Nieuwe Vrijmaking: bezwaarden scheiden zich officieel af

Toch nog maar es proberen...

Beetje op zitten neuzen en ik zie dat er inmiddels 14 kerken zijn, verdeeld over twee classes...

Had even een tijdje geen zin me met de materie bezig te houden, maar enige tijd geleden meen ik iets gelezen te hebben over het Deputaatschap "Vierde gebod en zondag" die inmiddels een rapport hebben uitgebracht. Iemand die weet waar dat te vinden is?

Waar ik me in ieder geval hevig over verbaasd heb (of misschien eerlijk gezegd ook wel niet) is het feit dat in het rapport nogal het belang van de zondag werd benadrukt, terwijl vanuit de Nieuwe Vrijmaking werd opgemerkt dat er blijkbaar geen nieuwe redenen voor gesprek waren. Ik zou dat rapport graag nog es lezen, want ik had het idee dat nogal wat verwijten en beschuldigingen van de Nieuwe Vrijgemaakten hierin werden onderuit gehaald.

Overigens vind ik het toch weer opvallend dat de eerder beloofde reacties op bovenstaande posts weer uitblijven...

Het is allemaal te vinden op dit deel van de site van de GKV.

OK, bedankt. Zal wel de verkeerde zoekterm hebben gebruikt :).

Nou, ik vraag nog es wat... Stevig potje leeswerk in ieder geval. Ik moet zeggen dat ik inhoudelijk op een aantal punten wel wat bedenkingen heb. En dat zijn nou juist vrij wezenlijke punten. Maar dat is meer iets voor een ander topic.

Het hele schrijven lijkt mij in ieder geval zo erg zijn best te doen de bezwaarden tegemoet te komen, dat er waarschijnlijk daarom inmiddels in de landelijke pers vanaf de andere kant kritiek op komt. Als er desondanks toch nog bezwaarde kritiek is op dit rapport (en dat schijnt er te zijn), ben ik toch wel heel benieuwd wat die precies inhoudt...

Voor een discussie over het rapport zie .

En nou wil ik niet meer ook de volgende post in dit topic plaatsen :).

Zal ik het dan maar doen? Ik vind het bijzonder jammer dat nbo24 deze discussie lijkt te hebben beeindigd. Ik hoop dat hij van gedachten daarover gaat veranderen. Ik denk zelfs dat het in het kader van het hiervoor besprokene goed is voor de eenheid van de kerk in de Ene Waarheid, Jezus Christus, om de dialoog open te houden. Dan wordt de Kerk geen mensenwerk, maar dan rust Gods zegen op ons. Dan zijn we niet een in het interpreteren van Gods Woord, maar een in het belijden van Gods Woord. Ik ben overigens bijzonder blij dat we nog discussies hebben over interpretatie. Juist in het feit dat we nog niet alles weten, dat ons kennen nog onvolkomen is, daarin zie ik het nut van het verlossingswerk van Jezus.

Belofte maakt schuld, dus van deze kant een reactie.

Ik heb het rapport over de sabbat nog niet gelezen. Dus hier kan ik nog niet echt wat zinnigs over zeggen.

Maar wat betreft de het 4e gebod (cq zondag) wil ik wel de volgende vragen stellen:

1. Geldt het 4e gebod nu ook nog? En wat zijn de consequenties hiervan?
2. Moeten we de lijn van sabbat naar zondag nu wel of niet doortrekken (voor mij wel een vast gegeven, maar hier valt natuurlijk nog wel meer over te zeggen wat mij betreft)
3. Wat is de reden dat we af willen van een dwingend opleggen van het 4e gebod als zondag?

Ik hoop dat jullie deze vragen willen beantwoorden.

