+0
L1Rn4urAyA7aTEe
De Reformanda-discussie verzandt steeds meer in een Groningen-West discussie, zoals Geertsma ook al opmerkte. Arne Bos vroeg of er ideeën zijn voor veranderingen in Groningen-West.
Ik heb op het andere forum al het een en ander geopperd, er niet bij stilstaande dat het toen handig geweest was op een nieuw topic te openen, dus nu alsnog?
Denk je dat er iets te veranderen is in Groningen-West, en zo ja, wat wil je veranderd zien.
Hoi Inge,
Goed initiatief. Ik hoop dat er een hoop goede voorstellen op dit formum gedaan zullen worden, waardoor Groningen West een nieuwe impuls krijgt.
Er is een commissie gemeente opbouw, die op dit moment opgestart wordt. In de kerkenraadsverslagen heb je hier al over kunnen lezen.
Het zou mooi zijn als we via allerlei wegen tips en adviezen krijgen van mensen om terug te keren naar de weg die God van ons vraagd.
Om weer een bloeiende gemeente te worden, waarin we opbouwend en dienstbaar kunnen zijn in de Here.
Ik merk dat er bij studenten veel bereidheid is om mee te werken met de organisatie van het kluft koffiedrinken. Ik hoop ook dat iedereen, die niet verhinderd is zal komen. Mocht je verhinderd zijn, meld je als je blieft wel af. Het zou een enorme teleurstelling zijn, als niemand zich afmeld en je maar 5 mensen op de koffie hebt. Dit is in het verleden wel eens gebeurt.
In wijk noord 4 hebben we vroeger altijd gezellige koffie-ochtenden gehad, waarbij ik (toen als student) een aantal mensen in de gemeente leerde kennen. Dit komt weer terug. Daar ben ik van overtuigd.
Ter verduidelijking de volledige tekst in het kerkblaadje van West geplukt van het ATV forum:
Leuk dat je iets van een ander forum plukt; maar ik weet niet of dat de originele bedoeling is van dit topic. Ik kan me voorstellen dat je het niet eens bent met de inhoud van dit stuk, en dat dat opzich al een hele discussie waard is (die dus ook op de ATV-site is gevoerd), maar hier is dacht ik de hoofdvraag:
Wellicht is dat voor niet-Columna-ers lastiger aan te geven, omdat ze daar niet of nauwelijks komen.
In de reformanda-discussie, had ik hier al een aantal punten genoend, die ik hier nog even kort herhaal, om mijn ideeën die hier beter passen, op tafel te leggen:
Je als kerk afvragen in hoeverre je het over verschillende standpunten die in de gemeente leven eens bent, en in hoeverre onderlinge verschillen worden geaccepteerd. (Het is voor een aantal zaken best moeilijk, zo niet onmogelijk om ergens een definitief oordeel over te geven. Sommige mensen in de gemeente doen dat dan wel / willen dat wel, terwijl anderen het hierover nog helemaal niet eens zijn. Een voorbeeld hiervan kwam ik tegen over de kinderdoop en volwassendoop. De meeste mensen in de vrijgemaakte kerk gaan er denk ik vanuit dat de kinderdoop bijbels keihard te verdedigen is; en dat je het 'verkeerd doet' als je de volwassendoop aanhangt. Voor zover ik weet is dat niet keihard aan te tonen, en moet je als gemeente hierover onderling geen ruzie maken; maar je bijvoorbeeld als kerk uitspreken dat we in de vrijgemaakte kerk de kinderdoop blijven hanteren, bijv. voor de traditie o.i.d., en niet op basis van de verdedigbaarheid vanuit de bijbel.Een wat minder grijpbaar punt, is het imagoprobleem van Groningen West. Wat ik jammer vind, is dat ik regelmatig mensen tegenkom die kritisch zijn over Groningen-West, terwijl ze dan vaak dan als argumenten hebben, dat mensen de ‘sfeer’ in West niet goed is o.i.d. Het kan natuurlijk zo zijn dat je niet precies weet waar de oorzaken liggen, van het slecht funcioneren van de kerk; en het daarom verklaart vanuit iets ongrijpbaars als de ‘sfeer’ van de kerk; maar ik denk dat er ook een groot gevaar is dat je op een gegeven moment anderen na gaat praten, zonder dat je écht problemen hebt met bepaalde zaken.
