Een nieuwe start in Groningen-West?

arne bos schreef: Dit heeft echter niks met dwaalleer te maken. Je moet dit regeltjes gedrag niet aan de Reformanda toe schrijven. Er zijn net zo goed mensen lid die een compleet werelds leven leiden, hoewel ze de traditonele vrijgemaakte leer hoog in het vaandel hebben.

Ik zal de laatste zijn die in deze gevallen de term dwaalleer zal gaan gebruiken. En ik zal ook niemand in een groepje duwen. Hokjesgeest is zo makkelijk. Dan krijg je het verhaal van wij tegen zij. Moeilijker is het om een leven te leiden dat overeenkomt met je ideeen. Daarmee bedoel ik dat we er allemaal voor moeten waken hypocriet te zijn. Ook ikzelf betrap mij er telkens weer op. Een vrouw leerde mij eens: probeer alles te doen met in het achterhoofd: "als Jezus nu terugkwam, dan...". Hoe zou je dan reageren? Kun je dan zeggen: doet u mee? Kan je dat als je in de kroeg zit? Als je een slok teveel op hebt? Als je niet goed omgaat met sexualiteit? Maar ook als je langs je gemeenteleden heen leeft? In de manier waarop je in de kerk zit, of uit principe er weg blijft? Dat zijn belangrijke vragen, voor elk moment in mijn leven. En vaak moet ik een negatief antwoord geven. Dat is erg voor God, maar het versterkt mij. Zo leer ik in mijn leven Gods wil kennen. Door met Hem erover te praten, door Hem de kans te geven in de Bijbel mij aan te spreken op mijn fouten. Door mij te laten leren van mensen met een afwijkende mening.

inge schreef: Ik ben het gedoe zo verschikkelijk zat dat ik uit Groningen-West vertrokken ben. Ik ben namelijk bang dat als dit 'opgelost' wordt, er binnen afzienbare tijd wel weer iets anders gebeurt. Er hangt een sfeer en er is een mentaliteit binnen de gemeente, waar ik niet goed van word. Ik blijf wel voor de gemeente voor Groningen-West bidden, maar er lid van zijn, dat kan ik eenvoudigweg niet meer... Je zou toch denken dat als de kerk alsmaar leger en leger wordt, die mensen zich toch eens achter hun oor gaan krabben?

kritiek die breed gedragen wordt schreef: Het ene incident stapelt zich op het andere. Veel mensen hebben moeite met de geschiedenis rondom het ziekteverlof van dominee Huttenga. Vervolgens wordt Huttenga op zijn vingers getikt door de kerkenraad, nadat een gemeentelid hem beschuldigd van Godslastering. Dan heb je nog het gedoe rondom de interkerkelijke evangelisatie. Nu weer de benoeming van een tweetal omstreden ouderlingen. What’s next? De kerkenraad moet erkennen dat ze fouten gemaakt heeft. We moeten met z’n allen onze schuld voor God belijden. Met de hele gemeente. Pas nadat dit is gebeurd kan een nieuwe start gemaakt worden. Als dit niet op die manier gebeurt, is iedereen bang dat er binnen de kortste keren weer iets voor zal vallen. Men heeft de indruk dat er een berg zand is gestort, waaronder zich nog heel wat afspeelt.

Moet je als Christen volledig je recht halen om ervoor te zorgen dat je goede naam weer in ere hersteld wordt? Dit is een moeilijke vraag. Als je dit doet loop je kans dat je mensen worden beschadigd.
Alle partijen hebben fouten gemaakt. Drie van de vier erkennen dit ook. Deze hebben besloten om elkaar te vergeven. Er is niemand die de handen schoon heeft kunnen houden.

Als je een beeld schetst komt er een ‘hoop drek’ op tafel. Hoe kun je dit het beste communiceren?
Wordt heel moeilijk. Zeker als communicatie iets is waar je heel slecht in bent.