Over het 7e gebod. Naar mijn mening wordt afgedaan aan het 7e gebod. Waarom? Omdat er meerdere redenen worden geboden om tot een scheiding te komen. In het 1e gedeelte van het rapport (van Zuidhorn) worden goede mooie dingen gezegd, maar bij de conclusie en besluiten worden ineens, zonder dat de Bijbel dit zegt andere mogelijkheden om tot echtscheiding te komen genoemd. De Bijbel keurt echtscheiding nooit goed, en blijft het zonde noemen. De 2 redenen die genoemd worden in de Bijbel zijn ontucht (hoererij, dus geen OVERSPEL) en gevaar om van geloof af te dwalen. Bij ontucht is er echter al sprake van scheiding (door de partner), dus hoef je niet meer te scheiden, dan ben je al gescheiden. Wat niet inhoudt dat er geen mogelijkheid tot verzoening meer kan zijn. In het tweede geval (gevaar voor geloof), gaat het om keuze tussen partner en de Heere (het geloof). Het lijkt me duidelijk dat dan het geloof voorop gaat. Maar wanneer is hier sprake van? Ik ken voorbeelden van mensen die voor hun geloof kiezen en ook trouw blijven aan hun parter, ondanks dat die hun het leven zuur maken. Dat is de juiste manier om met het 7e gebod om te gaan. Voor de rest geeft de Bijbel nergens andere redenen om te gaan scheiden.
En in het geval van dat een vrouw (of man :lol:) mishandeld wordt mag je nog steeds niet scheiden. Dit houdt niet in dat deze vrouw (cq man) maar in hetzelfde huis moet blijven en zichzelf moet laten mishandelen. Hier ligt voor de Gemeente een taak.

Ik hoop hiermee eerst weer een antwoord gegeven te hebben. Dat het zo lang duurt, ligt nog steeds aan het feit dat ik nog steeds bezig met het onderwerp over de Doop. Ook wat dit onderwerp betreft zie ik een verkeerde ontwikkeling binnen de Vrijgemaakte kerk. Hoe makkelijk volwassendoop geaccepteerd wordt, terwijl het onschriftuurlijk is. Maar dat is denk ik iets wat op een andere topic besproken wordt.

Verder wil ik nog even kwijt dat ik het vreemd vindt dat wij als betweters worden afgeschilderd. Het enige wat we willen is Gods Woord op een zuivere manier naspreken. In dit naspreken kunnen best verschillen bestaan, ook binnen de Kerk. Maar op fundamentele zaken als de Wet etc niet. En hiervan is sprake binnen de Vrijgemaakte kerk.

Even een snelle reactie, want ik ben aan het werk. Wat betreft dat 'betweters': grote probleem wat mij betreft is dat er wel erg makkelijk met de term schriftuurlijkheid wordt gesmeten. Er zijn gewoon verschillen van inzicht vanuit de Bijbel. Daar is niks nieuws aan, dat is altijd al gebeurd. Als je bij elk meningsverschil de ander verwijt de Bijbel niet serieus te nemen, zonder ècht op de argumenten in te gaan, dan moet je er ook niet gek van op kijken als betweter te worden bestempeld. Alhoewel die term als zodanig hier niet gebruikt is, volgens mij, maar ik heb niet alles teruggelezen.

Niemand wil hier de Wet afschaffen, volgens mij, maar het gaat er m.n. om hoe bepaalde geboden in deze tijd toegepast moeten worden. Dat gebeurt weldegelijk vanuit de Bijbel. Problematiek die rond het huwelijk eerder is besproken is een problematiek die in de Bijbel niet zo voorkomt. Jezus ageerde vooral tegen een al te makkelijk wegzenden van vrouwen door hun man. De manier van omgaan met het huwelijk, de verhoudingen erbinnen en de basis ervan zijn m.i. sinds de tijd van de Bijbel behoorlijk veranderd. Man en vrouw zijn (zeker op emotioneel gebied) binnen het huwelijk veel afhankelijker van elkaar geworden. Dat levert ook nieuwe problemen op waar de kerk van nu (nogmaals vanuit de Bijbel) ook weer nieuwe antwoorden op moet zien te vinden. De 'nieuwe' echtscheidingsgronden die door de synode zijn genoemd zijn volgens mij ook wel gronden waar echt wel genoeg reden is om als kerk te onderzoeken of je als kerk moet verwachten dat zo'n huwelijk in stand gehouden wordt. En dan niet omdat het dan niet erg zou zijn, ofzo, maar gewoon omdat het alternatief nog slechter is.
Scheiding van tafel en bed (neem aan dat je dat bedoelde) is nou ook niet echt een situatie die in de Bijbel als alternatief wordt geleverd, volgens mij. Ik zie daar ook geen principiëel alternatief in.
Niemand heeft hier overigens ook beweerd dat er zomaar gescheiden moet kunnen worden en dat je niet meer hoeft te streven naar behoud van het huwelijk. Dat doet ook zeker de synode niet. Maar soms is het misschien beter te accepteren dat de mens niet altijd kan leven zoals God het bedoeld heeft. Dat is al moeilijk genoeg.