Een ander punt waaraan ik me wel heb gestoord in de afgelopen tijd, is dat mensen het hebben over de ‘erbarmelijke situatie in West’ en dan als argument, beginnen over de kwestie Huttinga.
Die kwestie was voor ons allen vaag en onduidelijk. De kerkenraad heeft (zij het een zeer lange periode) besloten dat het zinvol was om hierover geen mededelingen naar buiten te doen. Daarna kwamen ze er nog niet uit, en is het door een interim-commissie opgelost. Dan is daarmee de kous ook een keer af. Kerkleden hoeven niet per definitie alles te weten! In bepaalde persoonlijke kwesties is het misschien handiger om niet naar buiten te treden. Geef nu de kerkenraad het vertrouwen om hierover een inschatting te maken, en begin hier nu niet aldoor over...Ik denk dat een heel belangrijk punt is, dat er meer gepeild wordt, wat er onder de diverse groepen in de gemeente leeft. Er wordt veel gepraat over groepen (de studenten of de ouderen of de behouden of progressieve groep etc...), maar het zou goed zijn als het wat meer over de inhoud ging. Een groep bestempelen heeft weinig of geen zin; hoewel er -denk ik- best een typering te geven is.
Als het over de inhoud gaat, worden mensen ook enthousiast. Ze voelen zich dan meer betrokken bij de gemeente.
Mensen willen best meedenken in de gemeente.
Aan welke terreinen we dan allemaal moeten denken, is voor mij nog lastig. Wat ik handig zou vinden, is een bijvoorbeeld een soort 'klankbord' voor de preken die worden gehouden. Een aantal mensen, die dan dat klankbord vormen, kunnen feedback geven aan de dominee. Ook kunnen ze misschien af en toe suggesties doen over de onderwerpen / inhoud.
Verder zal voor een deel ook de behoefte moeten worden gepeild naar diverse activiteiten. Gemeente-avonden, schijnen goed te zijn bevallen; voor zover ik dat heb gehoord. Dat is iets om op voort te borduren. Zo zijn er nog veel meer dingen waar we met z'n allen aan moeten werken. Concrete ideeën hiervoor zijn belangrijk. Een laatste punt, is dat het belangrijk is dat er meer gezamenlijk wordt nagedacht over diverse kwesties; dat mensen dus de discussie met elkaar aangaan, op de inhoud. Zoals dat op dit forum (en op die van ATV) gebeurt, gaat dat uitstekend. Mensen die iets zeggen, kunnen gequote worden, om bijvoorbeeld maar eens uit te leggen wat je hiermee bedoelt. Losse flodders of drogredenen worden er op die manier goed uitgefilterd. Helaas is er maar een beperkte groep die dit forum weet te vinden, die voor 99% bestaat uit studenten. Het zou mooi zijn om een bepaald platform te hebben dat iedereen gebruikt (of gebruiken kan en zal als hij wil) waarop je discussies kunt voeren over bepaalde zaken die in de gemeente spelen. Op die manier ga je elkaar denk ik steeds beter begrijpen.Ik ben eigenlijk ook wel benieuwd naar de mening van anderen hierover. Denken we dat er nog iets van Groningen West te maken is? Of is het om een of andere reden kansloos? En zo ja welke reden?
Ik ben benieuwd...
Je hebt gelijk, ik heb een en ander iets te vluchtig gelezen in dit topic, hoewel ik probeerde de Groningen-West discussie in deze topic voort te zetten en ik de werkelijke inhoud van de tekst van het kerkblaadje nergens zag, en zodat in de Reformanda topic, de inhoudelijke Reformanda standpunten kunnen worden besproken/bediscussieerd.
Bovendien wat op een ATV site bediscussieerd mag zijn, mag ook nog eens hier worden besproken, immers voor GSV-ers is dit forum laagdrempeliger ;)
Pieter,
Prima dat je een discussie wilt voeren over interkerkelijke evangelisatie.
Er is op 27 maart een classisvergadering over o.a. dit onderwerp.
Zie hiervoor het kort verslag van de classisvergadering op 30 januari 2003 in het kerkblad van 21 februari 2003.
Voor de reeds gevoerde discussie zou ik maar eens kijken op de ATV site.
Mocht je nog nieuwe argumenten hebben, of speelt dit onderwerp op de GSV nog dan kun je op de GSV site een discussie openen. Ik denk niet, dat Inge met deze opzet dit forum heeft geopend en stel je daarom voor om een nieuw forum hierover op te zetten.
