Stieneke schreef: He! Hoe kan dat? Ik heb nergens een sterretje ingetoetst... En als ik de post wil wijzigen, dan zie ik dat ik toch echt haar hele voornaam juist heb ingetikt... mmmmmmmm

Dat doet de webcie expres, perverstieneke. Zo letten ze een beetje op je taal.

Ik heb "Alles is verlicht" van Sarfan Foer gelezen. Bizar boek.
Verder ben ik nu in Narnia (engels) bezig, omdat het boek hier toevallig rondslingert.

Narnia heb ik ook gelezen, Nederlands dan, maar het is echt een geweldige schrijver! Echt een heel leuk boek! Hoe alles beschreven wordt, geeft het dat je snel leest en alles heel goed in je op neemt, en dat het ook nog eens heel erg verslavend is! Ja, leuk kinderboek!

mensenvriend
Maurijn schreef: Ik heb "Alles is verlicht" van Sarfan Foer gelezen. Bizar boek.

Hoe bizar vond je 'm dan? Ik ga er namelijk net in beginnen...

Voor wat achtergrond-info van Pieternel en mij, zie vorige pagina...

Voor leuke, korte verhalen: 'De IJsbreker' van Joke Verweerd. Leest lekker vlot weg en zet aan tot nadenken over alledaagse situaties.

Briljant zijn natuurlijk de verhalen over O. B. Bommel, van Maarten Toonder. Met strips!

Laatst las ik het verhaal(tje) 'Het Verschiet', daaruit een kwoot:

Ollie B. schreef: Ik begin in te zien, dat hier de achteruitgang de vooruitgang ingehaald heeft, als je begrijpt wat ik bedoel.

Ik geniet echt van (mijn idee van) de morele boodschap die er altijd weer in zit...

Sjoerdtje schreef: Voor leuke, korte verhalen: 'De IJsbreker' van Joke Verweerd. Leest lekker vlot weg en zet aan tot nadenken over alledaagse situaties.

Voor een goeie nadenker, raad ik je De Rugzak van deze schrijfster ook aan!!!

mensenvriend schreef:
Maurijn schreef: Ik heb "Alles is verlicht" van Sarfan Foer gelezen. Bizar boek.

Hoe bizar vond je 'm dan? Ik ga er namelijk net in beginnen...

lees maar de quote van het NRC op de achterkant. Die typeert het boek het meest. Meer ga ik eerst nog niet zeggen. Hoe verder je komt, hoe schokkender...(na 250blz dan.)

Onder het motto 'Beter laat dan nooit' heb ik 'De naam van de roos' en 'De verborgen geschiedenis' gelezen. Van beide, hoe verschillend ook, heb ik genoten. Vooral de laatste leest als een intercity. Hoe Tartt de karakters beschrijft en analyseert vind ik zeer indrukwekkend!

Ook ik heb de verborgen geschiedenis gelezen, inderdaad een supergoed boek. Al is het al weer een jaartje geleden, kweet nog wel dat ik m tof vond.

N.B. Steendam

Isabel Allende - Paula

Ik kan de Zuid-Amerikaanse literatuur steeds meer waarderen.(y)

Herbsgarden

Iemand toevallig al eens wat van Bob den Uyl gelezen? Laatst zag ik wat over hem bij de VPRO en heb toen zijn verhalenbundel´Gods wegen zijn duister en zelden aangenaam´ geleend. Den Uyl is nogal een cynische zwartkijker, maar bij tijd en wijle ook erg humoristisch.
Verder ´Blauwe Maandagen´ van Arnon Grunberg gelezen. Hoewel sommige gebeurtenissen goed en scherp worden beschreven en ook humor niet ontbreekt, wordt de aaneenschakeling van rottigheid hierin wel wat eentonig.
En kent iemand hier Michel Houellebecq ook? Ik had nog niet zo heel vaak van hem gehoord, maar hij blijkt best beroemd te zijn. In zijn bekendste boek, ´Elementaire deeltjes´, beschrijft hij hoe de vernieuwingsgezinde hippies uit de jaren zestig zijn opgegaan in het establishment door de levensloop van twee zonen van een ultra-hippie te beschrijven. Zeker een aanrader voor wie zich ergert aan feministen en zweverige hippies. Houellebecq doorweeft hij zijn verhaal heel mooi met allerlei aspecten uit de natuur(kunde). Daarnaast loopt hij ontzettend te mindfukken: wanneer een personage een vloed van kritiek uitstort denk je eerst ´Inderdaad!´, om vervolgens toch wat argwanend te worden als z´n betoog wel erg xeno- en homofobisch wordt. Je moet zelf goed opletten; tot hoever ga je mee in de kritiek?
Tot zover míjn betoog. Iemand anders die toevallig een van deze boeken gelezen heeft?

