'Christelijke scholen weren homosites'

RC schreef:

Wat ik wil zeggen: nergens lijkt dit (het door EJ geciteerde) gedeelte van Romeinen te slaan op Godvrezende homoseskuelen. Paulus' volgorde is: 1 de mens loochent God 2 God geeft de mens over aan lage begeerten 3 de mens gaat zich te buiten Ik denk dat het daarom verkeerd is homoseksualiteit nog vóór 1 te zetten op deze manier: de mens is homoseksueel (praktiserend) en dus loochent hij God.

Dit lijkt mij een zeer juiste interpretatie. De 'tegennatuurlijkheid' blijft echter wel staan. Ongeacht de omstandigheden wordt de omgang tussen twee mensen van dezelfde sekse 'tegennatuurlijk' genoemd. Met andere woorden: het is zo niet bedoeld.

Volgens mij is het niet zo duidelijk als hier wordt gesteld. Volgens mij gaat het in dit gedeelte over het vervallen in lage begeerten, seks alleen voor de seks zonder liefde, jezelf te buiten gaan, moet ik nog verder gaan? Op basis hiervan kan ik nog niet cocluderen dat een homofiele relatie niet goed zou zijn. Voor mij is deze tekst (maar eigenlijk de hele bijbel) daar niet volstrekt duidelijk in.

En waar de Bijbel niet volstrekt duidelijk is wil ik geen regels maken. Dan bekruipt bij mij het gevoel dat ik de trekjes krijg van een farizeeer. Wat ik denk is, dat we maar beter eerst kunnen zorgen dat er ontzettend veel openheid en begrip komt voor homo's. Ik hoef niet zonodig concrete geboden en verboden te formuleren op basis van dit soort bijbelteksten.

Ik weet niet of homoseksualiteit wel of niet mag, ik heb enkele kanttekeningen bij het argument van de scheppingsorde van Liesbeth maar weet nog niet hoe ik dit goed moet verwoorden. Waar ik wel op wil ingaan is haar pleidooi voor radicaliteit.

Zelf heb ik altijd erg veel moeite gehad met deze term omdat ik radicaliteit associeerde met fundamentalisme en kortzichtigheid. Dat radicaliteit niet meteen fundamentalistisch of kortzichtig hoeft te zijn daar kom ik nu steeds meer achter. Zo lang radicaliteit te maken heeft met een persoonlijke keuze en zo lang er rekening wordt gehouden met de ander weet ik het te waarderen en soms bewonder ik het tegenwoordig zelfs.

Hoewel ik mij er altijd een beetje op voorsta een onafhankelijke mening te hebben ben ik tot op zekere hoogte ook een aartsconformist (tot op zekere hoogte zijn we dat misschien allemaal). Ik ben erg gevoelig voor de kritiek van D66 omdat ze precies datgene aanvallen waar ik zelf niet zo zeker over ben. Enerzijds juich ik hun aanval op de - in mijn ogen - nogal zwart-witte visie van orthodoxe christenen op homoseksualiteit toe maar anderzijds vind ik ook dat zelf erg ongenuanceerd, bevooroordeeld en zwart-wit zijn. Bij aanvang van de discussie koos ik partij voor D66 om mijn afkeer van een nogal zwart-witte visie op homoseksualiteit een stem te geven en omdat ik altijd bang ben om voor fundamentalist uitgemaakt te worden maar ik stond er niet voor 100% achter. Dus ook ik conformeer mij soms aan heersende opvattingen over de moraal hoewel ik mijzelf voorhoud dat ik dit niet doe.

Je onzekerheid moet je nooit en te nimmer (laten) overschreeuwen. Radicaal kun je volgens mij pas zijn wanneer je met je hart en met je verstand een goede keuze maakt. Omdat dit niet altijd mogelijk is en omdat we met de jaren hopelijk in wijsheid groeien is onzekerheid niet altijd erg.

Mooie woorden, Vriend Klei, maar ze hebben niet direct betrekking op de discussie.

Sabine schreef:

Volgens mij gaat het in dit gedeelte over het vervallen in lage begeerten, seks alleen voor de seks zonder liefde, jezelf te buiten gaan, moet ik nog verder gaan?

