+0
HaJee
Naar aanleiding van de oproep van Reformanda in het ND van een tijdje geleden, lijkt het mij interessant om daar eens op door te gaan. In de titel heb ik bewust gezet: hoe serieus worden ze genomen? en wel om de volgende reden: het lijkt mij goed om te kijken of Reformanda inderdaad een punt heeft als ze stellen dat er niets met hun bezwaren en kritiek wordt gedaan. Verder kunnen we natuurlijk altijd discussiëren over de gevolgen en dergelijke.
handige links
Ook op zijn interessante discussies gaande.
Graag uw reactie
ik heb je links niet bekeken, maar wat mij opviel in het verhaal in het ND, is dat ze geschokt zijn door de secularisatie, onder andere het ontbinden van huwelijken in de gereformeerd vrijgemaakte kerk.
Ik vond het stuitend, dat ze het huwelijk met de kerk, de kerk als 'vrouw van God' wel durven ontbinden...
Laten ze dan eerst eens gaan kijken hoe serieus ze zelf hun tegenstanders nemen.
Ze hebben al vaker kritiek gehad op volgens hun onschriftuurlijke besluiten. Daar zijn regelmatig inhoudelijke reacties op gekomen, m.n. wat betreft het zondagsbesluit en het boekje Woord en Schrift. Hier wordt echter op geen enkele manier op gereageerd, maar na een tijdje begint het roepen van onschriftuurlijk dit en dat weer. Ik begin er een beetje moe van te worden. Bovendien vind ik het erg jammer dat ik als ik het toevallig niet met de mening van de betreffende mensen eens ben, steeds weer uitgemaakt wordt voor leugenaar en dwaalleraar en iemand die zijn eigen gevoelens achterna loop i.p.v. de Bijbel serieus te nemen.
Dat ben ik inderdaad met je eens Knapzak...
Wat daarnaast voor mij een vraag is, of je nog met deze mensen één kerk kunt vormen? Je kunt lang met de mantel der liefde schermen, maar moet je wel altijd mensen er bij willen houden? Prima dat mensen zich verontrust voelen en nog beter dat ze ons Gods liefde toewensen, maar zodra ze blijven stoken en onrust zaaien, moet je ook een keer van de andere kant uitspreken dat dit geen manier van omgang met elkaar is.
In dit stuk worden niet zozeer personen aangevallen op leer en leven, maar in andere stukken worden regelmatig mensen bij naam en toenaam voor van alles uitgemaakt en beschuldigd. Zo ga NIET met elkaar om!
Ik snap dat dit een verschrikkelijke conclusie is, die je niet zomaar naast je neer kan leggen. Alleen al omdat het binnen families een tweedeling geeft.... maar de waarheid mag ook wel eens gezegd worden..
Edit: Geerstma, je bent me net ff voor, maar je legt precies de vinger op de gevoelige plek...
ik ben zelf ook tegen echtscheidingen.
daarom vind ik dat zoiets inderdaad met de mantel der liefde moet worden bedekt. scheiden van bed kan af en toe goed zijn. een losse of een andere kerk stichten of zoeken vind ik ook niks.
Maar ik kan me voorstellen dat geduld soms opraakt.
Op zich kan ik met het puntje echtscheiding nog iets voorstellen, maar dan moeten ze dat op een normale manier kenbaar maken.
Waar ik me vooral aan stoor is bijvoorbeeld het punt over het zondagsbesluit. Er wordt het deputaatschap allemaal dingen in de mond gelegd die ze niet gezegd en absoluut niet bedoeld hebben. Bovendien heeft er vlak na het besluit en inmiddels na de open brief een goede inhoudelijke verdediging in het ND gestaan dat gewoon schriftuurlijk en theologisch onderbouwd was. Hier komt geen enkele inhoudelijke reactie op, maar men blijft wel weer steeds tegen het besluit ageren en het deputaatschap onschriftuulijkheid en dwaalleer te verwijten.
Bovendien vind ik het ook vrij stuitend zoals broeder De Bruijne binnen die kringen behandeld wordt.
Hoewel denk ik velen het niet eens zijn met Reformanda denk ik dat het toch fatsoenlijk is om hun klachten serieus te nemen, ook al heb je daar meestal helemaal geen zin in. Het zijn immers ook onze broeders en zusters. De klacht dat er niet naar Reformanda geluisterd wordt is dan ook terecht. Discussieren is echter heel erg moeilijk omdat de club door hun stijl van optreden weinig bereid is tot het doen van concessies dunkt mij. Misschien is het verhaal van Paulus over zwakke en sterke in het geloof hier wel op zijn plaats. Om anderen niet van het geloof te vervreemden moeten in sommige zaken worden berust en toegegeven worden aan degenen die grote moeite hebben met bepaalde zaken. Anderzijds ben ik ook van mening, en hier zijn de mensen van Reformanda het niet met mij eens, dat er ook geluisterd moet worden naar mensen die moeite hebben met de overgeleverde traditie en het dogmatisme, figuren als Jasperse ed.
