Gisterenavond heb ik over hetzelfde punt met wat mensen doorgepraat. Als ik voor mezelf spreek, benader ik een praatje op de startavond (tot nu toe altijd van een dominee) anders dan bij voorbeeld een OV-lezing of een discussie op soos of iets dergelijks. De startavond is een mooie activiteit (bedankt Senaat Timmermans) waar we het bijbelkringjaar samen als GSV'ers en vooral ook met God willen beginnen. De spreker wordt ook gevraagd door de desbetreffende Senator de zaal iets mee te geven op geloofsgebied c.q. de GSV'ers toe te rusten. Dit geeft de lezing en de avond een ander karakter (zo zie ik het ten minste) dan wanneer er gesproken wordt over een willekeurig intellectueel of studentikoos onderwerp. We aanbidden voor en na het praatje onze Vader met het zingen van liederen. We komen dus blijkbaar om toegerust te worden, iets te leren over God, de bijbel of over onszelf (m.b.t. deze zaken).
Een dergelijke lezing raakt dus altijd jouzelf persoonlijk, omdat je iets hoort over jezelf als christen, je God en Vader, en Zijn Woord. De vragen na de lezing vroegen ds. Poortinga te spreken over de maatschappelijke wereldproblematiek en theologische kwesties, en daarmee kwam meer het karakter van een OV-lezing of iets dergelijks naar voren. Ik vond dat zelf jammer omdat ik dus bovenstaande verwachtingen had. Maar goed, dat geldt niet voor iedereen. Ik denk dat op het moment dat de lezing (en nu in het bijzonder de vragensessie) een iets afstandelijker/intellectueel (er wordt met namen als Karl Barth gesmeten) karakter aanneemt, er wat mensen afhaken, gewoon omdat ze dit soort discussies niet interessant vinden. Ze stellen daarom ook geen vraag, of zijn bang dat de vraag 'niet intellectueel genoeg' is. Dat is jammer, maar wel goed te begrijpen. Bij lezingen en discussies is het ook vaak een aantal mensen dat zijn zegje doet.
Volg je me nog? Zo niet, vraag gerust om verduidelijking, dan doe ik nog een keer mijn best.
+0
Fop
Herbsgarden schreef: Rennen de mensen vandaag echt zo hard dat ze de bijbel niet meer zien staan? En wat is de bijbel vandaag: slechts een printje van een boodschap die anders ook wel zou bestaan of een boek dat je van kaft tot kaft letterlijk moet nemen? Ik weet dat dit topic niet de beste plaats is om hierover door te praten, maar 't valt altijd te proberen.
Laat dit nu net het onderwerp zijn van de TBS dit jaar 8)
+0
Ursa
Als ik eerlijk ben viel het 'praatje' - om met amice Hoving te spreken - van ds. Poortinga me ietwat tegen als ik het langs Maurice z'n meetlat leg. Het is natuurlijk moeilijk om iets concreets te zeggen over 'de Bijbel vandaag', en zoals de man zelf al aangaf: het is een erg breed onderwerp.
Zijn eerste punt, over de Bijbel als tegenspreker van onze ik-gerichte cultuur, had ik graag meer uitgewerkt gezien. Wat zegt de Bijbel daar dan over en hoe kunnen we ons leven daarnaar inrichten? Ik denk dat dat een goed punt is om over na te denken; we doen nog vaak ons eigen ding en willen de hegemonie daarover niet eens prijsgeven. Wie doet er nu iets voor een ander zonder ook maar een reactie terug te verwachten? Laten we daar maar eens over nadenken. Ik vind het zelf al moeilijk genoeg...
Inzake Barth: dat er op de GSV sprake is van intellectuele luiheid, is bekend. Het gaat hierbij niet eens om interessante theologische traktaten (voor de liefhebber) maar over boeken die ons kunnen helpen onze omgeving beter te begrijpen en toe te voegen aan onze relatie met God. Om een voorbeeldje te geven: als je je bewust wordt van je positie als mens, ben je geneigd een stuk minder dogmatisch te denken. In die vrijheid kun je Romeinen 14 pas echt toepassen!