Dan heb je nog een partij die steeds meer moeite met de kerkenraad heeft, omdat ze nu zelfs synode besluiten geratificeerd hebben die zeer schadelijk zijn. Deze mensen hebben de kerkenraad in het verleden (met oprechte bedoelingen) gewaarschuwd voor allerlei ontwikkelingen.
Er ligt nog steeds een oproep tot bekering. Deze is in het kerkblad bekrachtigd. Geldt nog steeds.
Zolang deze groep hun oproep niet terugtrekt zullen ze nooit erkennen dat ze in het verleden zaken te scherp gesteld hebben en daarmee mensen beschadigd hebben.

Kortom: je krijgt een collectieve schuldbelijdenis nooit voor elkaar.

We moeten er met z’n allen de schouders onder zetten. Elkaar vergeven.
Opnieuw beginnen. Met elkaar. Voor elkaar. Het zou mooi zijn, als we dit samen uit kunnen spreken. Als we God om de kracht hiervoor mogen bidden. We hebben elkaar hard nodig.

Arne, misschien is het in dit kader wel goed dat de kerkenraad de regels een keertje opzij zet en een van beide dominees de opdracht geeft over de huidige situatie een opbouwende preek te laten houden, met als conclusie dat we met zijn allen op God moeten vertrouwen, Die alleen de gemeente weer op het goede pad kan krijgen. Misschien dat er dan meer mensen bereikt worden.

Al met al vindt ik het goed nieuws als het inderdaad zo is dat drie van de vier 'groepen' voor collectieve schuldbelijdenis zijn. Toch vindt ik dat ze dan eerst maar eens met zichzelf moeten beginnen. Jij en ik dus ook. Laten we zelf onze schuld belijden voor God, zonder eerst te wachten tot iedereen daaraan toe is. En dan ook bidden dat we niet weer fouten gaan maken. Dan staan we meer open voor Zijn helpende Hand.

De quote schreef ik op persoonlijke titel. Het is hoe ik tegen de zaak aankijk. Formeel gezien zijn er maar drie groepen.

De gemeente heeft indertijd een brief gekregen dat we elkaar vergeven hebben en ds. Huttenga weer aan de slag kan.

Tot op heden heeft de kerkenraad het beleid gehad om niet inhoudelijk op het conflict in te gaan, om op die manier geen mensen te beschadigen.

Het is niet mijn bedoeling om mensen te beschadigen. Er worden sinds de oproep tot Reformatie heel wat vraagtekens geplaatst bij de rol die een aantal van deze broeders in het verleden hebben gespeeld.
Het lijkt me wel duidelijk dat deze broeders moeite met ds. Huttenga hebben. Dat kan iedereen vast stellen na het lezen van de brochure 'Laten wij ons bekeren'.

Ik geloof dat er in de prediking de laatste tijd zeker wel aandacht is besteed aan hoe we met elkaar om moeten gaan en is gewezen op het feit dat we op de Here moeten vertrouwen.

Arne, wat mij opvalt in je posts is dat je de hele tijd weer ingaat op de inhoud van de gebeurtenissen. Wat er ook gebeurt is, God kan zorgen dat het ten goede keert voor de gemeente. En dat is nu het belangrijkste. Dan is het helemaal niet relevant of er mensen zijn die problemen hebben met dominees of dat er mensen zijn die brieven schrijven of dat problemen breed gedragen worden of niet, dan is het belangrijkste dat wij het voorbeeld geven en op onze knieen gaan. Bidden is nu het enige dat werkt. Bid en werkt dat God onze gemeente niet kapot laat gaan. We moeten vechten, achter onze Grote Generaal aan. Dat is nu het belangrijkste. En het mooiste is dat de strijd dan al gewonnen is, als we hem met God vechten. Dan is de uitkomst niet onzeker meer. Arne, laten we het goede voorbeeld geven en uitstralen dat we alle hoop op God gegrond hebben. Laten we bidden voor de gemeente(leden) en zo steeds meer mensen bewust maken van voor wie wij een gemeente hebben! Alleen God is belangrijk, al het andere is ondergeschikt!

Rossatron schreef: Arne, wat mij opvalt in je posts is dat je de hele tijd weer ingaat op de inhoud van de gebeurtenissen.

