De theologie van Hays is een theologie van het kruis als symbool. Het symbool van het lijden. Via dat lijden wil God de wereld overwinnen. En Jezus was het grote voorbeeld of model (‘paradigma’) voor dit lijden. Hays gelooft nog wel dat de opstanding van Jezus een historische gebeurtenis is. Die opstanding was ook wel het werk van God. Maar het doel was om te bevestigen dat de geweldloze werkwijze van Jezus tégen geweld, tegen onrecht, en tegen de verwachting van een nationalistisch rijk, juist is geweest. De opstanding was een verzekering van de juistheid van de houding van Jezus aan zijn volgelingen.
De kerk wordt nu opgeroepen om deze werkwijze van Jezus – met het kruis als symbool – te volgen.
Uit: Verbeelding of Onderwerping 2
schrijver: dr. S de Marie
uit: de Reformanda d.d. 5 februari 2003
Moet ik op grond van dit artikel constateren dat de Bruyne aanhanger is van de theologie van Hays?
(dit artikel is ook te downloaden via de Reformanda site)
Na het artikel doorgelezen te hebben en zonder de volledige theologische lading ervan te vatten toch een enkele opmerking:
De manier waarop dr. S. de Marie makkelijk overstapt van hetgeen prof. de Bruijne zegt naar hetgeen prof. Hays zegt doet vermoeden dat dr. S. de Marie daarmee wil zeggen dat de leer van Hays dezelfde is als die van de Bruijne. Uit het artikel blijkt hier echter niets van. Prof. de Bruijne stelt slechts dat de bijbel wordt geinterpreteerd door tradities, normen en waarden van onze tijd en onze kerk. Daarmee wordt het Sola Scriptura waar de kerk zich als jaren toch op grond een stuk minder hecht dan wel gedacht. Misschien moeten wij ons realiseren dat het bijna onmogelijk is om volgen het S.S. principe te leven. We moeten de bijbelteksten in hun context en tijd laten staan. Daarmee doen wij niet af aan de bijbel, maar geven wij God de mogelijkheid (om het oneerbiedig te zeggen) om daadwerkelijk in ons leven en in onze tijd een plaats te krijgen. Wij mogen God plaatsen in onze tijd. Dat daarbij gezegd wordt dat wij ons bijvoorbeeld moeten bezinnen op de manier waarop wij aankijken tegen echtscheiding valt mi niet aan te merken als een dwaalleer. Misschien dat wij inderdaad wel eens te snel oordelen en te gemakkelijk zeggen dat echtscheiding niet mag. Misschien dat wij wel dingen zeggen die wij niet hard kunnen maken. Prof. de Bruijne stel (blijkend uit het artikel van de Marie) niet dat wij verkeerd bezig zijn, maar stelt daarentegen dat wij ons misschien wel eens moeten bezinnen eer we iets zeggen. Daarmee doet hij mi niet af aan de bijbel als Woord van God en enig waar Woord en niet af aan de kracht van de geboden, die niet door God gegeven zijn als verboden, doch als leidraad voor ons leven. Wij mogen ons leven inpassen in de geboden!
Dixit,
Hoe kom je erbij dat de Bruijne zich op deze bronnen beroept?
Arne, waar haal je die info vandaan?
Reformanda topic blz. 7
Overigens Rossatron:
Volgens mijn bronnen (maar ik kan mij vergissen) is de Bruijne geen Prof. maar drs. (niet heel belangrijk).
Na ook het eerste deel van het hier besproken artikel in de Reformanda gelezen te hebben, alwaar drs. A.L.Th. de Bruijne becommentarieerd wordt op een door hem uitgesproken mening omtrent de tien geboden in de huidige tijd, hier kort mijn reactie.
