Koos L schreef: Tineke Huizenga staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat... Op zich een aardige CU-vertegenwoordiging in het kabinet, maar ik ben benieuwd hoe de fractie eruit komt te zien en hoe die zich zal profileren. Ik weet alleen van Slob dat hij in de Kamer komt, maar als hij de kar moet trekken... Het is geen sterk figuur zoals zijn voorgangers, eerder een grijze muis.
Inderdaad, kunnen ze Schutte niet nog een keertje terughalen?
+0
YeHeSs
Wel grappig: in alle kranten staat dat Benne van Popta staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat zou worden. Toch een behoorlijke omslag... Zou hij hebben afgezegd?
+0
Koos L
Hij was niet beschikbaar.
Dan krijg je nu een fractie met Arie Slob, Joël Voordewind, Cynthia Ortega-Martijn, Ernst Cramer, Esmé Wiegman-van Meppelen Scheppink en Ed Anker.
Mijn punt blijft dus wel staan 8)
+0
Rinze
Slob is een prima vent en heeft zich achter Rouvoet tot nu toe lekker gedeisd gehouden maar zal nu de rest van de Kamer een poepie laten ruiken. Wat ik eigenlijk bedoel te zeggen, wie kende Maxime Verhagen voordat ie fractieleider van het CDA werd in 2001?
+0
Koning David
Slob is altijd een gewone jongen gebleven. Hij is de Frans Bauer van de ChristenUnie.
+0
Perikles
haha
+0
YeHeSs
Perikles schreef: haha
Het zal maar over je oom gezegd worden Kars :wink:
+0
Vriend Niels
Henk Kamp over zijn opvolger:
"Er is een persoon die heel veel van Jezus weet en dat is mijn opvolger. Hij wil het Afghaanse volk graag helpen".
Slob doet het op dit moment erg goed bij Pauw & Witteman. Tichelaar is een prima goedzak.
+0
YeHeSs
Jacques (ik ken hem nog vaag vanuit mijn LAKS-periode) was altijd al een gedreven en ambitieus man :wink:
+0
Stieneke
Ik vind het profiel van het Kabinet vrij bijzonder. Het is opvallend hoeveel academisch geschoolden en hoogleraren er een plaats in hebben.
Voor een overzichtje van het kabinet verwijs ik naar www.parlement.com (profiel Kabinet). O.a. man/vrouw-verhouding, leeftijdsopbouw en bovengenoemde zaken.
+0
JWJ
Het is mooi dat er veel academisch geschoolden in het kabinet zitten. Helaas betekent het niet een garantie voor goede bestuurders.
Zo op het eerste ogenblik na wat interviews gezien te hebben ben ik tot de (misschien wat voorbarige) conclusie gekomen dat ik die Jacques Tiggelaar wel mag. Ben benieuwd of dit zo zal blijven.
+0
Vriend Niels
Rinze schreef: Slob doet het op dit moment erg goed bij Pauw & Witteman. Tichelaar is een prima goedzak.
Slob lijkt wel een beetje op Balkenende. Saai, maar wel heel degelijk, deskundig en makkelijk pratend, waardoor hij toch wel redelijk goed overkomt. Zelfs Jeroen Pauw vermaakte zich wel.
Wanneer hij de geforceerde grapjes weglaat, minder monotoon praat en zijn hoofd restyled kan het wel wat worden.
+0
Stieneke
Niels, misschien kun je hem wat tips geven.
Op radio 1 hoorde ik net een kort fragment van zijn bijdrage in het debat vanmiddag op de motie van de PvdV over de dubbele nationaliteit van Aboutaleb en Albayrak als staatssecretarissen. Volgens de PvdV zou dit ook een dubbele loyaliteit betekenen.
Slob was strak, kort en gaf heel duidelijk en helder weer hoe het met dit punt (ook juridisch gezien) zit. Ik ben positief over hem!
+0
Kraker
Ik ben benieuwd hoelang het goed gaat met de PVV, vanmiddag zag ik naast die sjaak die de motie indiende die Graus met zn losse handjes zitten, lekker stelletje is dat.