Och, dat lijkt me niet zo heel vreemd in een topic waar het gaat over een nieuwe start van Groningen-West. De discussie is namelijk zó opgestart:

arne in zijn tweede post schreef: Het zou mooi zijn als we via allerlei wegen tips en adviezen krijgen van mensen om terug te keren naar de weg die God van ons vraagt. Om weer een bloeiende gemeente te worden, waarin we opbouwend en dienstbaar kunnen zijn in de Here.

Je wilt dus terug naar de weg die God je vraagt. Daarbij moet je natuurlijk bedenken dat God kan zorgen dat het goed gaat met de gemeente; maar dat sluit een actieve houding niet uit. Wanneer je dingen in de gemeente ziet die niet goed gaan; is het goed om daar de vinger bij te leggen. Het is goed om hierover met elkaar te gaan praten. Volgens mij is het in deze discussie wel degelijk relevant dat er mensen zijn die brieven schrijven, of dat er mensen zijn die problemen hebben met dominees. Dat is namelijk een teken dat het niet goed gaat met tenminste een deel van de gemeente. Het is niet goed als je problemen hebt met een dominee. Ik denk dat je dan ook niet fatsoenlijk in de kerk kunt zitten als zo'n dominee dienst heeft. Es een keertje problemen hebben met de uitleg van een bepaald gedeelte is iets heel anders; dit gaat veel dieper. Als zulke problemen breed gedragen worden, zullen we naast verootmoediging, die ons eigenlijk altijd past, ook actief aan de slag moeten. Er is dan een probleem dat opgelost moet worden; een probleem waarover een uitspraak gedaan moet worden. Als bijvoorbeeld het probleem van een bepaalde groep, is dat een van de dominees te verhalend preekt, zul je hieraan (als kerkenraad, want daar zal de klacht terecht komen) aandacht moeten schenken. Na een tijd hierover te hebben gepraat met de probleemhebbers, zul je als kerkenraad een keuze moeten maken. Dan kan het zijn dat je als kerkenraad zegt: misschien sluit die dominee niet aan bij je voorkeur; maar d.m.v. twee dominees hebben we een bepaalde mix, die volgens ons heel goed is; omdat daarmee het totaal van de gemeente goed bediend wordt. Volgens ons als kerkenraad is die dominee gewoon bijbels bezig; en zal er aan dat probleem verder niets gedaan worden. Er zijn altijd maar twee opties: óf die groep heeft gelijk, en de dominee moet zich aanpassen; en dit ook gewoon toegeven; óf de groep heeft ongelijk, en de dominee kan zo doorgaan als hij al deed. De groep moet zich (na een uitspraak hierover) vervolgens ook neerleggen bij zo'n besluit; en er genoegen mee nemen dat zaken zo verder gaan, ondanks dat het hun minder aanspreekt. Ze moeten er dan rekening mee houden dat anderen hier misschien weer wel wat aan hebben; de kerkenraad heeft hierover veel beter zicht dan een individueel gemeentelid. Waar het volgens mij om gaat, is dat problemen vaak niet echt opgelost worden, en misschien ook wel niet opgelost kunnen worden. De probleemhebbers beroepen zich waarschijnlijk op argumenten uit de bijbel, dus is het volgens hun ook per se waar, en dulden ze hierop geen tegenspraak. De kerkenraad zelf is mogelijk ook verdeeld over zulke problemen, waarmee je de poppen helemaal aan het dansen hebt. Wat vaak vergeten wordt, is dat elke medaille twee kanten heeft; en vaak een bepaalde mening, prima d.m.v. bijbelse teksten te onderbouwen is; als je de goede teksten maar uitzoekt. Op basis van de bijbel kan de één ergens heel erg van overtuigd zijn, terwijl de ander dat o.b.v. misschien wel dezelfde bijbelteksten, toch heel anders uitkomt. Als er een grote groep mensen is die met een bepaald probleem op de proppen komt, is het misschien verstandig om hierover een gemeenteavond te organiseren, waarin open gesproken wordt over zaken die problematisch ervaren worden. Dat kan thematisch gebeuren, zodat over een actueel onderwerp doorgesproken kan worden. Misschien is het wel vreemd om op zo'n avond open te zijn; door bijv. te zeggen: ik heb moeite met de prediking van ds. Huttenga of ds. Joosse, omdat hij die en die manier van prediken heeft, en dat is volgens mij niet bijbels etc... Maar daarmee weet je wel wat er aan de hand is; en merk je als gemeente samen dat er verschillende behoeften zijn. Bovendien kun je het samen eens hebben over de 'bijbelse argumenten' van elkaar. Het gevaar van deze manier, is het roddelcircuit. Maar als je echt samen gemeente wilt zijn, en aan je problemen wilt werken, zul je toch met elkaar over de problemen moeten kunnen praten; ookal worden hierbij soms namen genoemd. En geroddeld wordt er toch wel; ik denk dat zoiets best goed kan werken voor het elkaar leren accepteren in de gemeente. Ik denk dat in het leren accepteren van elkaar, nog veel werk te verzetten is.

