+0
RC
Nu een nieuwe donorwetgeving voor de deur staat is er weer volop belangstelling voor het donorprobleem. Er zijn te weinig geregistreerde donoren, en er zijn teveel mensen waarvan niet duidelijk is wat ze willen omtrent donatie.
Jongeren vormen door hun neiging bij verkeersongelukken betrokken te raken een belangrijke groep potentiele donoren.
Dus ben jij (al) donor? Waarom wel/niet?
ja ik wel. Als ik mijn medemens er mee kan helpen doe ik dat. Ik heb het zelf niet meer nodig! Ben wel benieuwd of mijn lever nog in aanemrking komt voor donatie :oops: !
maar ja dus... Ik vind dat eigenlijk vrij normaal
Te laat, die is al door de tweede kamer omver geblazen. En terecht. Er wordt vanuit de politiek en vanuit de media veel teveel druk op gelegd. Aandacht aan besteden, ok, maar je kunt ook overdrijven. Ikzelf ben (nog) geen donor. Op dit moment in mijn leven heb ik er nog niet over nagedacht en voel ik zelf (hoe egoistisch ook) nog niet de behoefte om te gaan nadenken over wat er met me na de dood gaat gebeuren. Als ik vandaag nog dood ga, dan zien ze maar wat ze met me doen. Ik heb het er nooit met mijn potentiele nabestaanden over gehad, maar laat die maar een beslissing nemen. Ik vind niet dat ik van zoiets een momentopname moet gaan maken.
neiging?
Donor zijn. Ik ben het. Het lijkt me erg goed om op deze manier nog wat na te laten voor anderen, anders ligt het toch maar te vergaan. Wat ik wel wil is dat organen die bij verwijdering een andere kleur aan het lichaam geven niet mogen worden verwijderd. Tevens mogen organenen aan de buitenkant (ogen etc.) niet worden verwijderd. De familie etc. moet me wel kunnen zien zoals ik was (als ze dat willen)
Doordat ik zelf ook met gedoneerde onderdelen rondloop, heb ik er geen moment over getwijfeld om donor te worden. En ik kan iedereen die erover nadenkt aanraden zich voor te stellen hoe het zou zijn als je zelf een transplantaat nodig hebt. Dan lijkt de keus me niet zo moeilijk.
Wat ik wel eens gehoord heb is dat bij een kritieke situatie, doktoren sneller de stekker er uit halen als je donor bent, dit in verband met het feit dat bepaalde delen van je lichaam, oneerbiedig gezegd beperkt houdbaar zijn.
Als dit klopt, wat vinden jullie daar dan van?
Het zou voor mij een reden zijn om niet donor te worden.
Áls dit klopt, zou ik het belachelijk vinden, maar volgens mij is dat echt dikke onzin. Geloof echt niet dat doktoren bij een kritieke situatie daar naar gaan kijken en beslissingen er vanaf laten hangen over wel of niet een stekker eruit halen. Lijkt me typisch een verhaal dat misschien een keer zo is opgevat en daarna enorm is opgeblazen.
KJ schreef:
Dat is onzin. Sowieso is er altijd sprake van verschillende artsen: de arts die de donatie regelt is iemand anders dan degene die de behandeling doet van iemand in een kritieke situatie. De laatste zal er gewoon alles aan doen om zijn patient te redden. Pas wanneer dit niet afdoende blijkt te zijn komt de hele donatieprocedure op gang.Rossatron schreef:
Echt waar? Er was toch een kamermeerderheid? En wat is de beslissing van de nabestaanden dan? Dat is veel meer een momentopname, en dan nog gekleurd door verdriet en allerlei andere emoties. Ik denk dat je je nabestaanden hier niet mee op kan zadelen, en voor de artsen is het ook niet makkelijk. Daarom vind ik dat je sowieso moet registreren, ook als je geen donor wilt zijn.Ik zou het niet te hard onzin noemen. Het is ook al zo dat je minder snel geholpen wordt aan een donor-orgaan als je zelf geen donor bent, dus er wordt wel degelijk op je codicil gelet. Sterker nog: de alom beruchte oud-minister Borst verbood destijds homo-seksuelen om donor te worden in verband met mogelijke aids-besmetting. Om die enorme belediging zijn nog steeds veel homo-seksuelen prinicipieel tegen orgaandonatie, wat ze dus met het leven zouden kunnen moeten bekopen.
http://www.nu.nl/news/493843/11/Kamer_v ... natie.htmlOnzin, die mogelijkheid wordt mij geboden, dus dat valt allemaal reuze mee. Daarnaast heb ik een heel leven om aan mijn nabestaanden te laten zien waar ik voor sta in dit leven. Dus mijn nabestaanden acht ik prima in staat om te bekijken hoe ik het 'zou hebben gewild'.