Dat op deze basis concrete verboden zouden worden geformuleerd is wat anders. Ook ik denk dat het niet goed is dit je mede-christen op te leggen. Dat kan niet eens. Je kunt echter wel zeggen dat de bijbel in een bepaalde richting wijst, en zo wellicht je mede-christen helpen in zijn of haar volgen van Jezus.

De discussie werd mij net iets te technisch en daarom probeerde ik het onderwerp weer wat breder te maken. Maar misschien is het iets voor een andere discussie.

Reinier je hebt het al een paar keer gesteld. Maar je moet goed zien waar het om gaat. In je post spreek je van homosexuele relaties. Het gaat hier dus om een sexuele relatie. Dit ten eerste, het draait hier om het sexuele aspect.

Ten tweede gaat het in alle teksten om het vervangen van de natuurlijk omgang. Het gaat er dus om dat er iets voor is geweest, iets wordt vervangen. Dit verschilt dus wezenlijk van een homosexueel. Homosexuelen zijn namelijk zo, en hebben niet hun omgang vervangen. In de tekst worden sexuele zonden begaan, een vorm van vreemdgaan is. (In dit licht heeft het deputaatschap echtscheiding bijvoorbeeld gestelt dat het huwelijk niet meer kerkelijk ontbonden kan worden. Het huwelijk is voor Gods ogen nl. gesloten en kan voor die ogen niet meer worden verbroken)

Het wezenlijke verschil tussen bijbelteksten en de huidige situatie ligt daarom vooral hierin: de Bijbel spreekt over perversiteiten en sexuele zonden. In de huidige situatie gaat het om een beginsituatie zonder verdere voorgeschiedenis. Niet om perpervsiteiten en zonden. de huidige keuzes die daarin worden gemaakt dienen dus een andere grond te hebben, ze gaan namelijk om meer dan sexualiteit of perversiteit maar van volwassen liefdesrelaties.

En dat is ook een punt waar het bij mij wringt. Ik kan heel moeilijk een monogame homoseksuele relatie als pervers zien.

En het verwoord eigenlijk wat ik ook al min of meer zei in mijn voorgaande post. Hieruit kan ik dus ook niet halen dat het gaat om een homoseksuele relatie die wordt afgekeurt. Maar goed, laat ik niet herhalen wat ik net zei.

Pieternel op pagina 2 van dit topic schreef: Het onderwerp relatie tussen twee mensen van hetzelfde geslacht wordt niet op dergelijke wijze behandeld. Helemaal niet zelfs, volgens mij. (in de bijbel, red.)

Fijn dat jullie daar nu ook zijn beland.

Perikles schreef:

Ten tweede gaat het in alle teksten om het vervangen van de natuurlijk omgang. Het gaat er dus om dat er iets voor is geweest, iets wordt vervangen.

Zo wordt een voor veel mensen gevoelige kwestie natuurlijk wel erg geminimaliseerd tot een tekstinterpretatie. In eerdere posts heb ik ook aangegeven de scheppingsorde als veel belangrijker uitgangspunt te zien. Overigens gaat Leviticus 20 wel over een relatie.

Vriend Klei schreef:

Ik kan heel moeilijk een monogame homoseksuele relatie als pervers zien.

RC schreef: Vriend Klei schreef:

Ik kan heel moeilijk een monogame homoseksuele relatie als pervers zien.

Precies. Dat is vaak ook de reden dat onze visie op bijbelse gegevens verandert, of dat wij stellen dat de bijbel niet duidelijk genoeg is om in deze kwestie absolute verboden te verkondigen.

We moeten de bijbel volgens mij niet zien een boek waarin onveranderlijke absolute waarheden gedicteerd worden maar als een verzameling van boeken waarin mensen op zoek zijn naar God die uiteindelijk antwoord geeft op onze vragen, moeiten en zorgen door Christus te sturen.

Ik ben echt niet van mening dat we de bijbel ondergeschikt moeten maken aan onze eigen normen en waarden maar ik vind subjectiviteit, in de zin van dat we altijd wat van ons zelf en van onze cultuur meenemen als we in de bijbel lezen, helemaal niet erg. Ik denk juist dat dit heel goed is. We slikken niet zo maar iets maar zijn er serieus mee bezig. Ik denk dat antwoorden op onze vragen geleidelijk aan in ons leven geopenbaard worden en anders maar later. Ik kan heel moeilijk een monogame homoseksuele relatie als pervers zien. Ik accepteer de orthodox-gereformeerde visie op homoseksualiteit daarom ook niet zondermeer maar wil mij ook niet op het tegenovergestelde vastpinnen.

