Of er zit hop in? Dat is ook een opwekkend goedje, toch, misschien net als caffeïne?

Meneer Hop had al suiker in zijn kopje gedaan en ging toen een kopje senseo zetten. Zijn Senseo-apparaat maakte kortsluiting en vloog in de fik waardoor de suiker karameliseerde in de hitte van de brand, met koffie erin.
Hoppa, dacht meneer Hop toen hij die substantie proefde.
En hopsakee, via zijn webshop www.decoffeeshop.nl bracht hij deze aangebrande meuk in de verkoop wat pardoes een succes werd.

Zo ging het.

MissT schreef:

  1. Er komt een koffieverslaafde baron in voor.

Roorda schreef:

Meneer Hop had al suiker in zijn kopje gedaan en ging toen een kopje senseo zetten. Zijn Senseo-apparaat maakte kortsluiting en vloog in de fik waardoor de suiker karameliseerde in de hitte van de brand, met koffie erin.
Hoppa, dacht meneer Hop toen hij die substantie proefde.
En hopsakee, via zijn webshop www.decoffeeshop.nl bracht hij deze aangebrande meuk in de verkoop wat pardoes een succes werd.

Zo ging het.

En meneer Hop was een koffieverslaafde baron dan, toch?

Grietje_Eva

De koffieverslaafde baron kon niet op jacht zonder koffie maar er bestonden toen nog geen thermosflessen dus probeerde hij koffie in een vaste vorm te krijgen? Die niet over hem heen stroomde als hij "hop!" Tegen zijn paard riep?

Een Haagse baron mocht van de dokter geen koffie meer, vanwege zijn bloeddruk. Dat vond hij jammer, aangezien hij nogal verslaafd was aan koffie. Op een dag schonk hij stiekem een koffiekhopje in voor zichzelf. Zijn vrouw betrapte hem op heterdaad en gooide de koffie woedend door de keuken. De koffie belandde op een dienstmeisje, die hier niet van gediend was. Ze liet meteen haar suiker vallen en gooide een kan koffie naar de barones terug, maar raakte per ongeluk de baron. Er ontstond een enorm koffiegevecht tussen de drie. Op het eind had iedereen derdegraads brandwonden en de grond was bedekt met een plakkerige smurrie. De baron nam een likje van de grond, en vond het ontzettend lekker. Toen bedacht het dienstmeisje dat ze wel snoepjes konden maken van de koffiesmurrie. Zo kon de baron toch nog genieten van de smaak van koffie, zonder dat zijn vrouw boos op hem hoefde te worden. Het dienstmeisje werd ontslagen en de baron en de barones gingen lekker geld verdienen met snoepjes verkopen.

ldoornbos schreef:

Een Haagse baron mocht van de dokter geen koffie meer, vanwege zijn bloeddruk. Dat vond hij jammer, aangezien hij nogal verslaafd was aan koffie. Op een dag schonk hij stiekem een koffiekhopje in voor zichzelf. Zijn vrouw betrapte hem op heterdaad en gooide de koffie woedend door de keuken. De koffie belandde op een dienstmeisje, die hier niet van gediend was. Ze liet meteen haar suiker vallen en gooide een kan koffie naar de barones terug, maar raakte per ongeluk de baron. Er ontstond een enorm koffiegevecht tussen de drie. Op het eind had iedereen derdegraads brandwonden en de grond was bedekt met een plakkerige smurrie. De baron nam een likje van de grond, en vond het ontzettend lekker. Toen bedacht het dienstmeisje dat ze wel snoepjes konden maken van de koffiesmurrie. Zo kon de baron toch nog genieten van de smaak van koffie, zonder dat zijn vrouw boos op hem hoefde te worden. Het dienstmeisje werd ontslagen en de baron en de barones gingen lekker geld verdienen met snoepjes verkopen.

Ik heb net even het antwoord gegoogled, en het goede antwoord is wel echt veel minder leuk (en spectaculair) dan dit verhaal.

ldoornbos schreef:
koffiekhopje

Geef die vrouw een bhomber!

Een koffiekopje inschenken? Hoe gaat dat dan?

ldoornbos schreef:

Toen bedacht het dienstmeisje dat ze wel snoepjes konden maken van de koffiesmurrie. Zo kon de baron toch nog genieten van de smaak van koffie, zonder dat zijn vrouw boos op hem hoefde te worden. Het dienstmeisje werd ontslagen en de baron en de barones gingen lekker geld verdienen met snoepjes verkopen.

Ik vind het oneerlijk dat het meisje ontslagen werd en de baron en barones rijk werden van haar uitvinding... :'(

Zo werkt de wereld nou eenmaal.. :(

Bedankt iedereen voor de creativiteit. Ook al zitten mensen met bepaalde elementen wel in de juiste richting, goed is het niet.

Het echte antwoord is inderdaad niet zo spectaculair als Liz' verhaal, maar om haar creativiteit te belonen mag ze de volgende vraag bedenken.

Goed, het verhaal van het Haagsche Hopje neemt ons mee naar het Den Haag van rond 1800. Op het Lange Voorhout 72, in een bovenwoning woont Hendrik Hop, baron, pensionado en tevens koffieverslaafde.

Ons beste baron Hop wordt een stukje ouder en laat op een goede avond zijn kopje koffie met suiker en room op de kachel staan. Wanneer hij zijn kopje echter weer herontdekt kijkt hij eens naar de ingedroogde smurrie, en besluit - in plaats van het ingedikte spul weg te gooien, zoals elk normaal mens zou doen - om er een hapje van te nemen. Zo eet baron Hop de 'brokken suiker met koffiesmaak' op en vindt ze heel lekker.

Als hij dan niet veel later van de dokter hoort dat hij geen koffie meer mag drinken, heeft Hendrik een goed idee. Hij gaat naar zijn onderbuurman die, hoe kan het ook anders, Theodorus heet en banketbakker van beroep is en vraagt hem de koffiesnoepjes na te maken.

Wonderwel heeft Theodorus er veel succes mee en zo is het hopje de wereld in gekomen.

Trivialer dan dit kan haast niet. Liz mag!

Wow dat klinkt echt best wel veel als de verhalen die werden voorgesteld!

Een kunstgeschiedenisvraag.
Een van mijn favoriete kunstwerken is de School van Athene van Rafaël. Op dit fresco staan allerlei filosofen, de meeste druk in discussie. Op de voorgrond zit één figuur aan een schrijftafel, een beetje afgeleid, of in gedachten; de 'duistere filosoof', Heraclitus. Maar Rafaël heeft in deze figuur niet alleen Heraclitus afgebeeld, maar ook iemand anders. Wie?

Plato

Socrates?

Zichzelf

Leonardo da Vinci

Lucas

Homerus

Leonardo DiCaprio