Amicae amicique,
vanochtend ergerde ik mij groen en geel toen ik een artikel van IFES over de VGS'en las. Omdat ik al een tijdje niet meer tot de uitverkorenen behoor die lid zijn van een VGS hoop ik dat iemand van u in de pen klimt en onderstaande onzin van repliek dient.
Bij voorbaat dank alvast.
http://www.nd.nl/artikelen/2008/december/01/dolende-gereformeerde-student
Dit artikel komt voor in dossier: Minizuil
Geplaatst: 01 december 2008 08:50, laatste wijziging: 01 december 2008 09:42
door Bert den Hertog
,,Gereformeerde studenten bezitten veel Bijbelkennis, maar hebben dat meestal niet persoonlijk weten te maken'', zegt Bert den Hertog van studentenbeweging IFES. |foto ANP/Koen Suyk
--------------------------------------------------------------------------------
Verenigingen voor gereformeerde studenten zijn nog springlevend, maar hebben weinig aantrekkingskracht op niet-vrijgemaakten en zien bovendien nogal wat studenten naar andere clubs gaan. Achter dat laatste zit een geloofszoektocht of zelfs een geloofscrisis.
In het Nederlands Dagblad van 22 november wordt in artikelen over de 'minizuil' gesproken over organisatorische verschuivingen in de gereformeerd-vrijgemaakte zuil. Volgens mij vindt er niet alleen een ontzuilingsproces plaats, maar ligt daaronder een geloofszoektocht of zelfs een geloofscrisis. En daarbij richt ik me specifiek op ontwikkelingen rond de gereformeerde studentenverenigingen (VGS-en) omdat zij deel zijn van IFES, een interkerkelijke en wereldwijde christelijke studentenbeweging. Op dit moment zijn 800 van de 3000 Nederlandse studenten lid van een VGS.
In 1995 sloot de eerste Vereniging voor Gereformeerde Studenten (VGSD uit Delft) zich aan bij IFES. Sindsdien hebben veel meer VGS-en hun weg gevonden naar IFES en inmiddels zijn bijna alle verenigingen lid. Ook de eerste gereformeerde HBO-verenigingen zijn (aspirant) lid geworden. We merken dat veel VGS'ers het lastig vinden om te denken vanuit eenheid in verscheidenheid. Ik ontmoette laatst bijvoorbeeld een verwarde VGS-studente die maar niet kon begrijpen dat er naast haar VGS-genoten nog andere christelijke studenten waren die hetzelfde als zij geloofden. Ze dacht dat zij de enigen waren. Ik vind dat schokkend.
Ook hebben VGS-en moeite met het uitbuiten van hun eigen sterke punten om die vruchtbaar in te zetten in een interkerkelijke setting. Dat valt de studenten niet te verwijten: zij hebben het interkerkelijke denken niet van huis uit meegekregen, voor velen is het nieuw. En het gaat verder dan alleen het wel of niet openstellen van een vereniging.
Wel Bijbelkennis
Ik signaleer twee problemen. Ten eerste hebben VGS-studenten wel veel Bijbelkennis, maar hebben zij dat meestal niet persoonlijk weten te maken. Zij hebben trouw de geloofszaken van school en kerk uit het hoofd geleerd. Maar als ze gaan studeren beseffen ze pas dat ze zich nooit hebben afgevraagd wat dat voor hun dagelijks leven betekent. Sommigen lezen niet zelf in de Bijbel en zijn innerlijk al afgehaakt voordat zij gaan studeren. Daardoor hebben veel VGS-studenten existentiële geloofstwijfel over de betekenis van het geloof en de realiteit van God. Deels misschien normaal voor hun levensfase, maar het blijkt ook specifiek een probleem van VGS-studenten te zijn. Zij zijn meestal niet eerder uitgedaagd om in een seculiere wereld volgeling van Jezus Christus te zijn. Zouden niet juist zij met hun grote kennis, een voorbeeld kunnen zijn in het volgen van Jezus? Helaas is dit niet de praktijk en is er een gebrek aan integratie van geloof in het dagelijks leven.