De hele kwestie rond Buttiglione zijn we bijna vergeten dankzij de discussies over Theo van Gogh en Catechese voor trouwen. Wat vinden jullie nou? Is Buttiglione een christelijke martelaar die mag getuigen wat gelooft maar door het 'seculiere' euro-parlement is weggestemd of is het iemand met provocerende mening die terecht geen euro-commissaris is geworden? Buttiglione zelf vindt in ieder geval het eerste, wil een christelijke lobbygroep oprichten naar Amerikaanse snit en krijgt hiervoor in Nederland bijval van enkele meer en minder bekende gelovigen. Zouden christenen vaker hun mond moeten opendoen? Of moeten ze eerst denken voordat ze wat willen zeggen?

Gereformeerd Gezinsblad schreef: 'Niet verkeerd als christenen hun mond weer opendoen' door onze redacteuren Hilbert Meijer en Petra Noordhuis BARNEVELD - Strijden voor de vrijheid van christenen in Europa is nodig. Christelijke opinieleiders. Zij zien wel wat in een beweging zoals Rocco Buttiglione wil opzetten. Het initiatief voor een christelijke beweging komt van Rocco Buttiglione, de man die geen eurocommissaris mocht worden omdat hij homoseksualiteit in een hoorzitting van het Europees Parlement 'immoreel' en 'zondig' noemde. Ook zijn traditionele visie op de rol van de vrouw viel slecht. ,,Het was stil rondom Buttiglione'', zegt Feike ter Velde, die een christelijke lobbyclub zoals Buttiglione voorstelt toejuicht. De medewerker van Het Zoeklicht, een tijdschrift voor bijbelonderzoek, heeft gemerkt dat veel christenen in Nederland niet eens wisten wat er speelde rondom de kandidaat-eurocommissaris. ,,Ze lezen de kranten kennelijk niet. Mensen zijn vooral geïnteresseerd in het eigen hier en nu. Ook in het Europees Parlement deden christenen hun mond niet open.'' Die mentaliteit moet doorbroken worden, wil je de christelijke vrijheid verdedigen, zegt Ter Velde. ,,Christenen moeten van zich laten spreken.'' Hij gelooft dat er een nieuw tijdperk is aangebroken en dat het geweld een 'oordeel van God' is over het geseculariseerde Nederland. ,,Wij hebben de bijbel dichtgedaan, Gods geboden terzijde geschoven. Nu komen de plagen over ons.'' Ook andere christelijke opinieleiders en organisaties menen dat strijd voor de vrijheid van christenen nodig is. Het Europees Parlement heeft christenen met de afwijzing van Buttiglione tot tweederangs burgers verklaard, zegt Krijn de Jong van stichting Tot Heil des Volks. ,,Bepaalde opvattingen mag je kennelijk niet hebben. Je mag er nog net zijn, maar je komt niet meer aan de bak.'' De orthodoxe rooms-katholieke priester Antoine Bodar lijkt het ,,iets te veel'', om zo'n beweging te beginnen. ,,Maar de mond opendoen en lef hebben juich ik slechts toe.'' Buttiglione is mede weggestuurd door de beeldvorming, zegt Bodar. ,,Naast de hinderlijke politieke correctheid geldt in onze tijd steeds meer het gegeven dat de mens zijn beeld is. Niet wat de mens zelf precies denkt is ter zake, maar wat hij volgens de beeldvorming heeft gezegd.'' Te lijdelijk Bovendien vindt Bodar het vreemd dat homoseksualiteit publiek geen zonde mag heten, terwijl het Rooms-Katholieke leergezag op grond van de Bijbel daarvan wel spreekt. De priester, die in Rome woont en werkt, is daarom principieel tegen het afwijzen van Buttiglione, maar praktisch gezien kon het niet anders. ,,Handhaving van Buttiglione zou blijvend vragen om moeilijkheden zijn, omdat gezag hem onthouden zou worden.'' Bert Tol, directeur van de christelijke vakbond GMV, plaatst kanttekeningen bij een christelijke beweging. Christenen kunnen het beeld van extremisme over zich afroepen wanneer zij alleen maar thema's als abortus en homohuwelijk aansnijden, zegt hij. Een lobbyclub voor christenen doet een beetje Amerikaans aan, vindt