Goed verhaal, Paarshaas! Laat het inderdaad gewoon een aanleiding zijn om jezelf als GSV'er en als VGS-vereniging kritisch te bekijken, en nodig die vent uit om van gedachten te wisselen, of bijvoorbeeld in debat-vorm. IFES is ontzettend goed en belangrijk en draagt absoluut veel bij. Helaas zijn er nog altijd veel VGS'ers die niet goed zien wat IFES voor hen kan betekenen en zij voor IFES. Dat beeld wordt door zo'n artikel nog slechter en ongenuanceerder, wat niet onbegrijpelijk is. Maar laat een discussie met mensen van IFES dan meer duidelijkheid brengen. Ga in ieder geval de inhoudelijke discussie aan, daar worden alle partijen beter van.
+0
Rolv
Reactie van LCGS en vertegenwoordiger van GSV/VGS bij IFES op het artikel van Bert den Hertog:
nd.nl schreef: Geloof studenten mag persoonlijker
Dit artikel komt voor in dossier: Minizuil
Geplaatst: 05 december 2008 09:30, laatste wijziging: 05 december 2008 09:57
door Wibbina Oosterhuis en Hermen de Jong
Is er iets mis met het geloof van vrijgemaakt-gereformeerde studenten? Een reactie op de zorgen van directeur Bert den Hertog van de christelijke studentenbeweging IFES.
In de krant van 1 december pleit Bert den Hertog van IFES voor een nieuwe visie van de gereformeerde studentenverenigingen na de vrijgemaakte ontzuiling. Met de analyse die aan zijn oproep voorafgaat, zijn we het slechts gedeeltelijk eens.
Jammer genoeg maakt Den Hertog geen onderscheid tussen 'vrijgemaakte studenten' en 'VGS-leden'. Dat maakt het lastig om te reageren. Vrijgemaakte studenten worden tegenwoordig namelijk ook elders lid, en aan de andere kant hebben niet-vrijgemaakte studenten zich bij de VGS-verenigingen gevoegd. Waar ligt nu eigenlijk het probleem? Is dat specifiek vrijgemaakt van aard of is het inherent aan de VGS-verenigingen? Den Hertog werpt terecht op ,,dat dit de studenten niet te verwijten valt, zij hebben dit van huis uit meegekregen''. Wij zijn dan ook van mening dat het probleem, voor zover aanwezig, zijn oorsprong vindt in kerk, school en opvoeding, omdat deze instanties een veel sterkere invloed hebben.
De studententijd is een periode waarin studenten voor het eerst loskomen van hun vertrouwde kerk, school en ouders. Hierdoor geeft die juist de ruimte voor bezinning op geloof en levensvragen. Dit geldt niet specifiek voor vrijgemaakte studenten, maar voor iedere christenstudent. Deze ruimte is echter wel van groot belang om zich het geloof eigen te kunnen maken.
Daarnaast zien wij een tendens waarin vrijgemaakte studenten lid worden van breed-christelijke studentenverenigingen, actief zijn binnen IFES, VGS-verenigingen zich openstellen en intensief contact hebben met andere christelijke verenigingen, en vrijgemaakte ouders minder vanzelfsprekend kiezen voor een gereformeerde school. Wat betreft interkerkelijk denken gaat het wat ons betreft de goede kant op. Is Den Hertog niet gewoon te ongeduldig? Is er niet veel meer tijd nodig om interkerkelijk denken gemeengoed te laten worden in een kerkgenootschap van 125.000 zielen?
Actief
Vrijgemaakte studenten zijn zeer actief bij projecten als Student-Alpha, Happietaria, Veritas, Athletes in Action, E&R en allerhande plaatselijke initiatieven. Ze zijn dus veel bezig met de praxis van het geloof. Desondanks constateert Den Hertog dat vrijgemaakte studenten moeite hebben het geloof zich persoonlijk te maken. Er is schijnbaar een neiging van sommige vrijgemaakten naar een rationele benadering van het geloof. Het geloof enkel op deze wijze benaderen kan men met recht 'schraal' noemen. Het geloof betrekken in het persoonlijke leven, in keuzes en de dagelijkse omgang met de naaste is ook volgens ons onmisbaar; we leven immers tot Zijn eer! Hoe zouden VGS-verenigingen hiermee om moeten gaan?
De verenigingen verschillen van stad tot stad, maar in beginsel hebben ze tot doel hun leden op te bouwen en te vormen in geloof en studie. Zodoende is er juist op de verenigingen ruimte voor zowel geloofsgroei als geloofsvragen. Leden worden toegerust om te spreken over hun geloof, maar er zijn ook initiatieven om in groepjes te zoeken naar antwoorden op fundamentele geloofsvragen. De verenigingen proberen zo in te spelen op een deel van de eerdergenoemde problematiek, mede met hulp van plaatselijke gemeenten, IFES en haar stafwerkers.
Echter, ook bij VGS-leden blijft er moeite bestaan om van het geloof een hartenzaak te maken - al is dit generaliserend gesteld. Dit zou besproken moeten worden in de breedte van de vrijgemaakte gezindte, anders blijft het voor de verenigingen dweilen met de kraan open. Zij zullen namelijk vrijgemaakte studenten blijven trekken.
Tot slot: de keuze van VGS'en tot openstelling is naar onze mening wel degelijk visionair en offensief te noemen. De verenigingen hebben gehandeld vanuit het inzicht dat zij meer jonge mensen hun krachten kunnen aanbieden, bijvoorbeeld om hen te leren spreken over hun geloof met medestudenten. Zo willen de verenigingen hun maatschappelijke taak en plaats in het Koninkrijk invullen. Voor de VGS'en blijft het echter een uitdagende vraag wat zij voor hun omgeving kunnen betekenen. Kortom, er is bezinning nodig in de breedte van de vrijgemaakte gezindte als het gaat om het persoonlijk maken van het geloof. Voor VGS-verenigingen liggen er kansen om leden bij te staan in geloofsgroei en geloofstwijfel.
Wibbina Oosterhuis is voorzitter van het Landelijk Contact van Gereformeerde Studentenverenigingen en oud-preses van de VGSU. Hermen de Jong is vertegenwoordiger van de Bloedgroep VGS/GSV bij IFES en oud-preses van de VGSD.