In het artikel wordt mijns inziens teveel nadruk gelegd op de tien geboden als belangrijkste richtsnoer van ons leven. Daarbij wordt wel de uitleg van Jezus gehaald, die de geboden in een ander daglicht stelt voor Zijn tijdgenoten. Waar echter overheen gekeken wordt (naar mijn mening) is het idee dat het niet meer gaat om het doen en laten naar wat God zegt op zich, maar om de dankbaarheid die je daardoor ten toon spreid. Als ik het wel gelezen heb wil drs. de Bruijne ons er slechts op wijzen dat het niet gaat om of je de geboden naleeft, maar met welke intentie je de geboden naleeft. Dan is het plots niet meer interessant of je wel of niet mag echtscheiden (bijvoorbeeld), maar of je God in je leven en in je huwelijk zoveel mogelijk wil dienen. Niet meer of je wel of niet mag stelen, maar of je Onze Verlosser in je eigendom erkent. Die dimensie mis ik enorm in de woorden van de auteur van de artikelen in de Reformanda. Mijn idee van die artikelen is dat de auteur beoogt de tien geboden als een soort wet in onze kerken te plaatsen. Maar daar gaat het niet meer om. God wil niet dat we Zijn geboden naleven, maar dat we Hem eren door Zijn geboden in acht te nemen. En kunnen wij God eren wanneer wij meer aandacht geven aan het wel of niet mogen interpreteren van de geboden en het wel of niet inpassen in ons leven als we daarmee de essentie van de geboden uit het oog verliezen? Zoals Jezus ons reeds liet zien: het gaat er niet om of je wel of niet mag doodslaan, het gaat erom dat je je naaste erkent als maaksel van de Allerhoogste en hem in die zin in zijn waarde laat. De tien geboden hebben een extra dimensie gekregen. En dat is wat ik denk dat het belangrijkste is en dat de auteur over het hoofd ziet.
Jan Maarten,
Jeef je mensen op deze manier niet te veel ruimte?
[quote=”M. uit een discussie over 7e gebod”]Wij leven in een hele andere wereld, kunnen we dan de wet ook niet anders interpreteren door te zeggen: het krijgen van kinderen buiten een huwelijk is te voorkomen, dus kunnen we ons houden aan God zijn wil dat er geen kinderen buiten een huwelijk geboren worden.[/quote]
Dit is een extreem voorbeeld. Maar volgens sommige mensen loop je met de theologische benadering van Drs. de Bruijne het risico, dat veel mensen de Bijbel in hun eigen straatje plaatsen. Dit als gevolg van de discussie of een Bijbelse richtlijn nu nog wel geldig is, omdat we in een andere tijd leven.
(er is vrijdag 25 april om 20.00 uur in de Columnakerk een informatie avond van de L.W.V.K.O. over het schriftgezag)
Jan Maarten,
Bedankt voor je bijdrage in deze discussie.
Ik kan het je eens zijn in wat je stelt over de benadering van de Bruijne.
Mijn laatste vraag: in hoeverre je mensen te veel ruimte geeft is een vraag die je te allen tijde kunt stellen. Je kunt immers nooit een sluitende theorie bedenken waar je mensen aan kunt binden.
Hoe je het geloof ook beleid, het geloof blijft altijd een keuze van voor waar aannemen wat God in Zijn woord geopenbaard heeft.
Uit dit artikel maak ik op dat er sprake is van ‘begripsverduistering’.
Als ik nu de lijn doortrek zou ik kunnen stellen dat er sprake is van miscommunicatie tussen de Marie en de Bruijne. Volgens mij nemen beide heren de Bijbel aan als het woord van God. De samenvatting van Jan Maarten maakt volgens mij heel treffend duidelijk wat de strekking is van de theologie van de Bruijne. De Marie wil God op dezelfde manier gehoorzamen door het naleven van Gods wet. Naar ik aanneem vanuit een zelfde dankbare houding voor het offer van Christus.
Het doet me pijn als er dan gesteld wordt door de Reformanda dat er dwaalleer verkondigd wordt in Kampen. Wanneer dit hard gemaakt was, dan had de Bruijne op staande voet ontslag gekregen.
Ik zit zelf niet heel erg diep in de de discussierondom wat de Bruyne allemaal beweerd.