Groeten,
Arne
Beste lezer,
Ik denk dat een groot probleem in het hele gebeuren gewoon is dat je Zondags niet krijgt waar je behoefte aan hebt. Zondags wil je een preek met inhoud, waardoor je je aangesproken voelt en gesteund voelt in je leven al christen.
De preken van ds. Joosse zijn niet aanspreken:
Dit zou kunnen komen omdat hij haast niet op bezoek gaat bij studenten. Hij doet vermoeden dat hij niet weet wat er leeft, wat de taal is die ongeveer 50 procent van z'n gemeente spreekt, wat de visie is van veel studenten. Als je niet weet wat er leeft kun je ook niet echt aansprekend zijn. Een probleem daarbij is dat d.s. Joosse wel denkt te weten wat de gemeente denkt (uitspraken doen en vervolgens, toch????). Als hij toch zegt, zeg ik meestal nee.
De preken van ds. Huttinga zijn vol enthausiasme en vol geloof, en opdat punt dus ook erg sterk. Toch zijn de preken inhoudelijk ook vaak niet heel goed en dus kom je vaak met weinig geestelijk voedsel thuis.
Als je zondags voor je gevoel niet in Groningen-west moet zijn voor dat waar je wel naar opzoek bent, zit je al met een probleem. Toch is dat zeker niet het enige punt want ook in andere plaatselijke gemeentes is het inhoudelijk vaak niet je van het.
Toch ga ik liever naar Oost, waarom? Daar voel ik mee meer thuis omdat daar veel meer vrijheid is. Ik ben iemand die christen wil zijn zoals ik denk dat God het wil hebben. In Groningen-west krijg je de vrijheid om je te bewegen tussen grenzen. De grenzen zijn voor mij een probleem. De grenzen staan mij in de weg om christen te kunnen zijn zo als ik denkt dat het moet. Ik wil graag veel zingen, allelei verschillende liedjes. Ik wil me laten onderwijzen door het gebed van kinderen. Ik wil soms lekker kinderendienst meemaken. Ik wil graag luisteren naar mooi stuk muziek. Ik wil graag samen zijn met enthausiaste christen, daardoor gesterkt worden. Ik wil me graag thuis voelen.
Daarnaast is de 'sfeer' een probleem:
Ik zal proberen om met het omschrijven over hoe ik het voel een beetje duidelijkheid te geven aan het begrip. De mening van de kerkeraad over verschillende onderwerpen (evangelisatie, liederen, speciale diensten enz.) zijn anders dan die van mij. Dat zorgt er voor dat je je niet direct erg verbonden voelt met de kerk. De sfeer is volgens mij dan ook het gevoel dat je krijgt op het moment dat je denkt aan je kerk en als je rond loopt in die kerk. Die is voor mij niet goed omdat ik niet mezelf kan zijn, en niet krijg waar ik voor kom. Niet kan doen wat ik denk dat zou moeten. Niet zie wat ik wil zien, enz. enz. Ik geef toe dat het wat vaag is maar misschien kan u als lezer een beetje doorkrijgen hoe dat volgens mij een beetje werkt.
Ik ben heel lang trouw lid geweest van de kerk in Groningen-west en ben meestal met goede reden afwezig. Na de ontwikkeling van de afgelopen tijd doe ik mijn best om een goede reden te krijgen om niet aanwezig te hoeven zijn. Ik hoop niet dat ik dat zal moeten blijven doen..... Ik knijp er nu even tussen uit en hoop binnekort weer terug te komen met een heleboel geestelijk voedsel in mij, om het nog maar weer eens te proberen..... Tegelijkertijd heb ik ook wel zoiets van, ja als ik zoveel moeite moet doen om lid te blijven van een gemeente zit ik dan wel op de goede plek. Is er een duidelijker bewijs die mij zegt dat ik niet op m'n plek zit? Ik heb dit nog niet eerder zo erg gehad en ik hoop ook dat ik de volgende keer niet nog beroerder voel dan nu, want, ja dan red ik het denk ik niet meer. Dan blijf ik denk ik weg...............