Geen visie
Het tweede probleem is dat veel VGS-studenten weliswaar organisatorisch sterk zijn, maar visie voor hun omgeving en voor de toekomst missen. Bijna alle discussies op de studentenvereniging gaan over structuren en over eigen lijfsbehoud. De meeste openstellingsdiscussies (zie onder andere het boek van Reinier Koppelaar) hadden een negatief motief. Bijvoorbeeld: hoe zorgen wij dat wij meer leden krijgen, in plaats van: hoe kunnen wij het verschil maken, omdat God dat van ons vraagt. Ik vind dat de artikelen van afgelopen zaterdag in deze krant eenzelfde defensieve geur hebben in plaats van een offensieve visionaire geur. Ook daarin valt mij op dat het vooral over structuren gaat en niet over visie. Ik zou de betreffende auteurs en anderen willen uitdagen niet defensief maar offensief te zijn. Door op basis van een nieuwe visie, samen met anderen, in te spelen op de actualiteit.
Samenvattend: veel VGS-studenten missen de tools om in deze tijd praktisch christen te zijn. Zij merken aan den lijve dat de wereld veranderd is, maar weten nog niet hoe zij daarin een weg kunnen vinden.
Hoop
Is er hoop? Absoluut! Er is hoop, omdat de Geest is uitgestort en ook ons steeds weer wil vernieuwen. De Geest is immers van alle tijden en plaatsen en is er voor alle christenen. De Geest leidt ons opnieuw in de waarheid van Jezus Christus en leert ons hoe wij Hem moeten volgen in deze nieuwe tijd.
Er is hoop, omdat VGS-studenten ontzettend veel Bijbel- en geloofskennis ontvangen. Dit heeft een toegevoegde waarde voor interkerkelijke samenwerking, zoals binnen IFES. Uiteraard mag de organisatiekracht niet ongenoemd blijven en de manier waarop zij de cultuur weten te analyseren.
Er is hoop, omdat wij steeds meer VGS-studenten zien die op een nieuwe manier volgeling van Jezus Christus zijn en daarbij dankbaar terugkijken op wat zij van kerk en school hebben ontvangen. Er groeit eenheid rond Jezus Christus, openheid en samenwerking met andere christenen.
Of er over 10 jaar nog VGS-en zijn? Ik weet het niet. Dat lijkt mij ook niet de belangrijkste vraag. Wel of er dan nog steeds en vooral veel meer vrijgemaakte studenten zijn die uit een levend geloof leven. Dat verandert de wereld, en niet de naam of de vorm van je studentenvereniging.
Bert den Hertog is directeur van IFES-Nederland, een interkerkelijke beweging van 3000 Nederlandse en 800 internationale studenten.
We moeten allemaal praktisch christen zijn met een offensieve visionaire geur, want zo zijn we geen voorbeeld in het volgen van Jezus. Poeh hé.
Koning David, kun je uitleggen wat je zo ergert in dit artikel?
Persoonlijk kan ik me goed vinden in de uiteenzetting van Den Hertog.
LOL. Utrecht zeker.
Iets stinkt hier...
De toon vooral. Meneer IFES meent even te kunnen vertellen hoe vrijgemaakte studenten precies geloven en waarom zijn evangelische manier van geloven hier superieur aan is. Meneer IFES bedoelt het vast heel goed maar waar bemoeit hij zich eigenlijk mee als niet-VGS'er? Schokkend vind ik het geloof, dat toen ik lid werd van de GSV aan een grote opmars begon, dat er twee soorten gelovigen zijn, namelijk de 'ware' evangelische gelovigen die nooit twijfelen en altijd enthousiast zijn en de rest, die eigenlijk minder is.
Zoals alle generalisaties mank gaan, zo ook hier. Toch is het ook een gegeven dat een overdreven standpunt meer indruk maakt dan een genuanceerde stelling. Laten we de stellingen van Den Hartog eens bekijken: 'VGS-studenten hebben veel Bijbelkennis maar kunnen die niet persoonlijk toepassen', en 'VGS-studenten hebben geen visie' (waarmee Den Hertog vooral bedoeld dat men niet extern (genoeg) gericht is). Ik ben wel benieuwd in hoeverre hier op de GSV in deze dingen herkenning gevonden wordt. Brand los (!)
Ben het overigens niet eens met Den Hertogs stelling dat existentiële geloofstwijfel vooral een gereformeerd iets is. Ik zie het meer als een academisch iets. Daarnaast zou het kunnen zijn dat grefo's er wel iets gevoeliger voor zijn, door hun rationele geloofsopbouw. De seculiere en soms atheïstische wetenschapswereld bouwt op diezelfde rationaliteit, alleen dan met andere premissen. En premissen kunnen nog wel eens betwijfeld worden.
