U heeft allen wel het dispuut gevolgd binnen het kabinet rond de brief van staatssecretaris Bussemaker, over het selecteren van embryo's op borstkanker. Het gaat om praktijken bij reageerbuisbaby's, waarbij de embryo's eerst worden onderzocht op erfelijke ziektes. Ik meen dat het al was toegestaan bij bijvoorbeeld de ziekte van Huntington.
Binnen de bestaande wetgeving valt ook selectie op borstkanker te rechtvaardigen, maar hier was onder de vorige staatssecretaris nog geen besluit over genomen. Nu Bussemaker, ervan uitgaand dat dit geen probleem zou zijn, hier in een kamerbrief uitspraken over heeft gedaan valt de Christenunie er ineens over, onder aanvoering van Rouvoet.
Maar is dit niet ontzettend moralistisch geneuzel? Hebben ouders niet het recht om dergelijke ernstige ziektes te voorkomen, als daarvoor de mogelijkheid bestaat? Of is juist de wil van de PvdA, waarvan Bos gezegd heeft dat het voor hen een minstens zo principiele kwestie is, teken van een geheel eigen moraal?
Ik ben heel benieuwd naar uw mening hierover.
Hieronder nog wat documentjes: de brief van Bussemaker, een opiniestuk uit De Volkskrant vanuit christelijke hoek, en een achtergrondartikel uit het NRC.
Als je voor IVF bent dan denk ik dat je dit ook wel kunt goedkeuren. Het is inderdaad waar dat voor borstkanker een genetische basis bestaat. Als je voor IVF bent dan is dit wel goed te keuren. Als de mogelijkheid bestaat om de ziekte te voorkomen dan moet die kans aangegrepen worden.
Het probleem is alleen dat als je dit goedkeurt dat men zich gaat afvragen wat de volgende stap is. Zoiets als: 'Wij willen een jongetje met blond haar en blauwe ogen. Dus maak maar een aantal embryoos en kies de juiste er maar uit'. Dat is een stap te ver. Deze hele zaak is een beetje een hellend vlak
Ik vind de de vraag of je voor IVF bent, ten principale een hele andere vraag dan of je voor "shopgedrag" bij toekomstige ouders bent. Door middel van IVF kan in een kinderwens worden voorzien die anders uitblijft. Daar lijkt mijns inziens niets op tegen.
Het voorkomen van ziektes bij embryo's is van een hele andere orde. Komt ook overeen met de argumenten om al dan niet vaccineren tegen gevaarlijke ziekten: de mens moet niet voor zijn eigen god spelen. Ik vind het vanuit CU-opzicht terecht dat men vraagtekens heeft bij de verdere uitbreiding van onderzoeken - dat is namelijk iets wat de achterban vraagt. De handelswijze van Bos en zijn PvdA kan ik minder goed duiden.
Het grote probleem bij deze discussie is dat je het hebt over embryoselectie waarbij je de embryo's met een borstkankergen wegknikkert. Dit gen komt pas bij vrouwen tot werking rond hun 40ste. Als je het nu gaat goedkeuren zul je er pas profeit van hebben over 40 jaar. Als ik kijk naar de enorme ontwikkelingen die er zijn op het gebied van kankerbestrijding en dat vrouwen met borstkanker nu al heel vaak genezen kunnen worden denk ik dat het helemaal te genezen is over 40 jaar.
Wetenschappelijk gezien is trouwens een embryo net zo hard menselijk leven als een baby en als een volwassen mens. Je moet daar vanaf blijven, vooral als er veel betere mogelijkheden aan zitten te komen zonder deze selectie.
Ook ga je hier een ethische grens over. Het is momenteel al mogelijk om embryoselectie te doen bij mensen die een ziekte hebben waarvan de baby zelf niet kan overleven. Dan kies je tussen twee kwaden. Aan de ene kant laat je een embryo dood gaan voor een goed levend kind of je laat een levend kind dood gaan terwijl je niets met embryo's doet. Nu gaat er een grens over dat er geselecteerd mag worden op embryo's die hele goede overlevingskansen hebben.
Daarbij mag je je gaan afvragen hoe lang het nog gaat duren voordat mensen met het syndroom van down weggeselecteerd worden of andere ziektes. Daarbij kan er dan zelfs geselecteerd worden op embryo's omdat de ouders graag een jongen of een meisje willen ga maar door. De grens moet duidelijk getrokken worden anders is het einde zoek.