Er moet iets gebeuren, dat is zo. Als ik dan kijk naar de punten waar ik tegenaan loop dan moet er meer ruimte komen om christen te zijn (en samen christen te zijn) en ik moet meer aangesproken worden. Of dat kan? Misschien wel niet. Misschien ben ik wel niet vrijgemaakt genoeg meer of is de kerk het te veel.
Nou ik ga uitlazen....
Jozef,
Ik geloof wel dat dominee Joosse zijn best doet om zijn preken te veranderen. Alleen zal hij nooit een dominee Roosenbrand worden.
Hij blijft zichzelf en zal toch altijd een stukje diepgang in zijn preken willen houden.
Huttenga vind ik persoonlijk ook beter.
Het is dus maar goed, dat er een roulatie systeem is waardoor er enige variatie in de prediking is. Er zullen altijd mensen zijn, die moeite hebben met een bepaalde predikant.
Wat de rest van de punten, lijkt me dat dit vooral veel met het beleid van de kerkenraad te maken heeft. Ga je niet te veel op je gevoel af, als je stelt dat er in Groningen West onvoldoende ruimte gegeven wordt voor je geloofsbeleving? Moeilijke vraag. Een vraag waar ik zelf ook geen antwoord op heb. God heeft ons hiervoor geen richtlijn gegeven.
Als je God lief hebt boven alles en je naaste als jezelf en dit uitgangspunt ook centraal stelt in je kerkgang, kun je een keuze maken en die met argumenten onderbouwen.
Er blijven altijd mensen die je stijf zullen vinden als je in een bepaalde kerk zit waar de leer heel centraal staat, of juist bevindelijk omdat je voor een kerk kiest waar geloofsbeleving meer centraal staat. Of het mogelijk is om beide groepen in dezelfde kerk te houden zal de toekomst leren. Ze zouden elkaar heel goed aan kunnen vullen. Maar hiervoor is geduld en verdraagzaamheid nodig. Een eigenschap die in de Bijbel hoog aangeschreven staat, maar in de dagelijkse praktijk vaak ver te zoeken is.
Groeten,
Arne Bos
De volgende post schreef ik al eerder op het Reformanda-forum, maar is hier eigenlijk beter op zijn plaats:
Wijze woorden Geertsma! Alleen zou ik kerkenraad in het vervolg niet meer met een hoofdletter K schrijven. Het gros van ons studenten is van het 'beste stuurlui'-type. Ongezouten kritiek op West en vervolgens schitteren door afwezigheid (in diensten en bij activiteiten). Bovendien zijn wij studenten vaak 'narrow-minded': we redeneren eigenlijk alleen vanuit onze eigen verlangens, wensen en ideeën en vergeten dat de kerkenraad vaak met belangen rekening moet houden waar wij geen weet van hebben. Niet dat ik het altijd eens ben met de kerkenraad, maar ik weet dat het goedwillende broeders zijn, die het beste met West voor ogen hebben. Dat mag en moet meespelen in ons oordeel over hen! Dominee Huttenga noemde dit ook indirect in zijn preek, afgelopen zondagochtend. Het thema was: oordeel pas als je zélf geoordeeld wilt worden (n.a.v. Johannes 8:1-11). Dit maakte mij bescheiden.
Groningen-West is een gemeente met een verschrikkel grote potentie. Ruim tweehonderd studenten(gast)leden! Kennis op het vlak van sociologie, psychologie, communicatie, bedrijfskunde, management en doorgaans ook nog eens tijd zat. Bovendien zijn velen van ons bezig met bezinning over christen-zijn. Veel gemeenten kunnen daar jaloers op zijn! Het is alleen jammer dat de meeste studenten deze kennis, tijd en ervaring gebruiken om vingers op zere plekken te leggen. Op zich is daar niets mis mee, maar daar moet het niet bij blijven.
Ik heb echt de indruk dat het de komende jaren in West zal kunnen veranderen. Het is belangrijk dat er binnenkort een visie in West wordt ontwikkeld met betrekking tot ons gemeente-zijn. Ik heb goede hoop dat deze ook daadwerkelijk gerealiseerd wordt. Vanuit deze visie kunnen vervolgens opbouwende werkzaamheden ontwikkeld worden. Gebrek aan visie (en daaruit voorvloeiende structuur) is m.i. de oorzaak dat in het verleden potentieel goede initiatieven jammerlijk gestrand zijn.
Leidraad bij de visie-ontwikkeling mag wat mij betreft zijn: Groningen-West is een uitzonderlijke gemeente die vraagt om een uitzonderlijke aanpak!
