Ben jij (al) donor?

Geertsma schreef: Ik zou zeggen: geef eens een goede reden om het niet te doen. En dan vind ik de manier waarop de politiek ermee omgaat totaal geen argument. Daar hebben de mensen die een orgaan nodig hebben geen boodschap aan, volgens mij.

Prima, ik heb een reden om nu niet te kiezen voor donorschap. Ik heb er nog niet goed genoeg over nagedacht, om daarin een verstandige keuze te kunnen maken. Dat is voor mij een reden. Ik vind het belangrijk om een goede afweging te maken over mijn lichaam na de dood. Ik heb op dit moment nog geen goede reden gehad om over de dood na te denken. Mocht die komen, dan heb ik altijd nog de mogelijkheid om te kiezen. Gelukkig is niemands leven van mij afhankelijk.

Rossatron schreef: Mocht die komen, dan heb ik altijd nog de mogelijkheid om te kiezen. Gelukkig is niemands leven van mij afhankelijk.

???

Kan snel gaan, soms, hoor...

Geertsma schreef: Kan snel gaan, soms, hoor...

I know, maar ik ben een jonge vent, en met zoveel potentiele donoren in Nederland kun je mij niet verplichten om op mijn leeftijd dergelijke beslissingen te nemen als ik daar nog niet aan toe ben.

Het is ook geen verplichten om donor te worden, maar ik vind het echt geen slechte zaak als iedereen gedwongen wordt er eens over na te denken. Of je nou jong bent of niet. Zeker als je hoort dat er jaarlijks veel mensen overlijden door een tekort aan donoren. Ook voor jonge mensen kan het zomaar in één keer realiteit zijn. En dat er genoeg potentiële donoren zijn is een beetje zwak argument. Er zijn te weinig reële donoren en dat is het probleem. Als iedereen zo redeneert blijft dat zo. Iemand van 40 heeft waarschijnlijk ook nog geen zin om over de dood na te denken...

En hoeveel valt er nou eigenlijk na te denken? Ik kan gewoon weinig redenen bedenken om het niet te doen en genoeg om het wèl te doen. Je bent toch dood en hebt die organen dan niet meer nodig. Die vergaan wel, dus kun je er net zo goed iemand anders blij mee maken. En ach, we krijgen toch wel weer een nieuw lichaam uiteindelijk... ;)

En je bent toch al met de discussie bezig, dus denkt er blijkbaar al over na. Dus waarom niet nog dat hele kleine stapje verder denken... ;)? Heel even nadenken, dan één kruisje zetten en je bent er weer af. Hoef je er verder nooit meer over na te denken...

Rossatron schreef:

Ik heb op dit moment nog geen goede reden gehad om over de dood na te denken. (...) met zoveel potentiele donoren in Nederland kun je mij niet verplichten om op mijn leeftijd dergelijke beslissingen te nemen (...)

@Animal: zo'n registratieformulier is in ieder geval te verkrijgen via www.donorofniet.nl.

idd zijn er veel tre weinig donoren, hetgeen wel duidelijk wordt als je ziet dat de gemiddelde leeftijd van de donor veel hoger is dan dat officieel de grens is gesteld. met andere woorden: er worden relatief slechte donoren gebruikt omdat de goede organen te weinig voorradig zijn.
Er sterven gewoon mensen omdat mensen niet over dit soort dingen na willen denken, of de keuze maken: dat kan mijn familie na mijn dood wel beslissen. Maar die familie kan geen goed oordeel geven op het moment dat ze het moeten doen: namelijk als jij net overleden bent.

Even een vraagje over de praktijk. Weet iemand hoe het gaat als ik mocht komen te overlijden en de medici willen mijn organen gebruiken? Ik vermoed zoiets:

Eerst wordt gecheckt of ik een donorregistratieformulier heb ingevuld.
-Zonee, dan bellen ze met mijn familie.
De familie zegt wat de bedoeling is.

-Zo ja, en het mag van mij dan bellen ze met mijn familie.
De familie geeft toestemming, of niet.

Klopt dit ongeveer?

www.donorofniet.nl schreef: Donorregister Is iemand medisch gezien geschikt voor donatie, dan raadpleegt de arts het Donorregister. Om na te gaan welke keuze de overledene heeft laten vastleggen, kan het Donorregister dag en nacht worden geraadpleegd door of in opdracht van een arts. Dat mag pas enkele uren voor het vaststellen van de dood gebeuren. Het moet duidelijk zijn dat het overlijden onafwendbaar is en dat de potentiële donor binnen afzienbare tijd zal sterven. Toestemming De procedure voor orgaan- en weefseldonatie mag alleen in gang worden gezet als daar uitdrukkelijk toestemming voor is. Dat kan op 3 manieren: [1] De overledene heeft zelf 'Ja' laten registreren in het Donorregister. [2] Is de wil van de overledene niet bekend of heeft hij zijn nabestaanden in het Donorregister aangewezen om over donatie te beslissen, dan krijgen zij de donatievraag voorgelegd. [3] De overledene heeft via het register een persoon aangewezen de toestemming al dan niet te geven. Is er toestemming, dan meldt de arts die de dood heeft vastgesteld, de overledene aan als donor bij het orgaancentrum. Wensen respecteren Als de overledene zelf toestemming tot donatie heeft gegeven, zal de arts de nabestaanden daarover inlichten. Gezien de gevoeligheid van het onderwerp zal de arts serieus rekening houden met ernstige emotionele bezwaren van de nabestaanden. De praktijk wijst echter uit dat nabestaanden zoveel mogelijk de wens van hun overleden dierbare respecteren. De familie tracht in de geest van de overledene te handelen.