Carloz schreef:

Rossatron schreef: Arne, wat mij opvalt in je posts is dat je de hele tijd weer ingaat op de inhoud van de gebeurtenissen.

Och, dat lijkt me niet zo heel vreemd in een topic waar het gaat over een nieuwe start van Groningen-West. De discussie is namelijk zó opgestart:

arne in zijn tweede post schreef: Het zou mooi zijn als we via allerlei wegen tips en adviezen krijgen van mensen om terug te keren naar de weg die God van ons vraagt. Om weer een bloeiende gemeente te worden, waarin we opbouwend en dienstbaar kunnen zijn in de Here.

Je wilt dus terug naar de weg die God je vraagt. Daarbij moet je natuurlijk bedenken dat God kan zorgen dat het goed gaat met de gemeente; maar dat sluit een actieve houding niet uit.

Uiteraard niet, maar wat ik wil zeggen is dat de prioriteiten wellicht iets moeten verschuiven. Misschien moeten ze niet liggen bij hoe we, concreet gezien, de problemen oplossen, maar bij waar de problemen vandaan komen. Ik stel: De Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) in het algemeen en de gemeente van Groningen-West in het bijzonder zijn verdeeld, omdat men uit het oog is verloren dat God de Enige belangrijke is in de kerk, de Enige, Die de kerk bestaansrecht geeft, de Enige, Die alles kan goedmaken. We zijn God aan het verliezen, doch Hij laat niet los!!!

Volgens mij is iedereen die zich zorgen maakt in de kerk, het daar wel over eens. Problemen ontstaan wanneer mensen van inzicht verschillen in hoe die Enige gediend wil worden, hoe de Enige zich in de bijbel openbaart en hoe de Enige wil dat de erediensten ingevuld worden.

Het verschil van inzicht is wat mij betreft niet zo erg; als je hierover maar in gesprek wilt en durft met anderen. Het is namelijk op zijn minst opmerkelijk dat je ondanks het willen dienen van dezelfde God o.a. o.b.v. dezelfde bijbel, je van inzicht kunt verschillen.
Als je hierover met elkaar in gesprek kunt, en daarin elkaar accepteert, ookal kun je niet alle problemen oplossen, dan is dat voor mij al voldoende.

Dat je over sommige zaken verschillend denkt, is voor mij op zichzelf geen signaal dat we God verliezen. Als je gelovig bent, en je aan de bijbel normeert, zul je 'automatisch' God centraal willen stellen.
Natuurlijk niet geheel automatisch, maar ik bedoel als logisch gevolg van je streven om zo te leven als God het wil.