Ik heb naast de genoemde ook meer boeken van Arnon Grunberg en Michel Houellebecq gelezen, maar ik kan ze niemand aanraden. De leegheid die er uit spreekt gecombineerd met de ronduit perverse taverelen zorgt ervoor dat ik van het lezen van deze boeken nou niet bepaald vrolijk wordt. Dieptepunt vind ik wat dat betreft GSTAAD 95-98 die Grunberg onder zijn pseudoniem Marek van der Jagt heeft gepubliceerd.

Lizzy schreef: Ook ik heb de verborgen geschiedenis gelezen, inderdaad een supergoed boek. Al is het al weer een jaartje geleden, kweet nog wel dat ik m tof vond.

Ik blijf erbij dat het boek verschrikkelijk goed van start gaat maar na een zeker hoogtepunt in het midden langzaam doodbloed.

Lech Walesa

Ik lees op dit moment 'Arabieren huilen niet' van Jan Glissenaar, een boek over de cultuur van de Arabieren.

Gisteren 'Een schitterend gebrek' van Arthur Japin uitgelezen, het boek waarmee hij in 2004 de Libris Literatuur Prijs won. Wel een mooi boek, waarin het vaak gaat over enerzijds de ratio (het speelt zich af in de 18e eeuw) en anderzijds het gevoel en de intuïtie. Het verhaalt over de eerste liefde van Casanova, de grootste minnaar aller tijden. Zijn liefde blijkt zeer bepalend voor Lucia, zo heette zij, te zijn geweest.

Ja, dat boek vond ik ook geweldig! Zit best veel in, en tegelijkertijd is het behoorlijk toegankelijk. Ik vond het tof om de ideeën van de Verlichting erin te zien en om dat dan heel duidelijk beschrven te zien. Ook het thema van de opoffering die Lucia doet; ongelofelijk. Uit liefde verstoten zeg maar. Ja, die Japin mag van mij wel door blijven schrijven. Droom Van De Leeuw vond ik ook geweldig. De Zwarte Met Het Witte Hart ben ik 2 keer in begonnen, maar daar kom ik niet verder in. Beetje taai ofzo...

Ik kan je van dezelfde schrijver Magonia aanraden. Boeiende, kleurrijke verhalen over de vergankelijkheid, af en toe wel erg schrijnend.

Laatst De Christenreis naar de eeuwigheid van John Bunyan gelezen. Deze Engelse prediker uit de zeventiende eeuw schreef dit wereldberoemde boekje in gevangenschap. Het werd in minstens 125 talen en dialecten vertaald. Het gaat heel in het kort over Christen, de hoofdpersoon, die zijn geboortestad Verderf verlaat, door zijn vriend Evangelist doorverwezen wordt naar het poortje, waar de Weg begint, naar de Hemelstad. Onderweg verliest Christen zijn last bij het kruis van Jezus, komt hij langs de vallei van de Schaduw des Doods, ontmoet Mond-christen, komt langs de IJdelheidskermis, krijgt te maken met de reus Wanhoop, leert Onkunde kennen, et cetera.
In de vorm van een allegorie behandelt dit boekje het leven van een christen op aarde. Ik vond het erg tof om te lezen.