Wat betreft het 4e gebod: daar is al een discussie over bezig. Zie de link in een eerdere post.

nbo24 schreef: Hoe makkelijk volwassendoop geaccepteerd wordt, terwijl het onschriftuurlijk is.

Dit soort opmerkingen bedoelde ik dus ongeveer. Ik ben hartstikke voor de kinderdoop, maar het is geen makkelijke kwestie. Er staat namelijk nergens in de Bijbel dat kinderen gedoopt moeten worden. Door het gelijk als onschriftuurlijk te bestempelen, plaats je jezelf gelijk boven de discussie en dat is volgens mij niet de houding een discussie aan te gaan. Mensen die voor volwassendoop zijn, baseren dat namelijk ook op de Bijbel. Daar kun je dan prima over in discussie gaan en is het ook niet erg aan te geven dat jij vindt dat de ander fout zit, maar bij voorbaat al mensen onschriftuurlijkheid verwijten helpt dan weinig en is wat mij betreft (zeker in dit geval) vrij naief. In hoeverre ben je bereid je te verdiepen in de mening van degene waar je het niet mee eens bent?

Overigens is de Bijbel weldegelijk voor volwassendoop, het gaat er meer om of je voor of tegen kinderdoop bent. Maar dat als technisch detail.

In dit naspreken kunnen best verschillen bestaan, ook binnen de Kerk.

Toch wel? Ik krijg namelijk het idee dat daar bijzonder weinig ruimte voor wordt gelaten...

nbo24 schreef: Verder wil ik nog even kwijt dat ik het vreemd vindt dat wij als betweters worden afgeschilderd. Het enige wat we willen is Gods Woord op een zuivere manier naspreken. In dit naspreken kunnen best verschillen bestaan, ook binnen de Kerk. Maar op fundamentele zaken als de Wet etc niet. En hiervan is sprake binnen de Vrijgemaakte kerk.

Hetzelfde geldt voor ons, wij zijn ook vrijgemaakt... :)

De bijbel naspreken is wat mensen al heel lang hebben gewild. Om maar wat voorbeelden te noemen:

• In de tijd van de Reformatie wilde men terug naar de bijbel, de Reformatie heeft in Nederland sindsdien niets dan scheiding opgeleverd (afgezien van de recentelijke samenvoeging in de PKN)
• In de tijd van Pietisme, Nadere Reformatie wilde men ook terug naar de bijbel, toch zullen we veel dingen die men toen zei niet meer zo hard durven naspreken.
• Evangelische bewegingen, die de kerk hebben beinvloed vanaf de Reformatie tot heden, hebben altijd op de bijbel gericht willen zijn, vooral binnen de kerk, maar door veel strijd ook buiten de kerk. Met veel evangelische bewegingen kunnen wij ons als gereformeerden (interessante naam: 500 jaar geleden waar wij evangelischen) niet meer conformeren (zie ook jouw onbegrijpelijke opmerking over de doop).

Om op dat laatste kort terug te komen: blijkbaar lees jij de bijbel heel anders als ik. De volwassendoop onschriftuurlijk noemen is ten principale over de bijbel heen lezen, als ik het zo zwart/wit mag stellen. Voorstander van de kinderdoop maakt je nog geen tegenstander van volwassendoop. En over de schriftuurlijkheid van de kinderdoop als zegel van het verbond met God wil ik ook wel eens een woordje met je wisselen. Maar wellicht dat dat inderdaad iets is voor een ander draadje.

nbo24 schreef: 3. Wat is de reden dat we af willen van een dwingend opleggen van het 4e gebod als zondag?

