Gedichten, heerlijk toch?

Gedichten schrijven vind ik top,
maar nu is mijn inkt

Als ik aan jou den kiffen, al is het maar even,
dan denk ik: Waterpolo, een manier van leven.

willekeurig iemand op het BHforum schreef: op veels te jonge leeftijd is van ons heengegaan, zijn vrouw is weer terug , maar 't voelt of hij bij ons is vreemdgegaan. maanden lang kwam hij hier eten,we zullen die mooie avonden nooit vergeten. Maar nu weer elke dag bij moeders de vrouw, die jongen is haar wederom weer altijd trouw. grenadine laat hem gaan, zonder je man voor ons geen menswaardig bestaan! louwie we hopen dat je vrouw je ooit nog eens verlaat, kijk om je heen , het zijn de schoolholmboys waar je tussen staat. Een icoon is ons ontvallen, zul je ooit nog ouderwets knallen? Wij hopen het van harte,

geen idee van wie het is, maar ik vind het geniaal. ben zelf niet zo van het dichten.

Knapzak schreef: [..] geen idee van wie het is, maar ik vind het geniaal. ben zelf niet zo van het dichten.

Toch vind ik de reactie daar op mooier:

De ceremonie is voorbij iedereen doet semi-opgelucht en quasi-blij
Maar echte rust is er haast niet bij
Meer een suggestieve sfeer van een schone lei
Er vormt zich wederom een rij en met vrienden sta ik zij aan zij
Een net kloffie en een smile fake laat het roffe in de steek
Nog even medeleven met koffie en cake

brainpower...

Zullen we een haiku wedstrijd houden. Is leuk voor in de Sic.

Wat is Haiku?

leren - zo klote
tentamens baren zorgen
was ik maar weer klein

OJ

uitleg over haiku staat op t huiskamertopic

Regen in stromen
Veel te vroeg op ieder uur
Spoelt de ochtend weg

Het volgende gedichtje van Godfried Bomans vind ik trouwens nog altijd briljant:

Ik zit mij voor het vensterglas
Onnoemlijk te vervelen
Ik wou dat ik twee hondjes was
Dan kon ik samen spelen

In vergetelheid
zet ik een stap hier vandaan
en draai er om heen

Dikke wind

Hoor de wind waait door de bomen, hier in huis zelfs waait de wind.
Zou de goede Sint nog komen, nu hij 't weer zo lelijk vindt

Ja hij rijdt in donkere nachten op zijn paardje o zo snel.
Als hij wist hoe zeer wij wachten, o dan kwam hij zeker wel.

Kiffen schreef: Als hij wist hoe zeer wij wachten, o dan kwam hij zeker wel.

Ik vind "Ja, gewis, dan kwam hij wel" (en dat twee keer) toch een stuk mooier.

Ode

Gsv, ik vind je zo thof
Wat bhof (ik)
Gsv, ik hou van jou
Wat zou (het)

Naaste, zoals jij

ik haat je
ik vind je lief
zo verschrikkelijk
lief

jij irriteert me
jij maakt me blij
zo kleurrijk
zo ziek

ik loop
aan je voorbij
want ik wil
altijd bij je zijn

ik ben zo stom
ik wil je liefhebben
want jij bent anders
zo anders

Geen voorrijdkosten.

vogeltje deel 2

vogeltje vogeltje
je komt er weer aan
dit keer kom je niet binnen
je klapt tegen het raam

Geertsma schreef: Het volgende gedichtje van Godfried Bomans vind ik trouwens nog altijd briljant: Ik zit mij voor het vensterglas Onnoemlijk te vervelen Ik wou dat ik twee hondjes was Dan kon ik samen spelen

Anti-spleen

Wij liggen voor het vensterglas
Onnoemelijk stom te spelen
Ach waren wij één hondje
Dan kon ik mij vervelen

© Marc van Biezen

En dit gedicht mag nog nét:

NOVEMBER

Er hangen nog twee blaren
aan mijn esdoorn. Duizend andere zijn
rood geworden, alvorens dood.
Vergeten te kijken.

Vergeten gelukkig te zijn.
Nochtans had ik een tuin
waarin een stoel, en die stoel
had mij, en ik had een hand

en die hand had een glas
en mijn mond had meningen.
Alles had.
Alles had ons.

Herman de Coninck