+0
Koning David
Stieneke schreef: Niels, misschien kun je hem wat tips geven.
Op radio 1 hoorde ik net een kort fragment van zijn bijdrage in het debat vanmiddag op de motie van de PvdV over de dubbele nationaliteit van Aboutaleb en Albayrak als staatssecretarissen. Volgens de PvdV zou dit ook een dubbele loyaliteit betekenen.
Slob was strak, kort en gaf heel duidelijk en helder weer hoe het met dit punt (ook juridisch gezien) zit. Ik ben positief over hem!
Als je lid bent van de Partij van de Arbeid onderschrijf je het programma van deze partij en de PvdA is voor democratie. Aboutaleb en Albayrak zijn democraten en dus betrouwbaar. Als ze lid waren van een MoslimUnie (MU) of een Staatkundig Islamitische Partij (SIP) of een Partij Voor de Sharia (PVS) dan zou ik mij zorgen maken.
+0
JWJ
Koning David schreef: Aboutaleb en Albayrak zijn democraten en dus betrouwbaar.
Dit is natuurlijk wel erg kort door de bocht, maar dat terzijde.
+0
Stieneke
Het is wel de houding waar je vanuit mag gaan als je de eed hebt gezworen. Als je ook HIER al aan moet gaan twijfelen...
+0
JWJ
Wat is er nog zeker Stieneke?
+0
JWJ
Ik vond het volgende artikel wel een interessante visie bevatten. Ik ben het er ook nog wel aardig mee eens. Het is een artikel van dr. A. Th. van Deursen (die mooie boeken schrijft trouwens!) en stond in het ND.
CU gaat in kabinet onzekere toekomst tegemoet door dr. A.Th. Van Deursen
Wie grote verwachtingen heeft van de kabinetsdeelname van de ChristenUnie moet zich realiseren dat de CU een veel slechtere uitgangspositie heeft dan D66 bij Balkenende II. Deze partij hield er ideeën op na die in de Tweede Kamer konden rekenen op brede sympathie: modern, verlicht en anti-christelijk. Het woord christelijk daarentegen heeft in de oren van de meeste Nederlanders een onaangename klank. Kijk maar naar de discussie over de gewetensbezwaarde ambtenaar die geen homohuwelijken wil sluiten.
Goed gemanierd is hij die zijn plaats weet. Deze elegante definitie is van Alexis de Tocqueville, die niet voor niets een edelman was. Hij verbond er wel consequenties aan die misschien minder prettig klinken. Wie in een democratisch geregeerd land vandaag minister is, kan morgen naar huis gestuurd worden. Dus, zei Tocqueville, zullen in een democratie de manieren slecht zijn, want daar zijn mensen nooit zeker van hun plaats: vandaag minister, morgen ambteloos. Hoe zouden ze bij zo'n drastische wisseling hun plaats nog kennen?
Politiek is een spel dat altijd weer winnaars en verliezers maakt en de democratie met haar periodieke verkiezingen geeft aan dat voortdurende veranderingsproces een extra versnelling mee. Dat leidt tot veelvuldige machtswisseling, en dan laat niet ieder zich van zijn beste kant zien. Slechte verliezers zijn doorgaans niet het ergste. Daar kun je om glimlachen, en misschien een klein beetje met hen meevoelen. Mensen die niet tegen hun winst kunnen, zijn meestal erger. Laten we dus de nieuwe bewindslieden van de ChristenUnie van harte toewensen dat ze spoedig hun plaats zullen weten, en daar met ingetogenheid van genieten.
Verwonderd mogen ze wel zijn. We spreken altijd van 'de kleine christelijke partijen'. Vroeger waren er drie, sinds enkele jaren twee, maar klein blijven ze. Toch heeft één van de twee deel gekregen aan de macht. Met kleine christelijke partijen is dat niet eerder gebeurd.