Dit geluid hoor ik heel erg veel!! Zijn er argumenten om te onderbouwen, waarom God op deze manier gediend wil worden.
De tegenargumenten van de Reformanda, dat het prettig voelen van de mens centraal staat en dus niet tot Gods eer is kennen we.
Daarom graag eens een goede (liefst bijbelse) onderbouwing van de stelling dat je God kunt dienen met bijvoorbeeld een themadienst of een aangepaste dienst met veel opwekkingsliederen.
Waarom kun je deze wel in een kerkdienst zingen?
Dit ben ik met je eens Jouke-Jan. Maar naast een duidelijke visie is er ook een stukje lef/moed nodig om dingen aan te pakken. Wat je ook doet, er zijn altijd mensen die het niet goed genoeg vinden of er fel op tegen zullen zijn. Met deze mensen moet je ook in gesprek blijven. Soms moet je daarom iets minder hard van stapel lopen als dat je graag zou willen, zodat je deze mensen langzamerhand ook enthousiast kunt maken.
Jozef,
Als ik het goed samenvat geef je dominee Joosse het advies om te zich meer bezig te houden met wat er onder studenten leeft en dit in zijn preek te verwerken.
Dit lijkt me een goed advies, wat dominee Joosse zeker ter harte zal nemen omdat hij graag wil dat er meer studenten zijn diensten bezoeken.
Begrijp me goed: ik zoek geen spijkers op laag water. Toch licht ik dit zinnetje van de post van Arne er even uit. Veel gemeenteleden zien de predikant als de spil van een samenkomst en ook veel predikanten zien de samenkomsten als 'hun' diensten als zij voorgaan. Dit is een belangrijke constatering die mijns inziens de moeite van het overdenken waard is.
De praktijk leert dat de voorganger hét centrale element in de eredienst is. Of hij dat nu fijn vindt of niet: de meeste aandacht gaat naar hem uit en na afloop van een samenkomst is het gesprokene door de voorganger vaak het (enige) onderwerp van gesprek. Ook in de discussie op dit forum gaat het hierover. De een vindt de preken van ds. Joosse niks, de ander heeft weinig aan de preken van ds. Huttenga en een derde moet van beider heren preekkunsten niets hebben. Zien jullie wat ik bedoel?
De (preken van) dominees staan véél te centraal in onze samenkomsten. Een buitenstaander zou niet beter weten dan dat er iemand een 'one-man-show' aan het weggeven is. Dat is jammer. Waar de samenkomsten werkelijk om draaien, wordt vergeten. Dominees vinden het vervelend dat mensen niet meer naar 'hun' diensten komen (Noord, West). Andere dominees vinden het geen enkel probleem dat mensen van andere gemeenten juist wel naar hún diensten toekomen (Oost). Een rare situatie.
We geven in onze kerken de voorgangers een last en verantwoordelijkheid die ze kwalijk kunnen dragen. Het gaat te ver om ds. Huttenga en ds. Joosse persoonlijk verantwoordelijk te houden voor het feit dat er zo weinig studenten bij hun diensten komen opdagen. De beste mannen volbrengen hun taak naar vermogen, zo veronderstel ik. Desondanks is het vaak leeg en kil in de erediensten. Ik denk dat het tijd wordt om deze broeders van hun loden last te verlossen. Dit betekent dat er een omslag in denken plaats moet vinden; een verlegging van het zwaartepunt in de dienst. Hoe dat dan moet, dat is een andere discussie. Maar dát het moet, dat lijkt me cruciaal.
Goed punt Jouke-Jan!!!
Soms wordt ik moedeloos van alle kritiek op de predikanten.
Beide doen ze hun best om een goede preek te maken.
Het is buitengewoon jammer, dat sommige mensen vanwege een predikant diensten verzuimen. Terwijl het regelmatig voorkomt dat een gast predikant een slechtere preek heeft, is de eigen predikant vaak het mikpunt van kritiek. Je krijgt haast de indruk dat de gemeente valt of staat bij de predikant. Hoewel deze nog niet eens in de helft van de diensten daadwerkelijk voorgaat.
Het is goed om dat eens te relativeren. Je hebt namenlijk ook nog een gemeente die er is om een ieder te steunen en op te bouwen in het geloof.
