radix Scriptieprijs.
dinsdag 3 mei 2005 07:46
'Een grote prijs voor het kleinste boek'
Tot verrassing van velen is niet Marja Brouwers, maar Willem Jan Otten de winnaar van de Libris Literatuurprijs 2005. De jury prees zijn boek 'Specht en zoon' als een 'stoutmoedige exercitie' en een 'briljante roman'. Otten dankte de jury voor het toekennen van 'een grote prijs aan het kleinste boek'.
Het was maar goed dat Marja Brouwers had geoefend hoe ze haar gezicht in de plooi zou houden als ze zou horen dat niet zij, maar 'bijvoorbeeld Willem Jan Otten' winnaar van de Libris Prijs 2005 zou worden. Brouwers roman 'Casino' gold als gedoodverfde winnaar. Maar de jury koos unaniem voor 'Specht en zoon'.
Kunstliefhebber
'Specht en zoon' gaat over de schilder Felix Vincent die de opdracht krijgt de dode zoon van kunstliefhebber Specht te schilderen. Volgens Otten gaat zijn boek over 'ergens in geloven'. Hij wil laten zien 'hoe moeilijk het is een opdracht te krijgen en in je eigen kwaliteiten te geloven'
De uitreiking had gisteravond plaats tijdens een diner in het Amsterdamse Amstelhotel. In zijn dankwoord zei Otten vooraf bang te zijn geweest dat zijn boek niet zou aanslaan. Hiermee doelde hij op het feit dat de verteller van het verhaal niet een persoon, maar een schildersdoek is. De bekroning van zijn boek noemde hij daarom 'een pak van mijn hart'.
Naast Otten en Brouwers waren de andere genomineerden Stephan Enter ('Lichtjaren'), Christine Otten ('De laatste dichters'), Rob van der Linden ('Het logboek van Brandaan') en Patricia de Martelaere ('Het onverwachte antwoord'). Zij krijgen een eervolle vermelding en elk 2500 euro.
50.000 euro
Otten, die in 1993 met 'Het verkoolde alfabet' al eens genomineerd was voor de Librisprijs, zei 'ontzettend blij' te zijn. De 50.000 euro die aan de Libris Literatuur Prijs is verbonden gaat hij gebruiken voor het schrijven van een nieuw boek.
De jury bestond onder anderen uit voorzitter Martijn Sanders en Jan-Hendrik Bakker, literair journalist bij de Haagsche Courant. De prijs is voor de twaalfde keer uitgereikt. Vorig jaar won Arthur Japin de Libris Literatuur Prijs voor zijn roman 'Een schitterend gebrek
Bron:
Gefeliciteerd Willem Jan!