Bedankt, ik had het idee dat in de praktijk de nabestaanden expliciet om toestemming gevraagd werden, en regelmatig transplantatie verhinderden. Dit lijkt dus mee te vallen. Ik ga er nog een nachtje over slapen, en dan ga ik maar eens zo'n formuliertje invullen. Dan hoeven nabestaanden in het geval ik kom te overlijden er ook niet meer over na te denken.

Ik ben geen donor, bewust niet.
Ik ben er nog lang niet over uit gedacht of donatie wenselijk (juist ook vanuit een christelijk oogpunt) is of niet, ik ben nog niet echt overtuigd tot nu toe.

Ik wil wel graag overtuigd worden natuurlijk, al is het alleen maar vanwege het feit dat ik tot die tijd ook geen donaties kan accepteren.

Mag ik vragen wat je overwegingen zijn?

Leuke site, die donorofniet.nl. Je komt er zelfs een poster tegen met hoe elke religie over donatie denkt. Over protestanten wordt gezegd:

The decision as to whether one should donate an organ is a personal one. The integrity of the human body valued in the bible would seem to argue against organ donation while the value of fraternal love speaks in favour. Organ donation is to be recommended, but it is not an obligation. It is generally felt that the lack of organs should not be an impedement to resurrection, but this point is still very much a matter for debate.

Zacharov schreef:

Ik wil wel graag overtuigd worden natuurlijk, al is het alleen maar vanwege het feit dat ik tot die tijd ook geen donaties kan accepteren.

Dus ben jij (al) donor? Waarom wel/niet?

jepz, met de volle 100%. Als andere mensen daardoor gemakkelijker kunnen leven, wil ik ze daar graag bij helpen!

Ik eigenlijk wel een goed idee om iedereen maar zowieso donor te laten zijn tenzij ze niet willen, en dat dan aangeven. Volgens mij kan je daar de tekorten echt wel mee terugdringen.
Maar goed, dat komt er voorlopig niet van.

Maurijn schreef:

Dus ben jij (al) donor? Waarom wel/niet?

jepz, met de volle 100%. Als andere mensen daardoor gemakkelijker kunnen leven, wil ik ze daar graag bij helpen!

Ik eigenlijk wel een goed idee om iedereen maar zowieso donor te laten zijn tenzij ze niet willen, en dat dan aangeven. Volgens mij kan je daar de tekorten echt wel mee terugdringen.

Ja enerzijds wel, maar anderzijds is het misschien niet zo netjes omdat het dan soms tegen de wil van iemand gebeurt, als diegene dat bijvoorbeeld niet heeft aangegeven. Ik vind het wel vreemd dat er nu wat dwang achter zit. Er was gisteravond een show met Paul de Leeuw waar ik een heel klein stukje van heb gezien. Wat ze met die show bedoelden was eigenlijk dat je stom bent als je geen donor wilt zijn. Dat vind ik weer stom. bewustmaking is natuurlijk goed, maar laat iedereen zelf die keuze maken.

RC schreef: Ik ben ook wel benieuwd naar je overwegingen. En wat zou je dan doen met een bloedtransfusie?

Het is niet zozeer dat ik donatie afkeur, of dat ik vind dat een lichaam ongeschonden moet blijven.
Ik vraag me echter wel af tot hoever je kunt en mag gaan om mensen te 'genezen'.

Het humane argument dat je door donatie mensen in staat stelt om langer en eventueel draaglijker te leven overtuigd mij daarbij absoluut niet. Op grond van dat argument is nl. in principe alles geoorloofd. Ik wil graag overtuigd worden, maar hiermee gaat het iig niet lukken.

Daarbij spelen een aantal zaken mee die het voor mij ingewikkeld maken en waar ik nog niet over uit ben.
Allereerst het feit dat je een wezensvreemd element in een lichaam aanbrengt, het feit dat je een leven lang medicijnen moet slikken om afstoting tegen te gaan ondersteunt dat. Er is dus niet echt sprake van genezing.

Hoe belangrijk is het lichaam en hoe belangrijk is het om een lichaam als 1 geheel te zien? Hoe zit het met de integriteit van het lichaam (van de levende, niet van de dode), hoe belangrijk is dat eigenlijk?
Zolang ik over deze zaken zelf geen duidelijkheid heb, kan ik het niet verantwoorden om me als donor te laten registreren, noch om donatie te accepteren.