Middenpositie
Er zijn wel kabinetten opgetreden, waaraan naast de groten ook een kleine partner deelnam. Maar dat was dan eigenlijk altijd een liberale, meestal links-liberale partij, zoals vroeger de vrijzinnig democraten, en later D66. Linksliberalen nemen een middenpositie in, waardoor ze voor ieder aanvaardbaar zijn. We hebben het gezien aan D66, dat opgenomen was in het linkse kabinet-Den Uyl, het centrumlinkse kabinet-Van Agt II, de beide paarse kabinetten-Kok en het centrumrechtse kabinet-Balkenende II.
Is de positie van de ChristenUnie daarmee te vergelijken, en kunnen christenen thans dezelfde diensten bewijzen als vroeger de linksliberalen? Het is de vraag. De SGP heeft twee zetels en de ChristenUnie zes. Als de uitslag nu eens andersom was geweest, SGP zes en de ChristenUnie twee, zouden dan Van der Vlies en Van der Staaij deze week beëdigd worden als minister? Er zullen wel niet veel mensen zijn die dat geloven. De overeenkomst tussen SGP en ChristenUnie: twee kleine christelijke partijen, heeft in dit geval nauwelijks betekenis. Doorslaggevend is het verschil: de SGP geldt als rechts, de ChristenUnie heeft de reputatie links te zijn. Daaardoor neemt de ChristenUnie de gewenste middenplaats in, en de SGP niet.
Dat betekent dan echter wel dat ze niet is uitgenodigd mee te doen vanwege haar hoofdkenmerk, maar ter wille van een nevenkenmerk. Zo gaat het mij tenminste, als ik moet stemmen. Ik vergelijk dan niet linkse en rechtse partijen met elkaar, want links of rechts is voor mij een nevenkenmerk. Ik vergelijk alleen christelijke partijen met elkaar, niet-christelijke komen helemaal niet in aanmerking. Bij de kabinetsformatie is anders geredeneerd. Toen de verkiezingsuitslag uitwees dat CDA en PvdA samen geen meerderheid hadden, is direct naar een derde partner gezocht. De Socialistische Partij mocht eerst langs komen, toen GroenLinks, en ten slotte de ChristenUnie. Er is dus uitsluitend aan de linkerzijde gezocht. De ChristenUnie is niet primair als christelijke partij benaderd, maar als linkse partij.Dat is de plaats die haar toegedacht is. Zelf heeft zij het recht dat anders te zien. Het is zelfs haar plicht. Al mag ze geen grote verwachtingen koesteren van deze coalitie met twee veel grotere bondgenoten, ze moet zich toch waar maken als christelijke partij. Stel dat het Balkenende nu eens lukken zou zijn ploeg vier jaar bijeen te houden, dan moeten we in 2011 kunnen zeggen: toch hebben we kunnen merken dat dit een kabinet was waarvan ook de ChristenUnie deel uitmaakte. Het is D66 heel goed gelukt zich zichtbaar te maken in Balkenende II. Waarom zou dan de ChristenUnie niet slagen?
Slechte uitgangspositie
Maar wie daar grote verwachtingen van heeft, moet zich realiseren dat de ChristenUnie een veel slechtere uitgangspositie heeft. Al was D66 bij het aantreden van dat kabinet-Balkenende II ook maar een klein partijtje, het hield er ideeën op na die in de Tweede Kamer konden rekenen op brede sympathie. D66'ers waren modern, verlicht en anti-christelijk. Heel wat Kamerleden staan precies zo in het leven. Voor een typisch D66-idee was dan ook gewoonlijk wel een Kamermeerderheid te vinden. Dat is een enorm verschil met de ChristenUnie. Die moet er van uitgaan dat een typisch CU-idee op eigen kracht nooit een meerderheid zal halen. Het woord christelijk alleen al heeft in de oren van de meeste Nederlanders een onaangename klank. We hebben het in de afgelopen weken allemaal kunnen vaststellen: verlichte Nederlanders staan bij voorbaat wantrouwend tegenover regeringsdeelname zelfs van een zo kleine christelijke partij als de ChristenUnie.
De start van het nieuwe kabinet is dan ook allerminst geruststellend. Ik weet niet hoe het anderen gegaan is met het regeerakkoord. Maar ik vond dat de onderhandelaars van de ChristenUnie op één concreet punt duidelijk winst hadden geboekt. Trouwambtenaren zouden niet verplicht zijn homohuwelijken te sluiten, als hun geweten zich daartegen verzette. Daarmee zou dan een einde komen aan de beschamende toestand die we in vele gemeenten kennen, dat godsdienst ondergeschikt gemaakt wordt aan seks.