En een natuurlijk.
+0
YeHeSs
Zeer genuanceerd verhaal dat niet echt tegen het verhaal van Bert den Hertog in gaat...
+0
Flor is
Hulde, door een provocatief artikel op deze manier te beantwoorden laat je zien dat je enerzijds de kritiek serieus neemt en anderzijds genoeg geduld hebt op een volwassen wijze te reageren. (dat heb ik zelf ook niet altijd gedaan)
Uiteindelijk kan er dan een goed beeld ontstaan van de volwassen, christelijke VGS-verenigingen die we zijn.
+0
Hendri
Wat een matig verhaal zeg. Waarom moeten we zo verdedigend reageren tegenover IFES? Persoonlijk vind ik het artikel van Den Hertog (als voorzitter) namelijk ronduit stuitend. Als voorzitter dient hij te accepteren dat de VGS-cultuur binnen IFES voorkomt, sterker nog, hij dient juist die verscheidenheid te koesteren! Begrijp me goed, ik zeg niet dat ik niet herken wat hij zegt, maar als je bezorgd bent over iets, dan communiceer je dat intern en niet via de publieke media.
Terugkomend op de reactie van de LCGS: verdedigend en visieloos, dat is het. Krijgt die Den Hertog toch nog gelijk, jammer. In navolging van een VGSU'er zeg ik dan ook: gemiste kans.
+0
pytric
Tja hier ligt de Hertog natuurlijk niet wakker van, laten we wel wezen. Op zich is dit artikel een afgezwakte vorm van zijn schrijven waarbij hier het werwijt de vrijgemaakte kerk en dito school gemaakt wordt.
Ik vind het vooral treurig dat er niet uit het artikel blijkt dat wij een duidelijkere en genuanceerdere visie hebben op diversiteit in geloof(sbeleving) dan den Hertog. Dát had ik graag gezien. Tot slot had hij natuurlijk nog een broederlijke vermaning moeten krijgen wat betreft het uiten van kritiek op een ongepaste manier, dwz en plein public.
+0
erika
Herbsgarden schreef:
erika schreef:
Herbsgarden schreef: 1) Waarom reageren er geen vrouwen op dit topic? Sufk*tten, trek je bek eens open.
Tss, ik voel me niet echt geroepen door dat soort aanspreektitels, Jan, sorry.
Val nu niet over een lompe opmerking, maar schrijf wat je vindt van de rest van het bericht. Als er één vrouw op de GSV is die dat goed kan, ben jij het.
Nou omdat je het dan toch zo lief vraagt Jan Kruidhof a.k.a. Herbsgarden...
Voorgaande berichten heb ik even vluchtig gescand en het artikel van den Hertog gelezen. Veel van wat ik vind is al gezegd in dit topic, dat is altijd zo jammer als je weinig tijd hebt. Kort nog wat opmerkingen:
Tot op zekere hoogte vond ik de reactie van Oosterhuis en De Jong wel aardig. Hierin wordt terecht de opmerking gemaakt dat Den Hertog in zijn artikel te weinig onderscheid maakt tussen de gereformeerde studenten en VGS'ers. De vermeende gezapige, gebrekkige, rationele, twijfelachtige, visieloze, kortom gereformeerde houding van een gemiddelde VGS'er is dus niet hetzelfde als die van 'de gereformeerde student'. Zij worden ook lid van andere (meer interkerkelijke) verenigingen en niet-gereformeerden worden lid van VGS'en (ik weet niet hoe dit in de rest van het land zit, maar in Groningen valt dit wel mee geloof ik).
Met de analyse van Den Hertog in je achterhoofd maakt dit het probleem alleen maar nog complexer. Is het dan zo dat de gereformeerde student met gezonde zoektocht-vibraties zijn/haar heil zoekt bij interkerkelijke verenigingen als de Navigators en dat de eenkennige, wat-de-boer-niet-kent-vreet-'ie-niet studenten elkaar de put in praten bij een VGS-vereniging? Op het eerste oog misschien een terechte conclusie, maar tegelijkertijd lijkt 't me niet nodig onszelf dermate zwart te maken. Wij zijn wat we willen zijn toch? Ik denk dat ik met recht en met trots wel kan zeggen dat de GSV juist plaats biedt aan de IQ- én EQ-studenten. Beiden hebben volgens mij te kampen met geloofstwijfels, of je nu een apologetische insteek hebt of juist niet.
Met betrekking tot het in de praktijk brengen van je geloof; mijns inziens is dat juist deel van het 'gereformeerde' probleem dat wij te veel op zoek zijn naar de uitwerking van ons geloof in het dagelijks leven. Dit zoeken ernaar forceert de hele boel. Net zoals de kleuterjuf vroeger tijdens het knutseluurtje altijd zei dat je een kluw watten juist moeilijk uit elkaar kunt trekken als je er heel hard aan trekt. Simpel en alleen de acceptatie van onze behoefte aan Jezus' hulp is de essentie van het geloof, niet een of andere dadendrang. Als dat dan zo slap klinkt, is dat misschien wel juist de bedoeling, hiermee sla je de spijker precies op z'n kop.
Gevoelsmatig ben ik het eens met iedereen die de openbare, onaangekondigde publicatie van de kritiek vanuit IFES niet zo netjes vindt, maar aan de andere kant is het onzin om de gesignaleerde problematiek wel te herkennen, maar liever niet in het ND waar iedereen het kan lezen. Óf je bent het niet eens met de kritiek óf je steekt de hand in eigen boezem, maar dan zonder te zeuren over de publicering van die kritiek.
Interessante discussie! Volgens mij heb ik nog niet alles gezegd wat er valt te zeggen, maar er is gelukkig al een hoop zinnigs door anderen gepost. Heerlijk, zo'n rationeel, intellectueel clubje, toch?
+0
vanDijk
Goed stukje Erika!
Alleen met je laatste opmerking ben ik het niet eens.
