Prachtige woorden en ik kan me in jouw ideeen wel invoelen, maar je stelt dingen tegenover elkaar die onjuist zijn. Al die dingen die jij opnoemt, zoals samen met andere studenten geloven, ontdekken wat je gelooft en wat het geloof voor jou kan betekenen, alpha-cursussen etc, kunnen prima binnen de gemeente zoals God die aan ons gegeven heeft. En inderdaad, zoals je zelf al aangeeft, gemeente-zijn is meer dan zondags in de kerk een plaatsje bezet houden. Helaas zijn er maar weinig mensen die zover durven kijken. Juist omdat gemeente-zijn zoveel meer is, wordt ervoor gepleit om je handen eens uit de mouwen te steken. En dat om de simpele reden dat jij en dat de ander niet alleen kan geloven. God geeft ons niet voor niets aan elkaar, uiteraard binnen de GSV, maar ook binnen de kerkelijke gemeente (en misschien daar nog wel eerder, maar dat is discutabel).
Echt gemeente-zijn kan pas als je elkaar kent. En elkaar leren kennen kan pas als je over de muren van de zondagse eredienst heen kijkt. Als je je gezicht laat zien. Dan kun je er echt voor de ander zijn. En dat betekent idd dat je wel eens wat moet inleveren, maar dat geeft natuurlijk niet.
Overigens, dat zogenoemde 'juk' bestaat helemaal niet hoor! Ik en vele anderen doen niet ons best tegen beter weten in, maar we zetten onze gaven in omdat we er zoveel voor terugkrijgen. Waarom wordt er elke keer weer op gehamerd dat studenten gemist worden in de gemeente? Juist omdat studenten geneigd zijn om de kerk als iets voor de zondag te zien en dat een gigantisch probleem is in studentensteden. En we vragen niet veel van je, laat gewoon eens je gezicht zien, tijdens avondmaal of tijdens een gemeentedag (die ik en passant even promoot voor DV 9 april as). Niet omdat je je er prettig bij voelt, maar omdat dat God behaagt.
PS: sorry Henri.
+0
Liesbeth
Nog even een toevoeging aan (en nuancering op) mijn vorige post:
Ik vind het persoonlijk geloof van mensen belangrijker dan bouwen aan een gemeente. Als je merkt dat een bepaalde kerk niet positief bijdraagt aan je eigen geloof, dan hoef je er van mij niet te komen. Verder ben ik het ook met Jaap eens dat je in je studententijd mag zoeken.
Aan de andere kant is Groningen-West een gemeente die studenten echt nodig heeft om een levende gemeente te zijn. Daarom wil ik mensen oproepen om Groningen-West niet te snel af te schrijven.
De relatie GSV-kerkgemeente die Jaap aansnijdt is mijns inziens wel problematisch. Wat is een kerk: een groep mensen met wie je je geloof deelt. Ik deel mijn geloof voornamelijk met GSV'ers en niet met kerkleden. De GSV bezit mijns inziens zeker aspecten die bij een kerk behoren, waaronder een paar van de meest essentiele aspecten van een kerk. Daarom wordt de GSV nog geen kerk, maar het zorgt er wel voor dat GSV'ers deze aspecten minder bij een kerk gaan zoeken.
+0
Rossatron
Liesbeth schreef: De relatie GSV-kerkgemeente die Jaap aansnijdt is mijns inziens wel problematisch. Wat is een kerk: een groep mensen met wie je je geloof deelt. Ik deel mijn geloof voornamelijk met GSV'ers en niet met kerkleden. De GSV bezit mijns inziens zeker aspecten die bij een kerk behoren, waaronder een paar van de meest essentiele aspecten van een kerk. Daarom wordt de GSV nog geen kerk, maar het zorgt er wel voor dat GSV'ers deze aspecten minder bij een kerk gaan zoeken.
De belangrijkste gemene deler bij de kerk is het geloof: mensen komen samen niet omdat ze elkaar graag mogen, niet omdat ze een goede spreker willen horen, niet omdat ze leuke liedjes willen zingen, maar omdat ze een gemeenschappelijk Vader hebben, ze zijn Familie.
De belangrijkste gemene deler bij de GSV is student zijn: studenten komen samen in de GSV niet omdat ze geloven, niet omdat ze niet alleen willen geloven, niet omdat ze God dienen, maar omdat ze student zijn en dat graag binnen een studentenvereniging willen beleven, die dan als criterium moet hebben dat ze christelijk is en die daarnaast als belangrijk criterium heeft dat zij studentikoos is.
Ik zie toch een duidelijk verschil in de belangrijkste aspecten van kerk-zijn en van GSV-zijn. Dat de GSV belangrijke vragen van het leven kan helpen beantwoorden of kan helpen onderzoeken is een bonus. Dat een kerk dat kan is een gegeven dat God beloofd aan Zijn gemeente.
Waarom geeft God de gemeente? Omdat we een opdracht te vervullen hebben, die van levensbelang is (het zendingsbevel). En daarvoor moet een duidelijke basis zijn. En die basis kan (en zou moeten) gevonden worden in de christelijke gemeente. In het kerk-zijn. Iedereen kan zijn krachten daar dan voor inzetten, al naar gelang de tijd en de gaven die hem of haar gegeven zijn. Dat de GSV daarin ook kan bijdragen, is fantastisch en iets om dankbaar voor te zijn. Maar de GSV kan daarin ten diepste alleen maar dienstbaar in zijn, alleen al gezien de lidmaatschapscriteria, die volledige uitvoering van de opdracht sowieso onmogelijk maakt.
+0
Carloz
Even bericht namens de Webcie:
We hebben 2x een bericht gezien met een verzoek om e.e.a. intern neer te zetten ipv zoals het nu staat, intern. Wij vinden (tot nu toe) dat het extern moet blijven, omdat het eigenlijk 'schijnheilig' is om het intern neer te zetten. Wat mensen van een bepaalde dominee vinden, hoeft toch geen geheim te zijn? Er zit wel een zeker spanningsveld, niet alles mag je zeggen, maar iedereen moet voor zichzelf in deze discussie bedenken wat je wel en niet kan zeggen. Roddelen mag niet; maar eerlijk zeggen wat je bijvoorbeeld van een dominee vindt, moet ook extern kunnen. Hierin zijn de forumregels en fatsoensnormen de richtlijn.
Bovendien, en misschien is dat belangrijker: andere leden van Groningen West kunnen hier mee kunnen discussieren als het extern blijft. Dat gebeurt soms, dus wat ons betreft blijft het extern.
Ben je het er niet mee eens? Dan kun je een mail sturen naar de webcie, en denken we er nog een keer over na. In dit topic, kan het dan weer verder gaan over het onderwerp.
+0
RC
Liesbeth schreef:
Als je merkt dat een bepaalde kerk niet positief bijdraagt aan je eigen geloof, dan hoef je er van mij niet te komen.
Volgens mij is het al eerder door Geertsma opgemerkt, maar dit vind ik veel te makkelijk gesteld. Als je merkt dat een bepaalde kerk, waarvan jij gelooft dat daar het evangelie wordt verkondigd, niet positief bijdraagt aan je eigen geloof moet je je allereerst afvragen waarvan jouw geloof afhankelijk is. Misschien is je geloof wel teveel gebaseerd op vormen en gevoelens. Als het Woord van God centraal staat zou een gemeente altijd positief moeten werken voor je geloof. Theoretisch maakt het ook niet uit welke dominee er preekt, want geloof is niet afhankelijk van mooie woorden maar van de Geest.
Dit neemt niet weg dat je geloof gestimuleerd kan worden door een goede sfeer in de gemeente en eredienst, een aansprekende predikant en dit soort zaken. Probeer die dan allereerst in je eigen gemeente te zoeken en te stimuleren. Dan bouw je niet alleen jezelf, maar ook de gemeente.
+0
Geertsma
Dat zendingsbevel zie ik niet zo duidelijk in relatie met de erediensten als ik eerlijk moet zijn.
Wat volgens mij het belangrijkste doel van een kerkdienst is, is het als gemeente samenkomen om samen God te prijzen, tot hem te bidden (ook wat betreft zaken die de gemeente en gemeenteleden aangaan), samen schuld te belijden, samen God's Woord overdenken en wat voor elementen er al niet meer in een kerkdienst zitten.