Het doet me wel erg denken aan de geschiedenis rondom Assen 1926.
Geelkerken wilde meer ruimte voor exegese. Alleen hij beweerde hierbij dingen die hij niet concreet kon bewijzen vanuit de bijbel.
Hij zei wel dat hij aachter art 4 en 5 NGB stond. Hij stond dus wel achter het feit dat de bijbel volledige Gods Woord was en dat alles wat daarin stond voor waar moest worden aangenomen. Waarom werd hij toch door de synode afgezet?
Ik wijs hierop omdat ik veel overeenkomsten zie. Maar zoals ik zei ik zit niet heel diep in de materie rondom wat de Bruyne gezegd heeft.
Ik hoop hiermee een (kleine) bijdrage geleverd te hebben in de discussie.
Mijn wedervraag: in hoeverre ontneem je mensen de ruimte in het geloof om hun geloof in de vrijheid van hun denken aan God te wijden? Wat ik bedoel is het volgende: toen ik de hier besproken artikelen in de reformanda las, kreeg ik een beklemmend gevoel over me. Of de essentie van het geloof het naleven van de tien geboden is!! Dat is mijns inziens een dwaalleer! Leven voor God, kiezen voor Jezus, gaan naar Zijn kruis, erkennen wat God voor ons deed: dat geeft vrijheid. Dat geeft de mensen de ruimte om God te dienen vanuit hun hart, op hun eigen manier. De angst voor eigenwillige eredienst valt weg, want niemand die waarlijk in God gelooft zal het in zijn hoofd halen om Gods wil te omzeilen door drogredenen. Als je echt in Hem gelooft en Hem aanvaard als je redder en dan ook uit dankbaarheid voor Hem wil leven, dan is de wet reeds voor je vervuld!! Dan wil je alleen nog maar voor Hem leven en dan probeer je je bij alles te richten op Hem. Dat is niet iets abstracts, maar dat is iets concreets, iets wat steeds meer mensen in hun leven ervaren. Gods Geest werkt!!
Als we dan een discussie gaan houden over de tien geboden, over of die wel of niet in je leven ingepast mogen worden, dan denk ik: waar zijn we mee bezig! Als we geloven doen we niet anders dan de tien geboden (en meer nog; de hele Bijbel) in ons leven inpassen. Bij alles wat ik doe wil ik God zien die mijn zonden op Zich nam, zonder daaraan consequenties voor mij te verbinden. Ik mag leven in de vrijheid van het Kruis!!!
Ik stel voor om het woord 'dwaalleer' niet meer te gebruiken. Het is een stom woord. Waarom? Omdat gebruik van het woord degene die het betreft tot in het diepst van zijn ziel kan raken. Immers, een bepaald aspect van iemands geloof kan voor hem of haar essentieel zijn, terwijl het voor een ander behoorlijk dubieus zijn. Om zo'n aspect direct te bestempelen als 'dwaling' getuigt van weinig inlevend vermogen en het gebruik van het woord slaat ieder gesprek eigenlijk bij voorbaat dood. Wat ik (en velen met mij) Reformandaers verwijt, is dat zij veel te stellig zijn het beoordelen van geloofsuitspraken van anderen. Geen vragende houding: "waarom vind jij dat?", maar een oordelende: " wat jij vindt is dwaling, leugen, afbreuk aan gehoorzaamheid, ontrouw aan Christus etcetc". Ik moet (en velen moeten met mij) er voor waken om niet in dezelfde fout te vallen.
Kanttekeningen bij De Marie
Maar dit terzijde. Het gaat hier om de visie van De Bruyne en de reactie van De Marie daarop. Het is goed om op te merken dat De Bruyne zijn verhaal in verschillende stukken heeft geknipt. Vanuit een hermeneutisch eerste deel (welke rol speelt de metafoor in de bijbel) naar een ethisch deel (welke gevolgen heeft deze rol voor het leven in de christelijke gemeente). Hoe De Marie in zijn artikelen in Reformanda doet behoeft op zijn minst twee kritische kanttekeningen.
