+0
Koning David
Wat vinden jullie nou van die cartoons in Deens kranten over islamtisch terrorisme en Mohammed, en vooral de hysterische tetze van veel moslims overal ter wereld tegen deze cartoons? Mochten deze cartoons wel geplaatst worden en mag dus de persvrijheid beperkt worden? Of heeft Rita Verdonk toch wel een beetje gelijk toen ze zei dat moslims een slechter incasseringsvermogen hebben?
denk dat Verdonk wel een puntje heeft. Vraag me echter af of het geschikt is om de cartoons te plaatsen. Vind t een beetje jammer eigenlijk.
Hoewel ik sommige cartoons briljant vind, vind ik het niet echt handig dat ze geplaatst zijn. Dan roep je het ook over je af.
Lees artikel eens. Onderaan staat een link naar de cartoons in kwestie.
Ik vind het erg goed dat andere Europese kranten de spotprenten plaatsen, ook al zijn die misschien helemaal niet grappig. De woedende moslims die overal ter wereld Deense vlaggen verbranden en kranten bedrijgen laten ons in ieder geval heel duidelijk zien dat hun geloof niet met democratie valt te verenigen. Ik zou bijna op Geert of Ayaan gaan stemmen in 2007.
hoorde net op de radio dat noorse en zweedse ambassades in de fik zijn gestoken! :shock:
gaat vind ik toch wat ver om spotprenten ook al roep je misschien het zo over je af.
beetje meer verdraagzaamheid zou evt kunnen, denk ik.
Nou, de hele wereld weet nu wel dat er niet met de profeet Mohammed gespot kan worden! Elke willekeurige cartoonist denkt nu wel drie keer na voordat zhij een volgende spotprent over 'em gaat maken. En dat doen ze beslist niet als ze een cartoon van Jezus willen maken, is het wel? Zouden we als christenen ook niet wat minder verdraagzaam moeten zijn?
altijd leuk, visualisatie....
staat dit wel intern ?, anders moeten we nog oppassen wat we posten ;)
'Wij christenen' zijn inmiddels gewend aan heb belachelijk maken van God door bijvoorbeeld cabaretiers of televisiemakers. Soms wordt hier nog iets tegen gedaan, maar vaak blijft de reactie uit want men is bang voor een negatief imago van het christelijk geloof. Nou is het wel belangrijk om na te denken waar je wel en waar je niet op moet reageren, maar misschien moeten we inderdaad vaker voor Gods eer opkomen.
Maar om dan gelijk gebouwen in de fik te steken...
'De moslims' die dit doen (oa in Syrië) hebben hoogstwaarschijnlijk de cartoons niet eens gezien (zie mijn vorige post). Toch komen zij op voor de naam van hun profeet, opzich is dit prijzenswaardig. Alleen de manier waarop ze dit doen is natuurlijk niet echt om over naar huis te schrijven.
Wat ik vooral kwalijk vind zijn de kranten en websites (zie ) die om 'op te komen voor de vrijheid van meningsuiting', een heel groot deel van de wereldbevolking opzettelijk kwetsen. Respect zou op zn plaats zijn lijkt mij, de eerst plaatsing in de Deense krant moet van mij kunnen. Maar als je merkt dat er veel mensen mee gekwetst worden en je ze dan alsnog plaatst (zoals veel kranten, behalve de Deense dus). Dan toon je geen respect voor andermans levensovertuiging.
Maar voor de duidelijkheid, ambassades in de fik steken is ook niet echt respectvol.
Dit topic draait heel langzaam in de richting van het thema 'strijdbaarheid', waarover op dit forum in augustus 2005 is gediscussieerd. Kort nog even over Marrita's uitspraak dat we als christenen misschien ook iets minder verdraagzaam moeten zijn:
met je laten sollen en over je heen laten lopen is natuurlijk niet nodig. Je mag de mensen om je heen best laten weten dat je christen bent; ook de cabaretiers die lompe grappen maken over Jezus en het christelijk geloof. Reageren op iets of iemand die ons geloof of Degene waarin we geloven belachelijk maakt, doen we niet altijd; het heeft ook niet altijd zin. Toch zou dat wat vaker mogen, om op je vraag terug te komen. Echter, de manier waarop we dan als christenen reageren is cruciaal denk ik. Als je als christen een ambassade in de hens zou steken omdat iemand spot met Jezus, dan laat je misschien wel zien dat er niet met jou (of Christus?) te sollen valt, maar tegelijkertijd zet je wraak/haat tegenover het andere kwaad.