Tenslotte vind ik Reformanda wel een beetje lijken op de Naderende Reformatie, de conservatieve orthodox-calvinistische beweging in de zeventiende eeuw, aangevoerd door Teelinck en Voetius. Zij wilden ook dat de kerk zich altijd zou blijven reformeren en hadden veel kritiek op de gematigde houding van de overheid jegens religieuze minderheden, katholieken, joden, doopsgezinden, remonstranten en dergelijke.
Uit de oproep:
Ook vaak koppelen ze(Reformanda) de liturgie weer terug naar de schrifttuurlijkheid.
Toch vraag ik men te zeerste af of ze uberhaupt de orde van dienst hebben gelezen in 1 Kor. 14: 26-32
Dit schets sowieso een ander soort liturgie dan de huidge, waar baseren zij dan ook dat de vernieuwende vormen van liturgie slechter zijn dan de huidige... :?
Ik ben het hier mee eens. Ik denk dat (hoe irritant mensen soms ook kunnen reageren) het heel belangrijk is dat we niet meteen met een wijzende vinger gaan spelen. Toen ik die oproep las gingen mijn haren recht overeind staan. Ik kon wel schelden en tieren (heb ik ook gedaan), maar naar mijn mening kom je daar niet verder mee. (Goede)Communicatie is heel belangrijk. Als je ze meteen negatief benadert werkt dat alleen maar averechts. Maar ja, eerder op het forum wordt ook wel gezegd dat de reformanda's niet normaal en fatsoenlijk reageren. ik heb hier zelf geen ervaring mee omdat ik er volgens mij nog nooit een heb gesproken. Ik weet dus niet in hoeverre al die lui zo belachelijk reageren. Het houdt natuurlijk een keer op. Ik vind het maar lastig en wordt echt moedeloos :roll: van alle onrust in de kerk. Het lijkt wel alsof sommige groepen gewoon WILLEN vertrekken en helemaal geen poging doen om de eenheid te bewaren. Mijn motto is nu toch maar: hou je rustig en kijk eerst eens naar jezelf
@Agnes en Zaranogwat.
Uiteraard hebben jullie gelijk met jullie oproep om vooral serieus te reageren en niet gelijk met de vinger te gaan wijzen; ook al doen ze dat laatste zelf wel. Aan de andere kant heb ik het idee dat deze manier al jaren in acht wordt genomen. De vraag hierbij is hoe lang je dit moet volhouden als ze een De Bruijne bijkans op de brandstapel leggen en te pas en te onpas smijten met termen als schriftkritiek, leugens, enz. Schelden enzo helpt niet zo veel en een zinnig en goed onderbouwd tegenwoord al evenmin. Negeren lijkt me een beter idee (en dan doel ik natuurlijk niet op de inhoud van de punten die ze opwerpen c.q. door de strot douwen, maar veel meer op de manier waarop ze worden gepresenteerd. Eén en ander in vraagvorm gesteld was al veel fatsoenlijker, liefdevoller en niet-de-wijsheid-in-pacht-hebbend overgekomen).
Volgens mij is het overigens voornamelijk een groep broeders en zusters op leeftijd die door natuurlijk verloop wel aan invloed zal inboeten.
Ik ben nog steeds een beetje een Newbie in de kerk, het enige wat ik van Reformanda weet is dat ze altijd zeuren ofzo. Verder lees ik het ND ook niet. Lijkt dit op dat Sonrise gedoe in West of zijn dat andere lui? Kan iemand mij even uitleggen wat er nou precies aan de hand is? Mag ook per e-mail.
Kijk eens op de links van de eerste post in dit draadje. Volgens mij kun je dan al heel wat wijzer worden.
Daar heb ik allang gekeken, maar ik snap d'r helemaal niks van. Waar moeten wij ons van bekeren? Bedoelen ze met de Gereformeerde Kerken onze kerk? Ik kan die hele oproep nergens vinden... Ik snap gewoon niet waar het over gaat. Ik mis gewoon iets, ze hebben het over iets, maar zeggen er niet bij waarover het gaat. Wat is er bijvoorbeeld met de Synode van Zuidhorn?