Nou ja, je kunt je wel afvragen of het niet beter is voor een dominee wat meer in zijn gemeente aan het werk te gaat, zodat hij weet wat er leeft en waar hij over preekt...
ik wil ook nog graag reageren op Jozef. Volgens mij is dat ook een probleem dat behoorlijk de kop op steekt, hoewel dat volgens mij soms meer aan het kerklid dan aan de kerk ligt. Ik bedoel dan het individualiseren van kerkdiensten. Kerkdiensten moeten gaan zoals jíj ze leuk vindt en zodat jíj er door gesterkt wordt. Ik vraag me af of je dan nog wel een goed beeld van een kerkdienst hebt. Volgens mij staat in de kerkdienst juist níet het individu centraal, maar God en de gemeente.
In een kerkdienst gaan zitten waar jij je lekker voelt met mensen die hetzelfde voelen en denken als jij is wel heel erg makkelijk, maar volgens mij niet zoals het bedoeld is. Probeer maar eens hart te hebben voor de gemeente en de kerk waar je bij hoort in plaats van er voor weg te lopen als het niet gaat zoals jij het wilt. Zo verandert er nooit iets, natuurlijk.
Laten we oppassen voor een soort religieus egoisme, waarbij het eigen gevoel centraal staat. Dat leidt volgens mij alleen maar tot een soort bloedgroepenkerk, waarbij iedereen alleen nog met z'n medestanders in de kerk gaat zitten. Dan vraag ik me af met wat voor motieven je naar de kerk gaat. Zou God daar blij mee zijn?
Ik weet niet of wij op dezelfde lijn zitten, Arne. Ik zeg niet dat we de kritiek op de (preken van) predikanten moeten relativeren. Want behalve geuite kritiek is er ook 'wetenschappelijke' kritiek op het fenomeen preek.
Onderzoek wijst bijvoorbeeld uit dat mensen doorgaans niet langer dan 10 à 12 minuten aandachtig naar een preek/ lezing kunnen luisteren. Onderzoek binnen onze kerken heeft uitgewezen dat slechts 25% van de luisteraars iets simpels van de preek kan navertellen.
Deze kennis mag niet zonder doorwerking blijven. Ik noemde drie punten:
Ik vind dat bovenstaande in onze samenkomsten MOET doorwerken. One way or another. We kunnen niet volstaan met 'relativeren' (zoals Arne dat noemde). Daarvoor is de zondagse dienst té belangrijk. Er moet gewoonweg iets veranderen.
Jouke-Jan,
Volgens mij hoeft het een het ander niet uit te sluiten.
Wordt er in Kampen niets gedaan met de gegevens die je presenteerd?
Misschien iets om predikanten om de 5 jaar bij te scholen? Wellicht wordt dit in de practijk al gedaan, anders is dit zeker een aanrader.
Echter, wat volgens mij ook een grote rol speelt in het luisteren naar de preek is het beeld wat men heeft van de predikant. Het gevoel wat hij oproept zou je kunnen zeggen. Dit heeft alles te maken met het imago van de predikant in kwestie.
Sommige mensen zijn bijvoorbeeld zo enthousiast van een bepaalde dominee, dat ze een slechte preek zelfs nog kunnen waarderen.
Andersom zijn er mensen die de neiging hebben om alles wat een bepaalde predikant zegt al in het negatieve te trekken. De predikant hoeft maar een keer een wat minder goed voorbeeld in zijn preek te gebruiken, of dit wordt na de preek flink afgekraakt. Of erger de predikant wordt flink afgebrand als er over de preek gepraat wordt bij het koffiedrinken.
En dan is er nog het gevoel wat de kerkdienst bij je oproept.
Hoe ver mag je daar in doorslaan? Moet het super strak, omdat het anders niet eerbiedig genoeg is of juist minder formeel omdat God zich liever op die manier laat dienen. (dit punt bracht Geertsma in de discussie)
Daar zijn we als vrijgemaakten nog niet uit geloof ik. Intussen klinken de verwijten over en weer. (Niks mag of God staat niet meer centraal)
Geertsma,
Je reageert n.a.v. het stukje van Jozef, en zegt daarover dat volgens jou dit probleem soms meer aan het kerklid dan aan de kerk ligt. Ik kan het hier niet volledig mee oneens zijn; maar toch wil ik hierop reageren, met argumenten van Jozef, die ik hier en daar wat wil verduidelijken.