+0
imhotep
Het was een mooie avond al heb ik ds poortinga wel veel betere preken/speeches horen geven. Maar kwam het misschien ook doordat het onderwerp niet helemaal goed uitgewerkt naar ds Poortinga is toegekomen en we hem een beetje in het diepe hebben gegooid met ons onderwerp?
+0
zmith
Ursa schreef: Zijn eerste punt, over de Bijbel als tegenspreker van onze ik-gerichte cultuur, had ik graag meer uitgewerkt gezien. Wat zegt de Bijbel daar dan over en hoe kunnen we ons leven daarnaar inrichten? Ik denk dat dat een goed punt is om over na te denken; we doen nog vaak ons eigen ding en willen de hegemonie daarover niet eens prijsgeven. Wie doet er nu iets voor een ander zonder ook maar een reactie terug te verwachten? Laten we daar maar eens over nadenken. Ik vind het zelf al moeilijk genoeg...
We doen dit niet, we doen dat niet? Spreek gewoon voor jezelf, JIJ doet dit niet, JIJ doet dat niet. Ga bij jezelf na wat JIJ mist, wat JIJ anders wilt, waar JIJ tegen aan loopt als je de bijbel leest. Hou het gewoon bij jezelf, is voor iedereen relaxeter, en denk niet teveel na, maar doe gewoon. Je bent een vrij mens! Dat is iets wat IK van Poortinga heb geleerd.
+0
Roell
zmith schreef:
Ursa schreef: Zijn eerste punt, over de Bijbel als tegenspreker van onze ik-gerichte cultuur, had ik graag meer uitgewerkt gezien. Wat zegt de Bijbel daar dan over en hoe kunnen we ons leven daarnaar inrichten? Ik denk dat dat een goed punt is om over na te denken; we doen nog vaak ons eigen ding en willen de hegemonie daarover niet eens prijsgeven. Wie doet er nu iets voor een ander zonder ook maar een reactie terug te verwachten? Laten we daar maar eens over nadenken. Ik vind het zelf al moeilijk genoeg...
We doen dit niet, we doen dat niet? Spreek gewoon voor jezelf, JIJ doet dit niet, JIJ doet dat niet. Ga bij jezelf na wat JIJ mist, wat JIJ anders wilt, waar JIJ tegen aan loopt als je de bijbel leest. Hou het gewoon bij jezelf, is voor iedereen relaxeter, en denk niet teveel na, maar doe gewoon. Je bent een vrij mens! Dat is iets wat IK van Poortinga heb geleerd.
klinkt redelijk gepikeerd zmith, maar verder ben ik het wel met je punt eens.
+0
Kiffen
Roell schreef:
zmith schreef:
Ursa schreef: Zijn eerste punt, over de Bijbel als tegenspreker van onze ik-gerichte cultuur, had ik graag meer uitgewerkt gezien. Wat zegt de Bijbel daar dan over en hoe kunnen we ons leven daarnaar inrichten? Ik denk dat dat een goed punt is om over na te denken; we doen nog vaak ons eigen ding en willen de hegemonie daarover niet eens prijsgeven. Wie doet er nu iets voor een ander zonder ook maar een reactie terug te verwachten? Laten we daar maar eens over nadenken. Ik vind het zelf al moeilijk genoeg...
We doen dit niet, we doen dat niet? Spreek gewoon voor jezelf, JIJ doet dit niet, JIJ doet dat niet. Ga bij jezelf na wat JIJ mist, wat JIJ anders wilt, waar JIJ tegen aan loopt als je de bijbel leest. Hou het gewoon bij jezelf, is voor iedereen relaxeter, en denk niet teveel na, maar doe gewoon. Je bent een vrij mens! Dat is iets wat IK van Poortinga heb geleerd.
klinkt redelijk gepikeerd zmith, maar verder ben ik het wel met je punt eens.
o o o hoor. We missen een smiley...