Betreffende het vertrekpunt van De Bruyne
De eerste kanttekening betreft De Maries behandeling van vertrekpunt van De Bruyne (het eerste deel). De Bruyne gaat in ditdeel in op verschillende publicaties (betreffende de hermeneutiek) van de christelijk-gereformeerde predikant B. Loonstra. Loonstra heeft naar eigen zeggen deze boeken geschreven omdat de in orthodoxe kringen gangbare 'historisch-letterlijke' interpretatie van de bijbel problemen geeft. Enerzijds zijn er in de bijbel interne tegenstrijdigheden en historische onjuistheden en anderzijds heeft de moderne 21e eeuwse mens vaak moeite met de soms barbaarse praktijken (onder Gods zegen) van het oude joodse volk. Twee uiterst terechte constateringen, naar mijn mening. Welnu, Loonstra (en De Bruyne) proberen iets aan deze ' vervreemding' te doen. Ze stellen zich de vraag of we in het geschrevene (van met name het oude testament) een wijze van interpreteren kunnen vinden die recht doet aan God en aan de auteurs van de bijbel en die minder ver van ons, mensen uit de 21e eeuw, afstaat. Loonstra meent de oplossing te vinden in een metaforische benaderingen. Niet de letterlijke weergave is 'waar', maar de 'geestelijke werkelijkheid' erachter is waar. Je kunt hier de nodige nuanceringen op aanbrengen en dat is dan ook wat De Bruyne doet. Wat ik echter in de bijdrage van De Marie mis, is de constatering dat de motieven die De Bruyne en Loonstra hebben om met deze problematiek aan de slag te gaan, zeer zuiver en oprecht zijn. Immers, er is een grote vervreemding van de bijbel gaande en de kerken zijn gewoon veel leger dan 100 jaar geleden. Het werk van Loonstra en De Bruyne getuigt juist van een groot gevoel van betrokkenheid bij de westerse mens van vandaag en ze doen dit vanuit de wetenschap dat het geloof in God en in Jezus anderen tot hulp en redding kan zijn, zoals dat henzelf tot hulp en redding is! Als een niet-verstaan van de bijbel debet is aan een vervreemding van mensen van het geloof in God, dan moet daar aandacht voor zijn en moeten daar oplossingen voor gevonden worden. Nogmaals: dit probleem wordt door De Marie helemaal niet erkend. In het systeem van communicatie waarbij God de verzender is, de mens de ontvanger en de bijbel het medium, ligt een eventueel misverstaan van die bijbel in de opvatting van De Marie ALTIJD aan de onkundige en zondige mens. Dat er de wijze van interpratie van dat medium veranderingen zouden kunnen worden aangebracht waardoor de communicatie weer vlot getrokken zou kunnen worden, WIL hij niet eens denken. Jammer, me dunkt.
Betreffende Hays
In de tweede plaats brengt De Marie (overigens terecht) De Bruyne in contact met die Amerikaanse theoloog Hays. Vervolgens redeneert hij verder (in mijn eigen woorden): "die Hays is een halve heiden. In zijn boeken lees ik niets over antithese, verzoening door voldoening, verbond en toorn. Die Hays heeft het alleen maar over goed voor elkaar zijn. Een halve waarheid is een hele leugen. Weg met Hays". Wat De Marie doet is de integriteit van Hays onderuit halen. Wanneer een gereformeerde docent in Kampen zich vervolgens meerdere malen expliciet beroept op zo'n iemand, dan KAN daar niets goeds uit voortkomen. Een nogal magere argumentatie, lijkt mij. Los van de vraag of het in twijfel trekken van het geloof van de heer Hays terecht is (ik had als ik De Marie was iets meer terughoudendheid in acht genomen), hoeft, ook al zou De Marie gelijk hebben, dit niet te betekenen dat zijn visie op het leven van de christelijke gemeente niet correct kan zijn.
Het alternatief van De Marie - Is dat er wel?