Tol. ,,Hebben christenen dan niet de vrijheid om te doen en te zeggen wat ze willen? Worden ze in hun gedragingen gehinderd?'', vraagt hij zich af. Aan de andere kant kan bundeling en afstemming geen kwaad, denkt hij. ,,Misschien kun je zo ook op een uitdagender manier in gesprek komen met de christelijke politieke partijen.'' Mocht de beweging er komen, dan hoopt directeur Peter Schalk van de Reformatorische Maatschappelijke Unie (RMU), dat zo'n lobbyclub op een waardige manier te werk zal gaan. ,,Niet vanuit haatgevoelens, maar uit liefde. Als christen heb je een boodschap die heilzaam is en die je anderen daarom ook gunt.'' Intolerant Gezien de opstelling van het Europees Parlement ten opzichte van Buttiglione, is er best behoefte aan een christelijke beweging, verwacht ook historicus prof. A.Th. van Deursen. ,,Je ziet in Europa dezelfde mentaliteit als bij wat we de paarse partijen noemden: de vrijheid van godsdienst is ondergeschikt aan andere vrijheden. We hebben wel partijen die voor de christelijke belangen opkomen, maar dat zou wel breder kunnen. Het slaat nu maar bij een kleine groep aan.'' Door een bundeling van krachten worden christenen zich mogelijk meer bewust van hun positie, zegt Van Deursen. Volgens dr. R. Seldenrijk, directeur van de Nederlandse Patiëntenvereniging, toont de manier waarop Buttiglione behandeld is, aan dat de westerse wereld intolerent is geworden. ,,Buttiglione is aan de kant gezet vanwege zijn ethische overtuigingen over de beschermwaardigheid van het leven en de positie van het huwelijk, nota bene de hoekstenen van de westerse samenleving.'' Maar het probleem is breder dan het incident rond de eurocommissarissen, waarschuwt Seldenrijk. ,,We denken dat we in een tolerante maatschappij leven, maar in werkelijkheid is de westerse wereld intolerant. Alles wat niet-liberaal is, moet uitgebannen worden. Dat idee is langzaam maar zeker gegroeid en gerijpt. Nu schrikken we van de vruchten. We zijn in slaap gesukkeld, tevreden met onze eigen verworvendheden.'' Krijn de Jong van Tot Heil des Volks ziet het iets anders. ,,We zijn veel te lang veel te lijdelijk geweest. We lieten het allemaal over ons komen.'' Daarbij doelt hij ook op de commotie rond christelijke scholen die weigerden het homoblad Expreszo te verspreiden. ,,De manier waarop de homobeweging zich presenteert, is zo overdonderend dat we ons daardoor aan de kant laten zetten. Ze gaan niet eens met je in discussie, want je mag gewoon niet anders denken over homoseksualiteit.'' Christenen moeten belijdende christenen zijn, geeft De Jong aan. ,,We moeten blijven belijden, met name op de punten die pijn doen. En als normale burgers moeten we blijven opkomen voor onze rechten, op een vreedzame manier.'' Die rechten zijn volgens hem onder grotere druk komen te staan sinds moslims zich in onze samenleving duidelijk profileren. ,,Ook moslims maken nu gebruik van de rechten die christenen door de eeuwen heen hebben verworven. We zijn daardoor in een hele andere situatie beland, die alles een slagje ingewikkelder maakt.'' Eerder deze week bleek uit onderzoek dat acht op de tien Nederlanders overheidsingrijpen willen bij moslimsorganisaties. Driekwart wil de godsdienstvrijheid ook bij christelijke scholen, politieke partijen en kerken inperken. Een onzuivere discussie, die is aangejaagd door de moord op Theo van Gogh, vindt Feike ter Velde. ,,Het geweld komt bij de moslims vandaan, niet bij de christenen. Het probleem is geïmporteerd door de islam. De islam past niet in de westerse cultuur. In de koran staat dat moslims in Nederland leven in een 'huis van oorlog', omdat de moslimwetten hier niet gelden.'' Het verschil tussen moslims en christenen moet duidelijk worden gemaakt, vindt hij.