+0
Christine Vreugd
zmith schreef:
Ursa schreef: Zijn eerste punt, over de Bijbel als tegenspreker van onze ik-gerichte cultuur, had ik graag meer uitgewerkt gezien. Wat zegt de Bijbel daar dan over en hoe kunnen we ons leven daarnaar inrichten? Ik denk dat dat een goed punt is om over na te denken; we doen nog vaak ons eigen ding en willen de hegemonie daarover niet eens prijsgeven. Wie doet er nu iets voor een ander zonder ook maar een reactie terug te verwachten? Laten we daar maar eens over nadenken. Ik vind het zelf al moeilijk genoeg...
We doen dit niet, we doen dat niet? Spreek gewoon voor jezelf, JIJ doet dit niet, JIJ doet dat niet. Ga bij jezelf na wat JIJ mist, wat JIJ anders wilt, waar JIJ tegen aan loopt als je de bijbel leest. Hou het gewoon bij jezelf, is voor iedereen relaxeter, en denk niet teveel na, maar doe gewoon. Je bent een vrij mens! Dat is iets wat IK van Poortinga heb geleerd.
Ik ben het daar voor een deel wel mee eens. Je moet inderdaad beginnen bij JEZELF. In de wij-vorm praten is vaak wel makkelijk. Daarmee kom je niet zo dicht bij jezelf. En daarom vond ik het inderdaad ook goed dat Poortinga daar de nadruk op legde.
Maar zoals hij het stelde wordt het ook wel weer gemakkelijk: iedereen heeft zijn eigen werkelijkheid en creëert daarmee zijn eigen 'geloofswereld'. Daar kan en mag je een ander dan dus niet op aanspreken, want dat is alleen je eigen verantwoordelijkheid. Erg gemakkelijk, want dan ben je bij voorbaat al uitgepraat; jij hebt jouw waarheid en ik de mijne, en daar is alles mee gezegd. In de praktijk lopen discussies denk ik ook vaak daarop uit; als ik de bijbel voor waar aanneem, en daarbij argumenten uit de bijbel gebruik, maar iemand anders neemt de bijbel niet voor waar aan, zijn voor hem die argumenten ook waardeloos en kunnen we dus net zo goed ophouden met discusieren (klinkt vaag, maar mijn bedoeling zou duidelijk zijn).
Maar goed, het punt dat ik eigenlijk wil maken is dit: het is wel makkelijk om te zeggen dat je naar jezelf moet kijken, wat JIJ wel of niet doet, wat JIJ wel of niet kunt veranderen. Maar hebben wij als broertjes en zusjes niet ook de taak elkaar te vermanen? Elkaar aan te spreken op ons gedrag? Er vanuit gaande dat wij (en dan bedoel ik met 'wij' het gros van de GSV, of als je wil, alle christenen om ons heen), dat wij allemaal geloven in dezelfde God en willen leven naar Zijn wil, kunnen we elkaar daar toch op aanspreken? Met elkaar in discussie gaan over wat een goede levenshouding is? En wat WIJ als GSV daarin kunnen veranderen?
Nogmaals, begin inderdaad bij jezelf, maar neem ook je verantwoordelijkheid voor elkaar. Dat miste ik dinsdag. Verder vond ik het trouwens ook een mooie avond!
+0
Ursa
Lieve Zwier,
ik denk stiekem elke dag aan je als ik mijn internet opstart. Was jij het niet die met mijn homepages klooide? Dank daarvoor. En een prima voorbeeld van wat ik zelf wil doen: mensen aanzetten tot het nadenken over hun leven en tijd te besteden aan Gods woord. Elke dag word ik daar minstens bij stilgezet. Daarnaast raad ik je wel aan de laatste zin van het citaat dat je van mij gebruikt nog eens te lezen. 'We' impliceert ik.
Ik vind het retetof wat de Bijbel allemaal zegt over het helpen van de mensen om je heen, neem bijv. Mattheus 25, of de Bergrede. Tegelijk zie ik in mijn omgeving en bij mezelf die eigenschappen nog niet echt terug (of ik kijk er overheen). Laatst had ik juist op dat vlak een ervaring waarin ik best wel geconfronteerd werd met mezelf. Dan vind ik het leuk en tof om daar met anderen over door te bomen, niet vanuit een negatieve sfeer, maar: hoe breng jij het in praktijk? En dat doorbomen doe ik graag met mijn vereniging.