Kijk eens hoe een IFES-directeur tegen de VGS-en aan zou kijken. Het gaat dan om éénvierde van zijn 'achterban' in Nederland, die maar moeilijk te mobiliseren is. In die zin zijn de conclusies die hij trekt vooral drempels die hij ziet voordat de VGS-en ten volle participeren in IFES. De meesten weten waarschijnlijk niet eens wat IFES te bieden heeft. .
Ach ja, dat is ook wel zo'n beetje op z'n retour. We zijn nu 'missionair gereformeerd'. ;)
Redenerend vanuit het naieve meisje uit het artikel: da's op zich een redelijk percentage toch?
Of zouden de cijfers niet kloppen?
Ik vind dit ook een vrij tendentieus artikel, en ik heb me eraan geërgerd. Er wordt gesteld dat de VGS geen visie heeft, maar er wordt volgens mij vooral bedoeld dat de VGS niet blindelings achter IFES aanloopt. Dat lijkt me alleen maar een zegen.
Het lijkt erop dat een rationeler, gereformeerd geloof in de visie van Den Hartog minder is dan de evangelische hallelujah-sferen. Om dat zo te stellen lijkt me niet bevorderlijk voor de samenwerking tussen IFES en de VGS-en. Het is niet zo dat nu deze verenigingen lid zijn geworden, ze ook gelijk op de charismatische tour zijn gegaan. Ik denk dat Den Hartog daar nog wel even aan zal moeten wennen.
Ik sluit me aan bij Ursa's opmerking over generalisaties.
Ik ben het eens met de door Den Hertog gesignaleerde problematiek.
Veel van mijn mede GSV'ers hebben wel veel Bijbelkennis, maar hebben moeite om dit persoonlijk te maken. Dit is mijn eigen observatie dus wellicht wordt dit niet gedeeld door iedereen.
Het andere probleem wat gesignaleerd wordt is het gemis van visie voor de omgeving of de toekomst. Met betrekking tot de omgeving kun je zeggen dat we niet missionair zijn en dat een visie daarop niet direct noodzakelijk is. Een visie op de toekomst kan bij elk zichzelf respecterende organisatie niet ontbreken, en moet iets zijn wat voortdurend aangescherpt moet kunnen worden. Nu is het lastig om een visie voor de toekomst te hebben als die organisatie om de 4 á 5 jaar uit een geheel nieuw ledenbestand bestaat, maar dit maakt het misschien juist nog noodzakelijker.
Ik ben wel benieuwd welke visie jij mist.
Zolang de discussies over identiteit, ledenwerving en openstellingen nog worden gevoerd, lijkt het me juist dat er juist wel een visie wordt gevormd. Dat hoeft niet de visie te zijn waar iedereen het mee eens is, maar dat is wat anders dan dat er geen visie bestaat. Bovendien hoeft die visie niet heel erg ingewikkeld te zijn, het kan genoeg zijn te zeggen dat je het doel van de vereniging (elkaar steunen in het dienen van God enz.) wilt faciliteren voor de komende jaren voor de aanwezige en nieuwe leden.
Dat dit alles niets te maken heeft met evangelisatie of andere missionaire activiteiten klopt, maar dat is niet het eerste doel van de gereformeerde verenigingen. Hier verschillen de VGS-en en Den Hartog van mening, maar, nogmaals, dat is wat anders dan dat wij geen visie hebben. Ik vind het vreemd dat deze missionaire activiteiten van elke christelijke organisatie worden verwacht. Er zijn ook andere doelen waar een dergelijke organisatie mee bezig kan, en waarvoor ze in de eerste plaats zijn opgericht.
Wat steekt deze man een mes in de rug van de GSV zeg! We lappen klauwen met geld aan die club en dit krijg je (naast een heleboel ander fijns) er voor terug. Het hele artikel druipt van een gebrek aan kennis en inlevingsvermogen en dat maakt het leven blijkbaar echt heerlijk eenvoudig.
Hou even op daarmee, Den Hertog!
Typische Den Hertog-bull. Hij tovert een aantal stereotypen over gereformeerden uit de hoge hoed en hopla!: een verklaring voor hun geloofstwijfels is geboren. Maagdelijk ontvangen is misschien beter. Sinds wanneer is je laten voorlezen uit de bijbel niet meer goed?
