Jackhals schreef: Ik ben zelf nogal fan van de historische roman

We zitten weer eens op één lijn! De boeken van Paul Maier zijn ook zeer aan te raden trouwens: het Rama-document en vooral De brand van Rome zijn heerlijk weg te lezen. Spannend, goed, mooi en leerzaam!

Dumas is wel behoorlijk pittig, goed bezig! En Anna Karenina is enorm, maar heel tof. Klassiekers als Pride and prejudice en Wuthering heights zijn GEEN gejammer; stel je me toch nog een beetje teleur ;)

Ik vond trouwens Lord of the flies echt geweldig. Als iemand nog een tof boek wil lezen, kun je 'm van me lenen.

Dat is een mooi boek inderdaad. Van William Golding, toch? Zeker aan te raden. Mooie moraal in het verhaal!

keet schreef: Dumas is wel behoorlijk pittig, goed bezig! En Anna Karenina is enorm, maar heel tof. Klassiekers als Pride and prejudice en Wuthering heights zijn GEEN gejammer; stel je me toch nog een beetje teleur ;)

Ben ik het in twee opzichten niet met jou eens. Dumas is misschien pittig betreffende de omvang van boeken als Graaf van Monte Cristo en de Drie Musketiers, maar tenzij je ze in het Frans of oud Nederlands leest, is het zeker niet moeilijk om te lezen, sterker nog, het leest makkelijk weg en eenmaal begonnen is het moeilijk te stoppen. Dat is met werken van Tolstoi wel anders, die willen nog wel eens wat meer beschrijvend dan verhalend zijn. En wat betreft P&P en woeste heights, daar moet je denk ik vrouw voor zijn (nu haal ik waarschijnlijk de hel over mij :twisted: )

Ook een toppertje, en zeer makkelijk te lezen: Goethe, het lijden van de jonge Werther. Een andere, welliswaar geen literair meester werk maar vergelijkbaar met T.T. Schopenhauer, er is geen vrouw die deugd.

Heb ik nog een tip voor Jackhals: De ellendigen, van Victor Hugo. Wel grappig dat je van historische romans houdt, maar niet van Eco. Terecht overigens. Melodieen van Helmut Krausser is ook nog een tip, heeft een verhaallijn in het verleden (16e eeuw en verder) en in het heden.

Dumas leest inderdaad heel makkelijk weg. Goethe is natuurlijk top, om van Anna Karenina nog maar te zwijgen (met een van de bekendste beginzinnen uit de wereldliteratuur). Mocht iemand iets van Tolstoi willen lezen dat minder zwaar is dan kan ik De kreutzersonate aanraden (met vervolgens ook de versie van Margriet de Moor). Golding vond ik nogal tegenvallen: het is een vrij bekend concept volgens mij, vergelijkbaar met 'Das Experiment'. Hoort meer bij de jeugdliteratuur.

@Perikles: ik hoorde dat er in het voorjaar een film uitkomt van Scorsese genaamd 'Silence', handelend over twee missionarissen in Japan. Kan niet missen.

Wat tof, ik denk alleen dat het boek verfilmen alleen maar leidt tot benaderingen. Daarbij zal de film enigzins 'hard' zijn. Ik kijk in ieder geval voor verwachting uit.

Voor iedereen die wil weten waar dit over gaat? Lees: Suzuki Endo, stilte (hier te leen) en diepe rivier.

Stieneke, bedankt voor je 'Jan Siebelink'-tip! 'Knielen op een bed violen' lees ik nu, en ik vind hem inderdaad ontroerend goed. Voordat het boek begint, staat er midden op een verder lege bladzijde een citaat uit 1 Kor. 13, namelijk 'en had ik de liefde niet...'. Die uitspraak staat er m.i. geheel terecht. Wat een troosteloos hoopje geloof, die vader van Hans Sievez...

En nog iets over een heel ander boek: HP en de Halfbloed Prins: het boek laat je achter met ontzettend veel vragen. Ik heb even op het internet rondgekeken en wat verbazingwekkend veel sites zijn er over alleen al het zesde deel. Complete theorieen zijn al ontwikkeld over hoe het zal moeten aflopen: fascinerend! Het schijnt dat deel zeven, het laatste deel, op 07-07-2007 uit gaat komen... Dat duurt nog veel te lang!