Dag Jan,
Gisterenavond heb ik over hetzelfde punt met wat mensen doorgepraat. Als ik voor mezelf spreek, benader ik een praatje op de startavond (tot nu toe altijd van een dominee) anders dan bij voorbeeld een OV-lezing of een discussie op soos of iets dergelijks. De startavond is een mooie activiteit (bedankt Senaat Timmermans) waar we het bijbelkringjaar samen als GSV'ers en vooral ook met God willen beginnen. De spreker wordt ook gevraagd door de desbetreffende Senator de zaal iets mee te geven op geloofsgebied c.q. de GSV'ers toe te rusten. Dit geeft de lezing en de avond een ander karakter (zo zie ik het ten minste) dan wanneer er gesproken wordt over een willekeurig intellectueel of studentikoos onderwerp. We aanbidden voor en na het praatje onze Vader met het zingen van liederen. We komen dus blijkbaar om toegerust te worden, iets te leren over God, de bijbel of over onszelf (m.b.t. deze zaken).
Een dergelijke lezing raakt dus altijd jouzelf persoonlijk, omdat je iets hoort over jezelf als christen, je God en Vader, en Zijn Woord. De vragen na de lezing vroegen ds. Poortinga te spreken over de maatschappelijke wereldproblematiek en theologische kwesties, en daarmee kwam meer het karakter van een OV-lezing of iets dergelijks naar voren. Ik vond dat zelf jammer omdat ik dus bovenstaande verwachtingen had. Maar goed, dat geldt niet voor iedereen. Ik denk dat op het moment dat de lezing (en nu in het bijzonder de vragensessie) een iets afstandelijker/intellectueel (er wordt met namen als Karl Barth gesmeten) karakter aanneemt, er wat mensen afhaken, gewoon omdat ze dit soort discussies niet interessant vinden. Ze stellen daarom ook geen vraag, of zijn bang dat de vraag 'niet intellectueel genoeg' is. Dat is jammer, maar wel goed te begrijpen. Bij lezingen en discussies is het ook vaak een aantal mensen dat zijn zegje doet.
Volg je me nog? Zo niet, vraag gerust om verduidelijking, dan doe ik nog een keer mijn best.
Laat dit nu net het onderwerp zijn van de TBS dit jaar 8)
Als ik eerlijk ben viel het 'praatje' - om met amice Hoving te spreken - van ds. Poortinga me ietwat tegen als ik het langs Maurice z'n meetlat leg. Het is natuurlijk moeilijk om iets concreets te zeggen over 'de Bijbel vandaag', en zoals de man zelf al aangaf: het is een erg breed onderwerp.
Zijn eerste punt, over de Bijbel als tegenspreker van onze ik-gerichte cultuur, had ik graag meer uitgewerkt gezien. Wat zegt de Bijbel daar dan over en hoe kunnen we ons leven daarnaar inrichten? Ik denk dat dat een goed punt is om over na te denken; we doen nog vaak ons eigen ding en willen de hegemonie daarover niet eens prijsgeven. Wie doet er nu iets voor een ander zonder ook maar een reactie terug te verwachten? Laten we daar maar eens over nadenken. Ik vind het zelf al moeilijk genoeg...
Inzake Barth: dat er op de GSV sprake is van intellectuele luiheid, is bekend. Het gaat hierbij niet eens om interessante theologische traktaten (voor de liefhebber) maar over boeken die ons kunnen helpen onze omgeving beter te begrijpen en toe te voegen aan onze relatie met God. Om een voorbeeldje te geven: als je je bewust wordt van je positie als mens, ben je geneigd een stuk minder dogmatisch te denken. In die vrijheid kun je Romeinen 14 pas echt toepassen!