Als lid van de GSV ben je automatisch ook lid van IFES. Hier is voor gekozen omdat we als GSV duidelijk meerwaarde zien van het IFES limaatschap. Ook als GSV(er) heb je immers mensen en organisaties nodig die je kunnen helpen met geloofsopbouw. Kritiek op je organisatie en je houding in het geloof is daarbij van harte welkom, want zo leer je immers scherp na te denken en kan je geloof echt goed worden uitgediept!
Vanuit mijn visie moet dit echter wel intern gebeuren. Met het stuk dat den Hertog publiceerde leverde hij immers niet alleen kritiek op de VGS'en, maar indirect ook op zijn eigen organisatie. Vergeet niet dat de VGS'en hier een groot deel van uitmaken!
Vergelijk het eens met de situatie dat Agnes Jongerius (FNV voorzitster) zich in een Nederlandse krant kritisch uitlaat over een groep werknemers. Dat is natuurlijk de wereld op z'n kop, kritiek moet je uiten via je eigen kanalen en niet op een dergelijke manier. De kritische houding van den Hertog vind ik te prijzen, maar dat hij zijn kritiek op deze manier uit is zeer teleurstellend. Als hij dat achteraf zelf niet inziet zie ik hem liever opstappen.
+0
Rolv
vanDijk schreef: Als hij dat achteraf zelf niet inziet zie ik hem liever opstappen.
En als hij niet wil dan gaan we demonstreren! Dat doen wij, studenten in nederland, naar mijn idee veel te weinig. Ik timmer wel wat borden..
+0
hermendejong
amicae amicique,
Ik wil graag even 'kort' reageren op het gezegde over onze reactie van afgelopen vrijdag. (deze, soortgelijke reactie is ook te vinden op het VGSU-forum)
Het kan zijn dat de reactie slap overkwam, of te toegefelijk, maar dit komt ook door de kop 'geloof student mag persoonlijker' die er door het ND boven gezet is. Dit is niet onze insteek geweest.
Het artikel van Den Hertog was een voortzetting van de discussie over het afbrokkelen van de vrijgemaakte zuil. Hij heeft dan ook vooral geschreven over 'de vrijgemaakte student' en heeft dit (onterecht) gelijk gesteld aan 'VGS-leden'. Zodoende hebben we vooral willen schrijven over de vrijgemaakte geloofsbeleving en hoe de VGS-en hier vervolgens mee om kunnen/willen gaan.
We hebben uitgebreid met Den Hertog gebeld om zijn punt helder te krijgen en niet nog meer miscommunicatie te veroorzaken. Moddergooien zou de verstandhouding alleen verder uit elkaar drijven. Niet echt de bedoeling, toch? De krant als medium en zijn toon waren niet geschikt, dat klopt. Daarom hebben we ook in de krant zaken willen rechtzetten, maar niet teveel in willen gaan op zijn negativisme. Iedere ND-lezer heeft maandag kunnen zien dat Den Hertog een vreemde inzending heeft gestuurd en dat zijn toon niet gepast was. Dat hoeven Wibbina en ik niet extra te benadrukken. Ik heb vanavond een overleg met Den Hertog en laat 'onze' onvrede over het artikel niet ongenoemd!
Aan de andere kant heeft de publicatie van Den Hertog voor veel discussie gezorgd en dat is iets waar we niet voor terug moeten schrikken. Het is juist geweldig dat we samen deze discussie voeren, iets wat nu niet gebeurd op andere christelijke verenigingen! Laten we ons eerlijk afvragen, 'hoe kunnen we God het beste dienen als studenten(vereniging)?'.
(laatste punt gaat in op een opmerking die ik zag op het VGSU-forum, maar misschien wel interessant is) Om het verschil aan te kaarten tussen gereformeerden en evangelischen in onze reactie is helemaal niet relevant. Den Hertog is zelf alles behalve evangelisch (alle IFES staf is zo'n beetje PKN) Wat hij wil zeggen is dat een persoonlijk geloof ook van belang is. Wibbina en ik waren van mening dat dit inderdaad een aandachtspunt is in de vrijgemaakte gezindte. Dit is geen discussie over opwekking, handen klappen of een band in de kerk. Dit gaat over: 'Hoe sta ik tegenover God?'
+0
YeHeSs
B'vo
+0
Stieneke
In het ND van vandaag staat een artikel over de gereformeerde studenten en het onderzoek wat vanuit Sensor is gedaan (en waar een heel aantal van u aan mee hebben gewerkt door een enquete in te vullen).
Gereformeerde studenten hebben geen zondagsgeloof
09 december 2008
door Renske Kruizinga
Bij vrijgemaakt-gereformeerde studenten is niet maar sprake van een ontzuilingsproces, daaronder ligt een geloofszoektocht of zelfs geloofscrisis. Dat stelde directeur Bert den Hertog van de christelijke studentenbeweging IFES op 1 december in deze krant. Renske Kruizinga, die betrokken was bij een recent onderzoek onder gereformeerde studenten, laat zien dat hieruit een heel ander beeld naar voren komt.
Uit een in september gepubliceerd onderzoek van de bezinningsorganisatie Sensor onder ruim 700 leden van een gereformeerde studentenvereniging (VGS) blijkt dat er binnen die verenigingen veel openheid is om te spreken over het geloof. Er wordt gepraat over kerkkeuze, beleving, twijfels en de persoonlijke band met God. De gereformeerde studentenverenigingen hechten veel waarde aan geloofsopbouw en organiseren activiteiten om deze persoonlijke geloofsopbouw te concretiseren.
De betekenis van geloofszaken voor het dagelijks leven is belangrijk in gesprekken. Dat dit misschien in de studententijd belangrijker wordt, is te verklaren. Maar dat de gereformeerde student zich pas in zijn studententijd realiseert wat de impact van het geloof is op het dagelijks leven, kan ik Den Hertog niet nazeggen.
Ik wil geen generaliserend positief beeld schetsen van 'de gereformeerde student', maar ik wil wel recht doen aan de gereformeerde traditie waaruit de VGS-studenten komen en aan de resultaten van het Sensoronderzoek, gepubliceerd in het boek Tussen hoofd en hart . Hieruit blijkt dat de gereformeerde studenten over het algemeen geen 'zondagsgeloof' hebben, maar met vallen en opstaan proberen een levende band met God te onderhouden die doorwerkt in het leven van alle dag.
