Wat lees jij?!?

Heeft iemand al Duizend schitterende zonnen, het volgende boek van Khaled Hosseini (auteur van De vliegeraar) gelezen?

Lees:

A Heartbreaking Work of Staggering Genuis van Dave Eggers. Maakt zn titel helemaal waar.

HaJee schreef: Heeft iemand al Duizend schitterende zonnen, het volgende boek van Khaled Hosseini (auteur van De vliegeraar) gelezen?

Die ben ik nu aan het lezen. De vliegeraar is trouwens een erg mooi boek, ik heb gelijk toen ik em uit had 'duizend schitterende zonnen' gekocht. Tot nu toe ook erg mooi

Heb gisteravond 'Extreem luid en verschrikkelijk dichtbij' van Jonathan Safran Foer uitgelezen. Redelijk briljant boek, met werkelijkwaar niets te vergelijken als je het mij vraagt. Zeker een aanrader.

Machteld schreef: ik heb ....'duizend schitterende zonnen' gekocht. Tot nu toe ook erg mooi

Mag ik m van je lenen als je 'm uit hebt?

Lizzy schreef: Mag ik m van je lenen als je 'm uit hebt?

Natuurlijk!
Ik vind em nét wat minder mooi dan De Vliegeraar. Heb hem voor het weekend nog wel uit denk ik (even onder voorbehoud, want ik mag van mezelf niet SOGgen).

Mooi bewijs van de populariteit van 'Duizend schitterende zonnen': vorige week kwam er bij de klantenservice van Selexyz een meisje dat het boek niet een of twee, maar vier keer had gekregen op haar verjaardag.

Wat zijn Nederlanders toch creatief....

Ben zelf maar weer es wat Engelse boeken aan het lezen. Geen hoogstaande literatuur, maar wel leuk om de taal een beetje onder de knie te houden.
Momenteel ben ik bezig in: Devil's Waltz van Jonathan Kellerman. Wel leuk verhaaltje.

Gisteren De kinderen van Húrin uitgelezen, die schijnt nieuw! en hip! te zijn. Voor Tolkien-fans zeker een aanradertje; sommige dingen zie je een beetje aankomen maar het is een mooi prozaverhaal in Silmarillion-stijl. Wel tof om wat meer te weten te komen over de geschiedenis van de landen van Hithlum. Tolkiens verhalen zijn wel altijd wat neerslachtig. Ook dit verhaal gaat weer over het noodlot dat Túrin en zijn familie te grazen neemt. Wat ik wel jammer vond is dat de val van Nargothrond zo kort en beknopt verteld werd. In dit verhaal speelt het minder een rol, maar in de geschiedenis van de Eerste Era is het een gebeurtenis van formaat. Heb nu wel weer zin de Quenta Silmarillion weer eens door te pieken.

Of ik al puntige oren heb? Nee, hoezo? ;)

Wil jij dan geen elfje worden, Ursa?

Ik ben het met je eens dat in De kinderen van Húrin soms wat weinig beschrijvingen staan. Ze zouden eigenlijk de gedichten die Tolkien over dit verhaal heeft geschreven, moeten publiceren, ik had het idee dat daar méér in stond. Maar toch wel een leuk idee, om zoveel jaar na dato nog eens wat van J.R.R. Tolkien te lezen!

Probleem is dat dat gedicht dan maar tot halverwege het verhaal komt. Ik gun Chris ook wel het alleenrecht op z'n vaders erfenis.

Het liefst zou ik een Hobbit worden, dan mag je pijp roken. Ik heb al haar op m'n voeten.

Ik heb net 'In ongenade' gelezen van John Maxwell Coetzee. De Booker Prize die hij hiervoor heeft gekregen heeft hij verdiend in mijn ogen. Een roman, mooi en begrijpelijk geschreven, met een beklemmend verhaal wat zich afspeelt in een hard Zuid-Afrika.

In tegenstelling tot het boek 'langzame man' van Coetzee. Een boek zonder verhaal en de diepere boodschap is eigenlijk ook erg oppervlakkig.
Kortom, als hij geen Nobelprijs had gewonnen had zijn uitgever dit vast niet willen uitgeven.

Hahaha, wat een grap, Jurjen! Je bent een slimme jongen maar wanneer je beweert dat 'langzame man' opppervlakkig is, moet je dat uitleggen. Ik heb het boek niet gelezen, ik weet dat er over het boek tal van artikelen en essays geschreven waar het filosofisch gehalte geprezen wordt. Ik neem voorlopig liever aan dat jij er naast zit.
Daar komt bij dat hij voordat hij de nobelprijs kreeg al een bijzonder grote lezersschare had; uitgegeven was het sowieso.
Lees ook zijn nieuwe roman 'Dagboek van een slecht jaar' (met kassakorting van Nelian!)

Ik wil mijn opmerking best wel nuanceren en uitleggen. Nu volsta ik met de opmerking dat de dialogen in dit boek op mij erg krampachtig over kwamen en de personages niet werden uitgediept.

Het klopt dat 'Meester!' van McCourt aan te raden is, binnenkort zijn andere boek ook maar eens proberen. In 'Meester!' beschrijft hij hoe hij zelf leerkracht is geweest en zijn kleine overwinningen, maar bovenal nederlagen, in de beoefening van dat beroep worden op vaak humoristische wijze uitgelicht. Daarna komt er een fase waarin hij erg twijfelt aan zijn levensdoel, dat bij besluit schrijver te worden en een boek te gaan publiceren over zijn eigen leven... Een pakkende, satirische roman is het gevolg.

Deze zomer heb ik lekker veel gelezen en daarom raad ik ook 'Tea-Bag' van Henning Mankell aan. In het boek worden verhalen verteld van drie verschillende illegale immigranten uit Afrika, Oost-Europa en het Midden-Oosten. Hun dromen en illusies staan centraal en dus daarmee de keiharde realiteit van het bestaan die ze onder ogen moeten zien in het Westen. Ook deze auteur vertelt zijn eigen verhaal, met zichzelf als fictief hoofdpersonage. Boeiend om te lezen hoe hij langzaam naar de vluchtelingen toe groeit en dat dit voor alle personages op hun beurt onbekende werelden opent. De auteur probeert deel uit te maken van de gedachten en verschrikkelijke herinneringen van de vluchtelingen, wat natuurlijk voor een rijke westerling nagenoeg onmogelijk is...

Twee boeken heb ik in de vakantie gelezen. In de categorie serieus: De dagelijkse redding van de wereld van Erik Fosnes Hansen. Bijzonder wazig boek, maar wel boeiend. Trefwoorden: toeval, bijen, vuurtorens. Kernzin: Hij wist het, zonder te weten dat hij het wist.

En in de categorie verstrooiing ende vermaeck: De Barcelona trilogie van Eduardo Mendoza. Drie verhalen over een prettig gestoorde detective. Kernzin: "Heeft u ook Pepsi Cola?"

Dat is een tijdje geleden! Ik ben weer eens flink aan het lezen geslagen in de periode dat ik iedereen om me heen in de treincoupé dikke Harry Potter-boeken zie verslinden. Dat is niet echt mn ding, maar ik ben wel benieuwd wat jullie vinden van Theo Thijssen's 'De gelukkige klas' (van de Nederland Leest-actie).

Hee Pytric, heb je mijn lievelingsboeken al uit? En zijn ze nog heel?

De pianostemmer van Daniel Mason gelezen, over een pianostemmer die voor een Engelse majoor-arts in Birma een Erard moet repareren/stemmen. Speelt zich af in het fin de siecle. Prachtig geschreven over een compleet vreemde cultuur en een totaal andere omgeving. Aanrader.