De beste manier om op iets of iemand te reageren die spot met jouw geloof, is denk ik Jezus te belijden en te laten zien hoe jij leeft met Hem. Dat zal een veel positievere uitstraling hebben naar je ongelovige medemens toe dan door agressief te reageren. Bovendien is het ook de taak die Jezus van ons allen vraagt: Zijn liefde uit te stralen. Dat is al moeilijk genoeg denk ik. Sterker nog: veel moeilijker dan een ambassade in de fik steken!
Jezus belijden is natuurlijk altijd goed, maar als je het hebt over gevallen waarin God, Jezus, Mohammed of Allah gewoon écht belachelijk wordt gemaakt is dat natuurlijk wel een vrij laffe houding! Helemaal als je bedenkt dat degene in kwestie Degene is waar je voor leeft! Een 'slechter incasseringsvermogen' mag je dan gewoon zien als compliment! En het beperken van de persvrijheid op zulke punten, lijkt me ook een goeie zet. Kom op zeg, het moet een keer ophouden met het belachelijk maken van anderen, dat doe je maar thuis.
Godslastering vind ik vreselijk maar je doet er zo weinig tegen. Na het beruchte ezeltjesproces tegen Gerard Reve is er niemand meer aangeklaagd voor godslastering. Christenen hebben geleerd om een beetje te dimmen, moslims nog niet. De agressie waarmee het islamitische protest gepaard gaat is christenen vreemd, zelfs kruisvaarder L.P. Dorenbos steekt abortusklinieken niet in de fik. Misschien is er toch een wezenlijk verschil tussen de islam en het christendom, wat verdraagzaamheid betreft.
Ook ik heb, zoals waarschijnlijk de meesten onder ons, vorige week met stijgende verbazing de hele discussie omtrent te spotprenten uit de Deense kranten gevolgd. Persoonlijk kreeg ik hier een erg dubbel gevoel bij. Aan de ene kant ontzetting over de ongelooflijke onbuigzaamheid, intolerantie en rechtlijnigheid van de betrokken moslims. Het gevoel bekroop me dat deze gelovigen elk gevoel voor humor of zelfrelativering verloren leken te hebben, zichzelf hierbij totaal geïsoleerd hebbend. Aan de ander kant echter waren het dezelfde moslims die mijn respect afdwongen door hun rotsvast geloof, echte en oprechte woede en hun (soms iets te letterlijke) vechtlust om hun god en profeet te verdedigen. Deze mensen hebben ontegenzeggelijk iets waar ze trots op zijn en wat ze koste wat kost willen verdedigen. Ik vind dat wij als christenen hier, uiteraard tot op zekere hoogte, een voorbeeld aan kunnen nemen. Hoe vaak laten wij niet over ons, en belangrijker over Hem heen lopen, hoe vaak komt het dagelijks niet voor dat we horen dat onze God bespot wordt en hoe vaak wordt er op tv niet minachtend gedaan over Zijn naam. Het enige wat we dan vaak doen is even de andere kant op kijken, even slikken en er vooral niet te veel aandacht aan besteden. Dit is mijns inziens, in vergelijking met de fanatieke moslims, een tamelijk slappe houding. Een houding waar ik me in ieder geval voor kan schamen. Zoals ik dus net al aangaf: zij kunnen ons tot op ‘zekere hoogte’ tot voorbeeld dienen. Tot op zekere hoogte, want ik vind dat je als christenen nooit kwaad met kwaad mag en moet willen vergelden. Ambassades in brand steken, vlaggen en portretten verbranden, ongetwijfeld maak je dan buitengewoon duidelijk dat je beledigt bent, maar je laat natuurlijk geen ruimte meer over voor een constructieve discussie of een goed gesprek. Je gooit de deur letterlijk dicht en je bereikt het averechtse resultaat. Onbegrip en wederzijdse verontwaardiging is het gevolg. De afgelopen week is het ‘wij-zij’ gevoel weer enorm gevoed en dichter bij elkaar gekomen zijn we niet. Integendeel: de kloof is alleen maar groter geworden. Een kloof die zulke incidenten in de toekomst alleen maar meer waarschijnlijk maken in plaats van voorkomen. Waarschijnlijk is het geweld straks weer voor even gestaakt, maar het gesprek misschien wel voor een stuk langer......