Dat zijn doelen die dwars door persoonlijke voorkeuren heengaan. Juist in het samenkomen, ondanks de verschillen die er zijn, laat je zien dat je ècht gemeente bent. Samenkomen met mensen die over de hele linie voor het grootste deel hetzelfde denken en/of ervaren, of samenkomen op een plek waar jij je makkelijk thuis voelt is inderdaad aantrekkelijk, maar volgens mij vraagt de Bijbel wel een andere insteek om saamhorigheid te bereiken. En dat is, juist ondanks verschillen, elkaar te vinden in het ene doel en die ene basis Jezus Christus. Ik bedoel hier niet mee dat ik iedereen veroordeel die liever ergens anders naartoe gaat, maar ik wil wel eens vragen na te denken over wat je doel is om naar de kerk te gaan en wat je daadwerkelijk zoekt. Als je alleen maar naar de kerk gaat om persoonlijk gestimuleerd te worden (even uitzonderingen waarin het voor jezelf ècht wel even nodig is daargelaten), ga je volgens mij aan een hele belangrijke voorwaarde van het gemeente-zijn voorbij. En dat is het belang van de naaste zoeken. Ook rekening houden met wensen en verlangens van de ander. En, volgens mij, in de eerste plaats naar de kerk gaan om God daarmee te dienen.
Persoonlijk geloof is inderdaad niet onbelangrijk en als een kerk dat in de weg staat, kan het soms beter zijn om ergens anders heen te gaan. Maar dat dan wel als laatste optie, lijkt me. Die conclusie kun je ook te makkelijk trekken. Persoonlijk geloof is vooral ook iets waar jezelf aan moet werken, ik weet niet of de kerkdiensten daarvoor bedoeld zijn. Sterker nog: als het van de kerkdiensten af moet hangen hoe het met jouw persoonlijk geloof gesteld is, lijkt het me dat je zelf ook wel wat te doen hebt en moet je dat niet in de eerste plaats de kerkdiensten gaan verwijten.
Juist omdat de GSV en andere organen als de Alpha-crusus al heel veel bieden op het gebied van geloofsvorming en ontwikkeling, zouden we volgens mij de kerk daar best wat minder voor nodig hoeven hebben. En is het ook niet zo'n probleem om gewoon in de regel (dus echt niet alleen maar) de diensten te bezoeken van de gemeente waar je lid bent. En, nogmaals, dat is nog wat anders dan gelijk superactief in de gemeente worden.
Edit: voor het geval er overlappingen zijn: RC postte terwijl ik met mijn post bezig was... :)
+0
Rossatron
Geertsma schreef: Dat zendingsbevel zie ik niet zo duidelijk in relatie met de erediensten als ik eerlijk moet zijn.
Wel even goed lezen... :). Ik zet het zendingsbevel in directe relatie met gemeente-zijn en mijns inziens zijn onderdelen daar (slechts) een onderdeel van.
+0
Maurijn
FF Toevoeging aan de allereerste post:
KOMT ALLEN NAAR BIDDAG!!!
+0
Liesbeth
RC schreef: Liesbeth schreef:
Als je merkt dat een bepaalde kerk niet positief bijdraagt aan je eigen geloof, dan hoef je er van mij niet te komen.
Volgens mij is het al eerder door Geertsma opgemerkt, maar dit vind ik veel te makkelijk gesteld. Als je merkt dat een bepaalde kerk, waarvan jij gelooft dat daar het evangelie wordt verkondigd, niet positief bijdraagt aan je eigen geloof moet je je allereerst afvragen waarvan jouw geloof afhankelijk is. Misschien is je geloof wel teveel gebaseerd op vormen en gevoelens. Als het Woord van God centraal staat zou een gemeente altijd positief moeten werken voor je geloof. Theoretisch maakt het ook niet uit welke dominee er preekt, want geloof is niet afhankelijk van mooie woorden maar van de Geest.
Dit neemt niet weg dat je geloof gestimuleerd kan worden door een goede sfeer in de gemeente en eredienst, een aansprekende predikant en dit soort zaken. Probeer die dan allereerst in je eigen gemeente te zoeken en te stimuleren. Dan bouw je niet alleen jezelf, maar ook de gemeente.
@ Jan Maarten
Kernelement van het gemeente-zijn is het samen God dienen. Dit houdt in samen bidden, zingen, bijbelstudie doen, naar Gods woord horen, elkaar bemoedigen, elkaar troosten, er voor elkaar zijn. Daarnaast natuurlijk deze liefde voor God en voor elkaar uitstralen naar buiten toe, maar misschien hoeft dat idealiter niet eens een apart element te zijn, want als de genoemde elementen aanwezig zijn, straal je heel veel uit!
Veel van deze elementen vinden ook op de GSV plaats: Geloofsgesprekken heb ik veelal met GSV'ers, bijbelstudie doe ik met GSV'ers, discussieren over theologische inzichten doe ik met GSV'ers. Dit alles doe ik weinig met kerkleden. Natuurlijk zijn er dingen die op de GSV niet gebeuren (bijvoorbeeld de kerkdienst). Toch denk ik dat de GSV echt wel wat weg heeft van een gemeente.
Jij stelt dat het element wat gemeenteleden met elkaar bindt, het samen christen-zijn is. Bij de GSV is dat volgens jou primair student. Daar ben ik het niet mee eens. Bij een kerk heb je de hele verzameling christenen (ik bedoel niet dat alle christenen lid zijn van de GKV, maar dat alle soorten mensen bij een kerk zitten), bij de GSV slechts een deelverzameling hiervan, namelijk de studenten. Toch is het wel degelijk ons christen-zijn dat ons samenbindt. Kijk alleen maar naar de doelstelling, heeft veel weg van het doel van gemeenten.
@RC Ik vind het irreel om te zeggen dat het niet uitmaakt welke dominee je hebt, en dat je persoonlijke geloofsleven niet afhankelijk zou moeten zijn van kerkdiensten. Dit is volgens mij namelijk niet het geval. Verder ga je hiermee ook voorbij aan een primaire functie van kerkdiensten. Volgens mij heeft een kerkdienst verschillende doelen: God loven, bidden tot hem, en leren uit de Bijbel. Dit laatste punt is gericht op het vergroten van geloof, op het verbeteren van je geloofsleven. Als dit niet het geval is in een kerk, of te weinig, dan vind ik dat je daar consequenties aan mag verbinden.
+0
Rossatron
Liesbeth schreef: Jij stelt dat het element wat gemeenteleden met elkaar bindt, het samen christen-zijn is. Bij de GSV is dat volgens jou primair student. Daar ben ik het niet mee eens. Bij een kerk heb je de hele verzameling christenen (ik bedoel niet dat alle christenen lid zijn van de GKV, maar dat alle soorten mensen bij een kerk zitten), bij de GSV slechts een deelverzameling hiervan, namelijk de studenten. Toch is het wel degelijk ons christen-zijn dat ons samenbindt. Kijk alleen maar naar de doelstelling, heeft veel weg van het doel van gemeenten.
In eerste instantie is de GSV niet een verzameling gelovigen, niet een gemeenschap van heiligen, hoe hard je dat er ook van wilt maken. In eerste insantie is de GSV een studentenvereniging. Weliswaar met het criterium en de doelstelling gericht op christen-zijn, maar dat maakt het nog geen gemeente. Zo is de doelstelling van de EO, Opwekking en Alpha ook christelijk, maar dat maakt ze nog geen vervanging van de gemeente. Daarmee doe ik ze niet tekort, want ze kunnen een prima, een geweldige aanvulling zijn voor de gaten die gemeenten te vaak laten vallen.
Door de hele bijbel heen, niet alleen in Handelingen 2, vertelt God wat de kernelementen van zijn gemeente zijn:
(verkondiging van) het woord
(bediening van) de sacramenten
gebed (verootmoediging)
lofprijzing
Vooral de eerste twee zijn specifiek voor een gemeente. De invulling daarvan kan natuurlijk heel verschillend zijn, maar dat is een ander verhaal. En het kan in dit verband niet zo zijn dat gemeente (bijvoorbeeld kerkenraden) moeten zorgen dat aan bovenstaande elementen facilitair gezien wordt voldaan en de gelovigen dan bekijken welke ze het leukst, plezierigst of prettigst vinden op dat moment. Geloven is intrinsiek een gemeenschappelijk gebeuren. Dat je geloven in de vorm van spiritualiteit individueel, persoonlijk kunt beleven is een feit, maar dat maakt het geloof nog niet individualistisch of egocentrisch. In het geloof staat altijd de ander centraal. En om die ander optimaal te kunnen helpen, moet je elkaar zien staan. En daarom zijn gemeenten van belang. Voor pastorale zorg (voor jou, maar ook voor de ander), voor tucht, voor onderlinge bemoediging, voor inspiratie, voor God.
