Ik zal kort en ongenuanceerd reageren. Extreem luid is briljant, en Hosseini is een verschrikkelijke schrijver die veel geld verdient met slechte semi-literatuur. Een evengrote wolf als Dan Brown maar Hosseini heeft iets betere schaapskleren.
+0
Octr
Het gedeelte voor de komma klopt aardig, hoewel ik me in tegenstelling tot amice Van 't Hof wat dit boek betreft niet zo gauw zou uiten in superlatieven. Hosseini is echter best aardig, en helemaal niet te vergelijken met amice Brown. Verder wel redelijk met Sjoerdtje eens.
+0
Sjoerdtje
Nou Pytric, ik ben benieuwd. Ik laat nog wel horen hoe briljant ik het boek ga vinden!
+0
Knapzak
fantastisch boek, extreem luid. verder ben ik het niet helemaal met Pytric eens, de vergelijking met Dan Brown is te laag, Hosseini heeft op een bepaalde manier recht om geld te verdienen, hoewel een beetje op de manier waarop minima in Groningen vette tv's krijgen. Dan Brown heeft gewoon mazzel gehad met een gehyped boek, dat is meer niveau Sonja Bakker.
+0
Pinkeltje
't Is toch akelig dat je bij een onschuldige dag toerist spelen in het Louvre die man toch niet uit je hoofd kan krijgen.
Een andere schrijver met een H kan ik ook aanbevelen: A.F.Th met schervengericht. Winnaar van de AKO-literatuurprijs en aardig om te lezen. Het vergt wel enig doorzettingsvermogen, want het boek telt 1000+ bladzijden.
+0
Ursa
Ik doe nog weer eens een poging fantasy te promoten. Waar In de ban van de Ring leuk is, gaan schrijvers als Robin Hobb en Robert Jordan verder. Vooral de laatste weet me op het moment te boeien. Nu net zijn eerste boek uitgelezen, The Eye of the World. Dat is al een pil van zo'n 700 bladzijden en als het goed is heb ik nog wel even te gaan want Jordan heeft (tot zijn overlijden) nog 10 pillen volgeschreven. Ik ga hier niet uitleggen waar het over gaat, dat gaat te veel tekst kosten. Naar mijn mening echter hebben sommige fantasy-auteurs echt wel literaire aspiraties. Hun verhaal staat alleen in een andere setting, in een verzonnen wereld (met vaak een hoop parallellen). Maar hoeveel anders is het nou eigenlijk?
+0
Flor is
Ursa schreef: Vooral Robert Jordan weet me op het moment te boeien. Nu net zijn eerste boek uitgelezen, The Eye of the World. Dat is al een pil van zo'n 700 bladzijden en als het goed is heb ik nog wel even te gaan want Jordan heeft (tot zijn overlijden) nog 10 pillen volgeschreven.
Moet je het ook lekker bij laten. Per boek wordt het onleesbaarder en warriger. Waarschijnlijk wist de schrijver op den duur zelf ook niet meer waar welk personage rondhing.
Daarnaast moet ik zeggen dat fantasy af en toe erg lekker is om te lezen, maar dat de literaire aspecten in dit genre (op een topper als Tolkien na) meestal niet zo hoog zijn. Dat is ook niet per se de bedoeling, ik denk zelfs dat je dat niet eens moet willen.
+0
Erik
Tijd om te pitten, maar eerst nog even een hoofdstukje uit 'Wat is de wat' lezen van Dave Eggers. Mooi boek over een Sudanese vluchteling.
Überhaupt werd het tijd om dit topic uit de mottenballen te halen.
+0
Roell
Maarten 't Hart - De kroongetuige, een leuk boek om zomaar even te lezen. Goed dat je dit topic weer wat leven inblaast Erik!
Ik wil nu een boek van Dostojevski gaan lezen, weet iemand nog uit welke van zijn boeken een passage werd voorgelezen tijdens het PACO?
+0
C.A.
Het schijnt wel een dikke pil te zijn, maar jij hebt toch niks te doen met je leven. Of heb je al werk als horecabediende?
+0
Arnold
Meen je niet, had ik toch naar Paco moeten gaan... Ik lees nu La Nausée van Sartre. Walgelijk.
+0
Roell
ja die bedoelde ik indd C.A.! dankjewel!
@Arnold, walgelijk in de zin van? niet zijn manier van schrijven toch?