Gister hier nog niet op gereageerd, maar deze vraag vind ik eerlijk gezegd nogal flauw. Het zijn nou juist de bezwaarden die de discussie op de spits hebben gedreven en de kerk gedwongen hebben tot een uitspraak. Deze vraag suggereert dat de discussie is ontstaan omdat men zich niet meer aan de zondagsrust wil houden. Ik durf het best zo te stellen: als de bezwaarden het niet zo op de spits hadden gedreven, was de hele problematiek er ook niet geweest en had niemand er moeite mee gehad als een kerkenraad een kerklid op basis van het 4e gebod had aangesproken op zijn afwezigheid in kerkdiensten.
En waar concludeer je uit dat men af wil van een dwingend opleggen van het 4e gebod als zondag? Men is nu juist bezig gegaan met onderzoeken wat de Bijbel ervan zegt.

Je kunt de vraag ook omdraaien: als je koste wat kost het 4e gebod op de zondag wil toepassen, terwijl dit niet als zodanig uit de Bijbel te halen is, plaats je jezelf dan niet boven de Bijbel?

Ik kreeg een opmerking dat ik algemeen reageerde, maar die indruk heb ik nu ook van jullie.

Daarom nogmaals mijn vragen:

1. Geldt het 4e gebod nu nog ja of nee. En wat zijn de consequenties van het antwoord hierop voor ons leven?

2. Moeten we de sabbat doortrekken naar de zondag? Oftewel zegt de Bijbel ons hier iets over, of is het een goede menselijke (kerkelijke) instelling?

3. Wat is de reden dat we nu (via een synode) af willen van het dwingend opleggen van de zondag(sabats)rust?

M.b.t. het 7e gebod de volgende vragen:

1. Welke redenen voor scheiden geeft de Bijbel ons nog meer als de 2 genoemde. (voor mij bestaat er eigenlijk maar 1 reden, omdat in het andere geval (ontucht) al sprake is van een scheiding door de partner)?

2. En als die redenen er zijn, waar geeft de Bijbel dat aan?

3. Waar lees ik in de Bijbel dat ik het moet aanpassen aan de tijd? Is de boodschap in de ene tijd anders dan in de andere tijd?

Ik hoop dat jullie deze vragen willen beantwoorden.

En m.b.t. de Doop. Ik weet niet of het verstandig is om er een nieuwe topic van te maken, of in een andere topic te gaan duiken. Ik weet niet wat er hierover allemaal gezegd is.

Geertsma schreef: [..] Gister hier nog niet op gereageerd, maar deze vraag vind ik eerlijk gezegd nogal flauw. Het zijn nou juist de bezwaarden die de discussie op de spits hebben gedreven en de kerk gedwongen hebben tot een uitspraak. Deze vraag suggereert dat de discussie is ontstaan omdat men zich niet meer aan de zondagsrust wil houden. Ik durf het best zo te stellen: als de bezwaarden het niet zo op de spits hadden gedreven, was de hele problematiek er ook niet geweest en had niemand er moeite mee gehad als een kerkenraad een kerklid op basis van het 4e gebod had aangesproken op zijn afwezigheid in kerkdiensten.

Ik zie dat er wel concreet op een vraag gereageerd was.

Je doet net alsof het aan de bezwaarden ligt dat er een problematiek was ontstaan. Dat is wel heel erg kort door de bocht. Want het suggereert dat het probleem pas is gaan ontstaan na de preek van Ds. Ophoff. Ik durf te stellen dat het probleem al veel langer speelde. Op school hadden we discussies over het wel of niet werken op zondag. Er werd dan gezegd dat je wel moest werken als dit van je gevraagd werd. Anders kon je ontslag krijgen en evt. niet meer voor je gezin zorgen. Dat is de reden geweest om af te komen van het dwingend opleggen van de zondagsrust. Dit werd mij ook duidelijk zoals de discussies op de kerkenraad verliep. het eerste wat gezegd werd was: Ik moet op zondag melkrijden, dus........ Dus i.p.v. te kijken wat de Bijbel ons nu zegt over het 4e gebod en zondagsrust.
Dus de Bijbel aanpassen aan de tijd. En ja, dan gebruik je de Bijbel om het zo te zeggen dat het ons uitkomt. En dan kom je verkeerd uit. En dat is ook de tendens van het synode rapport (Zuidhorn) geweest. En de uitwerkingen zijn dat men niet-noodzakelijk werk gaat doen. Zie de bakker of autohandelaar (volgens mij was het een bakker), die ouderling wordt, maar gewoon zondags zijn zaak openhoudt.