Nogmaals: ik begrijp 'kerkshoppen' echt wel, ik ga ook het liefst naar de kerk waar ik mij het prettigst voel en heel eerlijk blijf ik het allerliefste nog in bed liggen, maar als ik Gods woord serieus neem, is dat intrinsiek onjuist.
+0
Geertsma
Liesbeth schreef: @RC Ik vind het irreel om te zeggen dat het niet uitmaakt welke dominee je hebt, en dat je persoonlijke geloofsleven niet afhankelijk zou moeten zijn van kerkdiensten. Dit is volgens mij namelijk niet het geval. Verder ga je hiermee ook voorbij aan een primaire functie van kerkdiensten. Volgens mij heeft een kerkdienst verschillende doelen: God loven, bidden tot hem, en leren uit de Bijbel. Dit laatste punt is gericht op het vergroten van geloof, op het verbeteren van je geloofsleven. Als dit niet het geval is in een kerk, of te weinig, dan vind ik dat je daar consequenties aan mag verbinden.
Ik geloof dat ik nog meer zei dan RC dat je persoonlijk geloof niet afhankelijk moet zijn van de kerkdiensten. Allicht valt er op deze opmerking het e.e.a. te nuanceren, maar het gaat mij vooral om het uitgangspunt.
Ik ben inderdaad van mening dat de kerkdiensten niet primair gericht zijn op bevordering van jouw persoonlijke geloofsbeleving. Al is het natuurlijk wel prettig als dat wel gebeurt. Als ik kijk hoe in de Bijbel naar samenkomsten wordt gekeken, dan is vooral het samenkomen en God dienen belangrijk (vgl bijv. 1 Kor. 11 en 14). Er wordt ook altijd opgeroepen om gericht te zijn op elkaar en niet puur op het eigen belang te letten.
Dingen waardoor jij gestimuleerd wordt, kunnen voor andere mensen misschien wel helemaal niet stimulerend zijn. Feitelijk zou dit dus betekenen dat elk gemeentelid zelf zou kunnen kijken naar welke samenkomst hij/zij wel of niet zou gaan. En dan zou er ook niks op tegen zijn als in elke kerkdienst bij een bepaalde dominee of vorm van dienst alleen gelijkgestemden zouden zitten. Ik weet dat ik jouw woorden wat ver doortrek, maar het zijn volgens mij wel conclusies die je eruit zou kunnen trekken.
En dat gaat volgens mij juist dwars in tegen wat er in de Bijbel van een gemeente wordt gevraagd. Dat we ondanks verschillen die er zijn juist wel elkaar herkennen als mede-gelovigen. Dat we vanuit die eenheid ook samenkomen en niet vanuit een eenheid van denken of voelen. Dat we niet alleen oog hebben voor ons eigen geloof en belevingen, maar ook voor dat van anderen en elkaar proberen op te bouwen. En dat gaat verder dan alleen te verwachten dat ik opgebouwd word. Maar dat elkaar opbouwen, wordt volgens mij ook meer gezien als een verantwoordelijkheid die christenen onderling hebben, niet iets wat nou per sé in een samenkomst zou moeten gebeuren. Voor dat doel zijn er, zoals ik eerder al aangaf, binnen en buiten de GSV ook genoeg mogelijkheden. En daarnaast heb je natuurlijk ook zelf de verantwoordelijkheid om aan je geloof te werken. Een kerkdienst kan er volgens mij per definitie niet op gericht zijn om iedereen in zijn of haar geloof te stimuleren. Daarvoor zijn mensen gewoon te verschillend. De één zal in de ene dienst meer gestimuleerd worden en de ander in de andere dienst. Dat hoeft ook helemaal niet erg te zijn als we blij zijn voor elkaar als we gestimuleerd zijn en als we de andere doelen van een kerkdienst niet uit het oog verliezen. Maar als iedereen voor zijn eigen geloofsopbouw naar de kerk gaat, krijgen we inderdaad de situatie van groepen gelijkgestemden in de kerk. En groepsvorming is nou juist iets waar voor gewaarschuwd wordt in de Bijbel (1 Kor. 11:18 ).
En elkaar oproepen naar de eigen kerkdiensten te gaan is helemaal niet zo gek als ik Hebr. 10:24 en 25 lees:
NBV schreef: 24 Laten we opmerkzaam blijven en elkaar ertoe aansporen lief te hebben en goed te doen, 25 en in plaats van weg te blijven van onze samenkomsten, zoals sommigen doen, elkaar juist bemoedigen, en dat des te meer naarmate u de dag van zijn komst ziet naderen.
+0
Geertsma
Nog even een aanvulling: gemeente zijn is volgens mij breder dan het samen bezoeken van de kerkdiensten. Juist omdat veel mensen (en dan heb ik niet specifiek meer over studenten) alleen dat laatste doen verdwijnt het gemeente-gevoel nogal vaak. Dan is het niet meer dan de club waar je 's zondags samen mee in de kerk zit. En als men er dan persoonlijk ook nog eens niet zoveel aan heeft, wordt de keus wel erg verleidelijk om het maar ergens te gaan zoeken waar men wel in de persoonlijke beleving danwel de persoonlijke manier van denken gestimuleerd wordt. Een trend die in andere kerken vaak al bezig is en nu ook in onze kerken behoorlijk begint door te komen.
En juist het geloof delen buiten de kerkdiensten om is iets wat binnen de GSV gebeurt. Dat is wat mij betreft ook een goede zaak. Juist ook omdat je als student (voor het eerst) tegen veel zaken aanloopt waar de kerk niet de antwoorden of de ruimte om te antwoorden heeft. In die periode is het dan wat mij betreft ook niet erg om elkaar als studenten op te zoeken. En elkaar in het geloof te stimuleren. Vandaar dat de GSV het gemeente-idee behoorlijk kan overnemen en tot op zekere hoogte is dat ook waardevol.
Alleen heb je daarnaast ook de kerkelijke gemeente. En het is volgens mij ook helemaal niet verkeerd voor studenten om te weten dat je daar lid van bent. Om te merken dat er meer is dan de studentenwereld en dat er meer gelovigen zijn met hele andere gevoelens en problemen dan studenten. Dus inzetten voor de kerkelijke gemeente is helemaal geen slechte zaak en zo heel veel tijd kost dat nou ook weer niet: heel af en toe een gemeente-avond of TvA-activiteit. Af en toe es kluften met gemeenteleden ipv alleen met GSV'ers (die je toch de rest van de week ook al ziet). Het kan ook je studenten-probleempjes en -problemen es even lekker in een ander perspectief zetten.
Maar los daarvan: het minste wat je kan doen is volgens mij je eigen kerkdiensten bezoeken. En dan zeg ik expres: je eigen, dwz: op de plek waar je hoort. Dus even niet vanuit het idee waar je jezelf thuisvoelt, maar vanuit het idee van de plek waar je verwacht wordt. En dat hoeft dan echt niet elke zondag twee keer, wat mij betreft. Daarvoor is het gemeente-idee van de GSV te wezenlijk (heb ik zelf in het verleden ook gemerkt) en kan er ook wel eens de behoefte zijn om andere GSV'ers juist ook in de kerk op te zoeken. Het is volgens mij ook niet nodig om jezelf wat dat betreft een juk op te leggen door elke zondag twee keer ergens heen te gaan, terwijl je liever ergens anders zat. Ter nuancering. Wat dat betreft heb je als student een wat bredere leefwereld dan de de plek waar je woont.
Maar geregeld je gezicht laten zien in je eigen gemeente is volgens mij echt geen slechte zaak. Af en toe een activiteitje meepikken in die gemeente al helemaal niet. En als je reden hebt om dat niet te doen, kun je je volgens mij ook wel eens afvragen uit wat voor motieven dat is en of die wel helemaal oprecht zijn.
