Gedichten, heerlijk toch?

Ja, het leven is nu toch een beetje anders
Ik ben nu officieel doctorandus
Hopelijk zal de 's' ooit een keer verschwinden
Weet ik een aio-plek te vinden
Dit is een hoop, iets wat ik waar moet maken
Tot die tijd moet ik niet al te hard kwaken.

Als u dit gedichtje leest
Zag ik ineens toch weer het licht
Een open eind was mooi geweest
Maar ik heb een gedicht gedicht

Vergeten zijn vervlogen tijden
't Verleden maakt mijn tranen lang
Deze nestor wil slechts lijden
In een eindloos zwanenzang

Oneindig gezwijmel hier,
krijg je van een avondje bier.
Ook te vergeten herinneringen
over genante dingen.
Zo komt je leven nog eens voorbij,
de roze bril maakt je van remmen vrij.
Gesprekken waar je je beter niet in kan mengen
doen me besluiten dit feestje niet te verlengen.

Begin welhaast te gapen
Boersema, ga slapen!

Ik ga naar mijn pa en moe
toe

Kerst, de tweede dag,
zuipen? Ja het mag!
Bij P-92 stroomt de wijn naar binnen,
hooplijk is van Faassen morgen nog bij zinnen.

Want morgen moet dit ventje werken,
laat het slapen nu beginnen!
Van de 5 indiaantjes zijn er nu nog maar 4 over,
daarom dat ik er nu twee bij tover!

Leanne en weening zijn nu ook van de partij,
en dat maakt ons blij, blij, blij,
Wie de volgende is die af gaat haken?
Dont know, maar de wijn blijft smaken...

Wiersma, Skippy, Chris en Tol,
hebben dikke, dikke lol!
Komt toch ook, en doe toch mee,
met kerst is alles pais en vree!

morgn ga ik een antwoord formuleren!! :)

Maandag, de dag na Kerst
Kom weer laat uit mijn nest
De avond was weer erg geslaagd
Er hebben geeneens buren geklaagd!

Jan Maarten was wat eerder weg
Wat heeft die jongen weer een pech
Na zijn vertrek doorgegaan tot in de later uurtjes
Dit keer zonder kleine 'vuurtjes'

Na twee extra gasten
Die er makkelijk bij pasten
Kwam er niemand meer opdagen
Maar waarom zou je om meer vragen

Ach ach ach die arme arme Skippy,
weet het verschil tussen vandaag en morgen nie,

Kerst in wintersfeer
Zoals op menig kerstkaart staat
Maar waarom is dan toch dat weer
Ieder jaar weer net te laat?

Wat is dat toch, met al die christelijke studentenforums? Iedereen vindt gedichten leuk?!?! :shock:

Ik heb op een lezing een paar jaar terug gehoord dat het aantal aangeleverde dichtbundels bij uitgevers enorm is, maar het aantal uitgegeven heel laag. Kortom, ik denk dat gedichten in het algemeen best populair zijn, maar dan met name de eigen gedichten :wink:

En toen was het 2004 geweest,
nu es kijken wat men in 2005 hier leest

NSG_Hoog schreef: Wat is dat toch, met al die christelijke studentenfora? Iedereen vindt gedichten leuk?!?! :shock:

Muhaha...

Een kinderspiegel

'Als ik oud wordt neem ik blonde krullen
ik neem geen spataders, geen onderkin,
en als ik rimpels krijg omdat ik vijftig ben
dan neem ik vrolijke, niet van die lange om mijn mond
alleen wat kraaiepootjes om mijn ogen.

Ik ga nooit liegen en bedriegen, waarom zou ik
en niemand gaat ooit liegen tegen mij.
Ik neem niet van die vieze vette
grijze pieken en ik ga ook zeker niet
stinken uit mijn mond.

Ik neem een hond drie poezen en een geit
die binnen mag, dat is gezellig,
de keutels kunnen mij niet schelen.
De poezen mogen in mijn bed
de hond gaat op het kleedje.

Ik neem ook hele leuke planten met veel bloemen
niet van die saaie sprieten en geen luis, of zoiets raars.
Ik neem een hele lieve man die tamelijk beroemd is
de hele dag en ook de hele nacht
blijven wij alsmaar bij elkaar.'

Ursa_Maior schreef: [..] Muhaha...

Datums en museums schijnen ook te mogen (tenzij dat inmiddels alweer veranderd is). Als je het puur latinistisch gaat bekijken, dan is idd fora de juiste term. Bedankt voor het terechtwijzen van mijn tekortkomingen. Jullie lossen het op door geen meervoudsvorm te gebruiken :idea:

Maar laat ik ook een bijdrage leveren aan dit forum. Ik heb het zelf wat op virtueel papier gezet. Voor degenen onder u die ook actief zijn op andere forA, het kan zijn dat je hem tegengekomen bent. Ik weet niet of het een nuttige bijdrage levert aan dit forum, maar goed, ik sta open voor alle kritiek :wink:

Gewoon

Het was zo gewoon,
stilletjes zat hij in een hoekje van de kleedkamer,
bang om weer gekwetst te worden,
angst voor spot en hoon.

Het was zo gewoon,
als laatst gekozen worden met sport,
de woorden die hij elke dag hoorde,
met die hatelijke toon.

Het was zo gewoon,
hij haalde goede cijfers,
iedere leraar mocht hem graag,
hieldt van hem als van een zoon.

Het was zo gewoon,
om zijn tas af te pakken
en van drie hoog naar beneden te gooien,
was dat zijn verdiende loon?

Totdat het te laat was,
hij kon de angst en pijn niet meer aan,
al vier jaar is hij hier niet meer,
en wij? Ach, het lijkt al zo gewoon.

Suggestie: verander "hielden" in "hield"

Thanks :D