Sooslezing homeopathie

Ik denk altijd aan de percentages werkzame stof in homeopathische middelen (0,00000001%, maar misschien is mijn schatting aan de hoge kant) en dan denk ik: het begint met een P en eindigt op LACEBO...

Ik ken dus mensen die vinden dat homeopathie tovenarij is. Het gaat immers om het aantal keer schudden en verdunnen. Dat wijst dan op een ritueel ofzo.

Ik geloof ook niet zo in homeopathie maar misschien kan Baardmans hier wel wat meer over te vertellen. Hij is homeopaat dus.

Even wat achtergrondinformatie:

De homeopathie heeft drie door Hahnemann geformuleerde grondbeginselen: Het gelijkheidsbeginsel similia similibus - een ziekte kan bestreden worden door een patient een middel toe te dienen dat (in onverdunde vorm) gelijke symptomen oproept bij een gezond persoon als welke die de patient vertoont; Het verdunnen van een middel in verschillende stappen met water of alcohol, met tussen de verdunningen door het zogenaamde potentieren. Dit gebeurt soms tot een zodanige verdunning dat er van de oorspronkelijke stof geen molecuul meer in het oplosmiddel te vinden is. Volgens Hahnemann wordt door het potentiëren de 'geestesenergie' van de werkzame stof overgebracht op het oplosmiddel waardoor het aanwezig zijn van de stof zelf niet noodzakelijk is. Sterker nog, volgens de homeopathische leer is een middel des te krachtiger naarmate het verder gepotentieerd is; De derde homeopathische wet welke door Hahnemann geformuleerd is, is die van de psora (jeuk). Volgens Hahnemann wordt 80% van de chronische aandoeningen veroorzaakt door psora. Deze wordt opgewekt door ziekteverwekkers die door de huid dringen en zodoende jeuk veroorzaken.

Bron:

Waarom zou het gelijkheidsprincipe werken? De tweede wet is al even onlogisch: water houdt geen herinnering vast aan stoffen die er ooit in gezeten hebben. Dat is goed getest en onwaar bevonden. Ik weet eigenlijk niet wat de derde wet met homeopathie te maken heeft.

Over het verdunnen van werkzame stoffen: ik heb eens gelezen dat geneesmiddelen vaak zeer ongezonde paardemiddelen waren, zoals loodhoudende stoffen en flinke aderlatingen. Men kwam erachter dat een sterk verdund middel of verminderde behandeling de gezondheid van de patiënt ten goede kwam, wat natuurlijk logisch is. Hoe minder gevaarlijk spul toegediend wordt, des te beter het is. Dit effect werd verheven tot algemeen principe, en vanaf dat punt ging de homeopathie nergens meer over.

Trouwens, Reinier, kun je Baardman ertoe bewegen alvast mee te discussiëren op het forum? Zou handig zijn.

Luuk schreef: en dan denk ik: het begint met een P en eindigt op LACEBO...

Het zou ook in dit geval placebo kunnen zijn. Iets anders kan het eigenlijk niet zijn. Op grond van dit soort gevallen krijgt homeopathie een goede reputatie, maar op grond van wetenschappelijke onderzoeken kun je erachter komen of dat terecht is.

(Maar ja, als mensen beter worden van een placebo, mogen ze zich met alle plezier voor de gek laten houden.)

Ik ben er wel van overtuigd dat homeopathie werkt! Doordat mn moeder bijna afgestudeerd homeopaat is krijg ik er ook wel wat van mee. Zoals ook al in de SiC staat is het zo dat een homeopaat kijkt naar wie je bent, hoe je in elkaar zit. hierdoor komt het ook wel voor dat er naast de klacht waar je voor gekomen bent, soms ook andere klachten verholpen worden door hetzelfde medicijn. Zowieso vind ik die aandacht voor je hele persoon ipv slechts de klacht heel goed. Zo kom je er ook achter wat voor verband er kan bestaan tussen een klacht en je persoonlijkheid. Keelpijn kan bv gevolg zijn van dingen moeilijk kunnen uiten.
Ik ben dus wel benieuwd naar die lezing en met name in hoe hij het arts en homeopaat zijn combineert, want het zijn toch 2 verschillende 'methodes'.

Luuk schreef: Het zou ook in dit geval placebo kunnen zijn. Iets anders kan het eigenlijk niet zijn. Op grond van dit soort gevallen krijgt homeopathie een goede reputatie, maar op grond van wetenschappelijke onderzoeken kun je erachter komen of dat terecht is.