+0
Koning David
Uit gewoonte en omdat ik er vaak een aantal GSV'ers aantref ga ik zondag meestal beide keren naar West. Niet omdat het moet, omdat ik denk dat God mij naar deze gemeente roept of omdat ik West zo'n geweldige gemeente vind.
West vind ik niet bijzonder gezellig maar vreselijk saai is het er ook niet. Ik vind de preken van Joosse altijd verrassend want je weet nooit welke gedachtensprongen hij nu weer maakt. 's-Middags zijn er vaak andere dominees. Sommige zijn goed, andere niet.
Af en toe ga ik wel eens naar Oost. De sfeer is daar gezelliger maar de banken zitten slechter. De preken vind ik daar wel beetje oppervlakkig soms en daar houd ik niet zo van maar ik heb in Oost gelukkig nog nooit zware oordeelspreken gehoord (i.t.t. West).
Af en toe ga ik ook naar de Tehuisgemeente. Helaas komen hier weinig studenten (misschien moeten we hier een keer met een grote groep naar toe fietsen) maar de sfeer is hier gezellig, de preken zijn van een redelijk niveau en af en toe staat er een vrouw op de kansel.
Of een dienst mij opbouwt of niet is een heel ander verhaal. Het hangt wel een beetje van mijn stemming af maar die wordt ook beinvloed door de preek van de dominee. Een zware donderpreek maakt mij altijd heel erg depressief maar een Jezus-houdt-van-jou preek bereikt helaas niet altijd het omgekeerde effect, behalve als het echt een heel goede preek is op het juiste moment.
+0
Rossatron
Vriend Klei schreef: Af en toe ga ik wel eens naar Oost. De sfeer is daar gezelliger maar de banken zitten slechter. De preken vind ik daar wel beetje oppervlakkig soms en daar houd ik niet zo van maar ik heb in Oost gelukkig nog nooit zware oordeelspreken gehoord (i.t.t. West).
Ik moet echt vaker naar de kerk gaan. Veel te lang geleden dat ik zo'n preek heb gehoord en dat is nu juist wat ik nodig heb, in plaats van het regelmatig (en begrijpelijk) om de punten heen draaien.
+0
Koning David
Dikwijls stoor ik mij aan het feit dat mijn hele post compleet genegeerd wordt en er alleen op een punt van mij wordt ingegaan waar anderen het niet zo mee eens. Dit zorgt er namelijk voor dat mijn post in een heel andere context komt te staan en er wordt dan heel sterk de suggestie gewekt dat ik alleen maar over mijn stokpaardjes wil discussieren. Ik wil het hier echter helemaal niet hebben over donderpreken. Die discussie hebben we volgens mij al te vaak gevoerd. Ik heb hier gewoon een andere mening over. Punt uit en laten we het s.v.p. ergens anders over hebben.
Gaan jullie ook vooral uit gewoonte naar de kerk? Of omdat je vrienden er zijn? Of omdat het voor je gevoel moet (van God, je plichtsgevoel of je omgeving)? Of omdat je het leuk vindt? En vind je het wel leuk en opbouwend voor je geloof of doe je eigenlijk maar alsof?
+0
Rossatron
Vriend Klei schreef: Punt uit en laten we het s.v.p. ergens anders over hebben.
Gaan jullie ook vooral uit gewoonte naar de kerk? Of omdat je vrienden er zijn? Of omdat het voor je gevoel moet (van God, je plichtsgevoel of je omgeving)? Of omdat je het leuk vindt? En vind je het wel leuk en opbouwend voor je geloof of doe je eigenlijk maar alsof?
Als je niet wilt dat we reageren op jouw post, laten we dan in ieder geval wel bij het onderwerp blijven.
+0
agent_Fox_Mulder
Ik neem aan dat dit hele topic vooral is bedoeld voor personen die zeer regelmatig in Groningen zijn en daardoor in staat zijn zich onder de beschermende vleugels van een plaatselijke moederkerk te scharen. Voor degenen voor wie dit niet geldt, dus zij die vrijwel altijd de stad uit zijn en zelfs drie tot vier gemeenten hebben blijft deze hele discussie een beetje een ver van je bed show, zo ook voor mij.
Ik wil echter toch even zeggen dat ik het na een aantal jaar zwerven wel prettig vind om straks in een eigen gemeente te zitten en daar ook tijd in te steken. De GSV heb ik nooit ervaren als een gemeente. De reden komt duidelijk naar voren in de posts die op dit topic al zijn gegeven onder de kenmerken van een gemeente. Vrijwel al deze kenmerken zijn naar binnen toe gericht, er ligt een focus in tot opbouw van de eigen gemeenteleden. Terwijl een kerk volgens mij juist naar buiten toe moet zijn gericht, tot in haar eigen diensten toe. Dit is de kerntaak van de kerk maar toch afwezig in alle posts die gaan over de kenmerken van de kerk. Mede daarom is de GSV ook geen gemeente, we richten ons vooral naar binnen, op de versterking van ons eigen geloof en niet op andere mensen.
+0
Octr
RC schreef: Liesbeth schreef:
Als je merkt dat een bepaalde kerk niet positief bijdraagt aan je eigen geloof, dan hoef je er van mij niet te komen.
Volgens mij is het al eerder door Geertsma opgemerkt, maar dit vind ik veel te makkelijk gesteld. Als je merkt dat een bepaalde kerk, waarvan jij gelooft dat daar het evangelie wordt verkondigd, niet positief bijdraagt aan je eigen geloof moet je je allereerst afvragen waarvan jouw geloof afhankelijk is. Misschien is je geloof wel teveel gebaseerd op vormen en gevoelens. Als het Woord van God centraal staat zou een gemeente altijd positief moeten werken voor je geloof. Theoretisch maakt het ook niet uit welke dominee er preekt, want geloof is niet afhankelijk van mooie woorden maar van de Geest.
Dit neemt niet weg dat je geloof gestimuleerd kan worden door een goede sfeer in de gemeente en eredienst, een aansprekende predikant en dit soort zaken. Probeer die dan allereerst in je eigen gemeente te zoeken en te stimuleren. Dan bouw je niet alleen jezelf, maar ook de gemeente.
RC, in theorie heb je helemaal gelijk. Maar, als de sfeer in een bepaalde kerk jouw eigen geloof op een heel laag pitje zet, dan is het bijna onmogelijk geworden om persoonlijk iets aan die kerk toe te voegen, c.q. mee te helpen met 'bouwen'. Dat kan het voor jezelf heel moeilijk maken om toch in die kerk te blijven, ook al wordt daar immers het ware evangelie verkondigd. Ik weet wel dat je eerst naar jezelf moet kijken, en met welke instelling je naar de kerk gaat enzo, maar er kunnen toch dingen in de kerk spelen, ondanks dat daar het ware evangelie verkondigd wordt, waar je jezelf niet overheen kan zetten. Dan wordt elke preek opnieuw bijna destructief zelfs. Wat dan? (volgens jou of iemand anders?) Toch maar blijven? Of naar dezelfde kerk in een andere plaats?
Ik blijf mezelf maar afvragen wat de bedoeling kan zijn van het feit dat jij in die kerk blijft zitten en je geloof ziet afnemen......(dit uit eigen ervaring)
+0
RC
Maurice schreef:
Ik blijf mezelf maar afvragen wat de bedoeling kan zijn van het feit dat jij in die kerk blijft zitten en je geloof ziet afnemen......(dit uit eigen ervaring)
Mijn post is inderdaad theoretisch, irreeel en idealistisch. Maar als het wel waar is, lijkt het me goed dat wel als uitgangspunt te houden.
Wanneer de sfeer in de kerk je geloof op een laag pitje zet is de eerste stap mijn inziens om te onderzoeken of die kerk een 'ware' kerk is. Dat betekent inderdaad dat er naar waarheid het evangelie wordt verkondigd, maar ook dat de gemeenteleden ware gelovigen zijn, navolgers van Christus.
Bij een bevestigend antwoord is de tweede stap een zelfonderzoek: waardoor en waarin geloof ik eigenlijk? En hoe komt het dat de sfeer in deze kerk zo destructief werkt voor mijn geloof? Wellicht brengt dit je ertoe om eigen geloofsmanieren aan de kant te zetten omdat ze tussen jou en God instaan.