Dus kort gezegd, jouw reactie is wel heel erg kort door de bocht en doet zeer zeker geen recht aan hoe de ontwikkeling m.b.t. het 4e gebod is geweest. Dat speelde al langer. Maar heeft zijn climax bereikt in de uitspraak van Zuidorn

nbo24 schreef: Ik kreeg een opmerking dat ik algemeen reageerde, maar die indruk heb ik nu ook van jullie. Daarom nogmaals mijn vragen: 1. Geldt het 4e gebod nu nog ja of nee. En wat zijn de consequenties van het antwoord hierop voor ons leven? 2. Moeten we de sabbat doortrekken naar de zondag? Oftewel zegt de Bijbel ons hier iets over, of is het een goede menselijke (kerkelijke) instelling? 3. Wat is de reden dat we nu (via een synode) af willen van het dwingend opleggen van de zondag(sabats)rust?

Nogmaals: zie .

Maar wat korte andwoordjes:

1. Het gaat niet om de geldigheid van het 4e gebod, maar op de manier waarop die nu nog geldt. Blijkens bijvoorbeeld Hebr. 4 wordt het 4e gebod eerder gezien in de vervulling van de Wet in Christus, de eeuwige rust die ons wacht en de rust tot het doen van goede werken.

2. Da's makkelijk: de Bijbel zegt nergens dat we het sabbatsgebod moeten doortrekken naar de zondag. En daar ontstaan dus de meningsverschillen. Het is gewoonte geworden bij de eerste gemeenten om op zondag samen te komen (en er zijn zelfs geen aanwijzingen dat dat op basis van het 4e gebod gebeurde) en pas later is er een algehele zondagsrust bijgekomen. Dat is iets waar we dankbaar voor mogen zijn en ook dankbaar gebruik van mogen maken, maar je kunt het nergens in de Bijbel als goddelijk gebod terugvinden. Al zijn er zat goede argumenten op basis van de Bijbel om mensen er wel op aan te spreken als ze zich er niet aan houden.

3. Zie mijn eerder post. Hoe kom je erbij dat men er af wil? Wie heeft hier nou eigenlijk de discussie aangezwengeld? Dat is tot nu toe mijn grootste probleem geweest in deze kwestie: men veroorzaakt zelf een probleem, gaat vervolgens de kerk dingen in de mond leggen die nooit gezegd zijn en weet dat ook nog op zo'n manier de pers in te slingeren dat verscheidene mensen zich daardoor in één keer ook bezwaard voelen.

nbo24 schreef: M.b.t. het 7e gebod de volgende vragen: 1. Welke redenen voor scheiden geeft de Bijbel ons nog meer als de 2 genoemde. (voor mij bestaat er eigenlijk maar 1 reden, omdat in het andere geval (ontucht) al sprake is van een scheiding door de partner)? 2. En als die redenen er zijn, waar geeft de Bijbel dat aan? 3. Waar lees ik in de Bijbel dat ik het moet aanpassen aan de tijd? Is de boodschap in de ene tijd anders dan in de andere tijd?

De kwestie, zoals die in een een eerdere discussie liep, was niet zozeer of echtscheiding wel of niet mag en wanneer wel of niet, maar of mensen die gescheiden zijn ook onder de tucht geplaatst moeten worden. Dat is namelijk een vergaande consequentie waar veel mensen moeite mee hebben. En dat is ook een conclusie die ik nergens uit de Bijbel kan halen.