Met andere woorden: als er mensen zijn die problemen hebben met dominees, is dat waarschijnlijk omdat ze vinden dat ze geen recht doen aan wat God van hen vraagt. Je mag uitgaan van goede intenties van brievenschrijvers. Ze willen dus ook God centraal stellen.
Maar ik denk dat daar het kernprobleem zit; sommige mensen vinden iets, o.b.v. de bijbel, zijn hier ook van overtuigd, en vinden dan wat daarmee botst, direct slecht en onbijbels. Er wordt dan niet voldoende ruimte gelaten voor mensen die ook iets vinden, o.b.v. de bijbel, maar ergens anders uitkomen.
Wanneer over 1 onderwerp 2 uitkomsten zijn, raken veel mensen in paniek; er kan toch maar 1 antwoord zijn?

Rossatron schreef: Arne, wat mij opvalt in je posts is dat je de hele tijd weer ingaat op de inhoud van de gebeurtenissen.

Carloz schreef: Och, dat lijkt me niet zo heel vreemd in een topic waar het gaat over een nieuwe start van Groningen-West.

Ben ik de enige, die hier mee bezig is?
Volgens mij zijn er veel mensen in de gemeente mee bezig.
Neem bijvoorbeeld een brief van een aantal studenten die naar de kerkenraad en de classis gestuurd is met o.a. een verzoek om openheid over het conflict.

Je hebt gelijk als je stelt dat God kan zorgen dat het ten goede keert voor de gemeente. En dit gegeven het belangrijkste is. Bidden is inderdaad het enige dat werkt. Bidden dat God onze gemeente niet kapot laat gaan. We moeten vechten, achter onze Grote Generaal aan.

Er is een hoop onvrede. Er zijn veel mensen die elders naar de kerk gaan.
Het enige wat we hier aan kunnen doen is bidden dat de situatie zich ten goede keert.
Dat mensen accepteren, dat we als kerk nooit aan alle behoeften van de religieuze mens kunnen voldoen. Alleen al omdat we leven in een gebroken wereld, die door de zonde is aangetast.
Niemand zal hier op aarde een volmaakte kerk vinden. Zijn we niet veel te kritisch??
We blijven zitten met een onvolmaakte, gebroken kerk waarin we naar ons beste kunnen (met alle fouten die we maken) de Here willen dienen.

Als we allen willen dienen. Met elkaar een dienende houding aan willen nemen. Bereid zijn om ons eigen belang soms weg te cijferen ten gunste van de ander. Pas als we hiertoe bereid zijn kunnen we een begin maken met de opbouw van de gemeente.

Pas als dit gebeurt is. Eerder wil dit niet. Het maakt dan ook niet meer uit wat er gebeurt is.
Alles is dan echt vergeven. Het gevoel dat je tekort gedaan wordt of niet serieus genomen wordt is niet meer. Omdat je dit accepteren kunt als je er een ander mee kunt dienen. Als je God daarmee dient, omdat je een van zijn kinderen liefhebt.

arne bos schreef: Je hebt gelijk als je stelt dat God kan zorgen dat het ten goede keert voor de gemeente. En dit gegeven het belangrijkste is. Bidden is inderdaad het enige dat werkt. Bidden dat God onze gemeente niet kapot laat gaan. We moeten vechten, achter onze Grote Generaal aan.

In dit kader wijs ik je op Jacobus 4:

Jacobus schreef: Waar komen bij u vechtpartijen en ruzies uit voort? Toch alleen uit uw eigen hartstochten die u niet met rust laten? U moordt en zet uw zinnen op wat u niet kunt krijgen. Dan gaat u vechten en strijden. U hebt niets, omdat u niet bidt. En als u bidt, krijgt u niets, omdat u verkeerd bidt, met de bedoeling namelijk om wat u krijgt, uit te geven voor uw eigen hartstochten.

Carloz schreef: Volgens mij is iedereen die zich zorgen maakt in de kerk, het daar wel over eens. Problemen ontstaan wanneer mensen van inzicht verschillen in hoe die Enige gediend wil worden, hoe de Enige zich in de bijbel openbaart en hoe de Enige wil dat de erediensten ingevuld worden.