Dan ben ik benieuwd of iemand (al dan niet een psycholoog) mij kan vertellen hoe het placebo-effect dan in dit geval werkt. Nog even voor verificatie: ik heb het verhaal ook daadwerkelijk uit eerste hand en was er zelf bij.

Wat betreft de vetgedrukte zin: je hebt dan wel een grenzeloos vertrouwen in de wetenschap wat mij betreft. Ik zou daar wat voorzichtiger mee zijn, in het algemeen. Er zijn alternatieve geneeswijzen die hun waarde zeker hebben bewezen, maar door eventueel sceptisme van wetenschappelijk opgeleide artsen kunnen desondanks toch problemen onnodig blijven bestaan.

Heb zelf een familie met af en toe wat rare medische afwijkingen (ja, kop maar in ;)), die niet al te moeilijk doet in het uitproberen van minder wetenschappelijk erkende geneeswijzen. Zo heeft een magnetiseur (die overigens Vrijgemaakt was ;)) eens een (niet veel voorkomende) aandoening van een familielid aangewezen, maar doordat er binnen het reguliere ziekenhuis nogal sceptisch werd geredeneerd weigerde men gericht vanuit zijn oplossing te zoeken, wat onnodig veel onderzoeken en een langere duur van de pijn heeft opgeleverd. En hij bleek uiteindelijk gelijk te hebben...

Ik zou zeggen: beoordeel een geneeswijze eerst op z'n resultaat en ga niet te snel conclusies trekken vanuit de wetenschap. Die weet ook niet alles.

Geertsma schreef:

Luuk schreef: en dan denk ik: het begint met een P en eindigt op LACEBO...

Tja, maar ik ken het verhaal van iemand die een chronische bijholteontsteking had en na verschillende antibioticakuren maar es naar een homeopaat ging die beloofde hem er definitief van af te helpen. Degene was al wat ongelovig en het bleek inderdaad niet te werken. Tot hij terugging naar de homeopaat en die tot zijn stomme verbazing beweerde waarschijnlijk teveel te hebben gebruikt. Nog ongeloviger ging hij dus naar huis, was binnen en paar dagen van zijn bijholteontsteking af en heeft het nooit weer gehad. Placebo?

Vriend Klei schreef: Nee hoor. En Zijstra en Joshua zijn ook helemaal geen kwakzalvers. Waarom zijn die vervelende wetenschappers toch altijd zo sceptisch?

Beetje kort door de bocht. Het ging mij namelijk om het punt dat het placebo-effect alleen werkt als je er in gelooft...

Misschien wat fout, maar ik herinner me een verhaaltje uit de Visie: man en vrouw gaan uiteindelijk naar een magnetiseur. Man is (ernstig?) ziek en wordt behandeld. Zijn vrouw bidt voor hem in de wachtkamer. Komt de magnetiseur eraan. 'Kunt u ophouden, mevrouw? U stoort de behandeling.' Toen zijn ze maar weggegaan.

Wat ik me nu weer afvraag is of het nou ophouden of weggaan was, daar zit natuurlijk wel verschil tussen. De vrouw kon namelijk door louter haar aanwezigheid ook het 'magnetisch veld' of de 'magnetische krachten' verstoren...

Luuk schreef: Trouwens, Reinier, kun je Baardman ertoe bewegen alvast mee te discussiëren op het forum? Zou handig zijn.

Ik probeer het maar niet eens, want hij heeft het ontzettend druk. Wel heeft hij toegezegd op de punten uit het SIC-artikeltje in te gaan.

Naast het placebo-effect kan veel (in het algemeen) genezing ook worden verklaard uit het natuurlijk beloop van een ziekte. Soms is het lichaam gewoon in staat een ziekte te bedwingen, ongeacht de behandeling.
Op college werd hier eens een prachtig en waargebeurd verhaal over verteld. Een man die al tijden kwakkelde met zijn gezondheid werd in zeer slechte toestand opgenomen in het ziekenhuis. Daar werd besloten de alle medicatie stop te zetten en te wachten op het overlijden. Een week later verliet de man lopend weer het ziekenhuis. Helaas kon hij niet naar zijn eigen huis, want dat hadden de kinderen inmiddels verkocht.
Ook stress-reductie kan een rol spelen: juist door de aandacht van de homeopaat voor de gehele patient kan het welbevinden van zo iemand sterk verbeteren. (Overigens wordt ook in de reguliere geneeskunde gepoogd aandacht te hebben voor een mens, niet voor een klacht.)