Dat is precies het punt waartegen heel Nederland nu te hoop loopt. Het kabinet wordt dadelijk op de proef gesteld. Het zou in de verleiding kunnen komen toe te geven aan de druk, en de christelijke trouwambtenaar op te offeren. Die moet zijn plaats maar weten. Dan weet de ChristenUnie meteen waar ze met dit kabinet aan toe is. Wat mij betreft is dat tegelijk het einde van Balken-ende IV. De ChristenUnie gaat in dit kabinet een onzekere toekomst tegemoet.
Dr. A.Th. van Deursen is emeritus hoogleraar nieuwe geschiedenis aan de Vrije Universiteit.
Inderdaad, kunnen ze Schutte niet nog een keertje terughalen?
Wel grappig: in alle kranten staat dat Benne van Popta staatssecretaris van Verkeer en Waterstaat zou worden. Toch een behoorlijke omslag... Zou hij hebben afgezegd?
Hij was niet beschikbaar.
Dan krijg je nu een fractie met Arie Slob, Joël Voordewind, Cynthia Ortega-Martijn, Ernst Cramer, Esmé Wiegman-van Meppelen Scheppink en Ed Anker.
Mijn punt blijft dus wel staan 8)
Slob is een prima vent en heeft zich achter Rouvoet tot nu toe lekker gedeisd gehouden maar zal nu de rest van de Kamer een poepie laten ruiken. Wat ik eigenlijk bedoel te zeggen, wie kende Maxime Verhagen voordat ie fractieleider van het CDA werd in 2001?
Slob is altijd een gewone jongen gebleven. Hij is de Frans Bauer van de ChristenUnie.
haha
Het zal maar over je oom gezegd worden Kars :wink:
Henk Kamp over zijn opvolger:
"Er is een persoon die heel veel van Jezus weet en dat is mijn opvolger. Hij wil het Afghaanse volk graag helpen".
Mooie typering van Eimert.
http://www.nu.nl/news/976786/24/%27NAVO ... en%27.htmlSlob doet het op dit moment erg goed bij Pauw & Witteman. Tichelaar is een prima goedzak.
Jacques (ik ken hem nog vaag vanuit mijn LAKS-periode) was altijd al een gedreven en ambitieus man :wink:
Ik vind het profiel van het Kabinet vrij bijzonder. Het is opvallend hoeveel academisch geschoolden en hoogleraren er een plaats in hebben.
Voor een overzichtje van het kabinet verwijs ik naar www.parlement.com (profiel Kabinet). O.a. man/vrouw-verhouding, leeftijdsopbouw en bovengenoemde zaken.
Het is mooi dat er veel academisch geschoolden in het kabinet zitten. Helaas betekent het niet een garantie voor goede bestuurders.
Zo op het eerste ogenblik na wat interviews gezien te hebben ben ik tot de (misschien wat voorbarige) conclusie gekomen dat ik die Jacques Tiggelaar wel mag. Ben benieuwd of dit zo zal blijven.
Slob lijkt wel een beetje op Balkenende. Saai, maar wel heel degelijk, deskundig en makkelijk pratend, waardoor hij toch wel redelijk goed overkomt. Zelfs Jeroen Pauw vermaakte zich wel.
Wanneer hij de geforceerde grapjes weglaat, minder monotoon praat en zijn hoofd restyled kan het wel wat worden.
Niels, misschien kun je hem wat tips geven.
Op radio 1 hoorde ik net een kort fragment van zijn bijdrage in het debat vanmiddag op de motie van de PvdV over de dubbele nationaliteit van Aboutaleb en Albayrak als staatssecretarissen. Volgens de PvdV zou dit ook een dubbele loyaliteit betekenen.
Slob was strak, kort en gaf heel duidelijk en helder weer hoe het met dit punt (ook juridisch gezien) zit. Ik ben positief over hem!