Het probleem is niet dat er problemen ontstaan over hoe God gedient wil worden, maar dat God gediend wil worden. Mijns inziens worden de prioriteiten verkeerd gelegd. God Zelf belooft meerdere malen dat wie in Hem geloofd zal leven uit genade en in vrede met de mensen. Als die vrede er niet is, moet je conclusies durven trekken. God zal zijn eigen gemeente niet kapot willen zien gaan. Als die gemeente dan toch kapot gaat, misschien is God er dan wel niet meer, misschien moeten wij God dan meer zoeken.

EJ schreef: .. Maar het liefst zou ik zien dat er in West ook een gemeente ontstaat waar zowel ouderen als studenten met plezier naar de kerk gaan. Dat begint bij mensen zelf. Als de preken van Joosse het belangrijkste (?) probleem zijn, dan is het goed om met elkaar voor hem te bidden en te geloven in gebedsverhoring.

Als ds. Joosse het enige probleem is, lijkt het me verstandig hem duidelijk te maken op welke punten zijn preken voor verbetering vatbaar zijn, dan wel aan te geven waar je persoonlijk moeite mee hebt. Indien Joosse bepaalde zaken niet kan of niet wil veranderen, moet je hem maar accepteren zoals hij is. Lukt dit echt niet, blijft de moeite te groot om ook maar iets positiefs uit zijn preken te halen, dan kun je tijdens deze diensten ‘uitwijken’.

(Geef dit wel duidelijk aan en probeer dit in overleg met Joosse te doen.
Zwijgen en wegblijven zonder aan te geven wat hiervan de oorzaak is lost niets op!!)

Daarbij blijf je wel lid van de gemeente, waar je anders wel naar de kerk gaat en indien dit mogelijk is op andere fronten actief bent.

Wel moet je ds. Joosse los koppelen van de kerk. Hij is predikant. Dit betekent, dat hij in een aantal kerkdiensten voorgaat en pastoraal werk doet als dominee. Het is bekend, dat hij nogal rechtlijnig is en behoorlijk principieel in bepaalde zaken. Het is maar goed, dat de kerkenraad het beleid van de kerk bepaald, waardoor het een en ander wat genuanceerder besloten kan worden. Dit wordt overigens niet altijd even duidelijk gecommuniceerd.

TOT SLOT:

Rossatron schreef: Bid en werkt dat God onze gemeente niet kapot laat gaan. We moeten vechten, achter onze Grote Generaal aan. Dat is nu het belangrijkste. En het mooiste is dat de strijd dan al gewonnen is, als we hem met God vechten!

De preek van gistermiddag van Joosse was wel erg goed vond ik. (die over het Onze Vader zondag 46) Zijn beruchte wubbo-okkels preek deed mijn wenkbrouwen fronsen (het was wel leuk maar niet echt voedzaam :wink: ) maar meestal vind ik Joosse niet slecht als predikant. Een beetje afwijkingen naar links en rechts hier en daar (off-topic) maar meestal blijft de boodschap bij mij wel hangen. Misschien moeten we niet allereerst kritisch te zijn (in de zin van negatief) maar proberen de goede punten uit de preek te halen. Soms is dat moeilijk. Veel mensen hebben dit bij Joosse maar de preken van ds. Goedhart, ds. Van Egmond en in minder mate dr. W.G. de Vries spreken mij bijvoorbeeld niet aan. Ik weet niet of ik wel naar een andere dienst mag blijven als zij preken. Wat zegt de kerkenraad hierover? Wat vindt de kerkenraad van mensen die niet naar de columnakerk gaan maar er eigenlijk wel horen te zitten? Ik voel dan meestal wel de plicht om naar de Columna te gaan. Met een positieve instelling probeer ik dan zo veel mogelijk goeds uit hun preken te halen. Het wordt moeilijk wanneer ds. Goedhart met zijn stokpaardjes komt en de vrijgemaakte organisaties prijst, afgeeft op de zucht naar beleving en de roep om verandering in de kerken. Ik weet niet of ik mij hier aan mag ergeren, het met hem eens moet zijn of er sympathiek naar mag luisteren en het langs mij heen mag laten gaan. Ik denk dat de laatste optie toch maar de beste is hoewel ik ds. Goedhart dan niet helemaal serieus neem. Ik kom dus in een gewetensconflict.