De gereformeerde student is blij met een open gereformeerde vereniging waarin gepraat wordt over het persoonlijk geloof, geloofstwijfel, kerkkeuze en dogma's. De VGS wordt gezien als een vereniging die de gereformeerde waarden aanhangt en hen eigen maakt wat vaak al was meegegeven in de opvoeding: de dagelijkse realiteit van het christelijk geloof. Studenten zijn blij met een vereniging die over kerkmuren heen kijkt en met andere christenen samenwerkt in missionaire en verdiepende activiteiten.
En ja, waarschijnlijk is de gereformeerde student ook blij met de nestgeur en voelt hij zich lekker bij de sterke verenigingscultuur. Dat dit onder meer een reden is voor de zwakke aantrekkingskracht op niet-vrijgemaakte leden zal ik zeker niet ontkennen, maar om hieraan een geloofscrisis ten grondslag te zien liggen gaat me echt te ver.
De gereformeerde student is niet dolend, zoals boven het artikel van Den Hertog stond, maar weet zich gestempeld door een sterke traditie.
Renske Kruizinga is redacteur van het boek 'Tussen hoofd en hart'.
+0
Jasper
Go Renske
+0
Senaat
Het is al weer een klein poosje geleden dat er gereageerd is op deze discussie, maar de Senaat kreeg onderstaande brief binnen van Bert den Hertog, en die willen we u niet onthouden.
Geacht bestuur der GSV
Mijn artikel 'de dolende gereformeerde student' van maandag 1 december 2008 in het Nederlands Dagblad heeft binnen VGS-en het nodige stof doen opwaaien. Via deze brief wil ik u graag een toelichting geven op dit artikel.
Eerst dit: mijn artikel was een reactie op een serie van artikelen uit het Nederlands Dagblad van 24 november over het verdwijnen van de 'minizuil'. Uit de reacties op de fora van diverse VGS-en krijg ik het gevoel dat de respondenten deze voorgaande artikelen niet gelezen hebben. Ik denk dat dan de essentie van mijn stuk wordt gemist. Omdat ik niet van vrijgemaakte huize ben heb ik in het artikel de term VGS-er en vrijgemaakte student trouwens door elkaar gebruikt. Ik begrijp nu dat ik dat beter niet had kunnen doen, daarom mijn excuses.
Inhoudelijke punten
Ik heb in het artikel over de gereformeerde student de volgende punten duidelijk willen maken:
Onder alle structuurproblemen bij gereformeerd-vrijgemaakte organisaties, ook VGS-en, ligt mijns inziens een dieper probleem, namelijk het steeds groter wordende gat tussen veel rationele geloofskennis beschikbaar hebben, maar dit niet weten om te zetten in een persoonlijk geloof en levensstijl. Uiteraard is deze uitspraak generaliserend, maar alleen op die manier kan ik een trend aangeven. Ik wil én mag hiermee geen uitspraken doen over het geloof van individuele studenten.
Als tweede punt wilde ik het gebrek aan visie duidelijk maken. Uit de artikelen van 24 november kreeg ik de indruk dat de samenvoegingen lijdzaam aangezien moeten worden vanwege de ontwikkelingen in de tijd. Dat lijkt mij iets te simpel. Waar is de visie of beter gezegd de roeping van de vrijgemaakten? Volgens mij heeft u als vrijgemaakten een specifieke roeping en specifieke sterkten. Het kwam op mij erg passief over. Er kan ook op basis van visie worden samengegaan. Maar toch ging het bijna alleen over structuren en niet de nood van de tijd en hoe daar door de vrijgemaakten een specifieke invulling aan gegeven kan worden. Een andere illustratie dat ik in de artikelen rondom de samenvoegingen van de organisaties geen passie proef om het geloof uit te dragen in de wereld. Dat is van belang, omdat de God van de Bijbel de opdracht geeft om alle volken tot zijn discipelen te maken. Ik heb die passie niet geproefd maar wel een passie voor het verder openstellen van organisaties. Voor mijn gevoel staat de wereld in brand gezien het aantal Nederlanders dat Jezus Christus niet kent. Laten wij daarop focussen in plaats van op onze structuren.
Ter illustratie van mijn beide punten heb ik praktijkvoorbeelden van VGS-en gebruikt, net zoals de VGS-en een aantal keer zijn genoemd in de artikelen van 24 november. Ik kon deze voorbeelden noemen omdat mijn inziens beide punten ook bij VGS-en spelen. Uiteraard moet ik daarbij generaliseren en spreek ik niet over individuele studenten.
Ervaring uit de praktijk
Bij IFES komen we de volgende zaken tegen die mijn punten onderbouwen:
stafwerkers voeren regelmatig gesprekken met VGS-ers over existentiële geloofszaken
er ligt een sterke nadruk bij de VGS-en op structuren en activiteiten in plaats van op de roeping van de christelijke student in de studentenwereld
veel VGS-ers zeggen dat de vereniging er niet is voor missionaire z(t)aken
op sommige VGS-en is er weinig openheid en visie om relevant vereniging te zijn in deze tijd
Ik meen niet de wijsheid in pacht te hebben en sta zeker open voor een gezamenlijke doordenking van de vragen. Het doel van mijn artikel was het stimuleren van het gesprek over de onderliggende vragen die aan de maatschappelijke ontwikkelingen ten grondslag liggen. Misschien herkent u zich als vereniging niet in het geschetste beeld en bent u daarmee een uitzondering in deze algemene observaties. Wat herkent u wel, en wat niet?
Zorgen
Hiermee samenhangend heb ik de volgende zorgen:
De VGS was en is nu nog een sterk merk maar ervaart meer en meer concurrentie van Navigators. Als zij zich nu niet aanpassen bestaan zij over 10 jaar niet meer en gaan alle vrijgemaakte studenten naar Navigators. Ik heb niets tegen Navigators maar dat zou toch heel jammer zijn. Ook binnen IFES kunnen en willen we jullie inbreng niet missen. En ik zou het ook heel jammer vinden als VGS-ers tijdens hun studententijd niet ontdekt hebben dat het geloof in God consequenties heeft voor alle facetten van het leven. Een onderbouwing hiervan vindt u in het bijgesloten artikel “Goedkope en kostbare genade” van Dietrich Bonhoeffer.