Zoals bolkestein wijs opmerkte: 'die man heeft recht op een eigen mening'.
Het is volslagen belachelijk dat een parlement van een unie op zulke liberale gronden zulke beslissingen kan maken.

Maar hij zou minister worden o.a. voor de mensenrechten. Als uitgesproken tegenstander van homoseksualiteit zou hij de homo-rechten niet goed kunnen behartigen, zo is de redenering.

Ja, dat snap ik ook wel. Waar het om gaat is dat iedereen mag vinden wat ie wil. Die man heeft in eerste lezing aangegeven dat hij hier niets over wilde zeggen, pas na aandringen heeft ie gezegd dat hij persoonlijk het een zonde vond (geheel in de lijn met het vaticaan waar hij een graag geziene gast is). Zoals zovelen in Europa vind deze man het een zonde. Iemands persoonlijke opvattingen hoeven naar mijn idee in het algemeen geen sta in de weg te zijn voor het uitoefenen van een publieke functie. Dat hoeft niet voor christenen en niet voor liberalen of socialisten of moslims.

Dat vind ik ook en daarom snapte ik die hetzo ook niet. Wat ik wel een probleem vind is dat hij meteen weer tot martelaar gebombardeerd wordt door figuren als Feike ter Velde en prof. Van Deursen (die heeft het niet zo met homo's en Spinoza zo bleek uit een interview in het ND).

Ik heb een beetje moeite met dat hele martelaarschapsgedoe. Het idee dat christenen verdrukt worden is een mantra die steeds maar herhaald wordt omdat je dan je eigen standpunten niet kritisch tegen het licht hoeft te houden, zo is mijn indruk vaak. Leen van Dijke die homoseksuelen niet beter dan dieven vindt en mevrouw Eringa uit Leeuwarden die weigert om homostellen te trouwen worden volgens mij daarom ook zo bejubeld. Ik vraag mij af of je altijd perse je geloof op zo'n negatieve uitgesproken manier moet uitdragen.

Ik ben bang dat we de kant van christelijk-rechts in Amerika opgaan die de bijde boodschap heeft versmalt tot de kleine moraal en dit heeft het gevaar van kortzichtigheid en extremisme (wat anders dan 'radicaliteit') in zich. Je hoeft niet meteen voor homoseksualiteit te zijn maar je moet hier niet iets te graag tegen willen ageren.

Nederlands Dagblad, zaterdag 13 nov. 2003

Openheid over homoseksualiteit eenzijdig

door onze redacteur Daniël Gillissen

In de Nederlandse samenleving is nauwelijks vrijheid van meningsuiting over homoseksualiteit, constateert dr. R. Seldenrijk. Toch hebben christenen vanuit de Bijbel en de traditie ,,alle recht'' om de homoseksuele praktijk af te wijzen.

VEENENDAAL - De belangstelling van dr. R. Seldenrijk, directeur van de Nederlandse Patiëntenvereniging, voor homo's en hun problemen dateert al van meer dan twintig jaar geleden. Er is de afgelopen decennia veel veranderd in de samenleving sinds die tijd, vindt hij. De veranderde opvattingen over homoseksualiteit, dwingen de kerken tot een hernieuwde en zorgvuldige bestudering van de Bijbel, de geschiedenis en wetenschappelijke kennis. Daarom schreef hij het boek Als je je anders voelt.

Over homoseksualiteit bestaat in de praktijk nauwelijks vrijheid van meningsuiting, schrijft Seldenrijk op de eerste pagina. ,,Latere historici zullen zich daarover evenzeer verwonderen zoals wij ons verwonderen over de Duitse intellectuelen die in grote meerderheid overstag gingen voor de onbewezen ideologie van de nazi's.''

De standpunten zijn de afgelopen tien jaar ,,verscherpt'', constateert Seldenrijk. ,,Homoseksualiteit is uit de taboesfeer naar de emancipatiesfeer getrokken. Het christelijk perspectief is weggevallen en iedereen wordt gedwongen de homoseksuele praxis te promoten.'' Hij wijst op de politieke reacties toen een aantal scholen het homoblad Expreszo niet wilde verspreiden. ,,Dat is schooldirecties kwalijk genomen. De critici wilden dat de scholen als een applausmachine op het blad reageerden. Maar ze hebben helemaal niet om Expreszo gevraagd. Het is hun door de strot geduwd, kun je het hun dan kwalijk nemen dat ze kotsen?''