Individualisering van kerkdiensten
Jozef geeft hier duidelijk aan dat de grenzen die in Groningen West worden gesteld, voor hem een probleem vormen. Ze staan hem in de weg om christen te zijn zoals hij denkt dat het moet. Hij gaf daarbij eerst aan dat hij christen wil zijn zoals hij denkt dat God het wil hebben. Hierbij noemt Geertsma (terecht) het gevaar van een egoïstische houding; maar dat kan niet het enige zijn waardoor dit probleem ontstaat (dat heeft Geertsma ook niet gezegd..., maar voor de duidelijkheid) Overigens: persoonlijk ben ik het niet met het hele geciteerde stukje van Jozef eens, en ik ben ook wel benieuwd naar de hardheid van alle eisen die in het geciteerde zijn gesteld. Met name over veel zingen, verschillende liedjes, door kindergebeden je laten onderwijzen; misschien is dat voor Groningen-West wel een eis die je in alle redelijkheid niet kunt stellen. Als aanvulling op Geertsma, denk ik dat het feit dat Jozef en met hem misschien velen zich niet prettig voelen in Groningen-West, mede te verklaren is vanuit wie je zelf bent. Wie je bent, en hoe je in elkaar zit, heeft een grote invloed op de beoordeling van kerkdiensten. Uit het geciteerde blijkt dat we hier te maken hebben met iemand die het wel heeft geprobeerd (lang trouw lid geweest v/d kerk), maar nu ziet hij het in deze kerk (in eerste instantie even) niet meer zitten. Ik vind zelf ook dat de redenering soms inderdaad teveel vanuit het 'ik' is opgebouwd, maar ik krijg zelf bij het lezen van dit stuk de indruk dat het misschien niet heel egoïstisch is (bedoeld). Ik denk dat het voor veel mensen lastig is om precies onder woorden te brengen is wat het probleem is, waarmee we kampen in Groningen West. Het is dan belangrijk(er) om de achterliggende oorzaken te achterhalen; en misschien te concluderen dat de(ze) kerk(vorm) voor bepaalde mensen gewoon niet de geschiktste is. Misschien is het wel mogelijk om tot een gulden middenweg te komen; maar het kan best zijn dat de Columna voor een aantal mensen niet goed is, en ook nooit zal worden.Je hebt gelijk dat in de kerkdienst God centraal staat, en niet het individu. En dat het vertrekpunt voor het inrichten (het beoordelen) van een kerkdienst God centraal moet staan, en niet de wensen en verlangens van het individu.
Het is inderdaad ook wel erg gemakkelijk om in een stad als Groningen, waar veel kerken zijn, maar een kerk uit te zoeken waar je je het lekkerst bij voelt.
Maar: hiermee verhelp je de problemen van Jozef volgens mij niet.
Na bovenstaande discussie vluchtig doorgelezen te hebben wil ik over dit onderwerp het volgende zeggen.
Gisteravond was er kluftkoffiedrinken in de meeste kluften van Groningen-West. Ik heb dat persoonlijk als erg prettig ervaren. Tijdens het koffie- en andere drankjes drinken kwamen we op het bovenstaande onderwerp. De problematiek in Groningen-West is niet iets wat alleen bij studenten leeft, ook ouderen hebben grote problemen. Op zich was dat al bekend, maar het is toch goed om het daar ook gezamenlijk over te hebben.
Een van de problemen die naar voren kwam was de houding van een aantal mensen in de kerk (de zg. Reformanda-mensen), waaronder ook ds. Joosse. Ook dit is niets nieuws. Ik denk wel dat het belangrijk is dat we niet de persoon van de dominee bespreken, maar zijn houding/karakter. Ds. Joosse lijkt, als ik het allemaal goed heb begrepen, een dominee te zijn die het niet prettig vindt als zijn mening niet wordt aangenomen. Hij lijkt, ook in de kerkenraad, zijn eigen mening min of meer door te drijven. Dit is mi nooit goed. Het lijkt wel een van de grotere problemen in de kerk te zijn. De communicatie wordt er niet beter op, zowel in de kerkenraad als met de gemeente. Een van de ideeen was om te stoppen met het schrijven van brieven, dit zou vlgs enkelen slechts resulteren in het tussen de klippen doorzeilen van de kerkenraad bij het schrijven van bijv. de korte verslagen (wat dan weer resulteert in ongelukkige formuleringen als het stukje wat Pieter postte). Gesprekken onder vier ogen kunnen wellicht wel helpen.