De plek van VGS-en die bij IFES-Nederland horen
Waarschijnlijk is het u niet ontgaan dat mede door de inzet van amice Hermen de Jong, uw vertegenwoordiger in de Studentenraad van IFES-Nederland, het afgelopen jaar een aantal wijzigingen zijn doorgevoerd bij IFES-Nederland.
Meer ruimte
De eerste wijziging is dat er uitdrukkelijk nog meer ruimte is en wordt geboden om Mission en Maturity vorm te geven op een manier die past bij vrijgemaakte studenten. Mogelijk dat in het verleden de indruk is gewekt dat alle studenten profiel x zouden moeten hebben met verlies van eigen identiteit. Voor het wekken van deze indruk wil ik u mijn excuses bieden. Concreet zijn de stafwerkers nog meer naar de VGS-en gaan luisteren hoe zij hen kunnen dienen in plaats van andersom. Een significant deel van ons stafteam is bovendien zelf ex-VGS-er of heeft een gereformeerd-vrijgemaakte achtergrond. Concreet bekijken wij op een versterkte wijze in alle conferenties hoe we deze zo kunnen aanpassen dat VGS-ers zich er (nog) meer thuisvoelen. Mede op aangeven van uw vertegenwoordiger hebben wij als staf een bezinningsdag gehouden over hoe wij u meer van dienst kunnen zijn. De resultaten zijn gepresenteerd in de Studentenraad.
Meer eigen kleur
De tweede wijziging is dat wij als stafteam hebben afgesproken om meer te gaan inzetten op “fundamentele eenheid en functionele verscheidenheid” met als achtergrond dat alle kleuren van de bloedgroepen van IFES sterker naar voren mogen komen. Een concreet voorbeeld is de vorige InterActieDag waar wij gesproken hebben over dit onderwerp. Wij hebben alle bloedgroepen en ook uw vereniging uitgedaagd om hun sterkten meer in te zetten binnen de IFES-gemeenschap. De realiteit is echter dat de VGS-ers tot nu toe, op een aantal uitzonderingen na, wel kritiek hebben maar niet grootschalig en actief participeren in conferenties, conferentiecommissies, andere IFES commissies of het digitale denkmeeproject. Dat vind ik jammer.
Mogelijk vervolg
Ik heb het bestuur van de LCGS uitgenodigd mij uit te dagen om een lezing te verzorgen op een landelijke vergadering over de vraag “Hoe staat de VGS ervoor over 10 jaar?”. Daarbij zal ik mijn visie aandragen en een opponent de zijne, met als doel u uit te dagen om na te denken over ontwikkeling van uw verenigingen op de lange termijn. Daarnaast heb ik voorgesteld om een gezamenlijke studiedag te organiseren met de LCGS over de onderliggende vragen.
Ten slotte
Voel u volledig vrij om de inhoud van deze brief op de uw gewenste wijze onder de aandacht van uw leden te brengen.
Verder zou ik u ter overweging willen meegeven om samen met het missionaire bureau van uw eigen kerk (DTEG) en IFES een onderzoek te laten uitvoeren naar de vragen van de vrijgemaakte student rondom het uitdragen van het geloof en manieren om daar adequaat op in te spelen.
Ik hoop dat een en ander voldoende duidelijk is geworden. Als u over deze thematiek verder wilt praten kunt u ook contact opnemen met uw stafwerker, die u graag bijstaat bij het denkproces.
Met amicale groet,
Ir. Bert den Hertog
Directeur IFES-Nederland
+0
N.B. Steendam
Weet iemand wat Den Hertog hiermee bedoeld?
op sommige VGS-en is er weinig openheid en visie om relevant vereniging te zijn in deze tijd
Om mee te beginnen: ik denk dat het goed is dat Den Hertog deze brief stuurt, het doet mij goed om deze te lezen. Ik begrijp inmiddels dat missionair-zijn heel erg belangrijk is voor Den Hertog. Dan is het niet gek dat de GSV er wat bekaaid af komt. Dan lijken 'we' vast wel een passief, en rationeel en niet-levend (dood) geloof te hebben. Maar naar mijn mening hoeft missiedrang geen prioriteit van de GSV te zijn en bestaan we over 10 jaar nog, ondanks alle trends en hypes. Ten slotte wil ik toch even gezegd hebben dat ik de artikelen in de serie 'minizuil' wel gelezen heb en ik heb niet het idee dat ik de enige ben.
ps. nu wel allemaal posten, dit is mijn favoriete sogtopic.
Goed verhaal, Paarshaas! Laat het inderdaad gewoon een aanleiding zijn om jezelf als GSV'er en als VGS-vereniging kritisch te bekijken, en nodig die vent uit om van gedachten te wisselen, of bijvoorbeeld in debat-vorm. IFES is ontzettend goed en belangrijk en draagt absoluut veel bij. Helaas zijn er nog altijd veel VGS'ers die niet goed zien wat IFES voor hen kan betekenen en zij voor IFES. Dat beeld wordt door zo'n artikel nog slechter en ongenuanceerder, wat niet onbegrijpelijk is. Maar laat een discussie met mensen van IFES dan meer duidelijkheid brengen. Ga in ieder geval de inhoudelijke discussie aan, daar worden alle partijen beter van.
Reactie van LCGS en vertegenwoordiger van GSV/VGS bij IFES op het artikel van Bert den Hertog:
En een natuurlijk.
Zeer genuanceerd verhaal dat niet echt tegen het verhaal van Bert den Hertog in gaat...
Hulde, door een provocatief artikel op deze manier te beantwoorden laat je zien dat je enerzijds de kritiek serieus neemt en anderzijds genoeg geduld hebt op een volwassen wijze te reageren. (dat heb ik zelf ook niet altijd gedaan)
Uiteindelijk kan er dan een goed beeld ontstaan van de volwassen, christelijke VGS-verenigingen die we zijn.