Het is al vaker gezegd: niemand beweert hier dat echtscheiding makkelijker moet worden of wat dan ook. Het gaat er dan ook niet zozeer om wanneer het wel of niet mag, maar wat te doen als het toch gebeurt. Er zijn gevallen waarin je als kerk duidelijk kunt zeggen dat men op zo'n manier met het huwelijk omgaat dat daarin duidelijk een keus wordt gemaakt die tegen alle Bijbelse principes ingaat (je man of vrouw in de steek laten voor een ander, het wel weer best vinden omdat je op iemand uitgekeken bent, of wat dan ook). Er zijn ook gevallen waarin de situatie zo onhoudbaar is geworden dat je als mensen en als kerk niet veel anders kunt doen dan je neer te leggen bij de gebrokenheid van het leven. Dit kan hele gelovige mensen overkomen die hier ook echt God in betrekken en waarbij heel veel pastorale begeleiding wordt gegeven. De vraag was dus of je zúlke mensen onder de tucht en dus buiten God's Koninkrijk moet plaatsen.
En dan geldt volgens mij toch echt: je wordt behouden uit geloof en niet op basis van hoe goed jij je aan alle regels en God's geboden hebt gehouden. Op het moment dat het niet kunnen nakomen van een goddelijk gebod duidelijk niet uit ongeloof, maar uit de gebrokenheid van het leven voortkomt, heb je volgens mij als kerk het recht niet deze mensen buiten het Koninkrijk van Christus te sluiten. Los van het feit dat voor die mensen de situatie al moeilijk genoeg is en je daar niet als kerk nog eens dunnetjes overheen hoeft te gaan.

nbo24 schreef: En m.b.t. de Doop. Ik weet niet of het verstandig is om er een nieuwe topic van te maken, of in een andere topic te gaan duiken. Ik weet niet wat er hierover allemaal gezegd is.

Lijkt me niet iets voor dit topic omdat het nou niet bepaald een reden is om te gaan kerkscheuren volgens mij. De officiële kerkleer is wat dat betreft nog altijd duidelijk.

nbo24 schreef: Je doet net alsof het aan de bezwaarden ligt dat er een problematiek was ontstaan. Dat is wel heel erg kort door de bocht. Want het suggereert dat het probleem pas is gaan ontstaan na de preek van Ds. Ophoff. Ik durf te stellen dat het probleem al veel langer speelde. Op school hadden we discussies over het wel of niet werken op zondag. Er werd dan gezegd dat je wel moest werken als dit van je gevraagd werd. Anders kon je ontslag krijgen en evt. niet meer voor je gezin zorgen. Dat is de reden geweest om af te komen van het dwingend opleggen van de zondagsrust. Dit werd mij ook duidelijk zoals de discussies op de kerkenraad verliep. het eerste wat gezegd werd was: Ik moet op zondag melkrijden, dus........ Dus i.p.v. te kijken wat de Bijbel ons nu zegt over het 4e gebod en zondagsrust. Dus de Bijbel aanpassen aan de tijd. En ja, dan gebruik je de Bijbel om het zo te zeggen dat het ons uitkomt. En dan kom je verkeerd uit. En dat is ook de tendens van het synode rapport (Zuidhorn) geweest. En de uitwerkingen zijn dat men niet-noodzakelijk werk gaat doen. Zie de bakker of autohandelaar (volgens mij was het een bakker), die ouderling wordt, maar gewoon zondags zijn zaak openhoudt. Dus kort gezegd, jouw reactie is wel heel erg kort door de bocht en doet zeer zeker geen recht aan hoe de ontwikkeling m.b.t. het 4e gebod is geweest. Dat speelde al langer. Maar heeft zijn climax bereikt in de uitspraak van Zuidorn

Als mijn reactie wat kort door de bocht was, dan neemt die van jou wel een erg ruime...

Even terughalen:

1. Ds. Ophoff houdt een enorme lofrede op de zondag.
2. Eén opmerking in die preek is dat zelfs al je het zondagsgebod niet ziet als een goddelijk gebod, maar een verantwoorde keuze van de christelijke kerk, de zondagsrust het dan nóg waard is om voor de vechten.
3. Een bezwaarde broeder valt over het idee dat de zondag een kerkelijke keuze zou zijn en dient bezwaar in.
4. Men verdraait de woorden van Ophoff tot 'máár een menselijke instelling' (wat een duidelijk andere lading heeft dan wat Ophoff zei) en weet het uiteindelijk tot de Generale Synode te krijgen.
5. De Synode wordt gedwongen tot het doen van een uitspraak.
6. Ook die kan weinig anders concluderen dan dat Ophoff niks onschriftuurlijks heeft gezegd.
7. Er wordt in één keer geroepen dat de Synode heeft gezegd dat het 4e gebod geen geldigheid zou hebben.