De Marie is duidelijk: Gods geboden gelden nog net zo letterlijk als dat ze destijds bij de Sinai golden. Rituele geboden gelden overigens niet meer. Vragen naar het waarom van geboden is niet nodig. Gebod=gebod. Wat ik echter mis in de bijdrage van De Marie (en eigenlijk in alle bijdragen van Reformandaers) is de praktische doorwerking van hun gedachten. Oke: je ZULT op zondag rusten en je ZULT niet echtbreken. Prima. Maar wat nu als....? Want het gebeurt natuurlijk wel! Mensen skippen kerkdiensten en ze kopen wel eens een ijsje op de Dag des HEEREN. Mensen komen ongewild nogal eens in een huwelijk terecht waarvoor God er beter aan gedaan had hen ervoor te behoeden. Zulke dingen gebeuren: het is gebrokenheid troef in het leven. Hoe ga je daarmee (pastoraal) mee om? De Marie heeft waarschijnlijk niet zoveel verstand van (de ingewikkelde) pastorale zorg. De Bruyne en Loonstra in hun hoedanigheid van (voormalig) predikant wel! Misschien hebben ze wel eens voor de vraag gestaan of ze een mishandelde vrouw terug moesten sturen naar hun agressieve man... Misschien hebben ze dat wel eens niet gedaan... Ik weet dat natuurlijk niet. Maar de pastorale praktijk ligt een stuk ingewikkelder dan een simpele navolging van bijbelse geboden. Ik memoreer hier slechts het verhaal in Johannes waarin de schrifgeleerden een overspelige vrouw voor Jezus brahten. Het was zonneklaar: deze vrouw had gezondigd. Gods geboden waren niet voor tweeerlei uitleg vatbaar: deze vrouw diende gestenigd te worden. En wat zei Jezus? Een mooi bijbels voorbeeld over de betrekkelijkheid van woorden uit die aloude Thora en over de waarde van een cratieve interpretatie ervan. Deze pastorale en liefdevolle houding mis ik zo erg als ik stukken van (bijvoorbeeld) De Marie lees.
Goed, tot zover. Vanavond komt De Marie zijn tirade tegen de dwaling binnen onze kerken in de Columnakerk toelichten (20.00 uur). Ik roep iedereen op daar getuige van te zijn. Enederzijds om met elkaar na te denken over het gezag en de betrouwbaarheid van de bijbel en de doorwerking daarvan op het leven van de christelijke gemeente. Aan de kant om met De Marie er op te wijzen dat er in Groningen ook mensen zijn die een gesprek over de zaken die Loonstta en De Bruyne aanstippen waarderen en het verder bewandelen van de weg die zij ingeslagen zijn van harte toejuichen!
Even ter toelichting op mijn opmerking. Uiteraard is het woord dwaalleer een diepgeladen woord, wat niet zomaar in de mond genomen dient te worden. Mijn punt echter is dat als het inderdaad zo is, dat in besproken artikelen niet meer Gods Woord, Zijn liefde voor ons en onze reactie van dankbaarheid erop, centraal staat, dat er dan sprake is van een leer, die ernstig afwijkt van wat de Bijbel ons leert. Ik stel echter niet dat een dergelijke leer in de artikelen verkondigt wordt. Tevens wilde ik het woord 'dwaalleer' ook gebruiken in de contest waarin het in deze discussie meerdere malen gebruikt wordt; als stellige afkeuring van hetgeen verkondigt wordt, omdat het niet van de liefde van God getuigt. Daarnaast wil ik duidelijk maken dat er in onze kerken wellicht niet adequaat genoeg wordt omgegaan met misstanden. We zijn erg terughoudend in het benoemen van fouten die gemaakt worden. Een artikel in de Reformanda (getiteld 'ware of valse kerk') geeft mijns inziens goed weer wat ik wil zeggen; als we belijden dat de ware kerk slechts God Woord centraal stelt en we moeten constateren dat wij dat niet meer doen, verbind dan daar ook conclusies aan. Als we onszelf op deze manier op onze zonden wijzen, is dat een manier om de zonden te bestrijden. Erkenning van de zonden lijdt namelijk ook sneller tot inkeer.