Wat een matig verhaal zeg. Waarom moeten we zo verdedigend reageren tegenover IFES? Persoonlijk vind ik het artikel van Den Hertog (als voorzitter) namelijk ronduit stuitend. Als voorzitter dient hij te accepteren dat de VGS-cultuur binnen IFES voorkomt, sterker nog, hij dient juist die verscheidenheid te koesteren! Begrijp me goed, ik zeg niet dat ik niet herken wat hij zegt, maar als je bezorgd bent over iets, dan communiceer je dat intern en niet via de publieke media.
Terugkomend op de reactie van de LCGS: verdedigend en visieloos, dat is het. Krijgt die Den Hertog toch nog gelijk, jammer. In navolging van een VGSU'er zeg ik dan ook: gemiste kans.
Tja hier ligt de Hertog natuurlijk niet wakker van, laten we wel wezen. Op zich is dit artikel een afgezwakte vorm van zijn schrijven waarbij hier het werwijt de vrijgemaakte kerk en dito school gemaakt wordt.
Ik vind het vooral treurig dat er niet uit het artikel blijkt dat wij een duidelijkere en genuanceerdere visie hebben op diversiteit in geloof(sbeleving) dan den Hertog. Dát had ik graag gezien. Tot slot had hij natuurlijk nog een broederlijke vermaning moeten krijgen wat betreft het uiten van kritiek op een ongepaste manier, dwz en plein public.
Nou omdat je het dan toch zo lief vraagt Jan Kruidhof a.k.a. Herbsgarden...
Voorgaande berichten heb ik even vluchtig gescand en het artikel van den Hertog gelezen. Veel van wat ik vind is al gezegd in dit topic, dat is altijd zo jammer als je weinig tijd hebt. Kort nog wat opmerkingen:
Tot op zekere hoogte vond ik de reactie van Oosterhuis en De Jong wel aardig. Hierin wordt terecht de opmerking gemaakt dat Den Hertog in zijn artikel te weinig onderscheid maakt tussen de gereformeerde studenten en VGS'ers. De vermeende gezapige, gebrekkige, rationele, twijfelachtige, visieloze, kortom gereformeerde houding van een gemiddelde VGS'er is dus niet hetzelfde als die van 'de gereformeerde student'. Zij worden ook lid van andere (meer interkerkelijke) verenigingen en niet-gereformeerden worden lid van VGS'en (ik weet niet hoe dit in de rest van het land zit, maar in Groningen valt dit wel mee geloof ik).
Met de analyse van Den Hertog in je achterhoofd maakt dit het probleem alleen maar nog complexer. Is het dan zo dat de gereformeerde student met gezonde zoektocht-vibraties zijn/haar heil zoekt bij interkerkelijke verenigingen als de Navigators en dat de eenkennige, wat-de-boer-niet-kent-vreet-'ie-niet studenten elkaar de put in praten bij een VGS-vereniging? Op het eerste oog misschien een terechte conclusie, maar tegelijkertijd lijkt 't me niet nodig onszelf dermate zwart te maken. Wij zijn wat we willen zijn toch? Ik denk dat ik met recht en met trots wel kan zeggen dat de GSV juist plaats biedt aan de IQ- én EQ-studenten. Beiden hebben volgens mij te kampen met geloofstwijfels, of je nu een apologetische insteek hebt of juist niet.
Met betrekking tot het in de praktijk brengen van je geloof; mijns inziens is dat juist deel van het 'gereformeerde' probleem dat wij te veel op zoek zijn naar de uitwerking van ons geloof in het dagelijks leven. Dit zoeken ernaar forceert de hele boel. Net zoals de kleuterjuf vroeger tijdens het knutseluurtje altijd zei dat je een kluw watten juist moeilijk uit elkaar kunt trekken als je er heel hard aan trekt. Simpel en alleen de acceptatie van onze behoefte aan Jezus' hulp is de essentie van het geloof, niet een of andere dadendrang. Als dat dan zo slap klinkt, is dat misschien wel juist de bedoeling, hiermee sla je de spijker precies op z'n kop.
Gevoelsmatig ben ik het eens met iedereen die de openbare, onaangekondigde publicatie van de kritiek vanuit IFES niet zo netjes vindt, maar aan de andere kant is het onzin om de gesignaleerde problematiek wel te herkennen, maar liever niet in het ND waar iedereen het kan lezen. Óf je bent het niet eens met de kritiek óf je steekt de hand in eigen boezem, maar dan zonder te zeuren over de publicering van die kritiek.
Interessante discussie! Volgens mij heb ik nog niet alles gezegd wat er valt te zeggen, maar er is gelukkig al een hoop zinnigs door anderen gepost. Heerlijk, zo'n rationeel, intellectueel clubje, toch?
Goed stukje Erika!
Alleen met je laatste opmerking ben ik het niet eens.
Als lid van de GSV ben je automatisch ook lid van IFES. Hier is voor gekozen omdat we als GSV duidelijk meerwaarde zien van het IFES limaatschap. Ook als GSV(er) heb je immers mensen en organisaties nodig die je kunnen helpen met geloofsopbouw. Kritiek op je organisatie en je houding in het geloof is daarbij van harte welkom, want zo leer je immers scherp na te denken en kan je geloof echt goed worden uitgediept!
Vanuit mijn visie moet dit echter wel intern gebeuren. Met het stuk dat den Hertog publiceerde leverde hij immers niet alleen kritiek op de VGS'en, maar indirect ook op zijn eigen organisatie. Vergeet niet dat de VGS'en hier een groot deel van uitmaken!
Vergelijk het eens met de situatie dat Agnes Jongerius (FNV voorzitster) zich in een Nederlandse krant kritisch uitlaat over een groep werknemers. Dat is natuurlijk de wereld op z'n kop, kritiek moet je uiten via je eigen kanalen en niet op een dergelijke manier. De kritische houding van den Hertog vind ik te prijzen, maar dat hij zijn kritiek op deze manier uit is zeer teleurstellend. Als hij dat achteraf zelf niet inziet zie ik hem liever opstappen.