Misschien wat fout, maar ik herinner me een verhaaltje uit de Visie: man en vrouw gaan uiteindelijk naar een magnetiseur. Man is (ernstig?) ziek en wordt behandeld. Zijn vrouw bidt voor hem in de wachtkamer. Komt de magnetiseur eraan. 'Kunt u ophouden, mevrouw? U stoort de behandeling.' Toen zijn ze maar weggegaan. Wat ik me nu weer afvraag is of het nou ophouden of weggaan was, daar zit natuurlijk wel verschil tussen. De vrouw kon namelijk door louter haar aanwezigheid ook het 'magnetisch veld' of de 'magnetische krachten' verstoren...

@ Ursa: Tja, ik heb er wel een mening over, maar dat gaat, denk ik wat off-topic worden. Klein puntje dan: ik heb een christelijke magnetiseur gekend die puur die paranormale gaven had en ze zag als geschenk (en, geloof me, soms ook een 'vloek') van God. Hij had ze en kon ze moeilijk ontkennen en probeerde er op een verantwoorde manier gebruik van te maken. Er zijn ook mensen die die gaven zelf ontwikkelen en dan vaak met 'occulte' achtergronden. Denk dat je jouw voorbeeld meer in die richting moet zoeken. Maar verder is dat nog wel wat anders dan homeopatie, denk ik. Al heb je er daar ook bij die het geheel een wat duister kantje meegeven. Maar neem toch aan dat dat niet geldt voor de spreker ;).

@Klei: wat is je punt? :?

Haha, ik wist het wel... :P

We moeten de dingen wel een beetje van elkaar scheiden: het verhaal van Minkcie wijst erop dat een homeopaat niet alleen werkt met de principes van de homeopathie die ik zojuist geplaatst heb. Ik ben blij voor de mensen die genezen zijn door een homeopaat, maar zijn dat pure homeopaten, of hebben ze ook andere geneesmethoden?

Naar de hele mens kijken in plaats van alleen naar de klacht klinkt mij heel gezond in de oren, maar het heeft niets met homeopathie te maken. Ik wijs alternatieve geneeswijzen niet af en vind dat de geneeswijze niet uitmaakt zolang iemand genezen wordt (en het middel niet erger is dan de kwaal).

Ik ben wel van mening dat we kunnen onderzoeken hoe alternatieve geneeswijzen werken. Als je op een wetenschappelijke manier onderzoekt of het mogelijk is dat iemand genezen wordt door puur water, en je erachter komt dat dat niet kan, dan moet de homeopathie niet aangeprezen worden met die principes.

Even duidelijker geformuleerd: de principes van de homeopathie zijn wetenschappelijk te toetsen. Als ze niet blijken te kloppen moeten homeopaten gewoon doorwerken en zeggen dat ze kunnen toveren en ophouden met die wetenschappelijk verworpen beweringen.

Tja, ik heb me er nooit wetenschappelijk in verdiept, moet ik zeggen, dus daar kan ik moeijk op ingaan. Ben zelf wat sceptisch tegenover medici die louter vanuit de wetenschap willen redeneren, maar in dit geval ligt dat idd wel wat anders. Ben wel benieuwd of de echte kenner daar ook een mening over heeft. Neem aan dat daar nog wel een verslag over komt in Sic? Ik kan namelijk niet :(.

Een paar artikelen uit skepsis, een van mijn favoriete wetenschappelijke bladen:

En naar alle links van skepsis naar homeopathie:

Luuk schreef: Naar de hele mens kijken in plaats van alleen naar de klacht heeft niets met homeopathie te maken

Hoe kom je daar bij? Dit is juist een van de 'kenmerken' van homeopathie. Een homeophaat zal altijd naast je klacht, ook uitgebreid vragen naar je persoonlijkheid en alles wat daarbij hoort. Dit om een compleet beeld van de patient te krijgen en om een middel te kunnen vinden die bij de patient past.

Als je nog vertrouwen hebt in de homeopathie moet je onderstaande artikelen lezen.

Uit dit artikel:

Op dit moment kan men concluderen dat van geen enkel homeopathisch middel een specifiek effect is aangetoond in een dubbelblind gerandomiseerd en placebogecontroleerd onderzoek.

Zo, en nu jullie!