Kijk, ik ben principieel niet tegen en niet voor orgaandonatie. Maar de hele hetse erom heen staat mij tegen. Dat er te weinig donoren zijn is verschrikkelijk. Dat daardoor mensen om het leven komen nog erger. Maar als je van mening bent, ook als parlement, dat er voldoende argumenten voor zijn, waarom heb je dan zo'n pressiemiddel nodig als is voorgesteld? Waarom worden er dan door sommige artsen aan je ziekenbed beslissingen genomen die afhankelijk zijn van je registratie? Dan ga je niet goed met mensen om, niet met de mensen die liggen te wachten op een donor-orgaan en niet met de mensen, die een gewoon burger zijn in ons o zo vrije landje.
Ik moet zeggen dat ik niet weet of ik het nou wel of niet ben....
Ik ben het wel. Ik heb het er met mijn ouders over gehad, en, hoe banaal dat ook moge klinken, als ik dood ben en een ander kan nog jaren verder met een stukje van mij, wie ben ik om een anderd die levensvreugde te misgunnen?
Rossatron schreef:
Dit noem ik nog een keer onzin. Je wordt niet minder snel geholpen aan een donor-orgaan als je zelf geen donor bent. Zoiets werd inderdaad geopperd in de discussie de afgelopen weken, maar het is op dit moment (terecht) niet aan de orde.Wat betreft het verbod voor homoseksuelen om donor te worden en hun reactie heb ik dezelfde brief in Metro gelezen als jij. Het enige wat ik hier uit kan halen is dat Borst haar mond moet houden, maar dat homo-seksuelen tegen orgaandonatie zijn en dit met de dood zouden moeten bekopen is wel erg pathetisch. Ik acht jou ook prima in staat dit duidelijk vast te leggen. Sterker nog: wie weet nu beter wat jij zou hebben gewild dan jijzelf? Dat lijkt mij geen goede reden om zo'n belangrijke beslissing, voor anderen zelfs van levensbelang, niet te nemen. De voorgestelde verandering is dan ook niet zozeer een pressiemiddel om donor te worden, maar het vragen van een actieve keuze van de vrije burger. Dan wordt dus niet meer stilzwijgend aangenomen dat de mensen die niet geregistreerd staan voor of tegen orgaandonatie zijn, maar deze keuze wordt actief voorgelegd aan iedereen. Sabine schreef: Hoezo?
Hoe kom je hier bij? Dit is juist wat Hoogervorst onlangs opperde, en wat hem op felle kritiek kwam te staan. Je wordt in de huidige situatie met een codicil dus niet sneller geholpen. En die laatste zin: "wat ze dus met het leven zouden kunnen moeten bekopen" is helemaal overgedramatiseerd naar mijn smaak.
En nog iets: principieel tegen iets zijn is volgens mij wat anders dan tegen iets zijn vanwege een belediging. Maar 't is natuurlijk wel een mooi woord, principieel.
Ik weet dat nu.nl en metro nou niet echt bekend staan als erg goede nieuwsbronnen, maar leg mij eens uit waar het zo bejubelde liberalisme en de zogenaamde vrijheid in de nederlandse samenleving tot uiting komt in het zojuist, gelukkig, verworen voorstel? Ik wil de keuze voor donorschap graag maken als ik daar klaar voor ben, en als ik daar niet meer toe in staat ben ga ik ervan uit dat mijn nabestaanden weten wat ik gewild zou hebben. Eindelijk ben ik eens blij met een standpunt van het CDA.