Dat gereformeerden het interkerkelijke denken niet van huis uit hebben meegekregen lijkt me een understatement, maar zijn afsluitende taalgedrochten doen mij vermoeden dat hij Gereformeerde studenten een stel traditionele, wedergeboorteontberende unterchristenen vindt.
I'm with Tony. Briljant weergegeven wat ik vind.
Mij gaat het niet om het visie voor de omgeving. Zoals ik in mijn vorige post al duidelijk maak, komt dit vaak neer op een missionaire taak. Op dit moment is dat geen doel of taak van onze vereniging, dus is daar niet direct een visie voor nodig. En het niet hebben van zo'n visie staat inderdaad niet gelijk aan het helemaal ontbreken van visie.
Mij gaat het dus om het gebrek aan een visie op de toekomst. Jij schrijft discussies over identiteit, ledenwerving en openstellingen nog worden gevoerd. Misschien mis ik hier aan de andere kant van de Noordzee iets, maar iets waar de GSV tot een halfjaar geleden in mijn ogen in uitblonk was het gezapige karakter van deze discussies. Wellicht is dat in de afgelopen 3 maand veranderd, dan juich ik dat uiteraard van harte toe.
Uiteraard hoeft een visie niet ingewikkeld te zijn (liever niet), maar een visie die het doel van de vereniging wil faciliteren is mij toch iets te simpel. Het gaat erom hoe je dat wilt doen. Dat je het doel van de vereniging wilt faciliteren is je geraden.
Nu ga ik weer aan de whisky.
Onderstaande stuk heb ik zojuist naar het Nederlands Dagblad gestuurd (sorry, ik kon het niet uit mijn hoofd zetten):
Van vrijgemaakte naar evangelische strijdbaarheid?
Door: Ewout Klei
In het Nederlands Dagblad van 22 november werden we getrakteerd op drie boeiende artikelen over de ‘ontzuiling’ van de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt). Hoewel ik aanvankelijk niet van plan was om hierop te reageren doe ik dit nu toch maar, naar aanleiding van artikel van IFES-directeur Bert den Hertog.
Zijn de vrijgemaakten ontzuild? Koert van Bekkum beweert in zijn artikelen van wel en ik denk van niet. Hoewel er nauwelijks nog aparte vrijgemaakte organisaties zijn (volgens mij alleen de Gereformeerde Toer- en Caravanclub) is de verzuilde mentaliteit nog springlevend. Dit slaat dan echter niet op de vrijgemaakte zuil, die er immers niet meer is, maar op de orthodox-christelijke zuil rond organisaties als de ChristenUnie, de Evangelische Omroep en het Nederlands Dagblad. Deze zuil is opener dan de vrijgemaakte zuil, omdat de relatie met de kerk niet meer scherp is, maar het gaat te ver om te concluderen dat de vrijgemaakten niet meer verzuild zijn. De vrijgemaakte strijdbaarheid van weleer lijkt te zijn vervangen door een evangelische strijdbaarheid, die vooral via organisaties als IFES en (de inmiddels opgeheven werkgroep) Gods Geest Werkt wordt opgedrongen.
Het evangelicalisme is een religieuze stroming die is overgewaaid uit de Verenigde Staten en veel aandacht heeft voor de Heilige Geest en individuele geloofsbeleving. Het evangelicalisme is niet aan een bepaalde kerkelijke denominatie gebonden en dus niet institutioneel. De evangelische cultuur staat daarmee haaks op de vrijgemaakte cultuur, waarin de kerk altijd centraal heeft gestaan. Opvallend is dat in tegenstelling tot de Gereformeerde Kerken (synodaal) de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) zich niet in ‘vrijzinnige’ maar in ‘evangelische’ richting ontwikkelen. De theologie van Kuitert, Wiersinga of Den Heyer krijgt bij de vrijgemaaken geen voet aan de grond. Ouweneel – die gepromoveerd is in de biologie, theologie en filosofie en onder andere heeft gepubliceerd over Intelligent Design, demonen en pornoverslaving - wordt daarentegen dikwijls gevraagd voor lezingen en conferenties. De confrontatie met de moderne cultuur, waar de vrijgemaakten zich in de jaren veertig (Klaas Schilder) en jaren zeventig en tachtig (Jaap Kamphuis die Friedrich Nietzsche en Maarten ’t Hart in De Reformatie bespreekt) nog intensief mee bezighielden, is passé. De vrijgemaakten zijn veranderd en niet alleen maar ten goede. De evangelicale cultuur lijkt opener naar de wereld dan de vrijgemaakte, maar neigt door haar anti-intellectuele houding sneller naar fundamentalisme. Het duidelijkst zien we dit bij de houding ten opzichte van homoseksualiteit, dat door sommige evangelischen wordt gezien als een ziekte die door God moet worden genezen.