Daarnaast wil ik am. de Groot bedanken voor zijn bijdrage. Erg helder en inderdaad zijn de punten aangestipt die ik reeds in mijn vorige bijdragen plachtte aan te tonen. Mijn dank!
Ik ben afgelopen vrijdag naar de voorlichtingsbijeenkomst van de LWVKO geweest.
De Marie stelde duidelijk dat hij niet gezegd heeft dat de Bruijne aanhanger is van Hays. Het woord dwaalleer heb ik ook niet gehoord.
De Bruijne werd niet veroordeeld. Er werd alleen gewaarschuwd tegen een te wetenschappelijke benadering van het geloof. Als je te veel zoekt naar bewijs van het bestaan van God en de betrouwbaarheid van de Bijbel, dan raak je het geloof kwijt.
Dit is iets wat ik alleen maar kan bevestigen. In mijn familiekring zijn er ook mensen die het geloof op die manier kwijt zijn geraakt.
Echter kun je dit voorkomen door alle ruimte voor discussies in te dammen en duidelijke kaders te schetsen waarbinnen je hebt te blijven met je geloofsopvatting?
Als je het mij vraagt kun je dit niet. Je kunt mensen niet dwingen om in God te geloven op de manier waarop jij dit doet.
Misschien moet je het zo bekijken:
De Bruijne komt op een wetenschappelijke manier tot een standpunt.
De Marie op een praktische manier. Beide geloven ze in dezelfde Heer.
Om dit echt hard te maken zal ik me in beide standpunten moeten verdiepen. Hierbij moet ik het boek Woord op Schrift lezen. En me nog verder verdiepen in de standpunten van de Reformanda.
Ik was helaas :? :?: niet op die desbetreffende voorlichtingsavond. Heb ik veel gemist en zou iemand mij een samenvattinkje kunnen geven van de rede van broeder doctor S. de Marie?
Overigens deel ik S. de Maries angst voor een te erge verwetenschappelijkte benadering van het geloof maar vind ik zijn benadering, namelijk geloven alleen uit gehoorzaamheid en autoriteit aan de dogma's die in onze kerk geleerd worden veel te mager. Je doet zo onrecht aan de beleving, die naar mening niet louter subjectief is, en de ratio. We mogen wel kritisch over dingen nadenken en hoeven niet alles klakkeloos aan te nemen omdat God (of Reformanda) dit van ons zou vragen. Die duidelijke kaders (de gereformeerde dogma's) vind ik als er teveel eer en aandacht aan wordt gegeven een molensteen, een beklemming en niet een toegangsweg om tot God te komen. Geloof moet levend zijn in plaats van statisch, dan pas wordt een semper reformanda bereikt.
Voorzeker een waar woord, am. Klei. In de tijd dat Jezus nog als mens en God op deze aarde verkeerde liepen er ook mensen rond, die dezelfde soort ideeen hadden. Die leefden ook naar de geboden correct en naar de leer van de kerk erg netjes. Iedereen keek tegen ze op, want zij deden toch wat God van hen vroeg. Iedereen, behalve Jezus. Hij bestraft hen ten strengste. Waarom? Omdat zij de geboden van God wilden naleven? Of omdat zij niet in Jezus geloofden, de vergeving van de zonden niet wilden aanvaarden en niet wilden geloven dat iedereen erbij mag komen? Omdat ze niet uit dankbaarheid, doch uit kale gehoorzaamheid leefden! Gehoorzaamheid zonder geloof is kaal, is doods. Als we uit dankbaarheid en liefde voor God leven, houden we de geboden, niet andersom!
Mijn verwijt richting Reformanda is dat ze mensen verkeerde motieven toeschrijven en vervolgens oordelen gaan uitspreken over het geloof en zieleheil van medechristenen. Hier lees ik een beetje hetzelfde in, of ligt dat aan mij? Zou ik in ieder geval wel mee oppassen.