Daarom moeten wij als christenen reageren op een volwassen manier. Mochten we ons in ons geloofsleven door de samenleving of door bepaalde programma’s gekwetst voelen, dan moeten we dit duidelijk laten merken. In mijn ogen duidelijker en vooral vasthoudender dan dat we nu doen. Maar we moeten altijd ruimte laten voor het gesprek en bovenal, om met Maurice te spreken: de liefde van God uitstralen!
Nog even wat over de spotprenten in kwestie: ik ben een groot voorstander van de vrijheid van meningsuiting. Dit is een ongelooflijk groot goed en van het grootste belang voor een open en eerlijke, gezamenlijke kijk op de samenleving waarin de verschillen groter zijn dan de overeenkomsten. Deze vrijheid moeten we echter wel verantwoordelijk gebruiken. Meer en meer gaat het er op lijken dat deze vrijheid vooral bedoelt is om met modder te gooien, om ten koste van anderen je punt te maken en jezelf in de ‘kijker te spelen’. Daar waar het gebruikt wordt om samen te werken, om nader tot elkaar te komen, om verschillende visies en overtuigingen te kunnen ordenen en samen te kunnen bouwen aan een toekomst waarin ook ruimte is voor die verschillende visies is deze vrijheid onmisbaar. Zij kan bruggen bouwen. Waar zij echter gebruikt wordt om te kwetsen en daar waar er niet in volle verantwoordelijkheid met dit voorrecht wordt omgegaan, breekt zij af en zal de brug over de kloof die we juist samen moeten dichten gammel worden. Ja: de overkant zal niet bereikt worden en velen zullen in de kloof gedrukt worden. Deze spotprenten zijn het puurste voorbeeld van het fout omgaan met journalistieke verantwoordelijkheid en de vrijheid van meningsuiting. Het is een walgelijke uiting van disrespect en een afkalving van de normen en waarden binnen een beschaafde gemeenschap. Dit is vermaak over de ruggen van miljoenen moslims. Als je weet dat deze zaken uiterst gevoelig liggen onder moslims en de publicatie van deze cartoons géén duidelijk én eerlijk doel dienen die niet op een andere, meer constructieve manier bereikt had kunnen worden, moet je de conclusie trekken dat het geen ander doel heeft gediend dan kwetsen en het drijven van een wig tussen groepen mensen die elkaar niet naar het leven moeten staan maar elkaar moeten helpen.
Dat is niet alleen een punt die moslims of niet-religieuze mensen aan moet spreken, maar ook zeker ons als christen: We moeten elkaar helpen en dienstbaar zijn aan de ander, ook als deze anders is.
Moet eerlijk zeggen dat ik me redelijk verbaas over de geplaatste reacties hier. De meeste hebben toch een redelijk negatieve houding t.o.v. de geplaatste cartoons. Ik vond de cartoons zo schokkend niet, in de zin van dat het nergens over zou gaan, het ging dit geval vooral om het feit dat zelfmoordenaars hun geloof gebruiken als reden om tot deze nogal radicale daad te komen. ik vind het niet onterecht dat dit om een dusdanige manier aan de kaak wordt gesteld, het betreft een humoristische reactie op recente gebeurtenissen, wat mij betreft precies wat cartoons moeten zijn. Moeten kranten nu inbinden en alleen christenene beledigen omdat moslims te snel op de teentjes zijn getrapt?
