Markie schreef: [..]Sterker nog, de vrouwen die wel de top bereiken versterken dit verschijnsel alleen maar. Volgens mij proberen die hun na lang zwoegen bereikte positie te beschermen door alle vrouwelijke concurrenten zoveel mogelijk af te weren.
Ik zie graag onderbouwing van deze opmerking. Zou het niet zo kunnen zijn, dat mensen die de top bereiken in het algemeen hun posities proberen te beschermen. En dat vrouwen die de top bereiken dat gedrag overnemen, niet alleen ten aanzien van vrouwen maar ook ten aanzien van mannen? En is dat afschermende gedrag niet een algemeen verschijnsel? zie bijvoorbeeld de stakers die hun eigen gevestigde belangen beschermen. Dat gaat uiteindelijk ten koste van de jongere generatie die een veel zwaardere last zal moeten dragen. Je kunt de top alleen bereiken als je je ook helemaal wilt aanpassen aan de groepsnormen, of je nou man bent of vrouw. Er er is maar een select groepje, meest mannen, die daarin slaagt. Ik vind het een manco om emancipatie aan zulke uitersten af te meten. Als het erom gaat dat vrouwen topposities kunnen vervullen, dan denk ik dat in de non-profitsector wel voorbeelden te vinden zijn. Als geld minder centraal staat, zal dat vast een ander soort mensen trekken, misschien wel meer vrouwen

In Markies bron, de elsevier van een paar maanden terug, wordt aangegeven dat vrouwen, veel meer dan mannen zorgen dat alle concurrentie van vrouwen wordt uitgebannen. Statistisch blijkt dat als er vrouwen in sollicitatiecommissies zaten er relatief meer mannen dan vrouwen werden uitgekozen bij de sollicitatie. Bijzonder...

Als er meer mannen in een sollicitatiecommissie zitten worden er dan niet ook meer mannen uitgekozen? Want dan kan je het niet alleen bij de vrouwen neerleggen dat zij hun positie veilig stellen.

Perikles schreef: In Markies bron, de elsevier van een paar maanden terug, wordt aangegeven dat vrouwen, veel meer dan mannen zorgen dat alle concurrentie van vrouwen wordt uitgebannen.

Dit schijnt wetenschappelijk onderzocht te zijn en heet het bijenkoningin probleem. Een mooie, beeldende term. Wat is het dat vrouwen veel kritischer tegenover vrouwen staan dan mannen tegenover mannen?

In de nieuwe UK valt weer eens te lezen dat vrouwen sneller studeren. Algemeen bekend is dat ze niet alleen sneller studeren dan mannen, maar ook hogere cijfers halen. Aan hun potentie ligt het dus niet...

Uit dit een aardig citaat:

Voor psychologe Göbbels is vooral de vrijheid te kiezen voor een groot gezin belangrijk. ,,Het lijkt soms alsof ouders niet meetellen omdat ze nergens op de loonlijst staan. Maar de tijd die een moeder besteedt om haar zoon aan zijn huiswerk te krijgen, betaalt zich later echt wel terug.'' Dat onder het mom van emancipatie vrouwen de arbeidsmarkt worden opgejaagd, baart Göbbels zorgen. ,,Het moederschap is ondergewaardeerd, net als het vaderschap trouwens. Het is toch van de gekke dat sommige moeders thuis verkommeren doordat niemand overdag nog thuis is? De welvaart holt het gezinsleven uit. De enorme wachtlijsten bij de jeugdzorg zijn tekenen die we niet mogen negeren.''

Daarnaast worden er nog allerlei positieve kanten van het grotere gezin genoemd, tja en dit staat toch (in de praktijk) tegenover emancipatie. Kortom, zo erg is het blijkbaar ook weer niet.... (of hou ik me nu niet aan de doel van deze topic, am. Klei?)