Ik veroordeel geen mensen. Ik noem geen mensen bij naam, ik geef geen oordeel over gedrag van mensen. Het enige wat ik doe is de Bijbel erbij pakken en voorlezen wat er staat. Als daarmee mensen veroordeelt zijn, doe ik dat niet, maar doet God dat. Nogmaals, daarmee zeg ik niet dat er mensen zijn die hieronder vallen. Maar wel dat we moeten uitkijken met wat we doen en niet te schuchter moeten zijn om mensen op hun fouten te wijzen, mits met de Bijbel in de hand. Als mensen zich veroordeelt voelen op grond van wat de Bijbel zegt, ligt dat aan die mensen zelf en niet aan degene die ze op de Bijbel wees. Als er mensen zijn die zich door de Bijbel veroordeelt voelen, bid ik dat die mensen de kracht kunnen krijgen om van hun verkeerde weg terug te keren. Het blijft mijns inziens ten allen tijden zinvol om de Bijbel te gebruiken in discussies die over Gods bedoelingen met de mens gaan.
De Marie heeft niemand veroordeeld. Alleen zijn mening gegeven over de ontwikkelingen in de kerken. Hierbij heeft hij een aantal namen van auteurs genoemd, die een in zijn ogen slecht product leveren.
We moeten uitkijken dat we niet met z'n allen de verkeerde kant op gaan.
Overigens is de Marie in zijn schrijven veel en veel feller.
Heeft hij zich ingehouden? Of heeft hij bewust gekozen voor een betoog wat niet al te ingewikkeld was omdat anders veel van de aanwezigen hem niet meer konden volgen. Niet iedereen is immers volledig op de hoogte van bijvoorbeeld de opvattingen van De Bruijne.
Het lijkt mij heel sterk dat de Marie precies hetzelfde heeft gezegd als ik in mijn vorige post.
Arne, kun je uitleggen wat je precies met je vorige post bedoelde? Je zegt dat we moeten uitkijken dat we niet de verkeerde kant opgaan. Wat is de verkeerde kant volgens jou?
Jan Maarten,
Als je de quote goed leest zijn er een paar dingen gewijzigd!
Maar inderdaad, de Marie was voorzichtig in het veroordelen van mensen.
(of hij dit nu letterlijk zo heeft gezegd weet ik niet, maar het begin van zijn referaat kwam ongeveer op deze samenvatting neer)
In tegenstelling tot de publicaties waarin hij dingen behoorlijk scherp stelt.
Die opmerking dat we moeten uitkijken dat we niet de verkeerde kant op gaan was overigens van de Marie. Maar hij is voor meerdere uitleg vatbaar. Je kunt het ook uitleggen dat dit een waarschuwing is dat we niet met de Reformanda mee zouden moeten gaan, omdat dit de verkeerde kant zou zijn.
Vreemd, nooit gedacht dat ik zo met de Marie mee kon gaan, na het lezen van zijn artikelen. Maar goed, er gebeuren vreemde dingen in de wereld.
Toch kan ik mij niet van de indruk onttrekken dat hij een iets andere lading in de tekst legt als ik. Ik zeg juist dat je de Bijbel wel moet gebruiken, maar niet te letterlijk nemen (zoals de Farizeers in wellicht extreme mate), terwijl hij in de artikelen juist het tegendeel beweert.
Over het niet veroordelen van mensen; helemaal mee eens. Maar we moeten niet te terughoudend zijn met het veroordelen van daden van mensen. Mensen mogen worden aangesproken op de dingen die ze fout doen. Ik heb altijd al het gevoel gehad dat de GKV daar heel terughoudend in is, vaak ten onrechte. Als het gaat om zaken die gevoelig liggen (bijv. sexueel misbruik of zondagsrust) staan we met onze mond vooraan, maar zodra mensen aan de leer van de Bijbel zitten, aan hetgeen God daadwerkelijk zegt, dan kijken we wel uit. Waarom is dat?