Volgens godsdienstsocioloog Hijme Stoffels, die in 1995 het heel aardige boekje Als een briesende leeuw. Orthodox-protestanten in de slag met de tijdgeest schreef, zijn bevindelijk-gereformeerden (rondom de kern SGP en Reformatorisch Dagblad) defensief en vrijgemaakten gematigd offensief in hun houding tegenover de wereld. De evangelisch-reformatorische zuil (rondom de kern EO en Reformatorische Politieke Federatie), die de vrijgemaakte zuil nu lijkt te absorberen, balanceert volgens hem echter tussen offensiviteit en militantie. Stoffels denkt daarbij allereerst aan voormalig EO-directeur Bert Dorenbos van Schreeuw om Leven die vul vuur strijdt tegen abortus, de evolutietheorie en zedenloosheid en publiekelijk pornoblaadjes verbrandt. Dit is natuurlijk een extreem voorbeeld, maar het klopt wel dat evangelischen in de regel strijdbaarder zijn dan vrijgemaakten.
Toen ik het artikel van Bert den Hertog las en diens pleidooi voor “een offensieve visionaire geur” moest ik meteen denken aan de analyse van Stoffels. Den Hertog maakt impliciet een onderscheid tussen twee soorten van gelovigen: de goede evangelische gelovige, die enthousiast is en nooit twijfelt, en de minder goede gelovige, die zich wat terughoudender opstelt. Als ik Den Hertog moet geloven heb ik als niet-evangelische vrijgemaakte student eigenlijk nooit echt goed geloofd omdat ik wel veel bijbelkennis heb maar dit niet persoonlijk zou hebben weten te maken (lees: evangelisch) en omdat ik wel getobd hebt met geloofsvragen en daarom voorzichtig ben om in de seculiere wereld een volgeling van Jezus te zijn. De wijze waarop Den Hertog dit alles zomaar eventjes opschrijft vind ik aanmatigend en doet mij denken aan de opmerking van een populaire evangelische vrijgemaakte predikant, die enkele jaren geleden tijdens een studentendienst eens zei dat christelijke studenten twijfelen omdat dit stoer is. Ik heb mij nog nooit stoer gevoeld, zeker niet op geloofsgebied. Op dat moment was ik dat ook niet want anders was ik de kerkzaal wel boos uitgelopen.
De reden namelijk waarom sommige mensen (waaronder ikzelf) zo terughoudend zijn over persoonlijk geloof is omdat dit zo ontzettend kwetsbaar is. Een bepaald type christen vindt dit geweldig en komt uit de kast met zijn/haar seksverslaving, uiteraard pas nadat ze hiervan bekeerd zijn, maar andere mensen lopen niet zo met hun zonden en/of goedheid te koop. Eigenlijk heeft dit schaamteloos-christen-zijn ook iets onfatsoenlijks, maar dat is een heel andere discussie en iets wat onfatsoenlijk is hoeft niet meteen iets slechts te zijn. Den Hertog en andere enthousiaste evangelischen bedoelen het ongetwijfeld allemaal heel goed, maar hun zogenaamd zo open geloofshouding roept een zekere gêne op en is als het er echt op aankomt hard en veroordelend naar deze terughoudende mensen toe. Na de Vrijmaking was er voor ‘halven’ geen plaats meer die hun bedenkingen hadden bij de doorgaande reformatie, nu lijkt er nauwelijks plaats meer te zijn voor de ‘halven’ die niet zitten te wachten op een doorgaande evangelicalisering. Dat is de andere kant van het evangelicalisme, samen met de neiging tot fundamentalisme die ik al eerder noemde.
Student ben ik al een paar jaar niet meer, hoewel ik mij als aio nog wel een beetje student voel, maar ik hoop dat de voormalig vrijgemaakte studentenverenigingen ruimte blijven bieden aan discussie, aan inhoud, aan verschil van mening, aan twijfel, aan zoeken, aan ruimte om te relativeren, aan het intellect, kortom aan echte openheid. Ik ben er van overtuigd dat deze houding op meer begrip kan rekenen bij onze medemens, zeker bij de academisch geschoolde. De evangelische strijdbaarheid is niet zaligmakend en de vrijgemaakten, studenten en anderen, moeten naar een redelijk alternatief zoeken.