Mijn idee ten aanzien van dit probleem: het lijkt mij in eerste instantie de mooiste oplossing als de problemen die wij hebben met mensen ook met die mensen opgelost kunnen worden. Laten we daarom bidden en werken om er samen uit te komen. Maar ik denk niet dat het verstandig is om koste wat kost er samen uit te willen komen. Er moeten mi wel mogelijkheden blijven liggen.
Uiteraard is dominee Joosse niet het enige probleem. Ook de houding van sommige mensen in de kerk kan mi anders. Zonder om problemen die er zijn heen te willen gaan wil ik toch graag aan iedereen het volgende meegeven:
Het is niet goed als er een gemeente verloren gaat. We zouden samen kunnen gaan evt. met een andere gemeente, maar dat is altijd een oplossing voor als het niet meer anders kan. Laten we er daarom met z'n allen als leden van de gemeente voor vechten zolang het nog kan. Naar een andere gemeente gaan is geen oplossing. Nogmaals, ik wil hiermee mensen geen tekort doen, maar als het binnen je mogelijkheden ligt, laten we dan bidden, maar ook werken aan een sterke gemeente, die het licht van Christus niet onder een korenmaat stopt of het intern dooft, maar die een uitstraling naar buiten heeft die anderen doet zien wie Jezus is. Voor mensen lijken situaties onhoudbaar en onmogelijk, maar we staan niet alleen. Voor GOD zijn alle dingen mogelijk!!!
Carloz,
ik geef toe dat mijn post wat prikkelend gesteld is (kwam misschien ook een beetje door het tijdstip). Ik heb het ook wat expres gedaan om mensen aan het nadenken te zetten. Wat ik zo jammer vind is de grondhouding die veel mensen tegenwoordig hebben om na de kerk te gaan. Ga je echt naar de kerkdienst voor het opbouwen van je persoonlijke geloof? Niet dat dat onbelangrijk is, maar volgens mij ga je in de eerste plaats naar de kerk om met je gemeente God te dienen. - Even cru gezegd: je persoonlijke geloof kun je thuis ook aan werken - En je gemeente is niet de groep mensen die jouw het beste ligt. Op het moment dat de kerkdiensten een belemmering gaan worden voor je geloof, wordt het inderdaad wat anders. Ik proefde alleen in de post van Jozef het feit dat het niet aansloot bij hoe hij een kerkdienst graag zag en hij het beste gestimuleerd wordt in zijn persoonlijke geloof. Er stonden wat mij betreft gewoon wat teveel ikken in. Maar goed, als de kerkdiensten echt averechts gaan werken (wat ik me soms ook wel wat kan voorstellen), kan ik me voorstellen dat je ergens anders naar toe gaat. Alleen lijkt het me dan wel goed om ook eerst eens naar de eigen instelling te kijken.
Ik heb trouwens wel het idee dat er ook nogal eens wat overdreven wordt. Naar mijn idee verschillen de kerkdiensten in West nou niet heel erg van die in andere kerken. Dat je toevallig een kerk in de buurt hebt waar wel veel kan, zorgt er misschien voor dat je kritischer naar je eigen gemeente gaat kijken, maar om dat allemaal op het conto van West te schuiven...
Verder nog wel een opmerking voor Arne: ik snap best dat de kerkenraad probeert te schipperen tussen bepaalde groepen, maar volgens mij kan het op een gegeven moment ook wel eens goed zijn duidelijke keuzes te maken. Het idee dat ik heb (en volgens mij ben ik niet de enige) is dat de ene groep wel steeds weer heel makkelijk zijn zin krijgt. Er hoeft maar even ergens bezwaar op te komen en een besluit wordt weer teruggedraaid. Kun je ook niet eens gaan kijken of bezwaren terecht zijn en rekening houden met het feit dat mensen die het wel met bepaalde besluiten eens zijn over het algemeen niet de neiging hebben de kerkenraad met brieven te bestoken?
Dan nog een vraag die mij erg interessant lijkt: er wordt altijd van alles geroepen over Groningen Oost dat het daar zoveel beter gaat, maar is de kerkelijke berokenheid onder studenten daar beter dan in West? Ik krijg wel eens de indruk van het tegendeel.