Daarnaast:

1. Van Gurp stuurt een brief waarin hij de Synode oproept uit te spreken dat werken op zondag niet mag (let wel: als ik het goed begrepen heb, is in deze brief de bewuste bakker genoemd en in ieder geval niet door de synode ofzo).
2. De brief is niet via kerkelijke weg ingediend en wordt dus logischerwijs door de Synode als niet-ontvankelijk verklaard.
3. In één keer beginnen allerlei mensen in de kerk te roepen dat de Synode heeft gezegd dat je mag werken op zondag.

Wat mij betreft: volgens mij is het 9e gebod hier meer in het gedrang dan het 4e...

Dit is wat er in de kerken is gebeurt. Dat er dan in jouw of andere gemeentes nog tendensen aan de gang zijn of lijken te zijn waar je het niet mee eens bent, zou kunnen, maar daar moet je kerkenraden op aanspreken, niet de synode of het kerkverband.

Ik ga ruim door de bocht volgens jou. Maar ik dacht toch echt dat ik probeerde aan te geven waar het ontstaan van deze problematiek is ontstaan. En die is niet ontstaan op moment van de preek van Ophoff en de bezwaren daartegen. Die speelde al langer zoals ik al probeerde aan te geven. En daar lag mijn bezwaar tegen jouw opmerking. En nu kunnen ze op de synode wel goede bedoelingen hebben. Maar als ze al de vraag stellen hoe wij met het 4e gebod in deze tijd moeten omgaan, gezien de huidige ontwikkelingen en de discussie die al langer speelden met betrekking tot het wel of niet werken op zondag, dan krijg ik al mijn twijfels. En als vervolgens geen duidelijke stelling wordt genomen dat op zondag werken (buiten noodzakelijk werk om) verkeerd is, dan wordt toegegeven aan de mensen die op zondag willen werken (hierbij wel onderscheid makende tussen mensen die in grote moeiten komen en mensen die puur voor extra geld werken).
Dan mag ik misschien verkeerde conclusies trekken, maar de praktijk bewijst wel dat dit de reden is geweest. Want het is niet alleen zo in mijn ex-gemeente, maar in het hele land zo. Zie de bakker, maar ook verder.

Dus ga niet zeggen dat het n.a.v. bezwaren tegen desbetreffende preek is geescaleerd. Want dan ga je volgens mij echt buiten de praktijk om.

nbo24 schreef: En als vervolgens geen duidelijke stelling wordt genomen dat op zondag werken (buiten noodzakelijk werk om) verkeerd is, dan wordt toegegeven aan de mensen die op zondag willen werken (hierbij wel onderscheid makende tussen mensen die in grote moeiten komen en mensen die puur voor extra geld werken).

Dus jij verwacht van de synode dat ze buiten alle kerkelijke regels om uitspraken gaan doen? Volgens mij is daardoor de Vrijmaking begonnen.

Als de synode iets niet zegt, dan zegt-ie dat niet. Dat is op basis van kerkelijke regels gebeurd. Conclusies die nav daarvan in de pers gegooid zijn, gaan wat mij betreft dwars tegen het 9e gebod in.

Dan mag ik misschien verkeerde conclusies trekken, maar de praktijk bewijst wel dat dit de reden is geweest.

En daar vlieg je wat mij betreft zelfs uit de bocht. De praktijk die jij meent te constateren is geen enkele aanleiding geweest voor wat voor synodeuitspraak dan ook. En daar is ook geen enkele aanwijzing voor.

Misschien moet je toch eerst het bewuste rapport maar eens gaan lezen voor je verder nog conclusies trekt over wat de kerk wel of niet zou vinden.