Ik ben benieuwd hoelang het goed gaat met de PVV, vanmiddag zag ik naast die sjaak die de motie indiende die Graus met zn losse handjes zitten, lekker stelletje is dat.
Dit is natuurlijk wel erg kort door de bocht, maar dat terzijde.
Het is wel de houding waar je vanuit mag gaan als je de eed hebt gezworen. Als je ook HIER al aan moet gaan twijfelen...
Wat is er nog zeker Stieneke?
Ik vond het volgende artikel wel een interessante visie bevatten. Ik ben het er ook nog wel aardig mee eens. Het is een artikel van dr. A. Th. van Deursen (die mooie boeken schrijft trouwens!) en stond in het ND.
CU gaat in kabinet onzekere toekomst tegemoet
door dr. A.Th. Van Deursen
Wie grote verwachtingen heeft van de kabinetsdeelname van de ChristenUnie moet zich realiseren dat de CU een veel slechtere uitgangspositie heeft dan D66 bij Balkenende II. Deze partij hield er ideeën op na die in de Tweede Kamer konden rekenen op brede sympathie: modern, verlicht en anti-christelijk. Het woord christelijk daarentegen heeft in de oren van de meeste Nederlanders een onaangename klank. Kijk maar naar de discussie over de gewetensbezwaarde ambtenaar die geen homohuwelijken wil sluiten.
Goed gemanierd is hij die zijn plaats weet. Deze elegante definitie is van Alexis de Tocqueville, die niet voor niets een edelman was. Hij verbond er wel consequenties aan die misschien minder prettig klinken. Wie in een democratisch geregeerd land vandaag minister is, kan morgen naar huis gestuurd worden. Dus, zei Tocqueville, zullen in een democratie de manieren slecht zijn, want daar zijn mensen nooit zeker van hun plaats: vandaag minister, morgen ambteloos. Hoe zouden ze bij zo'n drastische wisseling hun plaats nog kennen?
Politiek is een spel dat altijd weer winnaars en verliezers maakt en de democratie met haar periodieke verkiezingen geeft aan dat voortdurende veranderingsproces een extra versnelling mee. Dat leidt tot veelvuldige machtswisseling, en dan laat niet ieder zich van zijn beste kant zien. Slechte verliezers zijn doorgaans niet het ergste. Daar kun je om glimlachen, en misschien een klein beetje met hen meevoelen. Mensen die niet tegen hun winst kunnen, zijn meestal erger. Laten we dus de nieuwe bewindslieden van de ChristenUnie van harte toewensen dat ze spoedig hun plaats zullen weten, en daar met ingetogenheid van genieten.
Verwonderd mogen ze wel zijn. We spreken altijd van 'de kleine christelijke partijen'. Vroeger waren er drie, sinds enkele jaren twee, maar klein blijven ze. Toch heeft één van de twee deel gekregen aan de macht. Met kleine christelijke partijen is dat niet eerder gebeurd.
Middenpositie
Er zijn wel kabinetten opgetreden, waaraan naast de groten ook een kleine partner deelnam. Maar dat was dan eigenlijk altijd een liberale, meestal links-liberale partij, zoals vroeger de vrijzinnig democraten, en later D66. Linksliberalen nemen een middenpositie in, waardoor ze voor ieder aanvaardbaar zijn. We hebben het gezien aan D66, dat opgenomen was in het linkse kabinet-Den Uyl, het centrumlinkse kabinet-Van Agt II, de beide paarse kabinetten-Kok en het centrumrechtse kabinet-Balkenende II.
Is de positie van de ChristenUnie daarmee te vergelijken, en kunnen christenen thans dezelfde diensten bewijzen als vroeger de linksliberalen? Het is de vraag. De SGP heeft twee zetels en de ChristenUnie zes. Als de uitslag nu eens andersom was geweest, SGP zes en de ChristenUnie twee, zouden dan Van der Vlies en Van der Staaij deze week beëdigd worden als minister? Er zullen wel niet veel mensen zijn die dat geloven. De overeenkomst tussen SGP en ChristenUnie: twee kleine christelijke partijen, heeft in dit geval nauwelijks betekenis. Doorslaggevend is het verschil: de SGP geldt als rechts, de ChristenUnie heeft de reputatie links te zijn. Daaardoor neemt de ChristenUnie de gewenste middenplaats in, en de SGP niet.