+0
Octr
De gebroeders Karamazov is een van de mooiste boeken die ik gelezen heb. Wel een dikke pil inderdaad. Je mag 'm wel van me lenen als je wilt.
+0
Henderi
Ben bezig met het lot van de familie meijer. Echt een aanrader.
+0
N.B. Steendam
Arnold schreef: Meen je niet, had ik toch naar Paco moeten gaan... Ik lees nu La Nausée van Sartre. Walgelijk.
Slechte grap. Laat je nog wel even weten wat je ervan vond als je hem uit hebt?
ot: net de Ilias en Odyssee uit, bezig in vogels zonder vleugels en begonnen in Eline Vere van Couperus.
+0
Hannah
Sartre is redelijk walgelijk, maar wel goed. Heb ooit De Muur gelezen. Nu ben ik bezig in De Drie Musketiers van Alexandre Dumas (of Dumass, zoals de man van de Slegte grapte - broertje van Hector Malloot - over slegte grappen gesproken). Echt een schitterend boek! Lees alleen wel een vertaling uit 1932, aangezien dat het enige exemplaar in de Slegte was. Is dus de eerste 10 pagina's ff doorbijten, maar lange zinnen als onderstaande beschrijving van Athos, wennen snel:
Hij was middelmatig van gestalte, maar zoo volmaakt gebouwd en zoo lenig, dat hij meer dan eens in een worsteling met Porthos, dezen om zijn lichaamskracht bekenden reus het onderspit had doen delven -, zijn gelaat, met de doordringende oogen, den rechten neus, den kin als van een Brutus, drukte grootheid en goedheid uit; zijn handen, waaraan hij geen bijzonderen zorg besteedde, waren nochtans de wanhoop van Aramis die de zijne soigneerde met geparfumeerde olie en amandel-zalf, zijn stem had een tegelijk doordringenden en melodieuzen klank en ten slotte legde hij in elk woord en in elk gebaar, zonder het te willen, en zich zelfs zooveel mogelijk bescheiden op den achtergrond houdend, een volkomen vertrouwdheid met de groote wereld en haar gebruiken, een onmiskenbare distinctie aan den dag. (p.310)
+0
pytric
Erik schreef: Tijd om te pitten, maar eerst nog even een hoofdstukje uit 'Wat is de wat' lezen van Dave Eggers. Mooi boek over een Sudanese vluchteling.
Überhaupt werd het tijd om dit topic uit de mottenballen te halen.
Net uitgelezen. Amen, dat van de mottenballen ook trouwens. Zonder gekheid, schitterend boek.
+0
Xander
Life of Pi net uitgelezen, ook een toppertje.
+0
MdR
Eindelijk door de Slinger van Foucault heen. Eerste en laatste 100 pagina's konden me niet pakken, maar het middenstuk is m.i. geniaal.
Ik zal kort en ongenuanceerd reageren. Extreem luid is briljant, en Hosseini is een verschrikkelijke schrijver die veel geld verdient met slechte semi-literatuur. Een evengrote wolf als Dan Brown maar Hosseini heeft iets betere schaapskleren.
Het gedeelte voor de komma klopt aardig, hoewel ik me in tegenstelling tot amice Van 't Hof wat dit boek betreft niet zo gauw zou uiten in superlatieven. Hosseini is echter best aardig, en helemaal niet te vergelijken met amice Brown. Verder wel redelijk met Sjoerdtje eens.
Nou Pytric, ik ben benieuwd. Ik laat nog wel horen hoe briljant ik het boek ga vinden!
fantastisch boek, extreem luid. verder ben ik het niet helemaal met Pytric eens, de vergelijking met Dan Brown is te laag, Hosseini heeft op een bepaalde manier recht om geld te verdienen, hoewel een beetje op de manier waarop minima in Groningen vette tv's krijgen. Dan Brown heeft gewoon mazzel gehad met een gehyped boek, dat is meer niveau Sonja Bakker.
't Is toch akelig dat je bij een onschuldige dag toerist spelen in het Louvre die man toch niet uit je hoofd kan krijgen.
Een andere schrijver met een H kan ik ook aanbevelen: A.F.Th met schervengericht. Winnaar van de AKO-literatuurprijs en aardig om te lezen. Het vergt wel enig doorzettingsvermogen, want het boek telt 1000+ bladzijden.