Het tweede punt is dan het helpen met bouwen. Ik denk dat in elke 'ware' kerk ruimte is voor 'ware' gelovigen. Groningen-West is hiervan een voorbeeld: de positieve veranderingen die hier aan de orde zijn worden bewerkstelligd door een actieve inzet van een klein groepje gemeenteleden (o.a. Tijd voor Actie). Misschien ben jij wel diegene die eerst dit kleine groepje moet mobiliseren, maar enthousiaste mensen zijn altijd te vinden. En door op deze manier te bouwen wordt je juist zelf gebouwd.
Tenslotte kan ik natuurlijk niet voorbij gaan aan de gebrokenheid, ook in het christelijke leven. Misschien heb je niet genoeg kracht en geloof om de fundamenten te leggen in een gemeente waar dat nodig is. Misschien heb je bepaalde geloofsmanieren en vormen wel nodig voor je geloof, en kan je deze niet loslaten. En misschien is een andere kerk wel meer een 'ware' kerk.
Ik zal dan ook niemand veroordelen vanwege het vertrekken uit de gemeente. Maar dat kan geen gemakkelijke beslissing zijn.
+0
MaaT
agent_Fox_Mulder schreef: (...)
De GSV heb ik nooit ervaren als een gemeente. De reden komt duidelijk naar voren in de posts die op dit topic al zijn gegeven onder de kenmerken van een gemeente. Vrijwel al deze kenmerken zijn naar binnen toe gericht, er ligt een focus in tot opbouw van de eigen gemeenteleden. Terwijl een kerk volgens mij juist naar buiten toe moet zijn gericht, tot in haar eigen diensten toe. Dit is de kerntaak van de kerk maar toch afwezig in alle posts die gaan over de kenmerken van de kerk. Mede daarom is de GSV ook geen gemeente, we richten ons vooral naar binnen, op de versterking van ons eigen geloof en niet op andere mensen.
Mee eens. En, de GSV moet ook niet willen een kerk te zijn. Mijns inziens is de GSV een hele toffe aanvulling op je sytudent zijn, maar schiet zij op een punt 'te kort' (voor zover je dat te kort schieten kunt noemen): Nl. het stimuleren van GSV-ers in hun eigen kerk. Het over de verenigingmuren heen kijken, het samen werken aan de kerk. Mijns inziens óók een belangrijk aspect van je studententijd.
En ja, ik ben actief lid van Groningen-West, heb er ook bewust voor gekozen omdat te worden. Zeker omdat ik heel regelmatig weekenden in Groningen blijf, en geen binding heb met de kerkelijke gemeente van mijn ouders, simpelweg omdat ik daar veel te kort gewoond heb.
@ Jaap: Ik kan me voorstellen dat je wat vrijheid wil als student. Ik ben daar ook niet op tegen, student zijn is nu eenmaal de tijd om de wereld te verkennen en te kijken wat je nu echt wilt. Ik ga zelf ook niet uit van die typisch vrijgemaakte gedachte van 'de ware kerk', maar een punt om over na te denken is dat de kerk van west het bijzonder goed kan gebruiken dat studenten daar actief worden.
@ Liesbeth: Ik beleef mijn geloof ook voor een groot deel binnen de GSV. Maar daarnaast ben ik er achter gekomen dat ook buiten de GSV, in de kerk in dit geval, een heleboel mensen zitten die er op zitten te wachten dat er meer mensen komen om hun geloof met heb te delen. Ook een puntje om eens over na te denken...
Prachtige woorden en ik kan me in jouw ideeen wel invoelen, maar je stelt dingen tegenover elkaar die onjuist zijn. Al die dingen die jij opnoemt, zoals samen met andere studenten geloven, ontdekken wat je gelooft en wat het geloof voor jou kan betekenen, alpha-cursussen etc, kunnen prima binnen de gemeente zoals God die aan ons gegeven heeft. En inderdaad, zoals je zelf al aangeeft, gemeente-zijn is meer dan zondags in de kerk een plaatsje bezet houden. Helaas zijn er maar weinig mensen die zover durven kijken. Juist omdat gemeente-zijn zoveel meer is, wordt ervoor gepleit om je handen eens uit de mouwen te steken. En dat om de simpele reden dat jij en dat de ander niet alleen kan geloven. God geeft ons niet voor niets aan elkaar, uiteraard binnen de GSV, maar ook binnen de kerkelijke gemeente (en misschien daar nog wel eerder, maar dat is discutabel).
Echt gemeente-zijn kan pas als je elkaar kent. En elkaar leren kennen kan pas als je over de muren van de zondagse eredienst heen kijkt. Als je je gezicht laat zien. Dan kun je er echt voor de ander zijn. En dat betekent idd dat je wel eens wat moet inleveren, maar dat geeft natuurlijk niet.
Overigens, dat zogenoemde 'juk' bestaat helemaal niet hoor! Ik en vele anderen doen niet ons best tegen beter weten in, maar we zetten onze gaven in omdat we er zoveel voor terugkrijgen. Waarom wordt er elke keer weer op gehamerd dat studenten gemist worden in de gemeente? Juist omdat studenten geneigd zijn om de kerk als iets voor de zondag te zien en dat een gigantisch probleem is in studentensteden. En we vragen niet veel van je, laat gewoon eens je gezicht zien, tijdens avondmaal of tijdens een gemeentedag (die ik en passant even promoot voor DV 9 april as). Niet omdat je je er prettig bij voelt, maar omdat dat God behaagt.
PS: sorry Henri.
Nog even een toevoeging aan (en nuancering op) mijn vorige post:
Ik vind het persoonlijk geloof van mensen belangrijker dan bouwen aan een gemeente. Als je merkt dat een bepaalde kerk niet positief bijdraagt aan je eigen geloof, dan hoef je er van mij niet te komen. Verder ben ik het ook met Jaap eens dat je in je studententijd mag zoeken.
Aan de andere kant is Groningen-West een gemeente die studenten echt nodig heeft om een levende gemeente te zijn. Daarom wil ik mensen oproepen om Groningen-West niet te snel af te schrijven.
De relatie GSV-kerkgemeente die Jaap aansnijdt is mijns inziens wel problematisch. Wat is een kerk: een groep mensen met wie je je geloof deelt. Ik deel mijn geloof voornamelijk met GSV'ers en niet met kerkleden. De GSV bezit mijns inziens zeker aspecten die bij een kerk behoren, waaronder een paar van de meest essentiele aspecten van een kerk. Daarom wordt de GSV nog geen kerk, maar het zorgt er wel voor dat GSV'ers deze aspecten minder bij een kerk gaan zoeken.
De belangrijkste gemene deler bij de kerk is het geloof: mensen komen samen niet omdat ze elkaar graag mogen, niet omdat ze een goede spreker willen horen, niet omdat ze leuke liedjes willen zingen, maar omdat ze een gemeenschappelijk Vader hebben, ze zijn Familie.
De belangrijkste gemene deler bij de GSV is student zijn: studenten komen samen in de GSV niet omdat ze geloven, niet omdat ze niet alleen willen geloven, niet omdat ze God dienen, maar omdat ze student zijn en dat graag binnen een studentenvereniging willen beleven, die dan als criterium moet hebben dat ze christelijk is en die daarnaast als belangrijk criterium heeft dat zij studentikoos is.
Ik zie toch een duidelijk verschil in de belangrijkste aspecten van kerk-zijn en van GSV-zijn. Dat de GSV belangrijke vragen van het leven kan helpen beantwoorden of kan helpen onderzoeken is een bonus. Dat een kerk dat kan is een gegeven dat God beloofd aan Zijn gemeente.
Waarom geeft God de gemeente? Omdat we een opdracht te vervullen hebben, die van levensbelang is (het zendingsbevel). En daarvoor moet een duidelijke basis zijn. En die basis kan (en zou moeten) gevonden worden in de christelijke gemeente. In het kerk-zijn. Iedereen kan zijn krachten daar dan voor inzetten, al naar gelang de tijd en de gaven die hem of haar gegeven zijn. Dat de GSV daarin ook kan bijdragen, is fantastisch en iets om dankbaar voor te zijn. Maar de GSV kan daarin ten diepste alleen maar dienstbaar in zijn, alleen al gezien de lidmaatschapscriteria, die volledige uitvoering van de opdracht sowieso onmogelijk maakt.
