Haha, gevat hoor! Arnold, goed verhaal. Ik kijk er, in grote lijnen, ook zo op terug. Het enige wat ik er nog bij wil vermelden, betreffende de lezing van Ouweneel, is dit: Ouweneel nam als uitgangspunt dat elke Christen, in de zin van 'een persoon die jezus aanneemt als zijn verlosser', sowieso in de hemel komt. Daar hoef je je niet druk over te maken volgens hem. Waar wij ons veel te weinig druk over maken is of we inzetbaar zijn voor God. Zijn we een baby, of een volwassene in het geloof?
Een baby zou dan iemand zijn die niet laat zien dat ie in Jezus gelooft. Maar dan denk ik: als je een relatie met Jezus hebt, dan is jouw leven daar een afspiegeling van. Je zondigt nog wel, maar elke dag probeer je daar hevig tegen te vechten, elke dag belijd je je zonden voor Hem. Als je dat niet doet, ben je volgens mij geen baby, maar geen Christen. Of zie ik dit nou verkeerd? Maar dat was in ieder geval wat ik nog te zeggen had bij Ouweneels lezing.

Komt neer op de vraag van ama. Wilts uit Kampen (m'n nichtje...): "Het een (jezus aannemen) is toch niet los te koppelen van het ander(Laten zien dat je bij Jezus hoort)?" Ouweneel deed dat dus wel.

Hajee, de puntenverdeling van dr. Paul staat in de pacobundel aangegeven. Niet met name genoemd in de zin van 'punt 1, punt 2, punt 3' , maar in zijn lezing heeft hij zelf de puntenverdeling aan de hand van zijn pacobundelstukje aangegeven. ik heb het wel in mijn bundel aangegeven. die heb ik nu niet bij me, maar je kunt er altijd nog eventjes over bellen. volgens mij lag het ongeveer gelijk met de alineaverdeling.

Liesbeth schreef: Maar de realiteit van het bovennatuurlijke zou voor iedereen aanwezig moeten zijn. Of, misschien niet voor iedereen, maar wel voor meer mensen dan alleen christenen.Dr Paul zei in zijn lezing dat het bovennatuurlijke steeds meer 'in' is in Nederland. Daar merk ik echter helemaal niets van. Studiegenoten enzo geloven niet in iets bovennatuurlijks, en zien dat ook helemaal niet..
Helemaal waar, dat het een realiteit zou moeten zijn, en dat het lastig relevant te maken is als mensen geen brood zien in het bovennatuurlijke.
HaJee schreef: Komt neer op de vraag van ama. Wilts uit Kampen (m'n nichtje...): "Het een (jezus aannemen) is toch niet los te koppelen van het ander(Laten zien dat je bij Jezus hoort)?" Ouweneel deed dat dus wel.
Hij koppelt dat zelf ook niet los (volgens mij), hij constateert alleen dat in veel levens dit de praktijk is: dat je wel gelooft dat Jezus voor je zonden is gestorven (dan ben je een baby in het geloof), maar dat je in je leven Hem niet zichtbaar navolgt.
Maurice schreef: Een baby zou dan iemand zijn die niet laat zien dat ie in Jezus gelooft. Maar dan denk ik: als je een relatie met Jezus hebt, dan is jouw leven daar een afspiegeling van. Je zondigt nog wel, maar elke dag probeer je daar hevig tegen te vechten, elke dag belijd je je zonden voor Hem. Als je dat niet doet, ben je volgens mij geen baby, maar geen Christen. Of zie ik dit nou verkeerd?
Ik denk ook dat als je een relatie hebt met Jezus je leven daar een afspiegeling van is. Ouweneel stelt dat je kunt groeien in geloof, dat je steeds meer het karakter krijgt dat Jezus had en de dingen doet die Hij deed. Als je Jezus navolgt, ben in je inzetbaar. Een baby is niet inzetbaar, dat was vooral z´n punt.

Prima Paco!

Nog een beetje toffe sprekers bij PACO POlen?

Ja, Tatjana en Ilona...