Bloedtransfusie is in mijn ogen wel weer iets heel anders. Op een of andere manier heb ik daar minder moeite mee, al heb ik daar zo geen duidelijke argumenten voor. Ik denk dat omdat bloed in zekere zin een verbruiksartikel is het minder bezwaarlijk lijkt.
Aan de andere kant wordt er juist aan het bloed in de Bijbel grote betekenis gehecht. Het bloed wordt volgens mij altijd sterk verbonden aan de ziel, maar ik ben daar niet zo heel erg in thuis. Het feit dat zelfs de heiden-christenen geen bloed mochten eten is toch een indicatie dat het niet iets heel onbelangrijks is.

Het sterkste argument voor donatie is het voorbeeld van Jezus. Hij heeft alles over gehad en zijn leven gegeven om anderen.
Maar ik vraag me af of je dat zomaar mag vergelijken met een donor-situatie. Jezus stierf namelijk voor de mensen om het leven zoals het bedoeld was, nl. zuiver en met God, mogelijk te maken. En dat verschilt toch wezenlijk van een donor-situatie.
Bij een donatie worden delen van een lichaam uitgewisseld, waarna er een situatie ontstaat van blijvende risico op afstoting, ofwel een voortdurende staat van ziekte.

Laat ik het zo zeggen, ik ben er niet over uitgedacht. Dus ik ben wel benieuwd wat jullie hiervan vinden.

Pieternel schreef: [..] Ja enerzijds wel, maar anderzijds is het misschien niet zo netjes omdat het dan soms tegen de wil van iemand gebeurt, als diegene dat bijvoorbeeld niet heeft aangegeven. Ik vind het wel vreemd dat er nu wat dwang achter zit. Er was gisteravond een show met Paul de Leeuw waar ik een heel klein stukje van heb gezien. Wat ze met die show bedoelden was eigenlijk dat je stom bent als je geen donor wilt zijn. Dat vind ik weer stom. bewustmaking is natuurlijk goed, maar laat iedereen zelf die keuze maken.

Helemaal mee eens! Misschien zouden ze wat vaker over dit onderwerp moeten bakkeleien in The Hague... net zoiets als de hypotheekrenteaftrek. Je weet toch wel dat er voorlopig niets veranderd, maar iedereen heeft het er weer over en denkt er over na...

Zacharov schreef:

RC schreef: Ik ben ook wel benieuwd naar je overwegingen. En wat zou je dan doen met een bloedtransfusie?

Ik zelf heb daar helemaal geen probelemen mee. bloed wordt bij jezelf ook wel weer aangemaakt enzo. Ik vind bloedtransfusie van een iets andere orde...

... Ik vraag me echter wel af tot hoever je kunt en mag gaan om mensen te 'genezen'.

Ik denk niet dat je mensen kan genezen. Er is een 'soort afwijking' waardoor sommige delen van het lichaam niet goed functioneren... En die kan je nooit helemaal verhelpen, want zoals je zelf al zei moeten er medicijnen voor worden ingenomen tegen het afstoten van een nieuw 'onderdeel'.
Hoe ver je kan gaan weet ik niet. Ik denk dat de situatie die er nu is, wel goed is... maar daar kan ik op dit moment niet echt over oordelen want ik ken de meest recente ontwikkelingen e.d niet.

Een reactie op Zacharov.

De integriteit van het lichaam wordt in principe bij elke chirurgische handeling aangetast. Ditzelfde argument geldt voor het inbrengen van lichaamsvreemde elementen: hiervan is ook sprake bij een prothese, hartklep of pacemaker.

Dat er geen sprake is van genezing klopt, maar dat geldt voor de meeste 'geneeskundige' behandelingen. Dit lijkt me geen reden het na te laten, temeer omdat de kwaliteit en de lengte van het leven wel verbeterd kunnen worden. Dat iemand met een donororgaan in een voortdurende staat van ziekte verkeerd kan zo zijn, maar zonder donatie verkeerd zoiemand in voortdurende staat van overledenheid.

Het mogelijk maken van een langere overleving met goede levenskwaliteit, door Zacharov het humane argument genoemd, lijkt mij wel degelijk overtuigend. Wanneer aan anderen geen schade wordt toegebracht is in principe elke handeling met dit doel inderdaad gerechtvaardigd. Voorwaarde hiervoor is dat de persoon dit zelf wil.

Zacharov lijkt er aan voorbij te gaan dat mensen in principe de keuze om een donororgaan te ontvangen zelf maken. Zij kiezen (uit twee kwaden) voor een voortdurende staat van ziekte, voor het dagelijks slikken van medicijnen en voor het risico van afstoting. Zij kiezen ook voor een aantal extra jaren met een goede kwaliteit van leven. Door het afstaan van je organen maak je deze keuze alleen maar mogelijk.