Even bericht namens de Webcie:
We hebben 2x een bericht gezien met een verzoek om e.e.a. intern neer te zetten ipv zoals het nu staat, intern. Wij vinden (tot nu toe) dat het extern moet blijven, omdat het eigenlijk 'schijnheilig' is om het intern neer te zetten. Wat mensen van een bepaalde dominee vinden, hoeft toch geen geheim te zijn? Er zit wel een zeker spanningsveld, niet alles mag je zeggen, maar iedereen moet voor zichzelf in deze discussie bedenken wat je wel en niet kan zeggen. Roddelen mag niet; maar eerlijk zeggen wat je bijvoorbeeld van een dominee vindt, moet ook extern kunnen. Hierin zijn de forumregels en fatsoensnormen de richtlijn.
Bovendien, en misschien is dat belangrijker: andere leden van Groningen West kunnen hier mee kunnen discussieren als het extern blijft. Dat gebeurt soms, dus wat ons betreft blijft het extern.
Ben je het er niet mee eens? Dan kun je een mail sturen naar de webcie, en denken we er nog een keer over na. In dit topic, kan het dan weer verder gaan over het onderwerp.
Liesbeth schreef:
Volgens mij is het al eerder door Geertsma opgemerkt, maar dit vind ik veel te makkelijk gesteld. Als je merkt dat een bepaalde kerk, waarvan jij gelooft dat daar het evangelie wordt verkondigd, niet positief bijdraagt aan je eigen geloof moet je je allereerst afvragen waarvan jouw geloof afhankelijk is. Misschien is je geloof wel teveel gebaseerd op vormen en gevoelens. Als het Woord van God centraal staat zou een gemeente altijd positief moeten werken voor je geloof. Theoretisch maakt het ook niet uit welke dominee er preekt, want geloof is niet afhankelijk van mooie woorden maar van de Geest.Dit neemt niet weg dat je geloof gestimuleerd kan worden door een goede sfeer in de gemeente en eredienst, een aansprekende predikant en dit soort zaken. Probeer die dan allereerst in je eigen gemeente te zoeken en te stimuleren. Dan bouw je niet alleen jezelf, maar ook de gemeente.
Dat zendingsbevel zie ik niet zo duidelijk in relatie met de erediensten als ik eerlijk moet zijn.
Wat volgens mij het belangrijkste doel van een kerkdienst is, is het als gemeente samenkomen om samen God te prijzen, tot hem te bidden (ook wat betreft zaken die de gemeente en gemeenteleden aangaan), samen schuld te belijden, samen God's Woord overdenken en wat voor elementen er al niet meer in een kerkdienst zitten.
Dat zijn doelen die dwars door persoonlijke voorkeuren heengaan. Juist in het samenkomen, ondanks de verschillen die er zijn, laat je zien dat je ècht gemeente bent. Samenkomen met mensen die over de hele linie voor het grootste deel hetzelfde denken en/of ervaren, of samenkomen op een plek waar jij je makkelijk thuis voelt is inderdaad aantrekkelijk, maar volgens mij vraagt de Bijbel wel een andere insteek om saamhorigheid te bereiken. En dat is, juist ondanks verschillen, elkaar te vinden in het ene doel en die ene basis Jezus Christus. Ik bedoel hier niet mee dat ik iedereen veroordeel die liever ergens anders naartoe gaat, maar ik wil wel eens vragen na te denken over wat je doel is om naar de kerk te gaan en wat je daadwerkelijk zoekt. Als je alleen maar naar de kerk gaat om persoonlijk gestimuleerd te worden (even uitzonderingen waarin het voor jezelf ècht wel even nodig is daargelaten), ga je volgens mij aan een hele belangrijke voorwaarde van het gemeente-zijn voorbij. En dat is het belang van de naaste zoeken. Ook rekening houden met wensen en verlangens van de ander. En, volgens mij, in de eerste plaats naar de kerk gaan om God daarmee te dienen.
Persoonlijk geloof is inderdaad niet onbelangrijk en als een kerk dat in de weg staat, kan het soms beter zijn om ergens anders heen te gaan. Maar dat dan wel als laatste optie, lijkt me. Die conclusie kun je ook te makkelijk trekken. Persoonlijk geloof is vooral ook iets waar jezelf aan moet werken, ik weet niet of de kerkdiensten daarvoor bedoeld zijn. Sterker nog: als het van de kerkdiensten af moet hangen hoe het met jouw persoonlijk geloof gesteld is, lijkt het me dat je zelf ook wel wat te doen hebt en moet je dat niet in de eerste plaats de kerkdiensten gaan verwijten.
Juist omdat de GSV en andere organen als de Alpha-crusus al heel veel bieden op het gebied van geloofsvorming en ontwikkeling, zouden we volgens mij de kerk daar best wat minder voor nodig hoeven hebben. En is het ook niet zo'n probleem om gewoon in de regel (dus echt niet alleen maar) de diensten te bezoeken van de gemeente waar je lid bent. En, nogmaals, dat is nog wat anders dan gelijk superactief in de gemeente worden.
Edit: voor het geval er overlappingen zijn: RC postte terwijl ik met mijn post bezig was... :)Wel even goed lezen... :). Ik zet het zendingsbevel in directe relatie met gemeente-zijn en mijns inziens zijn onderdelen daar (slechts) een onderdeel van.
FF Toevoeging aan de allereerste post:
KOMT ALLEN NAAR BIDDAG!!!
@ Jan Maarten
Kernelement van het gemeente-zijn is het samen God dienen. Dit houdt in samen bidden, zingen, bijbelstudie doen, naar Gods woord horen, elkaar bemoedigen, elkaar troosten, er voor elkaar zijn. Daarnaast natuurlijk deze liefde voor God en voor elkaar uitstralen naar buiten toe, maar misschien hoeft dat idealiter niet eens een apart element te zijn, want als de genoemde elementen aanwezig zijn, straal je heel veel uit!
Veel van deze elementen vinden ook op de GSV plaats: Geloofsgesprekken heb ik veelal met GSV'ers, bijbelstudie doe ik met GSV'ers, discussieren over theologische inzichten doe ik met GSV'ers. Dit alles doe ik weinig met kerkleden. Natuurlijk zijn er dingen die op de GSV niet gebeuren (bijvoorbeeld de kerkdienst). Toch denk ik dat de GSV echt wel wat weg heeft van een gemeente.
Jij stelt dat het element wat gemeenteleden met elkaar bindt, het samen christen-zijn is. Bij de GSV is dat volgens jou primair student. Daar ben ik het niet mee eens. Bij een kerk heb je de hele verzameling christenen (ik bedoel niet dat alle christenen lid zijn van de GKV, maar dat alle soorten mensen bij een kerk zitten), bij de GSV slechts een deelverzameling hiervan, namelijk de studenten. Toch is het wel degelijk ons christen-zijn dat ons samenbindt. Kijk alleen maar naar de doelstelling, heeft veel weg van het doel van gemeenten.
@RC Ik vind het irreel om te zeggen dat het niet uitmaakt welke dominee je hebt, en dat je persoonlijke geloofsleven niet afhankelijk zou moeten zijn van kerkdiensten. Dit is volgens mij namelijk niet het geval. Verder ga je hiermee ook voorbij aan een primaire functie van kerkdiensten. Volgens mij heeft een kerkdienst verschillende doelen: God loven, bidden tot hem, en leren uit de Bijbel. Dit laatste punt is gericht op het vergroten van geloof, op het verbeteren van je geloofsleven. Als dit niet het geval is in een kerk, of te weinig, dan vind ik dat je daar consequenties aan mag verbinden.
In eerste instantie is de GSV niet een verzameling gelovigen, niet een gemeenschap van heiligen, hoe hard je dat er ook van wilt maken. In eerste insantie is de GSV een studentenvereniging. Weliswaar met het criterium en de doelstelling gericht op christen-zijn, maar dat maakt het nog geen gemeente. Zo is de doelstelling van de EO, Opwekking en Alpha ook christelijk, maar dat maakt ze nog geen vervanging van de gemeente. Daarmee doe ik ze niet tekort, want ze kunnen een prima, een geweldige aanvulling zijn voor de gaten die gemeenten te vaak laten vallen.