Het boek was aanvankelijk bedoeld als een beknopte uitgave, maar groeide uit tot een boek van 302 pagina's. ,,Als je in deze gevaarlijke sfeer je hoofd boven het maaiveld uitsteekt - dus een andere mening verkondigd dan de 'normale' - is de kans groot dat die wordt afgehakt. Het is daarom belangrijk een duidelijk standpunt in te nemen met een solide argumentatie. De boodschap is daarmee niet beter verteerbaar, maar heeft wel een plek in de traditie.''

Seldenrijk benadrukt dat hij ,,goed en zorgvuldig'' met het onderwerp wil omgaan. ,,Ik heb het manuscript gestuurd naar Henk Krol, de hoofdredacteur van de Gay Krant.'' Hij liet weten dat het naar een verkeerd adres was gestuurd, maar daarna heb ik helaas niets meer van hem gehoord. Ik denk maar dat geen bericht, goed bericht is.''

De hedendaagse ,,eenzijdige openheid'' over homoseksualiteit brengt christenen die met homofiele gevoelens worstelen in diskrediet, oordeelt Seldenrijk. ,,De algemene boodschap is dat worstelen met de homofiele gerichtheid niet mag.'' Degenen die eindelijk hun gevoelens durven te delen met mensen in hun omgeving, krijgen bovendien snel te maken met een verkeerd beeld van homo's. Christenen die niet veel weten van homofilie, denken bij het woord 'homo's' al snel aan de exhibitionistische Gayparade. ,,Daarmee willen zij niet worden geassocieerd en dus houden zij hun gevoelens voor zichzelf.''

Volgens Seldenrijk, zelf lid van de Gereformeerde Gemeenten, gaan kerken op twee manieren om met homofilie. ,,Kerken in de rechterflank van de gereformeerde gezindte zeggen dat homofilie in hun groep niet voorkomt. Zij willen zich er verre van houden, maar dat is gevaarlijk. Je doet dus niets voor homo's. Als je een leemte laat bestaan, wordt die opgevuld met het denken over homoseksualiteit van de straat.''

,,In de andere kerken is wel aandacht voor de problematiek. Grotendeels zijn zij echter doorgeschoven van erkenning van de homofiele gerichtheid naar acceptatie van de homoseksuele praktijk, zoasl in de Protestantse Kerk in Nederland. Dat gebeurt meestal vanuit pastorale overwegingen.''

Volgens Seldenrijk is er nauwelijks een middenweg tussen deze twee groepen kerken te onderscheiden. ,,De evangelische beweging is traditioneler dan de gereformeerde kerken, maar ook daar roert het probleem zich. Bij de Evangelische Omroep heerst verlegenheid met dit onderwerp. De Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) wijzen homoseksuele relaties in principe af, maar 'ContrariO', de werkgroep van homo's en lesbiennes die homoseksuele relaties accepteert, heeft toch ook een plaats binnen deze kerken. De Nederlands Gereformeerde Kerken zijn er het voorbeeld van hoe christenen pragmatisch met homoseksualiteit omgaan. Praktiserende homo's zijn welkom in de kerk tot in de ambten toe.'' Seldenrijk wijst op de manier waarop de Nederlands-gereformeerden omgaan met predikant dr. R.R. Ganzevoort, die samenwoont met een man. ,,Voorzover ik weet, willen de Nederlandse Gereformeerde Kerken niet dat hij nog langer voorgaat, maar de gemeente die hij het laatst diende, wil niet dat hij wordt afgezet. Deze dubbele houding leidt tot een impasse en draagt bij aan verwarring in de kerk.''