Volgens mij gaat het erover dat 'wij', onze kerk, niet streng genoeg zijn.
we dwalen téveel van de bijbel af. secularisatie. ergens hebben ze een punt, vind ik, maar ze brengen het zo totaal verkeerd en ongenuanceerd.
Die oproep en alle informatie waar je naar vraagt, kun je onder deze link vinden: http://www.nd.nl/htm/dossier/dossier.htm
Kijk voor de synode van Zuidhorn naar de link 'Vrijgemaakt-Gereformeerde synode' en kijk voor de oproep naar de link 'Oproep tot reformatie'
Voor de tekst van de advertentie zoals de betreffende mensen v/d reformanda hem hebben geplaatst, klik vervolgens op het logo v/d krantenknipsel. Hij is wel 1MB groot; dus met je telefoonlijntje moet je ff geduld hebben.
Als je dat hebt gelezen, krijg je denk ik wel door wat er aan de hand is.
Een verder inhoudelijke bijdrage van mij komt later misschien nog; nu is het tijd om te slapen.
Inderdaad, voor een aantal zaken waarvoor begrip wordt gevraagd is er denk ik te weinig aandacht. Alleen stuiten we denk ik steeds op een communicatieprobleem zoals al werd aangestipt door iemand . Ik ben het er absoluut niet mee eens dat er niet serieus en begripvol met deze mensen omgegaan wordt, verkijk je daar alsjeblieft niet op! Ik heb, zoals denk ik velen van jullie, me proberen te verdiepen in 'de stof' ik heb mogen discussieren met handtekeningzetters en felle medestanders en ik voel met hun grote zorg mee, denk dat ik het zelfs een beetje begin te begrijpen. Toch bleven deze gesprekken aan de oppervlakte. Ik kon hen niet meer bereiken, ik voelde me niet aangesproken, maar ook vooral niet begrepen. Ik werd verdrietig toen ik de webpagina van de reformanda las en herlas. Waarom? Ook al omdat ik het niet vatte.
Waarom vertel ik dit? Om de volgende reden: Ik zou niet iedereen durven aanraden zich in de materie (zoals gegeven door deze groep mensen) te verdiepen. Omdat ik denk dat we er met ons klein jongerenverstand (!) en -geloof niet bijkunnen, dat we dit zelfs afbreken. We moeten niet denken dat we ons wel eenvoudig in kunnen leven in deze mensen als we alle papieren (bv synodebesluiten) doorgelezen hebben, het cultuur- en communicatieprobleem blijft helaas en komt dan juist hardnekkig om de hoek kijken. Taal is een machtig middel. Taal kan afschrikken als de ontvanger de bedoeling ervan niet begrijpt. Leidt er zelf toe (re. op Mollema en wat ik eerder opmerkte) dat we ook immuun worden voor het luisteren naar zaken die wel discussiewaardig zijn en naar mensen die vanuit een standpunt van 'samen proberen verder te komen' met redelijke argumenten komen. Ik denk dat dat de reden is dat ik en anderen misschien moe ben van het me proberen in te leven.
Wie voelt zich niet ontmoedigd en ziet zich uitgedaagd voor mensen die zich erin willen verdiepen kort en helder de bedoeling van deze mensen vertalen zodat het wel opbouwend voor ons allemaal kan zijn (ad 1Kor14:26-32)?
Dit is abacadabra voor mij.
Betekent dit dat de bijdragen aan het kerkelijk leven van deze broeders vruchten zijn van een geweldig verstand en een geloof zó groot, dat wij ons daaraan maar niet moesten wagen, omdat we dan deze bijdragen weer afbreken?
Ik zou eerder zeggen: het grootste deel van de materie is de moeite van het verdiepen niet waard, het zijn zulke grote woorden over vormen en baarden, dat je energie daarin steken ten koste gaat van nuttige bijdragen voor je eigen geloof of de kerk.
Inderdaad, Henri maakt hier een goed punt.
Je intensief verdiepen in bezwaren tegenover allerlei ontwikkelingen en standpunten kost behoorlijk wat tijd en energie, die wellicht beter anders gebruikt en ingezet kan worden.
Dat brengt me bij een aanvullende reactie: Lin suggereert een bijzonder geloof bij de bezwaarden. Dit zou heel mooi zijn. Hun bijdragen en advertentie vormen echter niet bewijzen van dit geloof. Begrip voor bezwaren en moeiten met kerkelijke standpunten kun je daarom volgens mij pas echt goed vatten, wanneer er eerst een open gesprek over de kern van het geloof heeft plaatsgevonden. Wat drijft Reformanda om zo te vechten voor één visie op de zondag? Welke plaats heeft de zondag, (en welke plaats de naaste met een andere visie) in de persoonlijke, diepe geloofsrelatie met God?