Door de hele bijbel heen, niet alleen in Handelingen 2, vertelt God wat de kernelementen van zijn gemeente zijn:
Vooral de eerste twee zijn specifiek voor een gemeente. De invulling daarvan kan natuurlijk heel verschillend zijn, maar dat is een ander verhaal. En het kan in dit verband niet zo zijn dat gemeente (bijvoorbeeld kerkenraden) moeten zorgen dat aan bovenstaande elementen facilitair gezien wordt voldaan en de gelovigen dan bekijken welke ze het leukst, plezierigst of prettigst vinden op dat moment. Geloven is intrinsiek een gemeenschappelijk gebeuren. Dat je geloven in de vorm van spiritualiteit individueel, persoonlijk kunt beleven is een feit, maar dat maakt het geloof nog niet individualistisch of egocentrisch. In het geloof staat altijd de ander centraal. En om die ander optimaal te kunnen helpen, moet je elkaar zien staan. En daarom zijn gemeenten van belang. Voor pastorale zorg (voor jou, maar ook voor de ander), voor tucht, voor onderlinge bemoediging, voor inspiratie, voor God.
Nogmaals: ik begrijp 'kerkshoppen' echt wel, ik ga ook het liefst naar de kerk waar ik mij het prettigst voel en heel eerlijk blijf ik het allerliefste nog in bed liggen, maar als ik Gods woord serieus neem, is dat intrinsiek onjuist.
Ik geloof dat ik nog meer zei dan RC dat je persoonlijk geloof niet afhankelijk moet zijn van de kerkdiensten. Allicht valt er op deze opmerking het e.e.a. te nuanceren, maar het gaat mij vooral om het uitgangspunt.
Ik ben inderdaad van mening dat de kerkdiensten niet primair gericht zijn op bevordering van jouw persoonlijke geloofsbeleving. Al is het natuurlijk wel prettig als dat wel gebeurt. Als ik kijk hoe in de Bijbel naar samenkomsten wordt gekeken, dan is vooral het samenkomen en God dienen belangrijk (vgl bijv. 1 Kor. 11 en 14). Er wordt ook altijd opgeroepen om gericht te zijn op elkaar en niet puur op het eigen belang te letten.
Dingen waardoor jij gestimuleerd wordt, kunnen voor andere mensen misschien wel helemaal niet stimulerend zijn. Feitelijk zou dit dus betekenen dat elk gemeentelid zelf zou kunnen kijken naar welke samenkomst hij/zij wel of niet zou gaan. En dan zou er ook niks op tegen zijn als in elke kerkdienst bij een bepaalde dominee of vorm van dienst alleen gelijkgestemden zouden zitten. Ik weet dat ik jouw woorden wat ver doortrek, maar het zijn volgens mij wel conclusies die je eruit zou kunnen trekken.
En dat gaat volgens mij juist dwars in tegen wat er in de Bijbel van een gemeente wordt gevraagd. Dat we ondanks verschillen die er zijn juist wel elkaar herkennen als mede-gelovigen. Dat we vanuit die eenheid ook samenkomen en niet vanuit een eenheid van denken of voelen. Dat we niet alleen oog hebben voor ons eigen geloof en belevingen, maar ook voor dat van anderen en elkaar proberen op te bouwen. En dat gaat verder dan alleen te verwachten dat ik opgebouwd word. Maar dat elkaar opbouwen, wordt volgens mij ook meer gezien als een verantwoordelijkheid die christenen onderling hebben, niet iets wat nou per sé in een samenkomst zou moeten gebeuren. Voor dat doel zijn er, zoals ik eerder al aangaf, binnen en buiten de GSV ook genoeg mogelijkheden. En daarnaast heb je natuurlijk ook zelf de verantwoordelijkheid om aan je geloof te werken. Een kerkdienst kan er volgens mij per definitie niet op gericht zijn om iedereen in zijn of haar geloof te stimuleren. Daarvoor zijn mensen gewoon te verschillend. De één zal in de ene dienst meer gestimuleerd worden en de ander in de andere dienst. Dat hoeft ook helemaal niet erg te zijn als we blij zijn voor elkaar als we gestimuleerd zijn en als we de andere doelen van een kerkdienst niet uit het oog verliezen. Maar als iedereen voor zijn eigen geloofsopbouw naar de kerk gaat, krijgen we inderdaad de situatie van groepen gelijkgestemden in de kerk. En groepsvorming is nou juist iets waar voor gewaarschuwd wordt in de Bijbel (1 Kor. 11:18 ).
En elkaar oproepen naar de eigen kerkdiensten te gaan is helemaal niet zo gek als ik Hebr. 10:24 en 25 lees:
Nog even een aanvulling: gemeente zijn is volgens mij breder dan het samen bezoeken van de kerkdiensten. Juist omdat veel mensen (en dan heb ik niet specifiek meer over studenten) alleen dat laatste doen verdwijnt het gemeente-gevoel nogal vaak. Dan is het niet meer dan de club waar je 's zondags samen mee in de kerk zit. En als men er dan persoonlijk ook nog eens niet zoveel aan heeft, wordt de keus wel erg verleidelijk om het maar ergens te gaan zoeken waar men wel in de persoonlijke beleving danwel de persoonlijke manier van denken gestimuleerd wordt. Een trend die in andere kerken vaak al bezig is en nu ook in onze kerken behoorlijk begint door te komen.
En juist het geloof delen buiten de kerkdiensten om is iets wat binnen de GSV gebeurt. Dat is wat mij betreft ook een goede zaak. Juist ook omdat je als student (voor het eerst) tegen veel zaken aanloopt waar de kerk niet de antwoorden of de ruimte om te antwoorden heeft. In die periode is het dan wat mij betreft ook niet erg om elkaar als studenten op te zoeken. En elkaar in het geloof te stimuleren. Vandaar dat de GSV het gemeente-idee behoorlijk kan overnemen en tot op zekere hoogte is dat ook waardevol.
Alleen heb je daarnaast ook de kerkelijke gemeente. En het is volgens mij ook helemaal niet verkeerd voor studenten om te weten dat je daar lid van bent. Om te merken dat er meer is dan de studentenwereld en dat er meer gelovigen zijn met hele andere gevoelens en problemen dan studenten. Dus inzetten voor de kerkelijke gemeente is helemaal geen slechte zaak en zo heel veel tijd kost dat nou ook weer niet: heel af en toe een gemeente-avond of TvA-activiteit. Af en toe es kluften met gemeenteleden ipv alleen met GSV'ers (die je toch de rest van de week ook al ziet). Het kan ook je studenten-probleempjes en -problemen es even lekker in een ander perspectief zetten.
Maar los daarvan: het minste wat je kan doen is volgens mij je eigen kerkdiensten bezoeken. En dan zeg ik expres: je eigen, dwz: op de plek waar je hoort. Dus even niet vanuit het idee waar je jezelf thuisvoelt, maar vanuit het idee van de plek waar je verwacht wordt. En dat hoeft dan echt niet elke zondag twee keer, wat mij betreft. Daarvoor is het gemeente-idee van de GSV te wezenlijk (heb ik zelf in het verleden ook gemerkt) en kan er ook wel eens de behoefte zijn om andere GSV'ers juist ook in de kerk op te zoeken. Het is volgens mij ook niet nodig om jezelf wat dat betreft een juk op te leggen door elke zondag twee keer ergens heen te gaan, terwijl je liever ergens anders zat. Ter nuancering. Wat dat betreft heb je als student een wat bredere leefwereld dan de de plek waar je woont.
Maar geregeld je gezicht laten zien in je eigen gemeente is volgens mij echt geen slechte zaak. Af en toe een activiteitje meepikken in die gemeente al helemaal niet. En als je reden hebt om dat niet te doen, kun je je volgens mij ook wel eens afvragen uit wat voor motieven dat is en of die wel helemaal oprecht zijn.
Uit gewoonte en omdat ik er vaak een aantal GSV'ers aantref ga ik zondag meestal beide keren naar West. Niet omdat het moet, omdat ik denk dat God mij naar deze gemeente roept of omdat ik West zo'n geweldige gemeente vind.
West vind ik niet bijzonder gezellig maar vreselijk saai is het er ook niet. Ik vind de preken van Joosse altijd verrassend want je weet nooit welke gedachtensprongen hij nu weer maakt. 's-Middags zijn er vaak andere dominees. Sommige zijn goed, andere niet.