Het was een mooie avond al heb ik ds poortinga wel veel betere preken/speeches horen geven. Maar kwam het misschien ook doordat het onderwerp niet helemaal goed uitgewerkt naar ds Poortinga is toegekomen en we hem een beetje in het diepe hebben gegooid met ons onderwerp?
We doen dit niet, we doen dat niet? Spreek gewoon voor jezelf, JIJ doet dit niet, JIJ doet dat niet. Ga bij jezelf na wat JIJ mist, wat JIJ anders wilt, waar JIJ tegen aan loopt als je de bijbel leest. Hou het gewoon bij jezelf, is voor iedereen relaxeter, en denk niet teveel na, maar doe gewoon. Je bent een vrij mens! Dat is iets wat IK van Poortinga heb geleerd.
klinkt redelijk gepikeerd zmith, maar verder ben ik het wel met je punt eens.
o o o hoor. We missen een smiley...
Ik ben het daar voor een deel wel mee eens. Je moet inderdaad beginnen bij JEZELF. In de wij-vorm praten is vaak wel makkelijk. Daarmee kom je niet zo dicht bij jezelf. En daarom vond ik het inderdaad ook goed dat Poortinga daar de nadruk op legde.
Maar zoals hij het stelde wordt het ook wel weer gemakkelijk: iedereen heeft zijn eigen werkelijkheid en creëert daarmee zijn eigen 'geloofswereld'. Daar kan en mag je een ander dan dus niet op aanspreken, want dat is alleen je eigen verantwoordelijkheid. Erg gemakkelijk, want dan ben je bij voorbaat al uitgepraat; jij hebt jouw waarheid en ik de mijne, en daar is alles mee gezegd. In de praktijk lopen discussies denk ik ook vaak daarop uit; als ik de bijbel voor waar aanneem, en daarbij argumenten uit de bijbel gebruik, maar iemand anders neemt de bijbel niet voor waar aan, zijn voor hem die argumenten ook waardeloos en kunnen we dus net zo goed ophouden met discusieren (klinkt vaag, maar mijn bedoeling zou duidelijk zijn).
Maar goed, het punt dat ik eigenlijk wil maken is dit: het is wel makkelijk om te zeggen dat je naar jezelf moet kijken, wat JIJ wel of niet doet, wat JIJ wel of niet kunt veranderen. Maar hebben wij als broertjes en zusjes niet ook de taak elkaar te vermanen? Elkaar aan te spreken op ons gedrag? Er vanuit gaande dat wij (en dan bedoel ik met 'wij' het gros van de GSV, of als je wil, alle christenen om ons heen), dat wij allemaal geloven in dezelfde God en willen leven naar Zijn wil, kunnen we elkaar daar toch op aanspreken? Met elkaar in discussie gaan over wat een goede levenshouding is? En wat WIJ als GSV daarin kunnen veranderen?
Nogmaals, begin inderdaad bij jezelf, maar neem ook je verantwoordelijkheid voor elkaar. Dat miste ik dinsdag. Verder vond ik het trouwens ook een mooie avond!
Lieve Zwier,
ik denk stiekem elke dag aan je als ik mijn internet opstart. Was jij het niet die met mijn homepages klooide? Dank daarvoor. En een prima voorbeeld van wat ik zelf wil doen: mensen aanzetten tot het nadenken over hun leven en tijd te besteden aan Gods woord. Elke dag word ik daar minstens bij stilgezet. Daarnaast raad ik je wel aan de laatste zin van het citaat dat je van mij gebruikt nog eens te lezen. 'We' impliceert ik.
Ik vind het retetof wat de Bijbel allemaal zegt over het helpen van de mensen om je heen, neem bijv. Mattheus 25, of de Bergrede. Tegelijk zie ik in mijn omgeving en bij mezelf die eigenschappen nog niet echt terug (of ik kijk er overheen). Laatst had ik juist op dat vlak een ervaring waarin ik best wel geconfronteerd werd met mezelf. Dan vind ik het leuk en tof om daar met anderen over door te bomen, niet vanuit een negatieve sfeer, maar: hoe breng jij het in praktijk? En dat doorbomen doe ik graag met mijn vereniging.
Doei!