Ik ben al eens begonnen aan Siebelink, maar ik kwam er niet in. Ik denk dat het komt door die geloofsbeleving. Verschrikkelijk.

Idd heel triest, maar er zitten ook heel af en toe komische passages in. Meestal 1 zin. Zelf vind ik dat het boek heel vlot geschreven is, ik kom er makkelijk door. Daarnaast bestaat het boek uit evenveel hoofdstukken als psalm 119 verzen heeft. Daardoor krijg ik zelf het idee dat ik best snel kan lezen;).

mensenvriend

Ja, ik werd er ook best triestig van. Omdat het boek gewoon wel "lekker" te lezen was, heb ik 'm wel uitgekregen. En hoe triest ik het allemaal ook vond, toch ben ik blij dat ik 'm gelezen heb.

Stieneke schreef: Daarnaast bestaat het boek uit evenveel hoofdstukken als psalm 119 verzen heeft.

Als dit ook zo bedoeld is, ga ik heel binnenkort dat boek lezen.

Ik ook.
Verder heb ik nog gezocht (o.a. in mn leesdossier Nederlands van de middelbare school en in de boekenkast van mn ouders :D) naar n paar leuke boekentips:

F. Bordewijk - 'Karakter'
H. Mulisch - 'Siegfried'
P. Paaltjes - 'Snikken & Grimlachjes' (lachwekkende gedichtenbundel, maar ook met aparte zwarte humor)
B. Mahmoody - 'Gevangen in een Sluier' (spannende roman over een vrouw, waarvan de kinderen door haar man zijn ontvoerd naar een streng islamistisch land)

J. Verweerd - 'De Wintertuin' (à la Renate Dorrestein, maar dan christelijk)
De detectiveromannetjes van Dee Henderson
A. Plass - 'Niets dan de Waarheid' (over humor, verwarring en pijn van de dood in het leven)
A. Verbree - 'Est' (boeiend verhaal over de wederkomst in een alledaagse context)

mensenvriend

O, en wat vinden jullie van Kees de Jongen, van Theo Thijssen?? Ik vond het echt een heerlijk boek.

Prachtig boek! Daar heb ik heel mijn mondeling Nederlands over volgepraat. Leest heerlijk weg, veel fantasie, heel veel herkenning, dat maakt het tot een topper.

Niet dat iemand het zal interesseren maar op dit moment lees ik:

A Song of Ice and Fire: Game of Thrones van George R. R. Martin

Deel 1 van een fantasy serie over intriges in een koninkrijk

Kees de jongen vond ik vreselijk. Ook ik had dit waardeloze boek op mijn lijst staan, maar er was niet door te komen, ongelofelijk saai.
Mijn mondeling Nederlands heb ik volgepraat over 'de donkere kamer van Damocles', een absoluut cliché, en over 'de wereld gaat aan vlijt ten onder' van Max Dendermonde. Prachtig is daarvoor het enige juiste predikaat.

Inderdaad, hulde aan Dendermonde. Alleen is het boek funest voor je verdere examens...

Wat vind ik het toch fijn dat tussen al die literaire geschriften en popiejopie christelijke boeken en kinderfantasy boeken nog de enige en ware novels van Terry Pratchett's Discworld vernoemd worden door ons Urza.

De edele geschriften van Pratchett behoren tot de verfijnste engelse literatuur, zijn verhalen over Rincewind, de mislukte magier, die tegen zijn wil in de wereld meerdere malen redt zijn adembenenemd. En de manier waarop Pratchett de werkelijkheid en zijn enigzins fantastie wereld op een subtiele manier verweeft met elkaar. De paralellen zijn simpelweg verbluffend!

Ik kan niets anders zeggen dan HULDE! HULDE!

PS
Ondertussen ben ik bij deel 15 van de Discworld serie en nog net niet halvewege het totaal.

Mijn mondeling Nederlands heb ik volgepraat over 'de donkere kamer van Damocles', een absoluut cliché

Jij ook al? En heeft dingetje echt geleefd of was het fantasy :P