En als hij niet wil dan gaan we demonstreren! Dat doen wij, studenten in nederland, naar mijn idee veel te weinig. Ik timmer wel wat borden..
amicae amicique,
Ik wil graag even 'kort' reageren op het gezegde over onze reactie van afgelopen vrijdag. (deze, soortgelijke reactie is ook te vinden op het VGSU-forum)
B'vo
In het ND van vandaag staat een artikel over de gereformeerde studenten en het onderzoek wat vanuit Sensor is gedaan (en waar een heel aantal van u aan mee hebben gewerkt door een enquete in te vullen).
Gereformeerde studenten hebben geen zondagsgeloof
09 december 2008
door Renske Kruizinga
Bij vrijgemaakt-gereformeerde studenten is niet maar sprake van een ontzuilingsproces, daaronder ligt een geloofszoektocht of zelfs geloofscrisis. Dat stelde directeur Bert den Hertog van de christelijke studentenbeweging IFES op 1 december in deze krant. Renske Kruizinga, die betrokken was bij een recent onderzoek onder gereformeerde studenten, laat zien dat hieruit een heel ander beeld naar voren komt.
Uit een in september gepubliceerd onderzoek van de bezinningsorganisatie Sensor onder ruim 700 leden van een gereformeerde studentenvereniging (VGS) blijkt dat er binnen die verenigingen veel openheid is om te spreken over het geloof. Er wordt gepraat over kerkkeuze, beleving, twijfels en de persoonlijke band met God. De gereformeerde studentenverenigingen hechten veel waarde aan geloofsopbouw en organiseren activiteiten om deze persoonlijke geloofsopbouw te concretiseren.
De betekenis van geloofszaken voor het dagelijks leven is belangrijk in gesprekken. Dat dit misschien in de studententijd belangrijker wordt, is te verklaren. Maar dat de gereformeerde student zich pas in zijn studententijd realiseert wat de impact van het geloof is op het dagelijks leven, kan ik Den Hertog niet nazeggen.
Ik wil geen generaliserend positief beeld schetsen van 'de gereformeerde student', maar ik wil wel recht doen aan de gereformeerde traditie waaruit de VGS-studenten komen en aan de resultaten van het Sensoronderzoek, gepubliceerd in het boek Tussen hoofd en hart . Hieruit blijkt dat de gereformeerde studenten over het algemeen geen 'zondagsgeloof' hebben, maar met vallen en opstaan proberen een levende band met God te onderhouden die doorwerkt in het leven van alle dag.
De gereformeerde student is blij met een open gereformeerde vereniging waarin gepraat wordt over het persoonlijk geloof, geloofstwijfel, kerkkeuze en dogma's. De VGS wordt gezien als een vereniging die de gereformeerde waarden aanhangt en hen eigen maakt wat vaak al was meegegeven in de opvoeding: de dagelijkse realiteit van het christelijk geloof. Studenten zijn blij met een vereniging die over kerkmuren heen kijkt en met andere christenen samenwerkt in missionaire en verdiepende activiteiten.
En ja, waarschijnlijk is de gereformeerde student ook blij met de nestgeur en voelt hij zich lekker bij de sterke verenigingscultuur. Dat dit onder meer een reden is voor de zwakke aantrekkingskracht op niet-vrijgemaakte leden zal ik zeker niet ontkennen, maar om hieraan een geloofscrisis ten grondslag te zien liggen gaat me echt te ver.
De gereformeerde student is niet dolend, zoals boven het artikel van Den Hertog stond, maar weet zich gestempeld door een sterke traditie.
Renske Kruizinga is redacteur van het boek 'Tussen hoofd en hart'.
Go Renske
Het is al weer een klein poosje geleden dat er gereageerd is op deze discussie, maar de Senaat kreeg onderstaande brief binnen van Bert den Hertog, en die willen we u niet onthouden.
Geacht bestuur der GSV
Mijn artikel 'de dolende gereformeerde student' van maandag 1 december 2008 in het Nederlands Dagblad heeft binnen VGS-en het nodige stof doen opwaaien. Via deze brief wil ik u graag een toelichting geven op dit artikel.
Eerst dit: mijn artikel was een reactie op een serie van artikelen uit het Nederlands Dagblad van 24 november over het verdwijnen van de 'minizuil'. Uit de reacties op de fora van diverse VGS-en krijg ik het gevoel dat de respondenten deze voorgaande artikelen niet gelezen hebben. Ik denk dat dan de essentie van mijn stuk wordt gemist. Omdat ik niet van vrijgemaakte huize ben heb ik in het artikel de term VGS-er en vrijgemaakte student trouwens door elkaar gebruikt. Ik begrijp nu dat ik dat beter niet had kunnen doen, daarom mijn excuses.
Inhoudelijke punten
Ik heb in het artikel over de gereformeerde student de volgende punten duidelijk willen maken:
Onder alle structuurproblemen bij gereformeerd-vrijgemaakte organisaties, ook VGS-en, ligt mijns inziens een dieper probleem, namelijk het steeds groter wordende gat tussen veel rationele geloofskennis beschikbaar hebben, maar dit niet weten om te zetten in een persoonlijk geloof en levensstijl. Uiteraard is deze uitspraak generaliserend, maar alleen op die manier kan ik een trend aangeven. Ik wil én mag hiermee geen uitspraken doen over het geloof van individuele studenten.
Als tweede punt wilde ik het gebrek aan visie duidelijk maken. Uit de artikelen van 24 november kreeg ik de indruk dat de samenvoegingen lijdzaam aangezien moeten worden vanwege de ontwikkelingen in de tijd. Dat lijkt mij iets te simpel. Waar is de visie of beter gezegd de roeping van de vrijgemaakten? Volgens mij heeft u als vrijgemaakten een specifieke roeping en specifieke sterkten. Het kwam op mij erg passief over. Er kan ook op basis van visie worden samengegaan. Maar toch ging het bijna alleen over structuren en niet de nood van de tijd en hoe daar door de vrijgemaakten een specifieke invulling aan gegeven kan worden. Een andere illustratie dat ik in de artikelen rondom de samenvoegingen van de organisaties geen passie proef om het geloof uit te dragen in de wereld. Dat is van belang, omdat de God van de Bijbel de opdracht geeft om alle volken tot zijn discipelen te maken. Ik heb die passie niet geproefd maar wel een passie voor het verder openstellen van organisaties. Voor mijn gevoel staat de wereld in brand gezien het aantal Nederlanders dat Jezus Christus niet kent. Laten wij daarop focussen in plaats van op onze structuren.