Dat betekent dan echter wel dat ze niet is uitgenodigd mee te doen vanwege haar hoofdkenmerk, maar ter wille van een nevenkenmerk. Zo gaat het mij tenminste, als ik moet stemmen. Ik vergelijk dan niet linkse en rechtse partijen met elkaar, want links of rechts is voor mij een nevenkenmerk. Ik vergelijk alleen christelijke partijen met elkaar, niet-christelijke komen helemaal niet in aanmerking. Bij de kabinetsformatie is anders geredeneerd. Toen de verkiezingsuitslag uitwees dat CDA en PvdA samen geen meerderheid hadden, is direct naar een derde partner gezocht. De Socialistische Partij mocht eerst langs komen, toen GroenLinks, en ten slotte de ChristenUnie. Er is dus uitsluitend aan de linkerzijde gezocht. De ChristenUnie is niet primair als christelijke partij benaderd, maar als linkse partij.Dat is de plaats die haar toegedacht is. Zelf heeft zij het recht dat anders te zien. Het is zelfs haar plicht. Al mag ze geen grote verwachtingen koesteren van deze coalitie met twee veel grotere bondgenoten, ze moet zich toch waar maken als christelijke partij. Stel dat het Balkenende nu eens lukken zou zijn ploeg vier jaar bijeen te houden, dan moeten we in 2011 kunnen zeggen: toch hebben we kunnen merken dat dit een kabinet was waarvan ook de ChristenUnie deel uitmaakte. Het is D66 heel goed gelukt zich zichtbaar te maken in Balkenende II. Waarom zou dan de ChristenUnie niet slagen?
Slechte uitgangspositie
Maar wie daar grote verwachtingen van heeft, moet zich realiseren dat de ChristenUnie een veel slechtere uitgangspositie heeft. Al was D66 bij het aantreden van dat kabinet-Balkenende II ook maar een klein partijtje, het hield er ideeën op na die in de Tweede Kamer konden rekenen op brede sympathie. D66'ers waren modern, verlicht en anti-christelijk. Heel wat Kamerleden staan precies zo in het leven. Voor een typisch D66-idee was dan ook gewoonlijk wel een Kamermeerderheid te vinden. Dat is een enorm verschil met de ChristenUnie. Die moet er van uitgaan dat een typisch CU-idee op eigen kracht nooit een meerderheid zal halen. Het woord christelijk alleen al heeft in de oren van de meeste Nederlanders een onaangename klank. We hebben het in de afgelopen weken allemaal kunnen vaststellen: verlichte Nederlanders staan bij voorbaat wantrouwend tegenover regeringsdeelname zelfs van een zo kleine christelijke partij als de ChristenUnie.
De start van het nieuwe kabinet is dan ook allerminst geruststellend. Ik weet niet hoe het anderen gegaan is met het regeerakkoord. Maar ik vond dat de onderhandelaars van de ChristenUnie op één concreet punt duidelijk winst hadden geboekt. Trouwambtenaren zouden niet verplicht zijn homohuwelijken te sluiten, als hun geweten zich daartegen verzette. Daarmee zou dan een einde komen aan de beschamende toestand die we in vele gemeenten kennen, dat godsdienst ondergeschikt gemaakt wordt aan seks.
Dat is precies het punt waartegen heel Nederland nu te hoop loopt. Het kabinet wordt dadelijk op de proef gesteld. Het zou in de verleiding kunnen komen toe te geven aan de druk, en de christelijke trouwambtenaar op te offeren. Die moet zijn plaats maar weten. Dan weet de ChristenUnie meteen waar ze met dit kabinet aan toe is. Wat mij betreft is dat tegelijk het einde van Balken-ende IV. De ChristenUnie gaat in dit kabinet een onzekere toekomst tegemoet.
Dr. A.Th. van Deursen is emeritus hoogleraar nieuwe geschiedenis aan de Vrije Universiteit.