Ik gooi hier even wat one-liners tegen aan:
-Wetenschappelijk gezien zou elke 'ziekte' (lees negatieve eigenschap) weggeselecteerd moeten worden na verloop van tijd op basis van een lagere fitness (relatieve kans om je genen door te geven).
-Wetenschappelijk gezien is IVF een middel om potentiele ervelijke afwijkingen uit de wereld te helpen die nu kunnen blijven bestaan door onze door welvaart verhoogde fitness.
-Wetenschappelijk gezien is de frequentie van het optreden van een ervelijke afwijking lager dan de frequentie van het aanwezig zijn van de ervelijke afwijking.
En zo kan ik er nog wel een aantal droppen. Maar dat is allemaal wetenschappelijk gezien, niet humanitair. Wetenschappelijk gezien moet je met veel meer dingen rekening houden dan alleen het individu.
Ik wil niet zeuren maar zo hoeft het toch ook niet?
Verder vind ik argumenten over 'het voor God spelen' altijd redelijk uit de lucht gegrepen, dat zei men ook toen de eerste vliegtuigen opstegen. Natuurlijk heb je hier te maken met levend materiaal en zou je van moord kunnen spreken binnen zo'n selectieproces maar ik persoonlijk durf daar geen harde uitspraken over te doen.
Ik vind het prima dat gekeken wordt welke erfelijke eigenschappen door elkaar worden geroerd. Want volgens mijn (beperkte) kennis kun je soms van te voren weten dat een kind van ouders met genen X en Y een ziekte gaat krijgen.
Maar als er eenmaal een embryo heb ik hetzelfde standpunt als bij abortus. In beide gevallen is er sprake van nieuw leven dat tot stand is gekomen, en dat mag je niet ombrengen.
Het argument van imhotep vind ik wel enigszins hout snijden, als het inderdaad een ziekte is die inmiddels grotendeels behandeld kan worden. Op dat moment lijkt embryoselectie wel heel erg op het vermijden van alle mogelijke risico's - en is de stap naar het wegselecteren van het syndroom van down of zelfs adhd niet heel groot meer.
Daarmee lijkt het gedrag van de PvdA wel heel erg moralistisch in het staan voor de vrijheid van het individu. Maar, los van het argument dat je eventueel voor God zou spelen, hebben mensen niet simpelweg de vrijheid om, als je toch eenmaal op de hoogte bent van de risico's, die uit te bannen?
En YeHeSs, bedoelde je dit ook met je opmerking dat je het gedrag van de PvdA niet snapte? Is dit niet een terugkerende lijn gezien de rigide vrouwenpromoties op kieslijsten en homo-emancipatie?
En meer op het politieke vlak, is het niet vreemd dat dit voor de ChristenUnie zo'n groot punt is, als het in principe binnen de bestaande wetgeving past? Is het dan alleen het naar de mond praten van de achterban wat ze ertoe beweegt er ophef over te maken en zich te laten gelden?
Natuurlijk wil de ChristenUnie de achterban naar de mond praten, dat is ook de reden dat er zo over werd gevallen toen Kars Veling zijn uitspraak deed over het ijsje op zondag.
In mijn eerste post heb ik me trouwens redelijk op de vlakte gehouden qua standpunt, maar ik zie er weinig bezwaren in om risico's uit te bannen - zolang de menselijkheid maar niet uit het oog wordt verloren. Datzelfde geldt voor euthanasie: het is geen middel om een eind te maken aan een "prettig leven" het is een uiterste noodgreep. Geen luxe-attribuut in een van consumptie verzadigde maatschappij.
En ja, natuurlijk vormt een embryo het begin van leven, maar het is daarin nog verre van voldragen. Het is zelfs niet levensvatbaar zonder dat het wordt geïmplanteerd in de baarmoeder. In de kern is alles om ons heen van levend materiaal, maar kennen we aan het een toch een hoop meer waarde toe dan aan het ander.
Ik vind het wel kunnen. Ze knikkeren toch een aantal van die embryo's de vuilnisbak in, kijk dan even of je de kapotte weggooit (wat dus niks met haarkleur oid te maken heeft).