Wat ik nogal verontrustend vind is dat degenen die de straat opgaan en vlaggen verbranden zo te zien geen idee hebben van wat er aan de hand is. Ze vallen een noorse ambassade aan, steken een zwitserse vlag in de brand en lopen met leuzen rond over de holocaust e.d.
Ik heb het idee dat er een paar "relschoppers" zijn die alles uit z'n verband rukken en de menigte ophitsen. De menigte reageert dus niet zozeer op die cartoons, maar op de geruchten die verspreid worden door de ophitsers. Een van die geruchten is dat er een koran verbrand is in Denemarken.
Over die cartoons: ik vind dat ze gewoon moeten kunnen. Zolang er ruimte is voor discussie over die cartoons dan is er niets aan de hand. Worden er structureel bepaalde bevolkingsgroepen beledigd, dan vind ik dat de rechter uitkomst kan bieden.
Ik vraag me af of iedereen nog steeds vindt dat 'het moet kunnen' als er spotprenten verschijnen van de paus die homo-seks heeft met Jezus oid, als reactie op misstanden die weleens naar buiten komen.
Dat moet dan ook kunnen? Of breder gezien: Jezus die het bed deelt met de hoer Maria van Magdala (om de hypocriete moraal 'geen seks voor het huwelijk, maar wel zwanger') aan de kaak te stellen.
Dat moet dan ook gewoon kunnen en is dan ook niet beledigend en dat moeten we dan ook bijvoorbeeld gewoon accepteren?
't zijn immers maar cartoons... :roll:
Ik vind vrijheid van meningsuiting prima, een groot goed zelfs, maar zodra er bevolkingsgroepen opzettelijk gekwest worden, vind ik dat je het toelaatbare overschrijdt. Vrijheid van meningsuiting betekent niet dat je maar alles mag uitkramen wat je denkt.
Wat ik ook hoorde is dat in Denemarken een Koran verbrand is, dat is ook niet goed gevallen. (geen excuus voor de acties overigens)
Ik weet niet precies waar Moslims tegen strijden, maar opvallend is wel dat hun vrouwen in Burka's lopen, terwijl hun 70 maagden beloofd wordt. Alles waar zij tegen strijden krijgen ze als ze zichzelf opblazen. Beetje vreemd.
Probleem is de redenering: als je Mohammed afbeeldt als zelfmoordterrorist, dan bestempel je in feite de gehele Islam als godsdienst die neigt tot geweld. Dat terwijl er juist ook veel moslims zijn die de daden van 'hun' terroristen veroordelen.
Ik zie Mohammed als gewoon een mens, daarom is het moeilijk in te denken dat er zo'n commotie ontstaat onder moslims. Maar, wie Jezus voor ons is, is Mohammed voor hen. Als Jezus' naam door het slijk gehaald word voel ik me beledigd en boos, ook om de misverstanden en de stupiditeit die er soms mee gepaard gaat. Dan moet je jezelf inhouden. Jezus leert te vergeven. Iets wat moslims sowieso niet onder de knie hebben.
klopt, maar waarom steken ze dan alles in de brand? Dan ben je een beetje hypocriet als je de daden van terroristen afkeurt.
Gerard, grotendeels ben ik het met je eens. Alleen echt niet met het feit dat Jezus verkondigen tegen iemand die Hem belachelijk maakt een laffe houding is! Ik snap wel dat je graag meer wilt doen. Je wilt iets rechtzetten als er met jouw God gespot wordt. Niet meer dan logisch. Maar zodra je 'tegenacties' op touw gaat zetten, speel je al heel gauw voor eigen rechter. De belangrijkste taak, en ik vind dat ook de moeilijkste, dus geen laffe houding, is denk ik reageren met Gods evangelie.
Verder vraag ik me een beetje af: als jij mijn voorgestelde houding 'laf' noemt, hoe zie je in concreto dan wel een 'moedige houding' voor je?
Verder: complimenten voor je verhaal, Hen3!! !!
Helder en goed geschreven, ik ben het helemaal met je eens.