Ter illustratie van mijn beide punten heb ik praktijkvoorbeelden van VGS-en gebruikt, net zoals de VGS-en een aantal keer zijn genoemd in de artikelen van 24 november. Ik kon deze voorbeelden noemen omdat mijn inziens beide punten ook bij VGS-en spelen. Uiteraard moet ik daarbij generaliseren en spreek ik niet over individuele studenten.
Ervaring uit de praktijk
Bij IFES komen we de volgende zaken tegen die mijn punten onderbouwen:
Ik meen niet de wijsheid in pacht te hebben en sta zeker open voor een gezamenlijke doordenking van de vragen. Het doel van mijn artikel was het stimuleren van het gesprek over de onderliggende vragen die aan de maatschappelijke ontwikkelingen ten grondslag liggen. Misschien herkent u zich als vereniging niet in het geschetste beeld en bent u daarmee een uitzondering in deze algemene observaties. Wat herkent u wel, en wat niet?
Zorgen
Hiermee samenhangend heb ik de volgende zorgen:
De VGS was en is nu nog een sterk merk maar ervaart meer en meer concurrentie van Navigators. Als zij zich nu niet aanpassen bestaan zij over 10 jaar niet meer en gaan alle vrijgemaakte studenten naar Navigators. Ik heb niets tegen Navigators maar dat zou toch heel jammer zijn. Ook binnen IFES kunnen en willen we jullie inbreng niet missen. En ik zou het ook heel jammer vinden als VGS-ers tijdens hun studententijd niet ontdekt hebben dat het geloof in God consequenties heeft voor alle facetten van het leven. Een onderbouwing hiervan vindt u in het bijgesloten artikel “Goedkope en kostbare genade” van Dietrich Bonhoeffer.
De plek van VGS-en die bij IFES-Nederland horen
Waarschijnlijk is het u niet ontgaan dat mede door de inzet van amice Hermen de Jong, uw vertegenwoordiger in de Studentenraad van IFES-Nederland, het afgelopen jaar een aantal wijzigingen zijn doorgevoerd bij IFES-Nederland.
Meer ruimte
De eerste wijziging is dat er uitdrukkelijk nog meer ruimte is en wordt geboden om Mission en Maturity vorm te geven op een manier die past bij vrijgemaakte studenten. Mogelijk dat in het verleden de indruk is gewekt dat alle studenten profiel x zouden moeten hebben met verlies van eigen identiteit. Voor het wekken van deze indruk wil ik u mijn excuses bieden. Concreet zijn de stafwerkers nog meer naar de VGS-en gaan luisteren hoe zij hen kunnen dienen in plaats van andersom. Een significant deel van ons stafteam is bovendien zelf ex-VGS-er of heeft een gereformeerd-vrijgemaakte achtergrond. Concreet bekijken wij op een versterkte wijze in alle conferenties hoe we deze zo kunnen aanpassen dat VGS-ers zich er (nog) meer thuisvoelen. Mede op aangeven van uw vertegenwoordiger hebben wij als staf een bezinningsdag gehouden over hoe wij u meer van dienst kunnen zijn. De resultaten zijn gepresenteerd in de Studentenraad.
Meer eigen kleur
De tweede wijziging is dat wij als stafteam hebben afgesproken om meer te gaan inzetten op “fundamentele eenheid en functionele verscheidenheid” met als achtergrond dat alle kleuren van de bloedgroepen van IFES sterker naar voren mogen komen. Een concreet voorbeeld is de vorige InterActieDag waar wij gesproken hebben over dit onderwerp. Wij hebben alle bloedgroepen en ook uw vereniging uitgedaagd om hun sterkten meer in te zetten binnen de IFES-gemeenschap. De realiteit is echter dat de VGS-ers tot nu toe, op een aantal uitzonderingen na, wel kritiek hebben maar niet grootschalig en actief participeren in conferenties, conferentiecommissies, andere IFES commissies of het digitale denkmeeproject. Dat vind ik jammer.
Mogelijk vervolg
Ik heb het bestuur van de LCGS uitgenodigd mij uit te dagen om een lezing te verzorgen op een landelijke vergadering over de vraag “Hoe staat de VGS ervoor over 10 jaar?”. Daarbij zal ik mijn visie aandragen en een opponent de zijne, met als doel u uit te dagen om na te denken over ontwikkeling van uw verenigingen op de lange termijn. Daarnaast heb ik voorgesteld om een gezamenlijke studiedag te organiseren met de LCGS over de onderliggende vragen.
Ten slotte
Voel u volledig vrij om de inhoud van deze brief op de uw gewenste wijze onder de aandacht van uw leden te brengen.
Verder zou ik u ter overweging willen meegeven om samen met het missionaire bureau van uw eigen kerk (DTEG) en IFES een onderzoek te laten uitvoeren naar de vragen van de vrijgemaakte student rondom het uitdragen van het geloof en manieren om daar adequaat op in te spelen.
Ik hoop dat een en ander voldoende duidelijk is geworden. Als u over deze thematiek verder wilt praten kunt u ook contact opnemen met uw stafwerker, die u graag bijstaat bij het denkproces.
Met amicale groet,
Ir. Bert den Hertog
Directeur IFES-Nederland
Weet iemand wat Den Hertog hiermee bedoeld?
Om mee te beginnen: ik denk dat het goed is dat Den Hertog deze brief stuurt, het doet mij goed om deze te lezen. Ik begrijp inmiddels dat missionair-zijn heel erg belangrijk is voor Den Hertog. Dan is het niet gek dat de GSV er wat bekaaid af komt. Dan lijken 'we' vast wel een passief, en rationeel en niet-levend (dood) geloof te hebben. Maar naar mijn mening hoeft missiedrang geen prioriteit van de GSV te zijn en bestaan we over 10 jaar nog, ondanks alle trends en hypes. Ten slotte wil ik toch even gezegd hebben dat ik de artikelen in de serie 'minizuil' wel gelezen heb en ik heb niet het idee dat ik de enige ben.
ps. nu wel allemaal posten, dit is mijn favoriete sogtopic.