In ieder geval:

1. Er is nergens gezegd dat je mag werken op zondag.
2. Gaan roepen dat dat wel zo is, druist dus linea recta in tegen het 9e gebod.
3. Op de vraag op welke manier het 4e gebod in het NT wordt uitgewerkt is de Bijbel onderzocht en niet een bepaalde wens tot een bepaalde uitkomst.
4. Het enige wat tot nu toe wèl gezegd is in kerkelijk verband, staat in het studierapport. Ben erg benieuwd wat voor onschriftuurlijke zaken jij daaruit zou kunnen halen. Wat mij betreft gaat het rapport zelfs verder dan de Bijbel zelf in het toepassen van het 4e gebod op de zondag.

nbo24 schreef: Ik ga ruim door de bocht volgens jou. Maar ik dacht toch echt dat ik probeerde aan te geven waar het ontstaan van deze problematiek is ontstaan. En die is niet ontstaan op moment van de preek van Ophoff en de bezwaren daartegen. Die speelde al langer zoals ik al probeerde aan te geven. En daar lag mijn bezwaar tegen jouw opmerking. En nu kunnen ze op de synode wel goede bedoelingen hebben. Maar als ze al de vraag stellen hoe wij met het 4e gebod in deze tijd moeten omgaan, gezien de huidige ontwikkelingen en de discussie die al langer speelden met betrekking tot het wel of niet werken op zondag, dan krijg ik al mijn twijfels. En als vervolgens geen duidelijke stelling wordt genomen dat op zondag werken (buiten noodzakelijk werk om) verkeerd is, dan wordt toegegeven aan de mensen die op zondag willen werken (hierbij wel onderscheid makende tussen mensen die in grote moeiten komen en mensen die puur voor extra geld werken). Dan mag ik misschien verkeerde conclusies trekken, maar de praktijk bewijst wel dat dit de reden is geweest. Want het is niet alleen zo in mijn ex-gemeente, maar in het hele land zo. Zie de bakker, maar ook verder. Dus ga niet zeggen dat het n.a.v. bezwaren tegen desbetreffende preek is geescaleerd. Want dan ga je volgens mij echt buiten de praktijk om.

Niels, je hebt het de hele tijd over uitspraken van de synode. Wijs mij die uitspraak nou eens aan. Er zijn namelijk in het geheel geen uitspraken gedaan. Dat kerkenraden fouten maken, dat staat buiten kijf, maar spreek daar dan de kerkenraden op aan en niet de synode. Drijf de boel niet onnodig op de spits. Werkelijk waar, vraag maar raak in de kerken: negentig procent zal werken op zondag als onschriftuurlijk afwijzen en ook aangeven daar niet aan te willen beginnen en te vinden dat degenen die dat wel doen daarover eens aan de tand gevoeld moeten worden. Daarvoor hebben we de tucht en die dient goed gebruikt te worden. Let wel: ik zal nooit zeggen dat het in de GKV allemaal koek en ei is, ook niet wat betreft de zondagsrust. Er zijn veel zonden in de kerk, en misschien is de grootste zonde wel dat we in 2003 niet harder hebben geprobeerd om met jullie te praten. Want dat mag je wel weten: ik schrok van de brief in onze brievenbus. Nooit heb ik gehoord over problemen in de kerk, op wat voor gebied dan ook, maar ik wordt wel opgeroepen mij te bekeren. Bekeren waarvan? Ik ben een christen, iemand die zijn best doet voor God te leven, ik bekeer mij dagelijks. Alles is via de synode gespeeld, omdat de synode uitspraken zou hebben gedaan, die zij niet heeft gedaan. En dat het vergeleken wordt met de vrijmaking? Dat is helemaal een verkeerde voorstelling van zaken. Ten eerste is er van de vrijmaking gezegd dat hij nooit had moeten plaatsvinden, de excuses daarvoor zijn al aangeboden en aanvaard. De synode dwong destijds predikanten een onschriftuurlijke leer te leren, dat is nu wel anders. Nergens is een onbijbelse leer verkondigd, Gods woord is zuiver gehouden en niemand is gedwongen dingen te doen of te zeggen die daar tegenin druisen. En dat er dan broeders en zusters mij de rug toe keren en me nasissen dat ik niet lid ben van een kerk van Christus, dat verbijsterd mij en doet mij pijn.

Even iets heel anders tussendoor: .
Staan wat 'aardige' uitspraken in...