+0
Naef
http://www.nu.nl/news/1098410/10/Donors ... _echt.html
Briljant toch?:D
Grote Donorshow BNN blijkt promotiestunt
Een onderwerp gestart door Naef
Ik vind het briljant. Ze wisten van tevoren hoeveel commotie het op zou leveren. Alle media en ook de regering spraken van een schande. Zelfs buitenlandse media hield zich ermee bezig. Fantastische stunt om aandacht te krijgen voor donoren.
Haha, zelfs hier in de States was het een van de hotnieuws items vandaag :)
heel goed! :D
(waarom kan het dat jou avatar zo groot is??)
De humorloze CDA'er Joop Atsma blijft het smakeloos vinden. Ik vond het schitterend. Meteen maar even een donorformulier aangevraagd.
Ik ben al donor (a). jullie ook?
Jep. Ook mijn lijf mag overhoop gehaald worden, mocht ik verscheiden.
bloeddonor, maar ik weet al 2 jaar niet wat ik moet doen qua organen ;)
Ach ja, die Atsma voelt zich genaaid natuurlijk en zich ontzettend voor aap staan. Terecht, hij is er met open ogen ingelopen. Ik voel met hem mee, ik voel hetzelfde. Toegeven dat het best wel een goede actie is geweest is gewoon lastig als je zo hoog als Atsma in de boom gekommen bent. Over een maandje zal hij ook wel bij zinnen zijn.
Ik vind het alleen jammer dat ze zo dwepen met Bart de Graaf, maar ach dat zal wel bij BNN horen.
Het is Bart de Graaff. Heiden!
Weet je nog niet precies of je uberhaupt wel organen wilt doneren of weet je niet precies welke wel en welke niet? Sommige mensen twijfelen over dat laatste en dat verbaast me soms. Zo was er een vrouw op TV, die zei dat ze alles van haar mochten hebben bij haar dood behalve haar ogen. Ze vond het geen prettig idee dat iemand anders door haar ogen zou kijken, ofzo.
Het resultaat van haar beslssing kan zijn, dat iemand nog langer moet wachten op verbetering van zijn gezichtsvermogen, omdat die vrouw om zo'n suffe reden haar hoornvliezen (want daar gaat het bij je ogen alleen om) niet wilde doneren.
Het alternatief is dat je organen de oven in gaan of onder de grond verdwijnen, met alle gevolgen vandien. Dan kun je altijd beter iemand anders helpen, toch? Of redeneer ik nu te kort door de bocht?
P.S. Een zus van mij zei vandaag dat ze nog twijfelde over donatie van bepaalde organen en weefsels, omdat ze er nog wel een beetje leuk bij wilde liggen in the end. Maar daar hoeft een orgaandonor zich geen zorgen over te maken, : een donor kan gewoon worden opgebaard en zal hoogstens een beetje bleek zijn door bloedverlies bij de operatie.
Ik denk altijd maar zo: als je zelf afhankelijk bent van een donororgaan, ben je dan ook zo huiverig om hem aan te nemen?
Wat mij betreft wel ja. Ik kan me best voorstellen dat iemand moeite heeft met het ter beschikking stellen van bepaalde onderdelen. Niet omdat je het een ander niet gunt, maar vanwege het idee. En dat is je goed recht volgens mij, aangezien het een vrijwillig gebeuren is. Ik zou het dan ook niet zo gauw een suffe reden noemen.
En beter een halve kip dan een lege eierdop. Ofzo.
Overigens loop ik zelf met een gedoneerd onderbeen rond, en dan hoef je hier inderdaad niet zo lang over na te denken.
Eigenlijk zou er een soort systeem moeten zijn waarbij je bij iemand anders iets mag uitzoeken als je donor wordt. Beetje voor wat hoort wat / ruilbeurs idee.
Dat is op zich wel waar: het is je goed recht om ook na je dood vast te houden aan wat je hebt. Maar iemand die zich alleen op dat recht beroept, komt niet echt overtuigend over. Daarvoor zul je een extra reden moeten geven. (Het is ook je goed recht om iemand die voor je ogen een ongeluk krijgt niet te helpen, maar daar zul je ook een paar andere goede argumenten voor moeten hebben om overtuigend over te komen.) Nu had die vrouw wel een extra argument - ze zag niet graag dat iemand door haar ogen zou kijken - maar zo'n beroep op je gevoel is in mijn ogen niet echt sterk. Maar ja, ook gekke keuzes moet je natuurlijk respecteren.
Wat kan - behalve een beroep op je recht en gevoel - verder reden zijn om geen mensen te helpen met je organen of weefselfs, maar je in ingewanden mee te nemen in je graf of urn?