,,Als je niet meer weet van homoseksualiteit dan op dit moment in de samenleving de algemene regel is, kun je je nauwelijks voorstellen dat er goede gronden zijn om het actuele standpunt af te wijzen'', denkt Seldenrijk. ,,Er is echter alle recht om de homoseksuele praktijk niet te accepteren. De Bijbel wijst de praxis helder af, vind ik. Dit standpunt heeft oude papieren. De homoseksuele praktijk is in de geschiedenis altijd afgewezen. In voorgaande culturen speelde homoseksualiteit vooral op in decadente slotfases van een cultuur. Het tekent het neerstorten van een cultuur. Ik zie een overeenkomst tussen het heden en het verleden. De westerse cultuur is aangekomen bij het moment van verdwijnen. De opkomst van de homoseksuele praxis kan ook een verwijzing zijn naar de aanstaande wederkomst.''

In de wetenschap heeft pas recent een verschuiving in denken plaatsgevonden, aldus Seldenrijk. ,,Pas in 1987 schrapte de wereldgezondheidsorganisatie WHO homoseksualiteit als psychische stoornis uit de handboeken voor psychiatrie.'' Ondanks deze wijziging, vindt Seldenrijk nog steeds dat hij de wetenschap achter zich heeft. ,,Dat homoseksualiteit aangeboren is, klopt niet. Er is nog nooit een gen gevonden dat zorgt voor homoseksuele gerichtheid. Stel dat er wel een gen zou zijn dat homoseksualiteit veroorzaakte, dan zou het snel uitsterven, want er kan geen nageslacht uit twee homo's voortkomen. Als homoseksualiteit voorkomt uit een genmutatie, gebeurt dat wel erg frequent, vaker dan welke andere mutatie ook.'' Volgens Seldenrijk komen homofiele gevoelens veelal voort uit gebeurtenissen in het leven van de betreffende persoon.

Seldenrijk bepleit dat kerken mensen met homofiele gevoelens gaan helpen door professionele vertrouwenspersonen aan te stellen. ,,Professionele begeleiding is onmisbaar omdat anders het probleem niet boven tafel wordt gehaald. Deze gesprekken kunnen als uitkomst hebben dat de heteroseksuele levenswijze wordt opgepakt, dat de obsessie verdwijnt en de homo goed met zijn gevoelens kan omgaan of dat de begeleiding helemaal geen effect heeft. Deze aanpak kan dus als gevolg hebben, dat mensen de kerk vaarwel zeggen. Maar het is voor een bijbelgetrouwe kerk onmogelijk de homoseksuele praktijk te tolereren. Afwijzing van de homoseksuele praktijk moet hand in hand gaan met een liefdevolle en open houding naar de homofiel gerichte mens. Maar de kool en de geit sparen levert op termijn niets op. De kool verrot en de geit gaat dood.''

Mede n.a.v. Als je je anders voelt. Homofiele gerichtheid, homoseksualiteit, transseksualiteit en de christelijke gemeente. Dr. R. Seldenrijk. Uitg. Oogst Publicaties i.s.m. uitg. Groen, 2004; 302 blz. 19,95 euro

Niet al te genuanceerde reactie. Ik moet mij schamen. :oops:

Misschien is dat juist wat hij bedoeld. Deze meningen worden ook direct afgedaan als of ouderwets, ongevoelig of gewoon belachelijk. Ook dit is onterecht. Net zoals er meer openheid naar homo's toe mag worden verwacht, is openheid en respect voor opvattingen van een minderheid een gulden discussieweg.

Ik weet niet wat Van der Jagt met deze post wil maar dat boek, hoe goed bedoeld misschien ook, is niet de manier hoe we tegen homoseksualiteit moeten aankijken. De discussie wordt ook helemaal niet zuiver gevoerd als er argumenten komen als dat de homoseksuele praxis een verwijzing is naar Jezus wederkomst, dat homoseksualiteit is aangeleerd, dat het voor bijbelgetrouwe christenen onmogelijk is om homoseksualiteit te tolereren (hier ziet impliciet de beschuldiging in dat mensen die het wat ruimer zien geen echte christenen zijn), dat je ze maar hard moet aanpakken en dat het niet erg is dat sommigen misschien het geloof vaarwel zeggen en last but not least dat homoseksualiteit gaat gepaard met met de ondergang van een cultuur.

Ik denk dat het niet zo lang meer duurt voordat er iemand opstaat die zegt dat het christendom een achterlijke cultuur is en dat wij allemaal geitenneukers zijn.

Nou en? Dat is voor jou - hoop ik - toch geen reden om een bepaalde mening te hebben?