Het gesprek over deze relaties met God kan, onder Gods Zegen, nieuwe eenheid, en op z'n minst respect en meer begrip opleveren. Blijft dit gesprek uit, dan heeft discussiëren over bezwaren ook niet zoveel zin.
Hoe staan jullie als studenten tegenover de synodebesluiten?
Zelf ben ik van mening dat de synode in Zuidhorn goede keuzes gemaakt heeft.
De broeders van de reformanda komen met nogal zwaar geschut.
Kerkenraadsleden krijgen gratis de reformanda in de bus.
Gemeenteleden in diverse plaatsen krijgen brieven en worden opgeroepen om hun standpunt aan de kerkenraad bekend te maken.
Dit betekend volgens mij, dat het ook goed is om de kerkenraad te laten weten dat er mensen zijn die achter de synode van Zuidhorn staan.
Wie schrijft een brief?
Laat ik hierbij in ieder geval aangeven dat ik van harte hoop dat kerkenraden wijs genoeg zijn om niet teveel zich door dat soort brieven te laten leiden. Ik zal maar niet beloven een brief te gaan schrijven, want dat zal er wel weer inschieten, vrees ik.
Laat ik dit voorop stellen: ik vind ook dat je bezwaren serieus moet nemen en ze niet zomaar naast je neerleggen. Ik snap ook best dat we de afgelopen 10/15 jaar met een enorme cultuurschok te maken hebben gehad waarbij veel oude zekerheden van kerkleden op de helling zijn komen te staan. Daar mag best wel eens wat meer begrip voor zijn en rekening mee worden gehouden.
De manier waarop het LWVKO (Landelijke Werkgroep Voor Kerkelijke Ontwikkelingen, lijkt me wat eerlijker te gebruiken aangezien veel Reformanda-mensen ook niet achter de open brief staan) bezig zijn stuit me echter geweldig tegen de borst. Helaas heb ik me wel wat in de materie verdiept. Ik had al de brochure die vóór de synode is rondgestuurd in huis en heb nu ook de brochure 'Laten wij ons bekeren' o.i.d in huis. Dat staat vol van de genearliserende opmerkingen - 'Dominees willen niet meer...', 'het gaat in de kerk alleen nog maar om....' gemeenteleden zijn op zoek naar hun eigen beleving en nemen de Bijbel niet meer serieus' - en ongefundeerde uitspraken. Er wordt van alles schriftuurlijk en onschriftuurlijk genoemd wat totaal niet onderbouwd wordt. De enige bijbelteksten die gebruikt worden zijn de teksten die erop wijzen dat als je Gods weg verlaat je de dood tegemoet gaat. Je kunt vrij gemakkelijk uit het boekje concluderen dat als je het niet met de schrijvers eens bent je je eigen gevoel achterna loopt en de Bijbel niet meer serieus neemt. Bijbelteksten worden daarbij zo gebruikt dat je als oprechte gelovige de hel wordt aangepraat. En dat meen ik letterlijk.
Als je zulke harde woorden gaat gebruiken om medekerkleden te veroordelen, terwijl je er duidelijk blijk van geeft je op geen enkele manier in argumenten voor bepaalde meningen of besluiten verdiept te hebben, moet je er ook niet gek van opkijken als je niet serieus genomen wordt. Bovendien gooi je dan behoorlijk de deur dicht voor mensen die wel gewoon over bezwaren willen praten aangezien die in hetzelfde hokje worden geplaatst.
Ik denk dat ik me verkeerd heb uitgedrukt. Ik ben het helemaal met jullie (coos&henri) eens als jullie zeggen dat het de moeite van het verdiepen niet waard is. Ik reageerde op de statement dat deze mensen niet serieus werden genomen. Ik wilde duidelijk maken dat ze daar zelf mee schuldig aan zijn omdat ze zich te onduidelijk en verkeerd uitdrukken met grootse woorden en niet bezig zijn met dingen die bij mijn inlevingsvermogen aansluiten. Ik ben gewoon bang dat we teleurgesteld worden als we proberen deze mensen steeds maar weer te begrijpen, niet omdat deze mensen geweldiger of verstandiger geloven dan wij, maar omdat het gewoon praten tegen de bierkaai is. Als ik me er wel verder in zou willen gaan verdiepen zou de aanspreektaal eerst moeten veranderen.[