Af en toe ga ik wel eens naar Oost. De sfeer is daar gezelliger maar de banken zitten slechter. De preken vind ik daar wel beetje oppervlakkig soms en daar houd ik niet zo van maar ik heb in Oost gelukkig nog nooit zware oordeelspreken gehoord (i.t.t. West).
Af en toe ga ik ook naar de Tehuisgemeente. Helaas komen hier weinig studenten (misschien moeten we hier een keer met een grote groep naar toe fietsen) maar de sfeer is hier gezellig, de preken zijn van een redelijk niveau en af en toe staat er een vrouw op de kansel.
Of een dienst mij opbouwt of niet is een heel ander verhaal. Het hangt wel een beetje van mijn stemming af maar die wordt ook beinvloed door de preek van de dominee. Een zware donderpreek maakt mij altijd heel erg depressief maar een Jezus-houdt-van-jou preek bereikt helaas niet altijd het omgekeerde effect, behalve als het echt een heel goede preek is op het juiste moment.
Ik moet echt vaker naar de kerk gaan. Veel te lang geleden dat ik zo'n preek heb gehoord en dat is nu juist wat ik nodig heb, in plaats van het regelmatig (en begrijpelijk) om de punten heen draaien.
Dikwijls stoor ik mij aan het feit dat mijn hele post compleet genegeerd wordt en er alleen op een punt van mij wordt ingegaan waar anderen het niet zo mee eens. Dit zorgt er namelijk voor dat mijn post in een heel andere context komt te staan en er wordt dan heel sterk de suggestie gewekt dat ik alleen maar over mijn stokpaardjes wil discussieren. Ik wil het hier echter helemaal niet hebben over donderpreken. Die discussie hebben we volgens mij al te vaak gevoerd. Ik heb hier gewoon een andere mening over. Punt uit en laten we het s.v.p. ergens anders over hebben.
Gaan jullie ook vooral uit gewoonte naar de kerk? Of omdat je vrienden er zijn? Of omdat het voor je gevoel moet (van God, je plichtsgevoel of je omgeving)? Of omdat je het leuk vindt? En vind je het wel leuk en opbouwend voor je geloof of doe je eigenlijk maar alsof?
Als je niet wilt dat we reageren op jouw post, laten we dan in ieder geval wel bij het onderwerp blijven.
Ik neem aan dat dit hele topic vooral is bedoeld voor personen die zeer regelmatig in Groningen zijn en daardoor in staat zijn zich onder de beschermende vleugels van een plaatselijke moederkerk te scharen. Voor degenen voor wie dit niet geldt, dus zij die vrijwel altijd de stad uit zijn en zelfs drie tot vier gemeenten hebben blijft deze hele discussie een beetje een ver van je bed show, zo ook voor mij.
Ik wil echter toch even zeggen dat ik het na een aantal jaar zwerven wel prettig vind om straks in een eigen gemeente te zitten en daar ook tijd in te steken. De GSV heb ik nooit ervaren als een gemeente. De reden komt duidelijk naar voren in de posts die op dit topic al zijn gegeven onder de kenmerken van een gemeente. Vrijwel al deze kenmerken zijn naar binnen toe gericht, er ligt een focus in tot opbouw van de eigen gemeenteleden. Terwijl een kerk volgens mij juist naar buiten toe moet zijn gericht, tot in haar eigen diensten toe. Dit is de kerntaak van de kerk maar toch afwezig in alle posts die gaan over de kenmerken van de kerk. Mede daarom is de GSV ook geen gemeente, we richten ons vooral naar binnen, op de versterking van ons eigen geloof en niet op andere mensen.
RC, in theorie heb je helemaal gelijk. Maar, als de sfeer in een bepaalde kerk jouw eigen geloof op een heel laag pitje zet, dan is het bijna onmogelijk geworden om persoonlijk iets aan die kerk toe te voegen, c.q. mee te helpen met 'bouwen'. Dat kan het voor jezelf heel moeilijk maken om toch in die kerk te blijven, ook al wordt daar immers het ware evangelie verkondigd. Ik weet wel dat je eerst naar jezelf moet kijken, en met welke instelling je naar de kerk gaat enzo, maar er kunnen toch dingen in de kerk spelen, ondanks dat daar het ware evangelie verkondigd wordt, waar je jezelf niet overheen kan zetten. Dan wordt elke preek opnieuw bijna destructief zelfs. Wat dan? (volgens jou of iemand anders?) Toch maar blijven? Of naar dezelfde kerk in een andere plaats?
Ik blijf mezelf maar afvragen wat de bedoeling kan zijn van het feit dat jij in die kerk blijft zitten en je geloof ziet afnemen......(dit uit eigen ervaring)
Maurice schreef:
Mijn post is inderdaad theoretisch, irreeel en idealistisch. Maar als het wel waar is, lijkt het me goed dat wel als uitgangspunt te houden.Wanneer de sfeer in de kerk je geloof op een laag pitje zet is de eerste stap mijn inziens om te onderzoeken of die kerk een 'ware' kerk is. Dat betekent inderdaad dat er naar waarheid het evangelie wordt verkondigd, maar ook dat de gemeenteleden ware gelovigen zijn, navolgers van Christus.
Bij een bevestigend antwoord is de tweede stap een zelfonderzoek: waardoor en waarin geloof ik eigenlijk? En hoe komt het dat de sfeer in deze kerk zo destructief werkt voor mijn geloof? Wellicht brengt dit je ertoe om eigen geloofsmanieren aan de kant te zetten omdat ze tussen jou en God instaan.
Het tweede punt is dan het helpen met bouwen. Ik denk dat in elke 'ware' kerk ruimte is voor 'ware' gelovigen. Groningen-West is hiervan een voorbeeld: de positieve veranderingen die hier aan de orde zijn worden bewerkstelligd door een actieve inzet van een klein groepje gemeenteleden (o.a. Tijd voor Actie). Misschien ben jij wel diegene die eerst dit kleine groepje moet mobiliseren, maar enthousiaste mensen zijn altijd te vinden. En door op deze manier te bouwen wordt je juist zelf gebouwd.
Tenslotte kan ik natuurlijk niet voorbij gaan aan de gebrokenheid, ook in het christelijke leven. Misschien heb je niet genoeg kracht en geloof om de fundamenten te leggen in een gemeente waar dat nodig is. Misschien heb je bepaalde geloofsmanieren en vormen wel nodig voor je geloof, en kan je deze niet loslaten. En misschien is een andere kerk wel meer een 'ware' kerk.
Ik zal dan ook niemand veroordelen vanwege het vertrekken uit de gemeente. Maar dat kan geen gemakkelijke beslissing zijn.
Mee eens. En, de GSV moet ook niet willen een kerk te zijn. Mijns inziens is de GSV een hele toffe aanvulling op je sytudent zijn, maar schiet zij op een punt 'te kort' (voor zover je dat te kort schieten kunt noemen): Nl. het stimuleren van GSV-ers in hun eigen kerk. Het over de verenigingmuren heen kijken, het samen werken aan de kerk. Mijns inziens óók een belangrijk aspect van je studententijd.
En ja, ik ben actief lid van Groningen-West, heb er ook bewust voor gekozen omdat te worden. Zeker omdat ik heel regelmatig weekenden in Groningen blijf, en geen binding heb met de kerkelijke gemeente van mijn ouders, simpelweg omdat ik daar veel te kort gewoond heb.
@ Jaap: Ik kan me voorstellen dat je wat vrijheid wil als student. Ik ben daar ook niet op tegen, student zijn is nu eenmaal de tijd om de wereld te verkennen en te kijken wat je nu echt wilt. Ik ga zelf ook niet uit van die typisch vrijgemaakte gedachte van 'de ware kerk', maar een punt om over na te denken is dat de kerk van west het bijzonder goed kan gebruiken dat studenten daar actief worden.
@ Liesbeth: Ik beleef mijn geloof ook voor een groot deel binnen de GSV. Maar daarnaast ben ik er achter gekomen dat ook buiten de GSV, in de kerk in dit geval, een heleboel mensen zitten die er op zitten te wachten dat er meer mensen komen om hun geloof met heb te delen. Ook een puntje om eens over na te denken...