Nu.nl slaat inderdaad aardig de plank mis. In de huidige situatie gaat men er van uit dat iemand niet wil doneren als diegene niets heeft aangegeven. In Belgie en Spanje gaat men er van uit dat je wel wilt doneren als je niets hebt aangegeven. Het nieuwe voorstel zorgt ervoor dat iedereen aangeeft wat hij of zij wil omtrent orgaandonatie, dat iedereen een keuze maakt. Deze keuze zou elke keer weer actief worden voorgelegd aan burgers, onder andere bij het aanvragen van documenten op het gemeentehuis. Christenunie, vanouds tegen een 'geen-bezwaar' systeem, was daarom ook voor dit voorstel.
Natuurlijk kan ik begrijpen dat je niet zit te wachten op deze keuze. Maar keuzes over wat er na je dood moet gebeuren kunnen niet te lang worden uitgesteld, aangezien niemand weet wanneer hij of zij sterft. Daarbij komt dat in deze situate geen keuze ook al een keuze is.
Zijn er ook mensen die op zich wel donor willen worden maar deze keuze nooit kenbaar hebben gemaakt? Volgens mij zijn dat er namelijk best veel.
Kun je mij je bron ook noemen?
Dat geldt iig voor mij. 'k Zal es kijken waar ik zo'n registratieformulier kan krijgen.
Onder andere het ND van vorige week vrijdag (of zaterdag), en wel een ingezonden artikel van Tineke Huizinga.
(Volgens mij heeft Tineke Huizinga het niet helemaal goed begrepen. In het nieuwe systeem zou niet orgaandonor worden een bewuste keuze zijn, nu is dat wel orgaandonor worden.
De christenunie wilde dus op zijn minst een (schijn)vrijheid waarborgen, waarbij je dus twee keer een keuze mag maken. Daarna heb je 'gewoon' pech en ben je je organen kwijt. Er wordt dus wel gedwongen vroeg na te denken over de dood en de vrijheid die je hebt in het daarover nadenken wordt actief de kop in gedrukt.
De wet is er niet door, dus om daar nou op door te gaan heeft ook niet zoveel zin meer, volgens mij. De vraag is of jij al donor bent en waarom wel/niet?
Ik ben allang donor. Heb er ook geen moment aan getwijfeld het formulier dat ik een aantal jaren gelden bij de toen gehouden donoractie terug te sturen. Ik kan geen reden bedenken om het niet te doen, nl. en je redt er levens mee. Dus waarom niet? Inderdaad onder de voorwaarde van Perikles dat ze de boel daarna wel een beetje netjes achterlaten...
Rossatron: je geeft steeds aan dat je geen reden hebt om er wèl voor te kiezen. Beetje cru: maar stel dat je morgen in een ongeluk verzeild raakt waardoor achteraf blijkt dat je er vandaag wel reden voor had gehad. Niet leuk om over na te denken, maar daarom niet minder reëel. Mocht mij dat overkomen dan heeft mijn familie ook wel zoveel aan hun hoofd dat ik ze niet ook nog eens met de vraag over orgaandonatie wil opzadelen.
Ik zou zeggen: geef eens een goede reden om het niet te doen. En dan vind ik de manier waarop de politiek ermee omgaat totaal geen argument. Daar hebben de mensen die een orgaan nodig hebben geen boodschap aan, volgens mij.
Stel je zelf eerst eens de vraag of jij graag een donororgaan zou willen hebben als je die nodig had. Als dat zo is vind ik het vrij hypocriet om zonder goede reden zelf geen donor te willen worden...
Ik had nog een half ingevuld formulier in de kast liggen. K vraag binnenkort een nieuwe aan. Ik denk dat ik toen ben blijven steken met wat ik nou wel moest aankruisen en wat niet, zo raar om dat even in te vullen (hart, nieren etc).
Maar ik vind wel dat het jammer is dat veel mensen zelf een donororgaan zullen accepteren, zonder zelf donor te zijn. Best egoistisch..het afkeuren als het om je eigen lichaam gaat maar wel van anderen willen accepteren..
Ik denk maar gewoon, als ik een donororgaan nodig heb zou ik dat absoluut willen accepteren. En het zou enorm egoistisch zijn om dan zelf niks weg te willen geven.