Wat betreft het ruilsysteem: dan zou je ook lekker kunnen experimenteren met huiskleuren. Je ene oor blank, het andere van een neger, dikke lol.
Leuk feitje dat die actrice zelf ook geen donor is. Omdat dat niet mag van haar vriend...
Om het redeneren op basis van gevoel wat uit te breiden: meestal heeft men niet zoveel aan donoren die op natuurlijke wijze, dus oud, overlijden. De organen zijn dan letterlijk ietwat te afgeleefd. Oftwel, het gaat primair om organen/weefsel van mensen die plotseling overlijden, bijvoorbeeld door een ongeluk. Ik kan me dan best voorstellen dat mensen liever niet hebben dat een vreemde dan onderdelen van hun dierbare wegneemt. Als iemand plots overlijdt, wil je zoveel mogelijk van diegene behouden omdat je nog niet helemaal kunt accepteren dat diegene weg is. Waarom denk je dat mensen überhaupt hun overleden dierbaren laten opbaren?
Zelf behoor ik nog tot de 1-categorie, voornamelijk omdat ik het hele lichaamgedoe toch maar niks vind als ik er geestelijk toch al niet meer ben. En ook om die organen beschikbaar te stellen. Maar ik kan me best voorstellen dat ik dat nog eens verander, in overleg met mogelijke dierbaren. ;)
Volgens mij is dat niet helemaal waar, en ben je tot op zekere hoogte verplicht iemand te helpen die idd voor je ogen een ongeluk krijgt. De preciese details weet ik echter niet.
Sommige mensen die ik ken gebruiken trouwens als argument om niet te doneren, een soort van wantrouwen tegenover artsen. Ze zijn bang, en zijn dat op grond van verhalen uit de praktijk, dat ze je niet waardig laten sterven, maar veel te snel de organen uit je lijf plukken. Er zitten altijd artsen bij die daar veel te snel in handelen, omdat er blijkbaar geen duidelijk protocol voorhanden is.
Zelf vind ik dat geen goede reden, ik heb voor de grap mijn donorregistratieformulier vanavond eens uit de la gegrepen om het misschien toch eens te gaan invullen - ten positieve natuurlijk.
Snoeihard; terecht?
Hoezo, wil je in een doosje stoppen? Je ligt een aantal dagen later toch met een tuintje op je buik. Omdat je iemands leven drastisch kan veranderen denk ik denk dat iemand goede argument moet hebben om geen donor te worden.
@ Arnold: Dikke kans dat je gelijk hebt. (Juristen in spé, wat zegt het wetboek?) Stel nu dat je inderdaad verplicht bent hulp te verlenen aan slachtoffers van een ongeluk dat vlakbij jou gebeurt. Wanneer je vervolgens doorloopt en daarvoor wordt berecht, zal de rechter geen genoegen nemen met een verdediging gebaseerd op triviale argumenten als bijvoorbeeld: 'Ja sorry, maar ik vind zo'n bebloed gezicht gewoon een beetje vies en ik vind het geen prettig idee om iemand aan te raken die misschien wel doodgaat'.
Het donorschap verschilt op allerlei punten met dit voorbeeld, maar er is ook een gelijkenis: je kunt iemand helpen en staat voor een keuze. Maar waar bij ongelukken het moreel juiste tot wettelijke plicht is verheven, is bij het orgaandonorschap nog steeds ruimte voor triviale argumenten en worden redeneringen gebaseerd op gevoel en dergelijke nog geaccepteerd.
Eerder schreef ik, dat je ook keuzes met vreemde argumentaties 'natuurlijk' moet accepteren. Maar eigenlijk is dat ook best gek, of niet? Anders gesteld: is orgaandonorschap moreel het juiste of niet? Zo ja, waarom dan niet ook deze goede keuze wettelijk verplichten? En mocht je het in het geval van orgaandonorschap niet eens zijn met een verplichtinging, waarom in andere gevallen dan wel het moreel juiste wettelijk verplicht stellen?
Niet alles wat volgens een meerderheid moreel juist is kan ook wettelijk verplicht worden gesteld. En iemand helpen die net een ongeluk heeft gehad door de ambulance te bellen is nog wel wat anders dan toestemming geven om je eigen lichaam open te snijden om je organen eruit te halen als je dood bent.
Ik kan me best voorstellen dat mensen dit een angstwekkende gedachte vinden, en ik zou zelf bijvoorbeeld ook niet willen dat m'n hersenen naar iemand anders zouden gaan, hoewel dit laatste nog niet bepaald realistisch is.