Ewout Klei was van 2001 tot 2005 lid van de GSV Groningen
Laat ik allereerst zeggen dat ik vind dat IFES zeker een positieve invloed op de GSV kan hebben, en denk ik ook heeft.
Dat gezegd hebbende wil ik vervolgens het artikel van Den Hertog bijna geheel verwerpen.
Eerst dan maar waar ik het eens ben met Den Hertog:
Ik denk dat hij gelijk heeft wanneer hij oproept tot VGS'en die meer missionair zijn. De laatste jaren is er veel over gezegd en gezwegen, maar de meeste mensen zullen toch herkennen dat er (veel) is nagedacht over een eventueel missionair karakter van de vereniging. Hoe geven wij elkaar hulp in dit onderdeel van het geloof, en hoe geven we daar als vereniging invulling aan. Ik denk dat we daar al in gegroeid zijn, en Den Hertog zou minimaal deze kritiek positief kunnen maken.
Verder ben ik het met hem eens dat er onder gereformeerde jongeren meer gezapigheid in het geloofsleven zit dan bij andere groeperingen. Dit komt wellicht door onze theoretisch correcte, dogmatische geloofsbouwwerk. Ik denk dat hier, zoals hij zelf ook al wat aangaf, negatieve en positieve elementen in te vinden zijn. Een ideaal christen zou zowel alles weten, als alles voelen (om ratio vs gevoel maar als (onvolledige) typering te gebruiken). Ik denk dat wat hij ons verwijt, wij andere christenen kunnen verwijten: dat we namelijk geen perfecte christenen zijn.
Als Den Hertog het op zo'n manier had omschreven denk ik dat er minder reden was tot paniek, en tot discussie, en dat hij misschien wel inderdaad met deze woorden een discussie wil uitlokken.
Wat ik het probleem vind is dat Den Hertog, als voorzitter van IFES, aan ons verbonden is. Als voorzitter van zo'n organisatie zou hij ons alleen willen stimuleren dit verder op te pakken. Door deze discussie in het openbaar te gaan voeren valt hij onze verenigingen af, en jaagt ons juist tegen zich in het harnas. Verder is het veel te normatief geformuleerd, en lijkt het alsof hij juist zelf een reclamepraatje houdt, alleen dan voor verenigingen als Ichthus en de Navigators. Ik denk dat hij dat als voorzitter van een overkoepelende organisatie niet kan maken zo duidelijk zijn voorkeur weer te geven.
Een ander probleem is dat ik niet herken, in ieder geval bij mij, en de mensen om mij heen, hoe er wordt gedacht over het openstellen van de verenigingen. Waar hij zegt dat het alleen een vergroting van de doelgroep beoogd, zie ik juist meer rechtvaardigheidszin dat iemand die precies hetzelfde geloofd in een andere kerk geen lid mag worden.
Verder heb ik moeite met zijn verhaal over het VGS meisje, om het zo maar eens uit te drukken. Hij lijkt dit als typerend voor alle leden van alle VGS'en uit te spreken.
Nog één punt dan: ik ben het met Rolf eens dat het hebben van een andere visie niet hetzelfde is als geen visie.
Al met al denk ik dat dit artikel van Den Hertog op zijn minst onverstandig is, en misschien wel schadelijk voor de VGS'en, IFES en hun onderlinge banden.
Klei +1
Mensen zonder twijfel en nuance zijn eng.
Wat schiet iedereen enorm in een kramp als er kritiek van buiten komt zeg! Ik ben het (voor de afwisseling) helemaal eens met Rinze. Bert den Hertog geeft een analyse van de VGS'en en vrijgemaakte studenten die volgens mij op een aantal punten absoluut hout snijdt. In plaats van den Hertog af te zeiken omdat hij evangelisch is kun je beter inhoudelijk op zijn argumenten reageren.
In de wandelgangen van de Saffier heb ik vernomen dat am Hoogendoorn zich hierbij aansluit.
Het lijkt een beetje alsof iedereen die negatief op die beste man reageert zich een beetje aangevallen voelt...
ik zie het inderdaad als een aanval als iemand zoiets zegt, en zeker een man in zijn positie zoals ik hierboven al heb uitgelegd.