Argumenten als voor God spelen vind ik ook een beetje onzin, dan moet je helemaal niet meer screenen, ook niet op Huntington bv.
Een opiniestuk dat, hoewel erg gechargeerd en stigmatiserend over de CU, een inkijk geeft in de praktijk van embryoselectie. Toch nog best overtuigend moet ik zeggen.
@ imhotep en Erik: Wat vinden jullie dan van onderstaande tekst?
@ imhotep: Wat zou er eigenlijk zo erg aan zijn als we embryo's met het syndroom van Down wegselecteren? Het gaat er volgens mij om dat je mongooltjes die wel geboren worden alles geeft wat ze nodig hebben. Toegegeven, dan speel ik een beetje advocaat van de duivel. Maar door de eeuwen heen zijn er toch zoveel ziekten uit de samenleving verbannen? Er blijven altijd gehandicapten en andere zwakken bestaan in een maatschappij, daar hoeven we niet bang voor te zijn.
@ Arnold: inderdaad een pakkend artikel. Ernaast stond nog een van twee ChristenUnie-medestanders. Ik kan het CU-standpunt zelf wel ongeveer begrijpen, hoewel ik het er niet direct mee eens ben, maar deze mannen vissen soms net aan de verkeerde boeg naar sympathie.
Zo vragen de auteurs zich sentimenteel af wat het voor mensen met een aandoening moet betekenen, dat ouders actie ondernemen om geen kind te krijgen met diezelfde aandoening. Alsof dat harteloos is tegen die patienten. Alsof bijvoorbeeld een leprapatient gekwetst raakt als ouders alles op alles zetten om te voorkomen dat hun kind lepra krijgt. Onzin. Volgens mij kan een gemiddelde patient zich best voorstellen dat ouders het liefst een gezond kind willen. Misschien is zo'n patient wel blij dat tegenwoordig voorkomen kan worden dat een kind ziek wordt. En volgens mij kan je prima liefdevol zijn richting gehandicapten en toch je best doen om een gezond kind te krijgen.
Ook relativeren de schrijvers borstkanker door te zeggen dat het "in principe behandelbaar is". "Ja, door een borst of twee te amputeren", denk ik dan, maar dat is waarschijnlijk een iets te snelle reactie.
Overigens vind ik het ook onzin om te zeggen dat de CU haar mond moet houden omdat ze zo'n kleine partij is, want als zij echt zo overtuigd is van hun standpunten is het niet meer dan logisch dat ze zich tegen Bussemaker verzet.
Ik heb er wel wat over te zeggen.
Je hebt daar mee een mooi probleem te pakken. Als je als christen of uberhaupt gelooft in het bestaan van de ziel, vanaf welk moment wordt deze gehecht/verbonden aan het lichaam? Mulisch beschrijft in 'De ontdekking van de hemel' dat moment als een 'vonk' die op het moment van samensmelten van ei-cel (is het koppelteken goed hannah?) en zaadcel verbonden wordt. In dat geval zou IVF, waarbij resterende embryo's weggeknikkerd worden, an sich al door christenen verworpen moeten worden gezien het leven al door God gegeven is.
Of is er toch een moment van speling tussen de gift van het leven en het ontstaan van een klompje cellen met mogelijkheden, waarin we als mensen nog even kunnen ingrijpen?
Verder sluit ik me aan bij Steef wat betreft de intentie van een ingreep zijnde deze een uiterste noodzaak.
Ik heb het NRC-stuk ook gelezen, en ondanks de wat spottende houding van het ene artikel stonden er wel ware woorden in: waarom wel akkoord gaan om mee te regeren en daarmee de bestaande IVF-praktijk te tolereren en vervolgens dan wel protesteren bij ontwikkelingen op dit gebied die - hoewel ze de vernietiging van embryo's inhouden - mensenlevens kunnen 'redden'. Ik hoop dat jullie bovenstaande zin kunnen volgen. het tegenartikel vond ik dan ook niet heel sterk. Als je vanuit principiële bezwaren gaat ageren tegen nieuwe ontwikkelingen op een gebied dat je in principe tolereert, durf dan te kiezen: wees dan helemaal tegen, of sta deze innovatie gewoon toe. De stellingname van de CU op dit punt voelt voor mij aan als te heilig, te kortzichtig, teveel Don Quichote.