Ik doe nog weer eens een poging fantasy te promoten. Waar In de ban van de Ring leuk is, gaan schrijvers als Robin Hobb en Robert Jordan verder. Vooral de laatste weet me op het moment te boeien. Nu net zijn eerste boek uitgelezen, The Eye of the World. Dat is al een pil van zo'n 700 bladzijden en als het goed is heb ik nog wel even te gaan want Jordan heeft (tot zijn overlijden) nog 10 pillen volgeschreven. Ik ga hier niet uitleggen waar het over gaat, dat gaat te veel tekst kosten. Naar mijn mening echter hebben sommige fantasy-auteurs echt wel literaire aspiraties. Hun verhaal staat alleen in een andere setting, in een verzonnen wereld (met vaak een hoop parallellen). Maar hoeveel anders is het nou eigenlijk?
Moet je het ook lekker bij laten. Per boek wordt het onleesbaarder en warriger. Waarschijnlijk wist de schrijver op den duur zelf ook niet meer waar welk personage rondhing.
Daarnaast moet ik zeggen dat fantasy af en toe erg lekker is om te lezen, maar dat de literaire aspecten in dit genre (op een topper als Tolkien na) meestal niet zo hoog zijn. Dat is ook niet per se de bedoeling, ik denk zelfs dat je dat niet eens moet willen.
Tijd om te pitten, maar eerst nog even een hoofdstukje uit 'Wat is de wat' lezen van Dave Eggers. Mooi boek over een Sudanese vluchteling.
Überhaupt werd het tijd om dit topic uit de mottenballen te halen.
Maarten 't Hart - De kroongetuige, een leuk boek om zomaar even te lezen. Goed dat je dit topic weer wat leven inblaast Erik!
Ik wil nu een boek van Dostojevski gaan lezen, weet iemand nog uit welke van zijn boeken een passage werd voorgelezen tijdens het PACO?
Het schijnt wel een dikke pil te zijn, maar jij hebt toch niks te doen met je leven. Of heb je al werk als horecabediende?
Meen je niet, had ik toch naar Paco moeten gaan... Ik lees nu La Nausée van Sartre. Walgelijk.
ja die bedoelde ik indd C.A.! dankjewel!
@Arnold, walgelijk in de zin van? niet zijn manier van schrijven toch?
De gebroeders Karamazov is een van de mooiste boeken die ik gelezen heb. Wel een dikke pil inderdaad. Je mag 'm wel van me lenen als je wilt.
Ben bezig met het lot van de familie meijer. Echt een aanrader.
Sartre is redelijk walgelijk, maar wel goed. Heb ooit De Muur gelezen. Nu ben ik bezig in De Drie Musketiers van Alexandre Dumas (of Dumass, zoals de man van de Slegte grapte - broertje van Hector Malloot - over slegte grappen gesproken). Echt een schitterend boek! Lees alleen wel een vertaling uit 1932, aangezien dat het enige exemplaar in de Slegte was. Is dus de eerste 10 pagina's ff doorbijten, maar lange zinnen als onderstaande beschrijving van Athos, wennen snel:
Hij was middelmatig van gestalte, maar zoo volmaakt gebouwd en zoo lenig, dat hij meer dan eens in een worsteling met Porthos, dezen om zijn lichaamskracht bekenden reus het onderspit had doen delven -, zijn gelaat, met de doordringende oogen, den rechten neus, den kin als van een Brutus, drukte grootheid en goedheid uit; zijn handen, waaraan hij geen bijzonderen zorg besteedde, waren nochtans de wanhoop van Aramis die de zijne soigneerde met geparfumeerde olie en amandel-zalf, zijn stem had een tegelijk doordringenden en melodieuzen klank en ten slotte legde hij in elk woord en in elk gebaar, zonder het te willen, en zich zelfs zooveel mogelijk bescheiden op den achtergrond houdend, een volkomen vertrouwdheid met de groote wereld en haar gebruiken, een onmiskenbare distinctie aan den dag. (p.310)
Net uitgelezen. Amen, dat van de mottenballen ook trouwens. Zonder gekheid, schitterend boek.
Life of Pi net uitgelezen, ook een toppertje.
Eindelijk door de Slinger van Foucault heen. Eerste en laatste 100 pagina's konden me niet pakken, maar het middenstuk is m.i. geniaal.
Held!