Als ik in Groningen ben ga ik (bijna) altijd naar de Columnakerk. Ik begin mij er ook thuis te voelen (aardige mensen, de liturgie spreekt mij aan) en hoef daarom niet zo nodig naar Oost.

Hopelijk hebben jullie wat aan het enigszins deprimerende maar anderzins ook opbeurende verhaal van mij.

Hi allemaal,

Binnenkort komt er een gemeentdag in west, ik hoop jullie allemaal te zien.

Hé mensen,

er is de afgelopen tijd veel gebeurd in Groningen-West. In september was er een erg gezellige en toffe gemeentedag. Enkele foto's daarvan zijn hier te zien: http://members.lycos.nl/wisk en in de kerk liggen er nog veel meer.

Afgelopen zaterdagavond was er een 3-gangen-diner voor ouderen (55+) georganiseerd door kerkjeugd, hetgeen een erg geslaagde avond was.
Het is erg gaaf om te zien dat je mensen zo blij kunt maken door iets voor ze te doen. Ze blijken stuk voor stuk ook nog eens erg aardig te zijn. Een aanrader om eens bij ze op de koffie te gaan.
Foto's ervan zijn hier te vinden: http://members.lycos.nl/tvagroningen/foto's.html . In het kerkblaadje zal ook nog wel het een en ander komen te staan.

Was inderdaad een bijzonder geslaagde avond. Alle lof voor de organisatie! Erg leuk voor contacten met andere gemeenteleden.

Verder heb ik beloofd nog wat door te geven wat een vrouw me daar vertelde. Ze vinden het bijzonder jammer dat er 's middags zo weinig jeugd in de kerk zit. Wel viel het hun op dat het de afgelopen weken/maanden een stuk meer was geworden en daar zijn ze erg blij om. Het is voor die mensen ook niet leuk om 's middags in een bijna lege kerk met alleen maar bejaarden te zitten. Lijkt me goed om es over na te denken. Het is toch je gemeente...

Dank voor je goede woorden, Geertsma, en gelijk heb je. Het was inderdaad goed, afgelopen zaterdagavond. Fantastisch om die mensen te zien genieten! En geweldig ook dat we gewoon wisten dat God erbij was! We hopen dat dit een klein beetje een stimulans voor meerdere mensen is om de handen uit de mouwen te steken in je gemeente, of dat nu West, Oost, Zuid, Noord of Helpman is, of gewoon nog bij je ouders. Het is gewoon van groot belang dat we elkaar blijven steunen in het dienen van de Heere! Je openstellen voor anderen is niet een teken van zwakte of van gereformeerde discipline, maar is iets wat loont! Fantastisch om nu gewoon naar een gemeente te gaan waar bijna alleen maar bekende gezichten zitten! Dank voor al jullie medewerking!

Wat hebben we nu weer in de bus gevonden?

Overigens nu is het wel zaak om hier echt verstandig mee om te gaan. De mensen zitten nog in de kerk laten we boven alles voor zorgen dat de eenheid bewaard blijft.

Zou ik, lid in Oost, mogen weten wat jullie in de bus gekregen hebben? Niet uit sensatie, maar interesse.

Zit nog op m'n werk. Vertel...

Ik heb de hier bedoelde brochure ook nog niet in mijn brievenbus gekregen (ik ga er tenminste van uit dat het daarover gaat), maar ik heb hem wel gelezen via www.gereformeerd.info (de site van de bezwaarde afgescheidenen). Het is eigenlijk niet meer dan een herhaling van de eerder genoemde bezwaren, geschreven door een aantal jongeren in Assen-Noord en heel beknopt weergegeven, makkelijk leesbaar. Ik vind het, zonder een oordeel over de inhoud te vellen, een goede zaak dat jongeren meedenken over het hoe en wat van de kerk. Wat dat betreft kunnen we veel van ze leren. Maar lees het maar eens, mijns inziens zijn er ook andere houdingen denkbaar.