Amicae amicique, intimae intimique,
sommigen van jullie hebben er ongetwijfeld al van gehoord of gelezen: binnen de kersverse 'sub-gemeente' van ds. Heres is een scheuring ontstaan. In het onderstaand artikel vind je er meer informatie over:
Dit bericht en de discussie ten gevolge er van houden mij bezig. Ik bemerk dat ik het moeilijk vind te snappen waar het om gaat, waar men mee bezig is. Sowieso is het weer een triest hoofdstuk wat betreft de scheuringen in het kerkverband waar de meeste van ons nog altijd lid van zijn. Ik merk ook dat ik het gewoon simpelweg met de 'bezwaarden' oneens ben. In het artikel wordt bijvoorbeeld genoemd dat een toneelstuk zou ingaan tegen het tweede gebod. Dan heb ik niet eens meer zoiets van 'jouw interpretatie' maar vind ik zo'n gedachte gewoon fout; dat is niet waar het tweede gebod over gaat.
Nu weet ik niet in hoeverre dit vraagstuk op de GSV speelt. Wel dat er in de afgescheiden groepen ongetwijfeld familie, vrienden en bekenden van GSV'ers zijn. Dit topic is dan ook niet bedoeld om die groepen te bashen vanuit een misplaatst superioriteitsgevoel.
Naast bewustwording heb ik een aantal punten waarover ik de discussie wil aangaan:
-
Hebben de 'bezwaarden', zowel binnen als buiten het kerkverband, goede punten? Kun je begrip opbrengen?
-
Hoe kijk je tegen bezwaarden aan? Hebben ze een speciale status, ook als ze ons kerkverband verlaten hebben?
-
Wat zou een goede oplossing zijn/zouden goede oplossingen zijn om uit deze spagaat van scheuringen te komen? Moet de GKv zich ontfermen over haar kinderen?
Het verrast mij zeker niet. Ik had dit al een tijdje aan zien komen, aangezien ik er natuurlijk wel iets meer van hoor dan de gemiddelde GSV'er. ( Ik kom uit Dalfsen)
Persoonlijk ervaar ik het als heel erg relaxt dat deze mensen uit onze kerk zijn. Het enige wat deze mensen bindt is namelijk niet wat ze onder kerkzijn verstaan, maar het feit dat ze een gezamelijke tegenstander hadden op het moment dat de kerk zich afscheidde, namelijk de wat "vooruitstrevender" mensen. Ongenuanceerd zie ik het gros van deze mensen als mensen die hun eigen ego en hun eigen bekrompenheden ontzettend belangrijk vinden. Hiermee wil ik niemand van die mensen persoonlijk aanvallen, maar het is zeker niet prettig om er mee te discusssieren.
Owja, dit is wouter.
Wat vind je van hun inhoudelijke punten dan? Of is dat dan slechts de stok om mee te slaan? Ik herken wel een beetje wat je zegt, maar ik denk ook dat er mensen tussen zitten die zich oprecht zorgen maken over de gang van zaken.
Ow, heel eerlijk, en het zal je niett verbazen: De inhoudelijke punten heb ik me amper in verdiept. Ik ken de handeswijzen die deze mensen hebben toegepast, ik weet hoe ze tijdens vergaderingen weglopen als ze hun zin niet krijgen. Ik ben niet zo van: krampachtig de boel bij mekaar houden. Als jullie met 50 man denken dat je beter God kan dienen dan wanneer je bij ons blijft: mijn zegen heb je.
dit was weer wouter uiteraard.